ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : #2 ออร่า!
#2
ผม จาง อูยอง ครับตอนนี้ผมกำลังหงุดหงิดขั้นรุนแรงทำไมไอชานซองเพื่อนบ้า ถึงยังไม่มาอีกละครับ
มันบอกจะไปชวนจุนโฮ มากินข้าวด้วยแล้วตอนนี้มันก็หายไปเลย ผมรอมันมา ชม. กว่าแล้วน้า TT
ไอเพื่อนใจร้าย ไม่รอแม่งแล้วไปแล่ว
ปึ๊ก!!!
“โอ๊ยยยยยยยย เจ็บๆๆ” พอผมกำลังจะเดินออก อยู่ดีๆก็มีลูกบาสมากระแทกหัวผมอย่างแรงเลยครับ..มึน
“นี่! นายเป็นอะไรรึเปล่า เจ็บมากมั้ย”
“ไม่เป็นไรครับ โอ๊ยย เจ็บอ่ะ” ถึงผมจะบอกว่าไม่เป็นไร แต่ผมก็เจ็บครับ ตอนนี้ผมอายมากก พอลูกบาส
กระแทกปุ๊ป ผมก็ล้มลงเลยครับ คนแถวนั้นมองผมกันเต็มเลยอ่ะ TT
“นั่นไง เจ็บใช่มั้ย ค่อยๆลุกนะ”
มีบุคคลปริศนามาช่วยพยุงผมขึ้นมา ผมกำลังเบลอๆ มองไม่ค่อยชัด มึนไปหมดเลย พอผมลุกขึ้นได้
ผมก็พยายามมองหน้าคนที่เข้ามาช่วยผม
“คุณเป็นเจ้าของลูกบาสหรอครับ”
ผมถามแล้วค่อยๆเงยหน้ามอง.......บระเจ้า คนหรือไงน่ะ หน้าเล็กจัง ทำไม ผู้ชายคนนี้ถึงได้หล่อราว
เทพบุตร ขนาดนี้ล่ะ ให้ตายสิผมไม่อยากมองหน้าเค้าเลย เหมือนมีออร่า ทิ่มตา
“เปล่า หรอกเจ้าของลูกบาสน่ะวิ่งหนีออกสนามไปแล้ว ชั้นกำลังจะเดินมาตรงนี้ แต่อยู่ดีๆ ก็เห็นลูกบาส
กระแทกหัวนายอย่างแรงน่ะก็เลยเข้ามาช่วย..”
“ขอบคุณมากครับ”
“หัวโนรึเปล่า ไปห้อง..”
“ไม่ไปครับ! ผมกลัวห้องพยาบาล ไม่ไปครับ ผมไม่เป็นไร” ผมรีบส่ายหน้า ผมไม่ได้กลัวห้องพยาบาลแต่
กลัวคนที่ห้องนั้นตะหาก แทคยอนฮยอง เจอผมทีไรต้องหยิกแก้มบ้างล่ะ ยีหัวเล่นบ้างล่ะ ใช้ไปซื้อของบ้าง
ล่ะ น่ากลัวจะตายชอบนั่งจ้องผมด้วย เค้าบอกว่านิสัยผมเหมือนแฟนเก่าเค้า...แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมเล่า
ชิชะ เป็นไปได้ผมจะไม่ไปที่นั่นหรอก =3=*
“หรอ แต่มันโนนะ หัวนายน่ะ ถ้านายไม่ไปเดี๋ยวชั้นไปเอาที่ประคบจากห้องพยาบาลมาให้เอง”
“เออ ลำบากเปล่าๆครับ ช่างมันเหอะ”
“ไม่ได้น้า รออยู่ตรงนี้นะ.......อูยอง” แล้วเทพบุตรคนนั้นก็วิ่งออกไป
เอ๊ะ......เค้าเรียกเราว่า อูยอง เค้ารู้ชื่อเราได้ไงอ่ะ ทำไมล่ะ เอ๊ะ เอ๋~ O[]O?
