ความรัก.............ของคนตาบอด

ข้อมูลเบื้องต้น

คุณเคยเห็นคนตาบอดไม๊ ?      คนตาบอด...ที่เดินไปไหนต่อไหนด้วยกันเป็นคู่.... 
> คุณอาจเจอพวกเขาได้ ในที่ที่มีคนอยู่กันเยอะๆ เช่น..ตลาดนัด...
>พวกเขาไปที่นั่น เพราะหวังว่า... คงจะมี คนใจบุญ     
>ไปเดินอยู่ที่นั่นบ้าง...    คนสองคน...ที่จับมือกัน...ค่อยๆ
>เดินกระเถิบไปด้วยกันทีละนิด..ทีละนิด...      เพราะต่างคน
>ต่างก็มองไม่เห็นอะไรกันทั้งคู่...   
>นอกจากไม้เท้าคนละอันแล้ว...ในมือพวกเขาถือวิทยุเก่าๆเครื่องนึง...     
>กับไมค์อีกอีกหนึ่งอัน...ที่ขาดไม่ได้      ก็คือขันอลูมิเนียม...     
>อาวุธสำคัญที่ใช้หากินอยู่ทุกวัน..      ผมไม่ คุ้นหู
>กับเพลงที่เขาร้องนักหรอก..      แต่ก็ดูว่าเขาตั้งใจร้องเหลือเกิน...     
>และดูเหมือนเขาก็ หวัง ว่าคุณจะต้องชอบมัน...     ผมเห็นเขาจับมือกัน...     
>วินาทีนั้น...      ทำให้ผมนึกถึงอะไรบางอย่างที่ผมเคยมองข้ามมาตลอด..  
>คุณเคยนึกถึงความรักของ..คนตาบอด..หรือเปล่า....     
>ตนตาบอดรักกันได้ยังไงนะ...      เพราะคนตาบอด...ไม่เคยรู้เลยว่า...     
>คนรักของเขา..มีหน้าตาเป็นอย่างไร..     
>คนตาบอด..จะรู้จักก็เพียงจิตใจของคนรักของเขาเท่านั้น.     
>เมื่อเขามีความพอใจกันและกัน....      ไม่มีเกียรติยศ ศักดิ์ศรี     
>ให้กังวลใจ...เพราะต่างคนก็ต่างไม่มีสิ่งนี้...     
>ต่างคน..ต่างก็ไม่มีเงิน...      ตาสองข้าง ปิดสนิท....แต่เปิดใจเข้าหากัน..  
>    คนสองคนที่อยู่ด้วยกัน ด้วย " ใ จ " ล้วนๆ...     
>ความรัก....ก็เกิดจากตรงนั้น.    คนตาบอด พาคนที่เขารัก
>ไปด้วยกันทุกหนทุกแห่ง...      คนตาบอด ไม่เคยกลับบ้านดึก...      คนตาบอด
>ออกจากบ้านพร้อมกัน...และกลับถึงบ้านพร้อมกัน...     
>พวกเขาเคยแยกกันบ้างหรือเปล่านะ.... ?   คุณรู้หรือเปล่า.....คนตาบอด     
>จับมือของคนที่เขารักไว้ตลอดทั้งวัน...      คุณเคยทำอย่างเขาบ้างไม๊... ?    
>  :-)      ผมกลับมานึกถึงความรักของคนที่ตาดี...      หลายๆ คน มีเกียรติยศ
>หน้าที่ การงาน ที่ดีเหลือเกิน...      หลายๆ คน ทั้งหล่อ ทั้งสวย...ทั้งรวย
>ทั้งฉลาด...      แต่พวกเราหลายๆคนกลับต้องมาเสียใจเพราะความรัก...   
>หรือว่าพวกเรามองเห็นกัน....เพื่อจะเรียกร้องสิ่งที่เราต้องการให้มากขึ้น..   
>เอ....พวกเราคาดหวังอะไรจากคนที่เรารัก....มากเกินไปหรือเปล่านะ...   
>อนาคตของคนตาบอด..อยู่ตรงไหนก็ไม่รู้...     
>ดูเหมือนเขาจะ...สงสัยก็เพียงแต่ว่า...     
>วันพรุ่งนี้...จะมีคนใจบุญซักกี่คน...     
>ที่ทำให้พวกเขากลับบ้านด้วยกันอย่างมีความสุข....     
>ตอนที่ผมเขียนกระทู้นี้อยู่...พวกเขาก็คงนอนหลับกันแล้ว...     
>พวกเขาคงไม่มีงานที่ต้องทำดึกๆ เหมือนผมหรอก...คุณว่าไม๊      ?   
>ขอบคุณตลาดนัด...ที่ทำให้ผมเห็นภาพดีๆในวันนี้....     
>ผมเชื่อว่าครั้งหน้า.ที่คุณเห็นคนตาบอด...ใจของคุณจะเปิดกว้างขึ้น...     
>คุณอาจมองเห็นภาพที่คุณไม่เคยมองเห็น...     
>ไม่ใช่ด้วยตา...แต่เห็นด้วยหัวใจ...      เหมือนกับภาพที่ผมได้เห็นในวันนี้... 

              **  แด่
                    หากใครมีคำถาม  สักวันคงอยากจะพบ  คำตอบในใจคือใครที่คุณต้องการ  เธอคือคนที่ดีพร้อม  ใคร ๆ ต่างพากันชอบเธอ   เธอคือคำตอบที่ทุกหัวใจใฝ่ฝัน  และฉันเป็ฯคนที่ประทับใจเธอเช่นกัน  แต่ฉันก็ไม่กล้าพูดไป 
         **** ได้แต่ยิ้มให้เธอเบา ๆ   อยู่ในมุมที่เธอไม่สนใจ  แอบมองดูเธอใกล้ ๆ อย่างนี้ต่อไป  ได้แอบมองเอข้างเดียวอยู่ที่มุมนี้ก็พอแล้ว  ไม่มีเหตุผลใด ๆ ในความหวังดี  แค่ได้ชอบเธออยู่ในตอนนี้     ก็ถือเป็นโชคชะตาดี ๆ ที่ทำให้คนอย่างฉันได้มาพบกับเธอ
       หากเราใกล้กันในตอนนี้  สักวันมันอาจจะม่ดี  บ้างสิ่งในใจฉันอาจทำให้เธอลำบาก  ก็ปล่อยให้เธอลอยอยู่บนฟ้า   ของมองดูเธอจากพื้นดิน   แค่เพียงได้เห็นเธอฉันก็สุขใจแล้ว   แม้ฉันเป็นคนที่ประทับใจเธอเช่นกัน  แต่ฉันก็ไม่กล้าพูดไป  
     ***แต่ถ้าวันหนึ่งเธอเหนื่อยล้าจากเรื่องต่าง ๆ     จนเธอรู้สึกว่าโลกนี้เหมือนกับไม่เหลือใคร  โปรดจงรู้เอาไว้ว่าโลกนี้ยังมีความห่วงใยจากมุมเล็ก ๆ นี้เสมอ