ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของฉัน
"เพล้ง!"
โว้ยคนจะหลับจะนอน ใครวะมาทำจานตกแตกในบ้านเราตอนดึกดื่นเที่ยงคืนป่านนี้วะ
เอ หรือว่าจะเป็นพ่อ อืมไม่หรอก พ่อติดประชุมสภาอยู่นี่หว่า
แล้วใครวะที่ทำจานตกแตก
"เมี้ยว"
หนอย ร้องเป็นแมวเชียวนะเอ็ง จ้างให้ชั้นก็ไม่เชื่อ เสียงงี้แหบหยั่งกะเป็ด
ชิ บังอาจมาบุกรุกบ้านของคุณหนูมิเกล เอาตะรางเพียวๆไปกินเหอะ
คิดๆแล้วฉันก็สะบัดผ้าห่มลงจากเตียงนุ่มๆและเปิดประตูไม้สักให้เบามือและเงียบกริบที่ซู๊ด ค่อยๆบิดลูกบิดทองเหลืองอย่างช้าๆและเงียบกริบ เหมือนตอนที่แอบย่องหนีเรียน แล้วค่อยๆย่องเบาลงบันไดเงียบๆแล้วดิ่งไปที่ห้องครัวทันที ไอ้บ้า อย่าให้แม่จับได้นะ จะเอาให้หลาบจำเชียว
และแล้วคุณหนูมิเกลก็ย่องมาถึงห้องครัว จนได้
เฮ้ย ไอ้เงานั่นมันอะไรกันฟะ ขโมยนี่หว่า
"เฮ้ย! หยุด" พูดไม่พูดเปล่า ชั้นยังเปิดไฟอีกตะหาก
แต่ก็อย่างว่าอ่านะ จะมีไอ้ตีนแมวตัวไหนโง่พอที่จะฟังคำสั่งของเจ้าของบ้านเว้นก็แต่ไอ้เจ้าของบ้านมันจะเอาปืนจ่อหัวเท่านั้น
อ้าวแล้วนี่ ทำไมชั้นถึงทำอะไรโง่ๆอย่างนี้ เฮ้ย ไอ้ขโมยล่ะ
เวร มันดันเผ่นออกนอกหน้าต่างไปแล้ว โว้ย คิดแล้วก็อยากหัวโขกกำแพงให้มันหายโง่จิงจิ๊ง แต่ ไม่เอาดีกว่า เจ็บ เผลอๆจะโง่ยิ่งกว่าเก่าซะอีก
นี่มันวันบ้าอะไร เมื่อเช้า ก็ถูกน้ำร้อนลวก กลางวันครูก็ด่า แถมตอนเย็นยังต้องมานั่งทำเวรอี๊ก (ก็ดันด่าEสจ๊วตนั่นดังไปหน่อย ครูก็เลย....)
กรรมแต่ชาติปางไหน(วะ) ดลบันดาลให้วันนี้ คุณหนูมิเกลโชคร้ายถึงเพียงนี้หนอ โฮ
อ้าว นั่น "เฮ้ย!" เวรสิตู ไอ้จานที่ไอ้เป็ดนั่นทำแตก ดั๊น ดันเป็นจานลายครามจีนโบราณที่พ่อประมูลมา ราคาเหยียบแสน แล้วยังมีอีก มันยังกล้าขโมย เครื่องตีไข่อย่างดีราคาเรือนหมื่นของชั้นไปอีก
ย้ากกกกกกกกกกก! ไอ้ ####### ( ตุ๊งตุง โปรดทราบคำเหล่านี้หยาบเกินกว่าจะให้คุณผู้อ่านทราบได้ ขออภัยค่ะ:แพ็ทตี้)
หนอย!มันจะมากเกินไปแล้วนะโว้ย
________________________________
วันซวยของชั้น คุณหนูมิเกล เจมาร์ ผ่านไปอย่างไม่ราบรื่น
ทั้งนี้ก็ เพราะว่า ชั้นดันโง่โทรแจ้งตำรวจนะสิ เวรเอ้ย คืนนี้ทั้งคืน ตูจะได้นอนไหมวะ ทั้งสอบถาม ทั้งค้นบ้านหาของอื่นๆที่น่าจะหาย ไอ้เวร ดูพวกมันทำกับห้องนอนกรู เดี๋ยวแม่ก็สั่งปลดให้หมดเลย
ตอนแรกที่แจ้ง พวกมันก็ทำท่าว่าเป็นคดีปล้นธรรมดา
แต่พวกมันก็เปลี่ยนความคิดทันทีที่ชั้นบอกว่าพ่อชั้นเป็น ร.ม.ต.กระทรวงมหาดไทยและแม่ที่ล่วงลับของชั้นเป็นประธานกรรมการบริษัทประกันขนาดยักษ์ใหญ่
ซึ่งถึงแม้ว่าแม่ชั้นจะตายไปแล้วก็ตามแต่ ผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สุดของบริษัทก็คือชั้นเอง แถมน้าชั้นยังเป็นประธานบริษัทต่อจากแม่ชั้นอีกต่างหาก 5555+
พวกตำรวจพากันหาหลักฐานกันจ้าละหวั่น จนพบวัตถุแปลกปลอมชิ้นหนึ่งอยู่ในห้องครัวของชั้น ตกอยู่ใต้อ่างล้างมือ ในตอนรุ่งสาง
เป็นช้อนเงินคันเล็กๆที่ตัวด้ามสลักเป็นรูปช้อนกับส้อมไขว้กัน มีพื้นหลังเป็นรูปอะไรบางอย่าง คล้ายกับขนมหวาน ดูไปดูมา ก็คล้ายกับโลโก้ของสถาบันอะไรซักอย่างนี่แหละ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น