Egoistic love พันธะรัก (Ebook) - นิยาย Egoistic love พันธะรัก (Ebook) : Dek-D.com - Writer
×

    Egoistic love พันธะรัก (Ebook)

    ปีแอร์ไม่เคยคิดเลยว่า คู่หมั้นที่ปู่จอมบงการเลือกไว้ให้ จะร้ายกาจขนาดที่ทำให้เขากลายเป็นเสือถอดเล็บ

    ผู้เข้าชมรวม

    2,257

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    2.25K

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    27
    จำนวนตอน :  17 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  15 ก.ค. 60 / 12:53 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    อัพตัวอย่างเพียง 50-60% เท่านั้นนะคะ


    Egoistic love

    พันธะรัก

     

    เขียนโดย : ปทุมมาลย์

    จัดหน้า / พิสูจน์อักษร / ออกแบบปก : ปทุมมาลย์

     

     

    ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537

    ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ หรือดัดแปลงบทความนี้เพื่อใช้ในทางพาณิชย์โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร



    คุยกันก่อนอ่าน

     

                สวัสดีกันอีกสักครั้งนะคะกับนักอ่านที่น่ารักของปทุมมาลย์ เรื่องนี้สำหรับใครที่ชอบความหวือหวาของพล็อตนั้น ไม่มีให้หรอกนะคะ เพราะเป็นเนื้อเรื่องที่ราบเรียบเรื่อยๆ แนวฟีลกู๊ดมากกว่า อ่านได้แบบยิ้มๆ ละมุนละไมประมาณตารอนกับหนูน้ำฝน แต่ไม่มีเลิฟซีนให้ซี๊ดซ๊าดกันมากมายนัก

                และอย่างที่ได้ย้ำกันมาบ่อยๆ ว่าผลงานของปทุมมาลย์ คือผลงานทางเลือก อาจจะไม่ตรงใจนักอ่านไปทุกเรื่อง แต่ก็ยังอยากจะฝากผลงานเรื่องนี้และเรื่องต่อๆ ไป รวมถึงเรื่องที่แล้วมาไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนักอ่านด้วยนะคะ

               


    **************************************************************************

    “ยังไม่ง่วงหรือ” เสียงทักดังมาจากหน้าประตูห้อง คนที่จดจ่อสมาธิกับงานสะดุ้งเงยหน้าขึ้นมอง

    “ตกใจหมด มาไม่ให้สุ้มให้เสียง แล้วทำไมคุณถึงยังไม่นอน” พิมาลินเลิกคิ้วมองเขา เดลปิเอโรมัดจุกด้านหน้า เส้นผมยาวๆ ของเขาจึงห้อยลงมาแตะหน้าผากหนึ่งข้าง คิ้วเข้มเห็นชัดในยามแบบนี้ ปกติเขาชอบปล่อยผมให้ยาวปรกหน้าผาก เส้นผมสีอ่อนทำให้ใบหน้าดูละมุนละไมคล้ายเด็กหนุ่ม หากไม่ติดที่เคราของเขาซึ่งทำให้เขาดูแก่กว่าวัยนัก

    “ฉันรอเธออยู่”

    “มารอฉันทำไม ไม่ได้นอนห้องเดียวกันสักหน่อย” หญิงสาวบ่นพร้อมเก็บแฟ้ม เพิ่งมีโอกาสได้ดูนาฬิกา ปกติสี่ทุ่มเธอก็ขึ้นห้องนอนแล้ว แต่วันนี้มีเรื่องให้คิดมากมาย ไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองใช้เวลาอยู่ในห้องทำงานบิดาจนเกือบจะถึงเที่ยงคืน

    “ก็ลองมานอนด้วยกันไหมล่ะ หัดไว้จะได้ชิน”

    “ตาบ้า” คนตัวเล็กกว่าเบะปากใส่ ขยับลุกจากเก้าอี้ แล้วรู้สึกหน้ามืดกะทันหัน เท้าน้อยหยุดชะงัก ฝ่ามือค้ำยันโต๊ะทำงานเอาไว้

    อาการนั้นตกอยู่ในสายตาของชายหนุ่มตลอด เดลปิเอโรขยับเข้าไปประคอง สองมือจับไหล่หญิงสาวจากด้านหลัง

    “เป็นอะไร”

    “หน้ามืดนิดหน่อยค่ะ”

    เขายกหลังมือขึ้นอังหน้าผาก ผิวกายยังมีอุณหภูมิปกติ นั่นก็แสดงว่าร่างกายของเธอไม่ได้เจ็บไข้ แต่น่าจะเกิดจากการพักผ่อนไม่เพียงพอ

    “เห็นไหม ถ้าฉันไม่มาตามก็คงจะล้มไม่มีใครเห็น” เขาบ่นราวกับเธอเป็นเด็ก “นั่งลงก่อน... ไม่ดีกว่า เดี๋ยวฉันอุ้ม” คำว่าเดี๋ยวของเขาไม่ได้รั้งรอ ตวัดร่างบอบบางขึ้นอุ้มด้วยท่าอุ้มเจ้าหญิง

    พิมาลินอุทานไม่ดังนักเพราะสำนึกว่านี่เป็นเวลาดึกสงัด จึงยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง แล้วส่งสายตาดุใส่เจ้าของท่อนแขนแข็งแรงที่โอบอุ้มร่างของเธอราวกับเธอเป็นเด็กตัวเล็กๆ

    เดลปิเอโรพาหญิงสาวค่อยๆ ก้าวขึ้นบันได เห็นบางๆ เล็กๆ นึกว่าจะไม่หนัก แต่ก็ไม่คณามือเขาเท่าไหร่หรอก หัดไว้จะได้ชิน อีกไม่นานเขาอาจจะต้องทำกับเธอแบบนี้บ่อยๆ เขาชอบที่จะได้สัมผัสร่างกายหญิงสาว ไม่ว่าจะโอบกอด จับมือหรือการอุ้มเธอแบบนี้ก็ไม่เลวนัก ทำให้เขารู้สึกเหมือนได้เป็นผู้ปกป้อง ตัวเองมีค่า ไม่ใช่คนไร้ประโยชน์ จนไม่มีใครต้องการ เช่นที่ปู่เขาชอบพูด

    คนไร้ค่าอย่างแก อย่าหวังว่าจะมีใครเขามาสนใจไยดี

    ปู่ก็คงจะหมายถึง แม่ ของเขาด้วย ที่ทอดทิ้งเขาไปอย่างไม่ไยดี




    ดาวน์โหลดตัวอย่างอ่านก่อนได้นะคะ หากใครใจร้อน... แต่ถ้าใครใจเย็น หรืองบยังไม่พอ ค่อยๆ ตามอ่านจากเว็บไปเรื่อยๆ เก็บวันละห้าบาทสิบบาทแล้วอย่าลืมอุดหนุนเพื่อเป็นค่าน้ำค่าไฟของเราบ้างนะคะ ^^




    Egoistic love พันธะรัก
    ปทุมมาลย์
    www.mebmarket.com
    เพราะประสงค์ของปู่ พินัยกรรมบังคับให้เขาต้องเดินทางมาหาคู่หมั้นสาวจนถึงประเทศไทย ผู้หญิงที่ทำให้เขานึกเยาะเย้ยว่าเธอคงเห็นแก่เงิน แต่สิ่งที่เขาพบเจอ 

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น