คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : -3-
เอ๊ะ จริงสิ! มิยาโมโต้ไม่ค่อยมีภาพเลย ถ่ายให้แต่คนอื่น
ว่าแล้วฉันก็หันกล้องไปถ่ายเขาขณะเขียนหนังสืออยู่บนโต๊ะ
มองดูดีๆก็หล่อเหมือนกัน..........- -//
“…….!?”
อ๊ะ...เขาหันมาแล้ว
“อย่าถ่ายนะ!”
“O_O!!!”
พอเขาหันมาก็รีบเอามือปิดกล้องทันทีจนฉันตกใจ
“ขะ...ขอโทษ”
“ขอโทษ.....ฉันไม่ชอบถูกถ่ายน่ะ”
…………. - - ทำไมล่ะ?
“นี่ของครูหรอ?”
เขาหยิบกล้องไปจากมือฉัน วันนี้เราอยู่โรงเรียนจนเย็นเพื่อรอถ่ายรูปต่างๆที่โรงเรียน....
“จ้ะ.....ใช่ คิดว่าจะใส่พวกตึกเรียนลงไปด้วย เลยยืมมา”
“ประตูทางเข้าตอนนี้กำลังสวย”
เขาถือกล้องแล้วลุกขึ้นเดินนำไป
“ว้าว!....จริงด้วย”
แสงยามเย็นจากพระอาทิตย์ลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาในตึก สะท้อนกับกระจกเป็นสีส้มดูสวยงาม ตอนนี้ทุกอย่างเป็นสีส้มไปหมด สวยจังเลย.......ไม่ยักคิดว่าโรงเรียนมีภาพที่สวยอย่างนี้
“ช่างสังเกตจังเลยนะมิยาโมโต้”
เขายังคงเงียบเสมอ แต่ก็หันมามองฉันทุกทีที่พูดขึ้น
“ชอบโรงเรียนใช่มั๊ย? - - แต่ก็โดดบ่อยนะ”
เขายิ้มออกมานิดๆ ก่อนจะปรับกล้องแล้วยกขึ้นถ่ายวิวสีส้มตรงหน้า
“ก็ไม่เชิง......ฉันคิดว่าโลกใบนี้เหมือนหนัง”
“หนัง?”
“ใช่.....หนังที่ฉายอยู่ตรงหน้าเรา ไหนๆจะดูก็อยากดูในฉากต่างๆเท่าที่จะทำได้ ไม่อยากพลาดฉากที่สวยงามไป”
อา...............หัวใจเต้นตึกตัก เผลอมองเขาจนหน้าขึ้นสีราวกับกระจกที่สะท้อนสีพระอาทิตย์
งั้นฉัน........อยากดูเธอตอนนี้
พอเขารู้สึกว่าถกฉันมอง ก็หันกล้องมาถ่ายฉัน
ฉันเอามือยกขึ้นบังทันที
“แก้แค้นคืน ^^/ ”
“ - - / ?.............อ๊ะ!”
แกร๊ก-----! กล้องหลุดจากมือมิยาโมโต้ร่วงลงไปที่พื้น
“อ๊า~!!OoO------------”
“เหวอ.......ขอโทษ!”
“แย่แล้วฮิคิสึจิโกรธแน่”
“ไม่เป็นไรดูเหมือนจะปลอดภัย”
มิยาโมโต้หยิบกล้องแล้วตรวจสภาพชีพจรของมัน - - โชคดีที่มันยังใช้ได้
“อ๊ะ!........เอ๊ะ?? - -ในนี้ไม่เทป - -”
“o__o// อ๊ะ! จริงสิ”
เราทั้งคู่มองหน้าแล้วยิ้มแหย ฉันลืมซะสนิทเลย.........หวา น่าอายจังเลย T___T//
“ฮ่าๆ....สมกับเป็นอาซาดะจริงๆ”
“//o__o//”
เขา.....หัวเราะ
“สมเป็นอะไรกัน”
“ฮ่าฮ่าฮ่า”
สีส้ม สะท้อนไหวๆอยู่บนไรผม บ่า นาฬิกาข้อมือของมิยาโมโต้
นี่.....ที่ตอนนี้.......สวยงามขนาดนี้
คงเพราะ มีเธออยู่แน่ๆ
ความคิดเห็น