คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1
อนที่ 1
“สวัสีรับ ผมบยอน แบฮยอน รับหน้าที่ MC ในวันนี้รับ ^^ ” เ้าอเสียพูพร้อมับ้มหัวสวัสีผู้ม้านล่าเวที ใบหน้าหวานียิ้มว้าอย่าอารม์ี
บยอน แบฮยอน เือนะนิเทศศาสร์ สาาารแสปีสี่ อยู่ในุเสื้อเิ๊สีาวสวมทับ้วยเสื้อสเวเอร์สีฟ้า และาเเฟสีำสวย ใบหน้าหวานยัียิ้มสใสแม้ว่าอาาศะร้อนมา็าม
“รับ! อย่าที่ทราบันรับว่าวันนี้ทามหาลัยอเรามีานรบรอบสิบปี ยินี้อนรับทุท่านนะรับ ^^ อให้วันนี้มีแ่วามสุรับ!” เสียหวานล่าวอย่าเป็นธรรมาิและล่อแล่ว
อยู่ะนิเทศศาสร์็้อล้าแสออ แถมบยอน แบฮยอนยัเป็นเือนะอี้วย ไ้ออานบ่อยนินะแล้วล่ะ - -
แบฮยอนล่าวับผู้มอีสอสามประโย ่อนะมีารแสานัศึษาึ้นมาแส เ้าัวึไ้โอาศลไปหลัเวที เมื่อลไปถึทเฮที่เป็น่าแ่หน้า็รีบวิ่เ้ามาับเหื่อให้ใบหน้าหวานทันที
“ายๆ! น้อแบฮยอนไปเิมแป้หน่อยนะรับ!” ทเฮล่าวอย่ารีบร้อน แบฮยอนไ้แ่พยัหน้าและเินไปนั่บนเ้าอี้อย่าว่า่าย นัยน์าเรียวเล็ถูปิลเมื่อทเฮะรีอายไลน์เนอร์
“ ..เป็นไรับับารแสุแร หวัว่าประทับใทุท่านนะรับ และโว์่อไปบอไ้เลยว่าเลิศมา..” MC หนุ่ม ท่อสริปับัวเอเบาๆ ในะที่ทเฮ็เิมหน้าไป้วย แบฮยอนินเสียแล้วล่ะับวามมามายอารเป็น MC สิ่สำั็ือห้ามลืมสริป ึ่แบฮยอน็สามารถทำมันไ้ี
“เสร็แล้วรับน้อแบ เี๋ยวไปเปลี่ยนเสื้อที่พี่แวนไว้รนั้นนะรับ” ทเฮพู มือ็เ็บอไป้วย แบฮยอนล่าวอบุ่อนะลุไปเปลี่ยนเสื้อามที่ทเฮบอ
เสื้อสเวเอร์สีฟ้าถูถอออไปเหลือเพียเสื้อเิ๊สีาวับาเเฟสีำเท่านั้น มือบาเอื้อมไปหยิบสูทสีแึ้นมาสวม ่อนะเินไปที่ทาึ้น้าเวที ท่อสริปอีหนึ่รอบและ้าวึ้นเวที้วยรอยยิ้มสใส
“เป็นยัไบ้ารับับารแสุแร! หวัว่าประทับใทุท่านนะรับ และโว์่อไปบอไ้เลยว่าเลิศมา! ารแสุนี้เรีมัวันหลายอาทิย์เลยทีเียว อยามแล้วใ่มั้ยรับ? ั้นเิรับมไ้เลยรับ!” นัวเล็พูามที่ท่อไว้อย่าไม่มีหล่น เมื่อารแสึ้นมาแสแล้ว แบฮยอนึเินลมาหลัเวที