ผมนิชคุณครับ ผมกำลังจะเดินไปคืนหนังสือที่ห้องสมุด แต่พอเดินไปซักพัก อยู่ดีๆก็มีลูกบาส ลอย
ออกมาจากสนาม แต่ลอยมาดีๆไม่ว่า ดันมากระแทกหัวคนที่กำลังเดินอยู่น่ะสิ ผมเลยรีบวิ่งเข้าไปช่วย
“นี่! นายเป็นอะไรรึเปล่า เจ็บมากมั้ย”
ผมรีบเข้าหาแล้วถามสภาพของเค้าตอนนั้น เพราะมันกระแทกแรงมาก ...... ว่าแต่ ไอคนที่โดน
ลูกบาสกระแทกนี่ จาง อูยอง นี่นา ผมรู้จักอูยองจากไอแทคมันครับ ไอแทคมันบอกว่าอูยองนิสัยเหมือน
เจย์บอม แฟนเก่ามัน ผมไม่มีปัญหาเรื่องที่แฟนมันเป็นผู้ชายหรอกครับ แต่ว่า อูยองกับเจย์บอม นิสัยก็ไม่
ค่อยเหมือนกันเท่าไหร่นะ =__= อูยองออกจะดูเป็นเด็กใสซื่อ
ตอนนี้ผมกำลังจะเอาน้ำแข็งประคบหัวที่เอามาจากห้องพยาบาลไปให้อูยองครับ อูยองบอกว่า
กลัวห้องพยาบาล กลัวไอแทคมันแกล้งล่ะสิ ฮา ผมก็เลยมาเอาให้แทน
“มาแล้ว อูยอง” ผมเดินเข้ามาหาอูยองที่นั่งรออยู่
“......” เค้าจ้องหน้าผมแล้วบู้ปาก
“นายมีอะไรรึเปล่า ทำหน้าแบบนั้นแก้มนายมันจะทะลักออกมาแล้วนะ”
“คุณรู้ชื่อผมได้ไง”
“ทำไมล่ะ? ชั้นรู้ก็แล้วกัน” ลองแกล้งยียวนหน่อยละกัน
“........” อูยองคิ้วเริ่มขมวด จองผมเขม็งเลย ขืนผมไม่บอกมีหวังหมอนี่หน้าบึ้งจนแก้มแตกแน่
“อ่อ.... ชั้นเป็นเพื่อนแทคยอนน่ะหมอนั่นเล่าเรื่องนายให้ฟังบ่อยๆ ส่วนชั้นชื่อ นิชคุณ เรียก พี่คุณ ก็ได้”
ผมพูดแล้วก็เอาน้ำแข็งแปะลงไปที่หัวอูยอง แต่ไม่รู้ผมคิดไปคนเดียวรึเปล่า ตั้งแต่ผมช่วยอูยองมา
หมอนั่นไม่ค่อยจะมองหน้าผมเลย หลบตาผมตลอด เหมือนมองไม่เต็มตา ......
“ห๊า!!!! เพื่อนแทคยอนฮยองหรอ นิชคุณคงไม่แกล้งผมเหมือนเค้าใช่มั้ย?”
“ไม่หรอก บอกแล้วไงให้เรียกพี่คุณ เรียก นิชคุณ เฉยๆได้ไง” สอนไม่จำเด็กสมัยนี้
“อ๊า ขอโทษครับ”
“เป็นไงบ้างล่ะเจ็บน้อยลงรึเปล่า” ผมถามอาการเค้าหลังจากที่เอาน้ำแข็งประคบแล้ว
“อืมๆ” อูยองพยักหน้าลงสามที.........น่ารักจัง O[]O! เฮ้ย ผมคิดอะไรอยู่ ไม่ๆๆ ไม่เอาน่า แต่ว่า อูยองนี่
มองกี่ทีก็น่ารักนะ ผู้ชายบ้าอะไรไม่รู้ ไอแทคบอกว่าอูยองมีเสน่ห์กับเพศเดียวกันอย่างรุนแรง ผมก็ว่างั้น
แหละดูเหมือนเด็กๆทั้งที่เรียนอยู่มหาลัยแล้วแท้ๆ
“นี่ กลับบ้านเลยรึเปล่า?”
“ครับ อยู่ไปก็ไม่มีอะไรทำ (กลับไปนอนกินไก่อยู่บ้านดีกว่า)”
“ชั้นไปส่งนะ”
“ไม่ต้องก็ได้ครับ นี่ก็เพิ่งเที่ยงกว่าเอง”
“ไอ้แทคบอกว่าบ้านนายอยู่ใกล้ๆบ้านชั้น เดี๋ยวไปส่ง”
“เอ่อ.....ก็ได้ครับ”
ให้ตายสิครับ เวลาผมอยู่ใกล้ พี่คุณ ทีไรก็มองหน้าเค้าไม่ได้เลย ออร่าเค้ามันทิ่มตาครับ เหมือนมีแสง
วาบๆวิ้งๆออกมาจากใบหน้านั่น เค้าบอกว่าเค้ารู้จัก ผมจากแทคยอนฮยอง ฮยองคงจะเล่าอะไรให้พี่คุณฟัง
เยอะนะนั่น =*= วันนี้พี่คุณจะไปส่งผมที่บ้าน เค้าบอกว่าบ้านเค้าอยู่ใกล้บ้านผม.....ตื่นเต้นจังคนหล่อไปส่ง
พี่คุณนำทางผมพาไปหารถ พี่คุณน่าจะรวยน่าดู รถสปอร์ตสีแดงเปิดประทุนได้ สวยโคตรร ทั้งชาติผม
จะมีโอกาสได้ขึ้นอีกมั้ยเนี่ย ><
ตอนนี้พี่คุณขับรถมาได้ครึ่งทางแล้วแต่ผมมีข้อสงสัยซักนิดเกี่ยวกับแทคยอนฮยอง
“เอ่อ...พี่คุณครับ”
“หืม มีอะไรหรอ”
“แทคยอนฮยอง มีแฟนด้วยหรอครับ”
“อืม ใช่มีตอนอยู่ที่อเมริกาน่ะ ตอนนี้ห่างกันอยู่”
“งั้นพี่คุณก็เคยอยู่อเมริกาน่ะสิ”
“ใช่ๆ พี่เรียนอยู่ที่นั่นตั้งแต่เด็กแล้ว ไอแทคก็ด้วย แต่พี่เป็นคนไทยนะ” ก็ว่าอยู่ หน้าเค้าหล่อเกินไปเหมือน
ไม่ใช่มนุษย์บนโลกนี้
“บ้านอูยองหลังไหนเอ่ย?”
