ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic 2PM] Change..... (CH,KD)

    ลำดับตอนที่ #11 : [OS CHANHO] I miss you

    • อัปเดตล่าสุด 22 ธ.ค. 54


     [OS CHANHO]  I miss you

    Couple : Chansung x Junho

    Rate : ???

    ปล. แก้เบื่อไปก่อนน้า~

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

     

         หลังจากที่ชานซองตัดสินใจไปเรียนต่อเมืองนอก ตอนแรกผมกับเค้าก็ติดต่อกันทางโทรศัพท์ดีๆแต่หลังๆ

    ชานซองก็ขาดการติดต่อไป  

     

    คิดถึงนาย...........

    นายคงจะไม่ทิ้งชั้นไปใช่มั้ย.............

    นายยังรักชั้นเหมือนเดิมใช่รึเปล่า...........

     

         ทุกวันผมเอานั่งและคิดทบทวนว่าทำไมเค้าถึงขาดการติดต่อไป ถ้ามองในแง่ดีเค้าอาจจะเรียนหนักจน

    ไม่มีเวลา แต่ถ้า....มองในแง่ร้าย  ชานซองอาจจะมีคนใหม่ ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ......ผมจะทำยังไง พอคิด

    แบบนี้ทีไรน้ำตาผมก็ไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว  ผมร้องไห้เพราะชานซองมานานเท่าไหร่แล้ว นี่ก็เข้า  ปีที่ 3

    แล้วสินะ....

     

    “ขอแตงโมปั่นแก้วหนึ่งครับ”  ผมเดินเข้ามาสั่งน้ำผลไม้สุดโปรด

     

         ผมนั่งอยู่ในร้านคอฟฟี่ชอป แห่งหนึ่ง ผมลองโทรทางไกลไปหาชานซองแต่ปลายสายก็บอกว่าติดต่อ

    ไม่ได้  ผมคิดถึงเค้ามาก.....ผมมีชีวิตที่ดีทั้งหน้าที่การงาน ฐานะการเป็นอยู่  แต่ผมกลับไม่รู้สึกถึงการมีชีวิต

    อยู่ชีวิตที่ขาด.....เค้า ไปมันดูจืดชืด  ถ้าเรายังติดต่อกันเหมือนเดิมผมยังอุ่นใจอย่างน้อยได้ยินแค่เสียงก็พอ

    แต่นี่ตลอดเกือบ 2 ปีที่ผ่านมา ผมกับเค้า....ใกล้จะเหมือนคนไม่รู้จักกันเต็มทีแล้ว

     

     

    “เฮ้อ ...... อ๊ะ!”   ขณะที่ผมกำลังเดินออกจากร้าน ก็มีคนมาฉุดตัวผมให้เข้าไปในซอกมืดๆที่ลับตาคน

    “นี่! นายจะทำอะไรน่ะ ปล่อยนะเฮ้ย! ช่วยด้ว.....อุ๊บ!

     

         คนตรงหน้าประกบริมฝีปากลงมาที่ริมฝีปากผม.....ปลายลิ้นของคนตรงหน้าตวัดไปทั่งโพรงปากของผม

    มือของเค้าจับท้ายทอยของผมแล้วกดจูบให้เข้าใกล้ชิดมากกว่าเดิม....... ผมพยายามขัดขืนแต่ไม่รู้ว่าตั้งแต่

    เมื่อไหร่ที่มือของผมเอื้อมไปโอบต้นคอของร่างสูงตรงหน้า เหมือนกับต้องการให้จูบมากขึ้นกว่าเดิม  ร่างสูง

    ค่อยๆถอนจูบออกให้ผมได้หายใจแต่พอผมจะมองหน้าเค้า เค้าก็ก้มลงมาประกบจูบที่ร้อนแรงให้อีกครั้ง 

    เค้าควบคุมร่างกายให้ไปตามทางที่เค้าเดินตอนนี้หลังผมชิดกับผนังของซอกนี้แล้ว ร่างสูงถอนจูบออกแล้ว

    ดึงผมเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเค้า.........จูบแบบนี้.....ความอบอุ่นของกอดแบบนี้

     

     

     

    “คิดถึงนายมากๆเลยรู้มั้ย”

    “........”

    “ทำไม...ฮึก...ถึงไม่เห็นติดต่อ....ฮึก...มาหาชั้นเลยล่ะ”

    “.......”

    “นาย..ฮึก....ไม่รักชั้นแล้วใช่มั้ย....จะมาขอ...ฮึก...เลิ..”

    “ไม่ใช่นะ จุนโฮ!! ชั้นไม่ได้มาขอเลิกนาย”

    “นายหายไป 2 ปีเต็มๆ....รู้รึเปล่าว่าคิดถึงขนาดไหน แค่ชั้นคิดว่านายจะทิ้งชั้นไป..ฮึก...”

    “ขอโทษนะ ขอโทษ ชั้นไม่มีเวลาเลย ชั้นเลยขาดการติดต่อไป”

    “ฮึก....สองปีที่ผ่านมามีคนมาขอคบกับชั้น....”

    “จุนโฮ....”

    “ชั้นตอบตกลง......”

    !!!!!

    “ไปไม่ได้เพราะนาย...ฮึก”

    “อย่านะ จุนโฮขอร้องล่ะ อย่าพูดว่านายจะมีคนใหม่  หยุดร้องไห้เถอะนะ”

    “..........คิดถึงนายมากๆนะ....ฮึก...ชานซอง”

    “..........คิดถึงนายเหมือนกันนะ.....จุนโฮ”

     

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    มันคือ ONESHOT ค่ะมันแค่เหตุการณ์ที่ไรเตอร์สร้างขึ้นมาเพื่อสนองตัณหาตัวเอง

    มันย่อมไม่ชัดเจนเป็นธรรมดาแต่ว่า....มันจะชัดเจนค่ะ เพราะมันมีตอนต่อ

    เป็นการขยายให้ชัดเจนมากขึ้น  โปรดติดตามตอนต่อไป.....TBC

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×