“เป็นไบ้าวะแบ ูว่ามึหน้าีๆนะ” โ ยอู เพื่นสนิทแบฮยอนเินมาถามอาารอย่าเป็นห่ว เมื่อเห็นเพื่อนรััวเอเริ่มหน้าีลเรื่อยๆ
“โอเวะ สสัยูทำานเยอะเินไป” มือบายึ้นโบไปมา พลาหลับาและนั่ท่อสริปในในเียว ยอูเมื่อเห็นว่าเพื่อนัวเอ้อใ้สมาธิ ึเินหลบาออไป
โ ยอู เพื่อนรัอแบฮยอน เรียนสาาำับารแส ยอูมัะทำานเบื้อหลัมาว่าเบื้อหน้า เ่น เียนบท อะไรทำนอนี้ เพราะไม่อบารโว์หรือแส ันั้นวันนี้ยอูเลยมา่วยานที่หลัเวทีแทน
หลายั่วโมผ่านไป
แบฮยอนทิ้ัวนอนไปับโฟาในห้อหลัเวที หลัาที่ทำหน้าที่ MC เสร็แล้ว นัวเล็ถอนหายใอย่าอ่อนแร รู้สึว่าเาะทำานเยอะเินไปมั้ร่าายถึเริ่มไม่ไหว รู้สึปวเมื่อยยัไไม่รู้แถมยัปวหัวอีะหา -3-
“เฮ้ย! ไอ้แบมึไหวปะวะ.. ินยามั้ยเี๋ยวูให้อินไปเอาให้?” ยอูถามอย่าร้อนรน เมื่อเห็นว่าเพื่อนัวเอเ้ามาในห้อพัแล้วล้มลนอนทันที แบฮยอนไม่ไ้อบอะไรไปเพียแ่พยัหน้าเล็น้อย ยอูเลยหันไปสั่อินให้ไปเอายาให้แบฮยอน
ิม อิน แฟนหนุ่มผิวสีแทนอยอู เป็นนที่ไม่่อยพู อบทำหน้านิ่ๆ แ่ริๆแล้วเป็นนที่ใีและรัยอูมา
“แบมึลุินยา่อน” เมื่ออินเอายามาให้แล้ว ยอูึัารพยุัวแบฮยอนึ้นและส่ยาให้ มือเรียวอแบฮยอนรับยาไป่อนะโยนใส่ปาและาม้วยน้ำอย่ารวเร็ว
บยอน แบฮยอนไม่อบินยา -3-
“น้อแบรับ! ไป่วยล่าวปิานหน่อยเร็วๆ พอี MC อีนิธุระ! รีบๆใส่สูทแแล้วามพี่มาเลยนะ!” ระหว่าที่แบฮยอนำลัะนอนพันั้น ทเฮ็วิ่หน้าื่นมาเรียร่าบาให้ไป่วยล่าวปิาน
“รับฮยอ เี๋ยวผมามไปรับ!” ร่าบาอแบฮยอนันัวให้ลุึ้น ่อนะเินไปที่ราวเสื้อผ้า มือบาว้าสูทสีแมาสวม่อนะัเนไทให้เรียบร้อย านั้นึรีบเินไปที่ประูห้อ ทันทีที่ำลัะเปิประูเสียอยอู็ัมาเสีย่อน
“ไอ้แบ! มึไหวหรอวะ เี๋ยวเป็นลมึ้นมาะทำไ!”
