ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แหวนเวทมนตร์
เย็นวันนั้น ไน์ไปหาอนที่ห้อ ไน์เาะประู
เบาๆ่อนะะโนเสียั "อนื่นเร็ว"รู่หนึ่อนเปิประู่อนะพูว่า"ถ้าไม่ใ่เพื่อน
สนิท ัน่อยนายไปแล้วนะ"อนทำท่ารำา
"มาับันหน่อย"ไน์วิ่ออไปโย มีอนาม
มาิๆ "นายะไปไหนนะ"อนถาม
"ห้อเ็บอ ออาโนไ"ไน์อบ
"นายะไปทำไม"
"ือ ในนั้นมันมีอหลายอย่า เ่น เิน ทอ"ไน์บอ
"นายะไปโมยเินรึ"อนทำหน้าใ
"ถู หลัานั้นันะหนีไป"ไน์พู
"แล้วไม่ลัวอาโนรู้หรือ"อนถาม
"อาโนไป สถานีำรว ไม่ลับมา่ายหรอ"
"ั้น้อเอาอ่าิัวไป้วยสิ"อนบอ
"็แล้วแ่"ไน์บอ
หลัาเินมาไม่นาน ไน์็เห็นห้อออาโน
"เ้ามาเร็ว"ไน์บอพร้อมหาทาเปิประู
"ูเหมือนว่าอาโนะไม่ล็อประู"ไน์บอ
เาเินนำหน้าอนเ้าไปภายในห้อนั้นมีเินทอ
อยู่มา"ว้าว ันไม่เยเห็นเินมานานี้"
ไน์หยิบเินและทอำนวนมาใส่ระเป๋าาเอว
แ่แล้วเสียประู็เปิออ อาโนเินเ้ามา
"แ ไอ้เ็ั่วมาโมยอัน"อาโนพู
หลัาที่อาโนพูบนั้น วามแสบร้อนเ้ามาใน
หูไน์่อนเาะะโน "อ๊า"
อนหันมามอ่อนะสลบไป แล้วไน์็สลบไป
ไน์ื่นมาในวามมื เห็นอนบาเ็บ
"นายเป็นใร"ไน์ถาม
"ันืออน เพื่อนนาย"อนบอ
"แล้วันเป็นใร"ไน์ถาม
นายื่อ 'ไน์ ฟรอส'นายถูลบวามำ"อนพู
"นายบาเ็บนี่"ไน์ถาม
"นที่ื่ออาโน เาะ่านาย แ่นายไม่ายนาย
ถูลบวามำเพราะ แหวนนั้น"อนี้แหวนที่นิ้วลา
"มัน่วยนายไว้ แ่อนนี้ไม่มีเวลาแล้ว พยายาม
หนีอาโนไปให้ไลที่สุ"อนหอบ่อนไน์ะสลบ
ไป ไน์ืนมาในสถานที่ล้ายับทะเล
่อนะรู้ว่าเาอยู่บนเรือประม ผู้ายนหนึ่
เินมา "นี่เธอนะ ทำไมถึมาอยู่ที่นี่ เธอลอยน้ำมานะรู้ไหม "ายนนั้นถาม
"ุเป็นใรนะ"ไน์ถาม
ายนนั้นอบ"ันเป็นาวประมนะเ้าหนู"
"อนนีุ้ะพาผมไปส่บ้านไ้ไหม"ไน์ถาม
ายนนั้น "เธออยู่บ้านแล้ว ประเทศไทยเราือรอบรัว"ายนนั้นบอ
"แล้วนี้เราอยู่ไหนรับ"ไน์ถาม
"เราอยู่ที่ 'ัหวัรั'น่ะ"ายนนั้นบอ
"แล้วอีนานไหมรับว่าะถึที่บ้าน"ไน์ถาม
"ไม่นานหรอ"ายนนั้นบอ
"นี่ ันื่อ นพ นายละ"นพถาม
"ผม ไน์ รับ"ไน์อบ
"เธอเป็นน่าาินี่ พูไทยเ่ั"นพ ยิ้ม
"ผมไม่เยเรียน ภาษาไทย รับ"ไน์บอ
"เป็นเพราะันไละ"เสียหนึ่พู
"ใรนะ"ไน์ถามอย่าสสัย