“เอ่อ....หลังข้างหน้าอ่ะครับที่ประตูรั้วสีเหลือง”
“โอ๊ะ บ้านหลังนี้พี่ขับผ่านตอนเช้า-เย็นทุกวันเลย งั้นวันอื่นๆอูยองไป-กลับกับพี่ก็ได้นะจะได้ไม่ต้องลำบาก
เดี๋ยวพี่มารับ”
“เกรงใจอ่ะครับ”
จะมีใครรู้มั้ยครับว่าตลอดทางที่ผมนั่งรถมากับพี่คุณ ที่ผมพูดกับพี่คุณ ผมไม่ได้หันไปมองหน้าเค้าเลย
=__= ไม่รู้ทำไม แต่ผมรู้สึกว่ามันจะไม่ใช่แค่ ออร่าที่แผ่ออกมาน่ะสิครับ....
“งั้นผมขอตัวลงก่อนนะครับ” ขนาดตอนลาผมยังไม่กล้ามองหน้าพี่เค้าเลย
“เดี๋ยว” พอผมกำลังจะเปิดประตูพี่คุณก็จับข้อมือผมไว้....ทำไมรู้สึกแปลกๆล่ะ หัวใจผมเต้นรัวเลยครับ!!
“ครับ?”
“ทำไมอูยองไม่เห็นมองหน้าพี่เลยล่ะตั้งเจอกันแล้วนะ” จึ๊ก!! คำถามแทงใจสุดๆ
“เอ่อ เปล่าซักหน่อย พี่คุณคิดไปเองมั้งครับผมมองตลอด” โกหกครับ
“ถ้างั้น.....หันมามองหน้าพี่ก่อนลงหน่อยสิ”
จู่พี่คุณก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผม ทำให้หน้าผมกับหน้าเค้าห่างกันไม่ถึง คืบ แล้วตัวผมก็ถอยหลังจนหลัง
ติดกับประตูรถ คือว่า ....แสบตาครับ ออร่าทิ่ม ผมพยายามจะมองหน้าเค้านะครับ แต่ว่า ใกล้กันขนาดนี้
ไม่กล้าเลยล่ะครับ อังอัง TT
“พี่คุณ เอาหน้าออกไปก่อนสิครับ”
“ อ่า ก็ได้ๆ แต่ทำไมถึงไม่มองหน้าพี่ล่ะ หน้าตาพี่ไม่น่ามองหรอ”
“เอ่อ...คือว่า”
“ว่า?”
“พี่คุณหล่อเกินไปครับ ออร่าของพี่มันทิ่มตาผม!!!!” พอผมพูดจบก็รีบเปิดประตูวิ่งเข้าบ้านทันที อ๊ากกกกก
อะไรของเราน่ะ พูดออกไปได้ โอวววววววว อูยองจะบ้าตายครับ
.
.
.
.
พอคนแก้มอูมวิ่งออกจากรถไป ร่างสูงที่นั่งอยู่ในรถก็ออกอาการอึ้งเล็กน้อยกับคำตอบที่ได้รับ
“หึ น่าแกล้งจริงๆน้า~ อูยองนี่”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนต่อไป จัดหนัก ชานโฮ จ้า ไปกินข้าวข้างนอกด้วยกัน 2 คนแบบนี้เค้าเรียกอะไรน้า.....? ><
ปล. มีรีดเดอร์บอกว่าตอนสั้นไปหน่อยรึเปล่า? ฮ่าๆไรเตอร์ขอโทษน้า ถ้าเทียบกับเวิร์ดก็แต่งประมาณตอน
ละ 6-9 หน้า ไรเตอร์แต่งแบบนำหน้าอ่ะจ้า แบบตอนนี้จบตอนนี้นะ ถ้าจะทำให้ยาวขึ้นก็ยาวขึ้นไม่กี่บรรทัด
ไปแทรกกลางตอน ฮา ขี้เกียจกลับไปแก้ด้วยอ่ะ TT ขอโทษด้วยน้า หลังๆจะพยายามปรับปรุง คิๆ
ไรเตอร์ชอบเพลงนี้จัง 2PM - 100 Nichi Kinenbi 100th Day Anniversary (Japan)
Nichi = วันที่ Kinenbi = วันที่ระลึก ลองฟังดีๆตอนที่นุ้งโฮร้องมีคำว่า Mamori = การพิทักษ์ปกป้อง,การ
คุ้มครอง ด้วยแหละน่าฟังนะ หลายคนคงฟังกันแล้วแหละ ><
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น