“เอาน่ายอ~ ูไม่เป็นอะไรหรอน่ะ!” แบฮยอนหันมายิ้มว้าให้เพื่อนรั รอยยิ้มที่สใสถูส่ไปให้ยอูที่ทำหน้าเรียเพราะเป็นห่วเพื่อน ่อนที่ร่าบาะพู่อ
“เพราะมันเป็นานทีู่รั ่อให้้อเป็นอะไรไปู็ะทำมันให้สำเร็! ไปล่ะนะ เี๋ยวมา!” ว่าบ็รีบวิ่ออไปาห้อทันที ทิ้ให้ยอูับอินอยู่ให้ห้อันสอน ยอูถอนหายใเบาๆับวามะือรือร้นอเพื่อนัวแสบ
“.. แบี้ฮยอเ้าไม่เป็นอะไรหรอรับ” เสียทุ้มออินบอแฟนัวเล็อัวเอเบาๆ พร้อมับูบที่มับบาเป็นารปลอบโยนไป้วย ยอูพยัหน้าเล็น้อย่อนะนั่เล่นไอโฟน่าเวลา
@อนโแบฮยอน
-แบฮยอน-
ผมลับบ้านมา้วยวามเหนื่อยสุี ปวหัวสุพลั ะว่าืนนี้ะไม่อาบน้ำ้วยแหละ -..-
ผมน่ะ ..แ่ไหนแ่ไรมา็อบารแสอยู่แล้ว ไม่ว่าะเป็นแสละรหรือพิธีร ผมอบมันทั้หมเลยรับ! บาที็ะไป่วยานในมหาลัยหรือบาที็รับานนอสถานที่้วย พ่อับแม่ผมอยู่่าประเทศรับ ท่านะส่เินมาให้ทุเือนแ่ผม็้อทำานหาเินเอบ้าะไ้แบ่เบาภาระพ่อับแม่้วย
ิ๊ ิ๊
อ๊ะ! มีนโทรมารับ ผมหยิบไอโฟนมาูเบอร์ที่โทรมา ่อนะพบว่าเป็นาิรุ่นพี่อผมเอ
“ว่าไฮะ ริสฮยอ” ผมสไล์รับสาย่อนะรอเสียลไป
[แบ เป็นไบ้าวันนี้ เหนื่อยรึเปล่ารับ] เสียทุ้มอ่อนโยนอผู้เป็นพี่เอ่ยลับมา
อู๋ อี้ฝาน หรือ ริส าิผู้พี่อผมเอรับ ริสฮยอเรียนบแล้วและำลัทำานในบริษัทอัวเอในานะผู้ัารบริษัทรับ ริสฮยอเป็นนที่รอบรัวผมไว้ใมาเลย เพราะฮยอเ้าูเป็นผู้ให่ เวลาพ่อับแม่ไม่อยู่็ะวานให้ริสฮยอ่วยูแลผม อืม..เหมือนผู้ปรอนที่สอแหละรับ ^^
“เหนื่อยมาเลยรับฮยอ แร้อนมา ผมไม่สบาย้วย -3-” ผมบ่น้อแ้ใส่โทรศัพท์ ่อนที่นเป็นพี่ะหัวเราะออมาับวามิ๊๊ออผม
[ฮยอื้ออมยิ้มไว้ให้อยู่ในรัวนะ แล้ว็อย่าลืมอาบน้ำินยา้วยล่ะ ฮยอไม่วนแล้ว ฝันีรับไอ้แสบ] แล้วฮยอ็วาสายไป
หลัาวาสาย ผม็เินเ้าไปในรัว และ็พบับแ้วใบให่ที่ั้อยู่บนเาท์เอร์ มันใส่อมยิ้มหลาสีไว้เยอะแยะเลย >< ผมยิ้มว้าออมาอย่าอารม์ี่อนะเินไปว้ามันมาแะินอันนึ หวานเฟ่ออะ >
ผมาบอมยิ้มไว้ในปา ่อนะเินไปเปิแม็บุ๊ เพื่อเ็่าวสารในเฟบุ๊ ผมเ้าไปทาหน้าเพอมหาลัย ่อนะพบับรูปภาพที่ผมเป็น MC วันนี้เ็มเลย อื้อหือ~ อมเม้นท์พวนี้น่ารัริๆเลย
‘รี๊ แบโอปป้าหล่อมาเลยอะ’
‘ผู้ายอะไรน่ารัทีู่้’
‘ถ้าไ้แบโอปป้าเป็นแฟน ะั้ใเรียน!’
ผมหัวเราะเล็น้อยับอมเม้นท์อสาวๆปีหนึ่ ่อนะพิมพ์อมเม้นท์อัวเอลไปบ้า
‘อบ็ีบิรับ โสนะ 5555’
านั้นึ Enter แล้วส่อ่าวอื่นๆ่อไป
พรุ่นี้เ้าเอันรับ! :)
ความคิดเห็น