คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : -2-
ทำไมที่ผ่านมาถึงไม่เคยคุยกันนะ โชคดี.......ที่สังเกตเห็นเขาก่อนเรียนจบ
โชคดีจริงๆ
ติ๊งต่องงงง......
เสียงออดโรงเรียนดังบอกหมดคาบ
ชายหนุ่มยกแขนขึ้นดูนาฬิกาข้อมือ แล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้
มิยาโมโต้ นาโอกิ..........เขาเป็นคนที่เงียบขรึม นอกจากนั้นก็ยังมาสายและขาดเรียนบ่อย จึงคอนข้างโดดเด่นในชั้นเรียนที่เฮฮา รู้สึกว่าจะมางานโรงเรียนเลยถูกให้ถ่ายวิดีโอ
จริงสิ.....แทบไม่เคยคุยกันเลย
แล้วฉันก็ตัดสินใจเข้าไปทัก ขณะที่เขากำลังออกจากห้อง
“ มิ........มิยาโมโต้คุง! >__</ ”
เขาหันกลับมาหาฉัน
“หา......เอ่อ....ถ่ายวิดีโอห้องเราตอนงานร.ร.ใช้มั๊ย ? ”
“อา...ใช่ ”
“คือ....เราจะตัดต่อวิดีโอที่ระลึก จะทำด้วยกันมั๊ย??>O<”
ฉันพูดออกไปเสียงดังฟังชัดทั้งๆที่เขินนิดๆ เพราะเราไม่เคยคุยกันมาก่อน ....ผลปรากฏว่าเงียบกันทั้งคู่สักพัก แล้วเขาก็พูดขึ้นเรียบๆ
“ฉัน..........ไม่สนใจเรื่องอย่างนั้น - -”
“กะ.......โกหก O_O/”
“หา? ......- -‘’ ”
“ก็.......ก็..... ( _ _ )/ ”
เชื่อมั่นว่า เขาต้องชอบห้องเรียนเราแน่ๆ เพราะภาพถ่ายวิดีโอที่ถ่ายไม่ว่าภาพไหนก็ให้ความรู้สึกที่อ่อนโยน .........ถ้าไม่สนใจคงถ่ายไม่ได้อย่างนั้น
“ - - ”
“ - -/ ”
“ฉันไปละนะ - -”
“เดี๋ยว! OAO งั้นไปแต่ประชุมก็ได้”
เขาเดินออกจากห้องไปแล้ว....
“วันนั้ห้องเรียนบ่าย 3 ถ้าสนใจก็ไปได้นะ”
……….
ว้า...ไม่สนใจกันเลยแฮะ
“คิดอะไรน่ะเธอ??”
เพื่อนถามฉันขึ้นมาหลังจากที่ฉันเล่าให้ฟังว่า ฉันไปชวน มิยาโมโต้มาร่วมงานกับเรา ขณะที่เราประชุมกันและรอเขาอยู่(ซึ่งฉันรั้งไว้เองแหละ)
“ก็.....ทำทั้งทีอยากทำให้ดีนี่นา ”
“แต่มิยาโมโต้ไม่ใช้คนที่จะมาเย้วกับคนอื่นได้ เธอนี่ดื้อจริงๆ”
“ - - ฮึ่ม”
เพื่อนชายว่าฉันและไม่เห็นด้วยกับที่ฉันทำ
“ฉันจะกลับแล้ว.......รอไปก็ไม่มีประโยชน์ ”
“หา!เดี๋ยวก่อน”
“โทษนะมินะ พวกเราก็มีเดท”
เพื่อนสาวทั้ง 2 คนของฉัน!!T__T ทุกคนกลับไปหมดเลย
............................... - -
..................... เฮ้อ กลับดีกว่า
ครืด----
“o_o!?”
มิ.....
“มิยาโมโต้คุงมาเหรอ?”
“ - - หา? เอ่อ.....คุยกับครูมาก็เลยอยู่เย็น”
“ดีใจจัง!! ><”
“ฟังก่อน - -…”
เย้! >v< ในที่สุดเขาก็มา.....
“อะ...เอ่อ.....ทุกคนกลับไปก่อนแล้ว นี่เป็นแผนคร่าวๆ”
ฉันกระตือรือร้นสุดๆ เอากระดาษที่พวกเราเขียนรายละเอียดแผนการต่างๆให้เขาดู
“แล้วก็อยากใส่ตรงที่มิยาโมโต้คุงถ่ายไว้เยอะๆ >< คิดว่าต้องดีแน่ๆ”
อ๊ะ.....ดูเหมือนเขาจะเริ่มสนใจ
“นั่นไงอย่างงานโรงเรียนก็ถ่ายคนที่เชียร์ไม่ใช่คนวิ่ง หรือจะเป็นภาพตอนที่เลิกเรียน อย่างนั้นฉันคิดว่าดีมาก...........อ๊ะ!OAO// ............ - - ฉันพูดมากไปใช่มั๊ย ”
“…………… - -”
ดีใจจนเผลอพูดคนเดียวซะสนุกเลยเรา มิยาโมโต้ก็ยังฟังฉันพล่ามอยู่
“ขอโทษนะ.....ฉันเป็นอย่างนี้เสมอ แต่วิเศษจริงๆนะ วิดีโอที่มิยาโมโต้ถ่าย.....”
นึกถึงภาพเหล่านั้นทีไร..............
“มองเห็นรอบข้างทุกอย่าง ฉันรู้สึกประทับใจ”
....................
“เปล่า.....ก็ดีอยู่แล้วนี่นิสัยของอาซาดะ”
“. . . . .?”
“อยู่หัวแถวคอยเชียร์ในงานโรงเรียน ทำให้ทุกคนสนุกสนาน”
“…..”
“มีชีวิตชีวาดีออก ^^ ”
“O-O//”
เป็นครั้งแรกที่เห็นเขายิ้ม หน้าฉันถึงกับขึ้นสีที่เห็นยิ้มแรกของเขา แถมยังชมฉันอีก
“ขะ......ขอบใจ // - -”
“^^ ว่าง่ายดีนะ”
“มิยาโมโต้คุงก็ใจดีเหมือนอย่างที่คิดไว้ วันนี้อุตส่าห์มาให้^^/”
“เปล่านี่.......ไม่ได้ตั้งใจ”
“ขอบใจนะ ^^”
“- -‘’ (ไม่ฟังกันเลยรึไงนะ.......เอาเถอะ)”
ดีใจจริงๆเลย ได้มิยาโมโต้คุงมาร่วมงานด้วย คราวนี้วิดีโอที่ถ่ายออกมาต้องสวยสุดๆแน่เลย
“เรื่อง.......ตัดต่อที่ว่า......จะทำยังไง? - -”
“อ๊ะ.....อ๋อ...”
หลังนั้นฉันก็อธิบายอะไรหลายๆอย่างให้เขาฟัง แล้วก็พาไปรวมกลุ่มกับเพื่อนๆฉัน ...พวกนั้นหัวเราะแล้วพูดว่า มิยาโมโต้คุงถูกบังคับมาจนได้ ฮ่าๆ นี่มันเหมือนว่าฉันบังคับเขามางั้นเหรอ T___T ...
แล้วพวกเราก็ช่วยกันทำงานมาเรื่อยๆ....
ความคิดเห็น