คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : "FEEL"
“กูเป็นได้แค่เพื่อนกับมึงจริงๆ กูขอโทษ….”
“…..ทำไมกูดีไม่พอหรอ หรือเพราะกูเป็นผู้ชายมึงถึงไม่รักกู”
“กูขอโทษคือ…กูไม่ได้ชอบผู้ชาย”
“……”
บทคำพูดที่ทำร้ายจิตใจที่เบาะบางเข้า ไปลึกสุดหัวใจ ทำร้ายความรู้สึก และจิตใจของเด็ก หนุ่มตลอดเวลา แต่ความรู้สึกนั้นกลับไม่มีใครรู้เลยเขาได้เพียงแต่เก็บความรู้สึกไว้คนเดียวแต่ก็เกินที่จะทนไหวแต่สิ่งที่เกินจะทนต่อความรู้สึกที่เกินกำลังกว่าที่จะกลั้นเอาไว้อยู่ก็ไหลรินลงมา โดยที่ไม่รู้ตัวดั่งสายฝนที่เทกระหน่ำสายฝนแห่งความรู้สึกความรักที่หมดหวัง ความเป็นเพื่อนที่มีต่อกัน แต่มันกลับสายเกินไปแล้วที่จะย้อนไปแก้อดีต แต่มีเพียงอย่างเดียวที่เด็ก ม.ปรายคนหนึ่งจะคิดได้คือจะทำอย่างไรให้ความรู้สึกที่ผิดมันหายไปเพียงเท่านั้นเอง…
ความรักหรือคือสิ่งที่ต้องการ... ความห่วงใยหรือคือสิ่งที่อยากได้… จิตวิญญาณหรือคือสิ่งที่อยากครอบครอง คำถามที่วนเวียนอยู่ในหัวที่ไม่หยุดคิดพร้อมน้ำตาที่หลั่งไหลออกมาจนไม่รู้ว่าจะหยุดเมื่อใด บทเพลงที่ดังจากมุมห้องทำให้ความรู้สึกของเด็กหนุ่มยิ่งรู้สึกย่ำแย่กว่าเดิม มีเพียงแต่น้ำตาหรือที่จะทำให้ความรู้สึกที่เลวร้ายนี้หายไปหรือการตัดใจที่จะทำให้ความรู้สึกที่ย่ำแย่นี้หมดลงแต่ทำไมสิ่งที่คิดมันกลับไม่เป็นอย่างที่คิด ความคาดหวังมากมาย แรงรักที่เปลี่ยมล้น ก็ดับลงในห้องที่หมองหม่นเต็มไปด้วยความรู้สึกลุ่มหลง ความผิดหวัง และความ…รัก…
ความคิดเห็น