You're my number one

ลำดับตอนที่ #1 : [Part 1] You're my number one

บทนำ

                “กรี๊ดดดด ใครก็ได้ช่วยฉันด้วยยยย TTOTT”

                                                                                                                   ร่างบางในเครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนเอกชนชื่อดังที่บัดนี้กำลังเร่งฝีเท้าวิ่ง

ตรงไปเรื่อยๆอย่างไร้ซึ่งจุดหมายปลายทางมาเกือบหนึ่งชั่วโมงเต็มเพื่อหนีเอาตัว
รอดจากกลุ่มชายฉกรรจ์ร่างยักษ์   ท่าทางดิบเถื่อนเหมือนโจรใต้สามคนที่วิ่งตาม
หลังเธอมาติดๆ!

                “หยุดวิ่งซะเถอะคนสวย! ยังไงเธอก็หนีพวกฉันไม่รอดหรอก มามะ มาขึ้นสวรรค์กับพวกเราซะดีๆ!”
 

                   หนึ่งในนั้นตะโกนขึ้นมาด้วยเสียงอันดังพร้อมกับแลบลิ้นออกมาเลียที่ริมฝีปาก

ด้วยความหื่นกระหาย นั่นทำให้ หญิงสาวถึงกับเบ้หน้าด้วยความรังเกียจ     พลาง     ออกคำสั่งให้เท้าทั้งสองเร่งสปีทให้เร็วขึ้นกว่าเก่า  พร้อมกับหันซ้ายแลขวา  ด้วย ความหวังว่าจะเจอมนุษย์ผู้ใจดีสักคนหรือสองคนที่พอจะสามารถช่วยเธอให้รอด
พ้นจากเงื้อมือของไอ้ปีศาจน่าขยะแขยงทั้งสามตนนี่ได้!

                “ฮือ พวกนายนั่นแหละหยุดวิ่งตามฉันสักที  ฉันยังไม่อยากตาย ได้ยินมั้ย!  เชิญพวกนายไปขึ้นสวรรค์กันเองเต๊อะ อย่ามาระรานฉันเล้ยยย TOT”

                “ฮ่าๆๆ  ไม่ได้หรอกคนสวย  ถ้าวันนี้พวกฉันไม่ได้สัมผัสเรือนร่างเพรียวๆ  กับผิวขาวๆ   น่าเจี๊ยะ ของเธอล่ะก็  พวกเราคงนอนตายตาไม่หลับแน่ จริงมั้ย!”

                “จริงคร้าบบบ!”
                                     
พวกมันพร้อมใจกันส่งเสียงตอบด้วยใบหน้าระรื่นที่แลดูน่ารังเกียจยิ่งกว่าเดิม  ขัด
กับสีหน้า      และดวงตาคู่สวยน่าดึงดูดของหญิงสาวที่เปี่ยมล้นไปด้วยความหวาด
กลัว  เหงื่อเม็ดเล็กๆ จำนวนมากค่อยๆ  ผุดพรายขึ้นบนใบหน้า  ริมฝีปากบางที่ถูก แต่งแต้มด้วยลิปกรอสสีชมพูอ่อนสั่นระริก    ในขณะที่เรือนผมยาวสลวยสีน้ำตาล เข้มที่ถูกเกล้าขึ้น เป็นหางม้าอย่างลวกๆ  ค่อยๆตกลงมาละสองข้างแก้มอมชมพู... 
           
              ใช่! ตอนนี้เธอทั้งกลัว ทั้งโกรธ และทั้งเหนื่อย!

       
            ใจหนึ่งก็รู้สึกสงสัยว่าไอ้สามคนที่วิ่งตามมาตั้งแต่ตอนที่เท้าของเธอก้าว
พ้นเขตโรงเรียนพวกนี้คือใคร ทำไมถึงต้องเจาะจงวิ่งตามเธอด้วย ทั้งที่คนสวยๆ ก็มีตั้งเยอะตั้งแยะ   ยิ่งถ้าเป็นพวกสาวฮอตๆป็อบๆ    หน้าตาหวานใสไร้เดียงสา ในรั้วโรงเรียนเดียวกันแล้ว   เธอเองยังเทียบไม่ติดเลยด้วยซ้ำ   และอีกใจหนึ่งก็ รู้สีกโกรธแม่น้องสาวตัวดีทั้งสามคนที่ไม่ยอมรอกลับบ้านพร้อมกัน  T^T
               

          แต่ช่วยไม่ได้นี่! ใครจะไปคิดล่ะว่าจู่ๆจะมีไอ้พวกถึกที่ไหนก็ไม่รู้มาไล่ปล้ำ เอาตอนนี้  TT^TT                       

               
                 บรื้นนนนน!!

                “กรี๊ดดดด >o>

           ในขณะที่ขาทั้งสองกำลังอ่อนแรง  จู่ๆเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น  เมื่อมี  รถมินิคูเปอร์สีเหลืองสดคันหนึ่งแล่นตรงมาทางนี้!   ขอย้ำว่าทางนี้!  ทางที่เธอ
กำลังวิ่งมาราธอนหนีพวกสามปีศาจอยู่!   และทางนี้!    ทางที่โคตรเปลี่ยวและ ไม่น่าจะมีรถขับผ่านมาได้เลย!

                เอี๊ยดดดด!