"เธอพูับใรน่ะเ้าหนู"นพถาม
"ันอยู่นี่"เสียนั้นบอ
"ไหนละ"ไน์หันหน้าไปมา
"ันเป็นแหวนที่อยู่รนิ้วนายไ"
ไน์มอแหวนเพรแะสลั"นั้นุหรือ"ไน์ถาม
"โอ้ไม่นะ เธอุยับวิารึ"นพพู
"หนีเร็ว ไน์ หมอนี่ะ่านาย"แหวนบอ
"ทำไมละ"ไน์
"เ้านี้ะยินาย เพราะเาลัวผีมา นอยา่า
ทุนที่ิว่าุยับผีนะ"แหวนบอ
"นายุยับ วิารึ นายายแน่ ล้าเอาผีมาบนเรือัน"นพพู่อนะเินไปามหาอบาอย่า
"ระโลน้ำ่อนที่เาะยินาย"แหวนบอ
"แ่ว่าผม ะ"
"เร็ว!"แหวนะโน
ไน์ใมาน้อระโลไปในน้ำ
แ่เาลับหายใใ้น้ำไ้
"นั้น็เพราะันอี "แหวนพู
ไน์พยายามะพูแ่ไม่ล้า
"พูไ้เลยไม่้อลัวหรอ"แหวนบอ
ไน์ใ
"ันอ่นในายไ้นะ แถมรู้อนา้วย ันทำไ้หลายอย่า เ่น ทำให้นายหายใใ้น้ำ พูไ้
ทุภาษา บิน เสอ แ่นายเรียันว่า'ริ'็ไ้"
"แล้วเราะไปไหนนะ"ไน์ถาม
ั่วพริบา ไน์็มาอยู่ที่สถานที่แห่หนึ่ึุ้นามา
"พยายามอย่าพูับันนะ ถ้านายอยาพู็ิเอาันอ่านในายไ้"ริพู
"ไ้รับแ่อนนี้เราอยู่ไหน"ไน์ิ
"นิวยอร์ไ"ริบอ
"มาที่นี่ทำไมรับ"เาิ
"หาทาเ้าไปในที่ที่้อไป"ริอบ
"ที่ที่้อไปรึ ที่ไหนรับ"ไน์ิ
"ไปที่ห้อน้ำสวนสาธาระ"ริบอ
"รไหนรับ"ไน์ิ
"ทา้าย"ริอบ
ไน์หันไปทา้าย เาเอายวัยลานยืนอยู่
ับโ๊ะหน้าห้อน้ำ
"นั้นแหละ"ริบอ
ไน์เินเ้าหาายนนั้น
"บอายนนั้นว่านาย้อารไป้าล่า"ริบอ
ายนนั้น้อา ไน์
"้อารอะไรเ้าหนู"ายนนั้นถาม
"ผม้อไป้าล่ารับ"ไน์อบ
ายนนั้นมอเา"เธอยัเ็เินไปนะ"เาบอ
"หยิบ เินให้ายนนั้น"ริบอ
"ผมไม่มีเินนะรับ"ไน์ิ
"ระเป๋าาเอวไละ"ริบอ
ไน์หยิบเินออมาำนวนหนึ่
"แ่นี้พอไหมรับ"ไน์ถาม
ายนนั้นมอ แล้วยิ้มอย่าเ้าเล่"แ่นี้เเหละ"
ไน์นำเินให้ายนนั้น
"เี๋ยว่อน"ายนนั้นบอ
"นายื่ออะไร อายุ้วย"เาถาม
"บอเาไป"ริบอ
"ผมไม่รู้ อายุัวเอรับ"ไน์อบ
"นายอายุ15ปี แ่บอเ้านั้นว่า14ปีนะ"ริอบ
ไน์ ระพริบาให้แหวน
"ผมื่อ ไน์ ฟรอส อายุ14ปีรับ"ไน์อบ
ายนนั้นพยัหน้า แล้วเียนลในสมุ
"เบลล์ เรนาส มานี่หน่อย"ายนนั้นะโน
มีเ็ผู้หิผมยาวระับหัวไหล่สีลอน อายุรุ้นราว
ราวเียวับไน์
"มีอะไระลุแฟร้"เบลล์ถาม
"่วยพา หนุ่มนนี้ไป้าล้าหน่อย"แฟร้บอ
หลัาุยันเสร็ เบลล์พาไน์เินไปู้โทรศัพท์
"นายเ้าไปในนั้นเลย"เบลล์บอ