             เธอยกมือขึ้นปิดหูแทบจะในทันทีที่ได้ยินเสียงล้อรถเสียดสีกับพื้นถนน
ดังลั่น ก่อนที่มันจะถูกใครสักคนหักเลี้ยวไปจอดสนิทอยู่ข้างทาง  เสียงเปิดและ
ปิดประตูรถดังขึ้นในเวลาถัดมา  ก่อนที่ร่างสูงภายใต้แว่นกันแดดสีชาจะก้าวลง
จากรถมายืนตระหง่านอยู่ตรงหน้าของหญิงสาว

              
              “มีอะไรให้ฉันช่วยรึเปล่า ^^”

   
           ร่างสูงที่สวมใส่แว่นกันแดดปกปิดดวงตา    ทำให้เธอไม่สามารถรู้ได้ว่า เขาคนนี้คือใคร  แต่ดจากรอบยิ้มที่ (อาจจะ) เป็นมิตรของเขาแล้ว  เธอจำเป็น
ต้องขอความช่วยเหลือจริงๆ!

               
                 “ช่วยฉันด้วยค่ะ มีไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้วิ่งตามฉันมา  พวกมันคิดจะทำ มิดีมิร้ายฉันด้วยน้าา T^T”

                “หืม ไอ้พวกนั้นน่ะเหรอ…ได้ เดี๋ยวฉันจะจัดการพวกมันเอง ^^”

                โดยไม่พูดพร่ำทำเพลง  เขาถอดแว่นสีชาที่สวมอยู่ออกแล้วส่่งมันมา
ให้เธอ   ก่อนที่ใบหน้าหล่อใสระดับนายแบบนั่นจะหันมาฉีกยิ้มน่ารักให้อีกครั้ง   ยังไม่ทันที่เธอจะได้เอ่ยอะไรออกมา   เขาก็วิ่งไปทางพวกสามปีศาจนั่นซะแล้ว
พร้อมกับรัวกำปั้นหนักๆเข้าใส่ไม่ยั้ง

                ตุ้บ! พลั่ก! ผลัวะ!

                ผลัวะๆ! ตุ้บๆๆ! พลั่กๆๆๆ!

                พลั่กๆๆ! ผลัวะๆๆๆ! ตุ้บๆๆๆๆ!

                “โอ๊ยๆๆ พอแล้วๆ พวกเรายอมแล้วคร้าบบบ TOT”

                ผ่านไปไม่ถึงห้านาที    หนึ่งในพวกสามปีศาจที่ถูกนายหน้าห่อซัด ซัดหมัดใส่จนล้มหงายไปกองที่พื้นก็ยกมือขึ้นไหว้เขาพลางร้องขอชีวิต

                “หึ! พวกแกมันใช้ไม่ได้เลย เป็นผู้ชายแท้ๆ ตัวก็ใหญ่ยังกับฟราย ยังเที่ยวไปรังแกผู้หญิงอีก!”

                “คร้าบๆ ผมขอโทษคร้าบ ได้โปรดไว้ชีวิตพวกเราด้วยเถอะ TOT”

                “ใช่ๆ พวกเราเจ็บกันมากๆๆๆแล้วนะคร้าบ ได้โปรด ปะ…เฮ้ย! เลือด o_O!”

                แล้วจู่ๆ   ไอ้พวกสามปีศาจที่หนึ่งในนั้นมีเลือดไหลยาวตั้งแต่หางคิ้ว คิ้วลงมาก็ร้องโวยวายขึ้นด้วยความตกใจ    ก่อนจะคอพับหมดสติไป     ทำให้
เพื่อนๆ ของมันที่ตอนแรกก็เห็นร้องขอชีวิตอยู่ต่างพร้อมใจกันลุกขึ้นยืนประจัน
หน้าด้วยความเกรี้ยวโกรธ

                “เฮ้ย นี่มันเกินไปแล้วนะโว้ยไอ้หน้าหล่อ!  ไหนแกบอกว่าแค่หยอดๆ ไม่ถึงกับเลือดตกยางออกไงวะ!”

                “เออ นั่นดิวะ! เล่นแบบนี้มันไม่แฟร์นี่หว่า โธ่ ไอ้เรารึเห็นหน้าละอ่อน คิดจะทำเท่จีบหญิงก็อุตส่าห์เมตตา  ยอมให้ความร่วมมือ   ที่ไหนได้  แกมันเล่น
เกินเกมส์นี่หว่า!”

                “เอ่อ…คือ พวกแกใจเย็นๆก่อนได้มั้ย ก็แกทำร้ายผู้หญิงก่อนนี่ ^^;;”

                       ด้วยสีหน้าท่าทางที่เปลี่ยนไปของไอ้พวกสามปีศาจรวมถึงคำพูดคำจาที่ชักจะ
เริ่มเข้าเคล้้า    ทำให้หญิงสาวที่ยืนมองเหตุการณ์และได้ยินทุกคำพูดอย่างชัด  เจนถึงกับสาวเท้าเข้าไปในกลุ่มด้วยอารมณ์ขุ่นมัว

                “นี่พวกนายพูดเรื่องอะไรกัน ใครทำเท่จีบหญิง แล้วใครเล่นเกินเกมส์!”

                “โธ่น้อง!     ไม่น่าสวยแต่โง่เลยนะ   ก็ไอ้หน้าอ่อนนี่มันจ้างให้พวกพี่ พี่มาวิ่งตามฉุดกระชากลากถูเหมือนพวกผู้ร้ายในละครเพื่อที่มันจะได้สวมบทพระเอก
มาช่วยไงเล่า!”

                “ว่าไงนะ!!”

                “เอ่อ…คือฉัน ^^;;”

                เพี๊ยะ!