"อบในะ"ไน์บอ
"ไม่้ออบใหรอันะไป้วย"เบลล์อบ
"เธอะไปไหน"ไน์ถาม
"้าล่าับเธอไ"เบลล์ี้นิ้วไป้าล้า
"ลุเธอะเป็นห่วเอานะ"ไน์บอ
"เาไม่เยเป็นห่วัน"เบลล์อบ
"ให้เธอไป้วยเถอะ"ริบอ
"ทำไมละรับ"ไน์ิ
"เธอนนี้น่าสสารมา"ริบอ
"ถ้าันไม่ไปับเธอันายแน่"เบลล์บอ
"ั้นเ้ามา เร็วหน่อยนะ"ไน์อบ
เบลล์เบิาว้า"อบุมาเลย เออ"เธอทำหน้า
"ไน์ ันื่อไน์"ไน์บอ
เบลล์เินเ้าู้โทรศัพท์พร้อมับไน์
"เธอพร้อมแล้วรึยั"เบลล์ถาม
"พร้อมแล้ว"ไน์อบ
เบลัวเล'ห เ้า แป สี่ '่อนะหยิบโทรศัพท์มาแล้วพู"โลเบื้อล่า"
ไม่นานประูอู้็ปิ หลัานั้นพื้นที่ไน์ยืน
อยู่็เลื้อนไป้าล่า
"เราอยู่ในลิฟ์หรือ"ไน์ถามเบลล์
"ไม่รู้สิันไม่เยเห็น แ่ำรหัสไ้ีเลย"เบลล์อบ
ไม่นานแสสว่า็้าออมา ไน์มอออไปนอ
ู้โทรศัพท์เอึมามายเหมือนอีโลหนึ่
"ที่นี้ที่ไหน"ไน์ถาม
"ไม่รู้สิ ะเป็นโลเบื้อล้า"เบลล์อบ
"ที่นี้ือสถานที่เ็บเวทย์มน์และสสาร"ริอบ
"เวทย์มน์รึ"ไน์เผลอะโน
เบลล์หันมามอไน์"เธอุยับใรนะ"เบลล์ถาม
"ไม่มีอะไรหรอ"ไน์อบ
ไน์และเบลล์เินสำรวให้ทั่ว่อนไน์ะถามเบลล์"นี่เธอเป็นใรหรือทำไมถึ้อหนีแฟร้้วย"
เบลล์หันมามอไน์แล้ว้มหน้าอย่าเศร้าโศ
"ันื่อ'เบลล์ เรนาส'อายุ14ปี ที่ันหนีแฟร้
เพราะเาบัับให้ันทำานลอเวลา ส่วน
เา็เอาแ่ใ้เินให้เ้าหนี้ "ะที่เบลล์เล่าเรื่อ
อยู่น้ำา็ไหลมาาวาอเธอ
ไม่นานน้ำาเธอ็หยุไหลแล้วสีหน้าเธอ็ร่าเริ
"แ่อนนี้ันหนีเามาไ้แล้ว ไม่มีอะไร้อลัว
อีแล้ว"เบลล์บอ
พอเห็นเบลล์ร่าเริไน์เอ็ร่าเริึ้นมา
"นี่เธอน่ะ"เสียปริศนาัมาา้าหลั
เบลล์หันไปมอาม้วยไน์
"เธอนั้นเหละเ้าหนูผู้ายัวสูๆนั้นนะ"ายนนั้น
ี้นิ้วมาที่ไน์
"มีอะไรรับ"ไน์ถาม
"เธอ้อมาับเรา"ายนนั้นบอ
"ทำไมรับ"ไน์ถาม
"เพราะเธอมีเ้านั้น"ายนนั้นี้แหวน
"แหวนนัล่าไละ"ายนนั้นบอ
ไน์ทำหน้า
"อะไรือแหวนนัล่ารับ"ไน์ถาม
"สิ่ที่มีพลัวบุมสสารไ้ีมา ใรที่มีมันแส
ว่านนั้น้อเี่ยว้อับสสาร และสิ่นั้น็อันรายมา้วยถ้าวบุมมันไม่เป็นมันะเป็นนายเธอแทนที่เธอะเป็นนายมัน"ายนนั้นบอ
ไน์ถลึามอ พร้อมับเบลล์ที่อ้าปา้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น