คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : #7 บุกบ้าน ^^ & คิดมาก
มะ......เมื่อกี้....ชะ.....ชานซอง จูบผม........จูบ!!!!!!!!!!!! ตอนที่หมอนั่นก้มหน้าลงมาสติผมก็ไม่
อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว รู้อีกทีก็ตอนที่หมอนั่นลุกออกไป ไม่จริงน่า....ผมโกรธเค้ามากนะแต่ทำไมผมถึงรู้สึกดี
กับ.......จูบนั้นล่ะ ...... อี จุนโฮ อยากตาย หน้าผมตอนนี้ร้อนรุมๆ เลยล่ะ ไม่รู้ว่าเพราะเหนื่อย หรือเพราะ
เมื้อกี้นี้
แล้วผมจะมีหน้าไปเจอหมอนั่นพรุ่งนี้มั้ยเนี่ย
ในขณะเดียวกัน
“อูยองงงงงงงนี่~” ผมตะโกนเรียกชื่อเจ้าของบ้าน ที่ผมจะมาค้างด้วย 1 อาทิตย์ แต่ผมดันมาซะเย็นเลย
เงียบ.....เหมือนไม่มีใครอยู่บ้านเลย แต่ไฟในบ้านยังเปิดอยู่
“อูยอง~อยู่รึเปล่า?”
เป็นอะไรรึเปล่านะ?
“ขอโทษนะคร้าบ” ผมถือว่าวิสาสะ เปิดประตูบ้านอูยองเอง (ไม่ได้ล๊อค)
“ถ้าไม่ใช่พี่เปิดเข้ามาจะแย่เอานะเนี่ย = =*”
แล้วเดินเข้ามาในบ้านอูยองผมเดินไปซักพักก็พบว่ามีสิ่งมีชีวิตสิ่งหนึ่งนอนอยู่แทบเท้าผม.........
จาง อูยอง หลับอยู่ด้วยคาถุงขนมขาไก่เลย =__=
“อูยองครับ ตื่นหน่อยสิพี่มาแล้วนะ”
“.......” ไร้เสียงตอบรับ
หึๆ แกล้งเด็กแก้มอูมคนนี้หน่อยดีกว่า....ผมคุกเข่าลงแล้วก้มหน้าเข้าไปใกล้ๆ แอบรู้มาว่าอูยองชอบกิน
ไก่สุดๆ ไก่คือ ทุกอย่าง
“อูยอง.....ถ้าไม่ตื่นพี่จะกินไก่หมดเลยนะ”
“อืม........” ได้ผล!
“หมดไม่แบ่งเลยนะ”
“อ๊า.....ไก่” ดูทำหน้าสิบู้บี้เชียว อาลัยอาวรณ์ไก่มาก
“อยากกินก็ตื่นขึ้นมาสิ....เด็กน้อยอูยอง” ฮ่าๆๆๆๆ
“........” เงียบ
.
.
.
“ว้ากกกกกกกกกกกก ไก่ๆๆๆ” จู่ๆอูยองก็เด้งตัวขึ้นมา ผมตกใจแทบแย่แหนะ หน้าเกือบโดนกันแล้วมั้ยล่ะ
“ตื่นแล้วหรอ เด็กน้อย”
“พี่คุณ!!!!!!!!!!!!!”
“พี่คุณ!!!!!!!!!!!!!” ทำไมพี่คุณมาอยู่ตรงหน้าผมล่ะเนี่ย
“เสียงดังทำไมเนี่ย”
“ทำไมมาอยู่นี่ล่ะครับ”
“พี่ก็เดินเข้ามาไง แล้วก็มาเห็นใครไม่รู้นอนหลับน้ำลายยืดอยู่” ว้ากกกก พี่คุณเห็นตอนเราหลับด้วยง่า TT
“อ่อ.....พี่คุณจะมาค้างวันนี้นี่” ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยอ่ะ ห้องก็ไม่ได้เตรียม
“อะไรเนี่ย นายลืมแล้วหรอ”
“คือว่า.....ขอโทษครับ ยังไม่ได้เตรียมห้องเลย”
“ไม่เห็นเป็นไรนี่ งั้นก็นอนกับอูยองไง เดี๋ยวพี่ไปเอาของที่รถนะ”
“อืมๆครับ......ห๊า! นอนกับผม”
อะไรนะ ..นอนกับผม พี่คุณคิดอะไรอยู่อ่ะ แล้วผมก็วิ่งไปช่วยพี่คุณยกของ ของพี่เค้ามีไม่ค่อยเยอะ
กระเป๋า สองใบ แล้วผมก็เหลือบไปเห็น........กล่องแบนๆสีเหลืองใบหนึ่ง นั่นมัน....มิสเตอร์ชิกเก้น!!!!!!
อยากกินอ่ะ พี่คุณซื้อมาให้ใครอ่ะ? ผมอยากกิน ผมวางสายตาจากกล่องใบนั้นไม่ลง ตอนนี้ผมเลยยืนค้าง
อยู่ตรงนั้น
“อยากกินหรอ?” เสียงพี่คุณ
“อื้มๆ อยาก~”
“วันนี้ให้พี่นอนด้วยสิ”
“ให้พี่คุณนอนด้วย?”
“นอนห้องเดียวกับนายไง ได้มั้ยล่ะ?” เพื่อไก่ ....เพื่อไก่ต้องทำถึงขนาดให้พี่เค้านอนด้วยเลยหรอเนี่ย
“ตกลงครับ!” ช่างมันปะไร ><
อูยองได้กินไก่สมใจ เพราะ เค้าสัญญาว่าจะให้ผมนอนห้องเดียวกับเค้าคืนนี้ ใสซื่อจริงน้า เด็กคนนี้นี่
ตอนนี้ก็สามทุ่มกว่าแล้ว ไวชะมัด ผมกับอูยองนั่งดูละครหลังข่าวกันอยู่
“พี่คุณ ผมไปนอนแล้วนะ”
“ทำไมนอนไวจังล่ะ?”
“ก็ พรุ่งนี้ต้องไปเรียนแต่เช้า” อย่างกะเด็กประถมแหนะ
“ยังไงพี่ก็ไปส่งอยู่แล้วขับไม่ถึงครึ่งชั่วโมงหรอก......แต่ถ้าอยากนอน ป่ะ พี่ไปนอนด้วย”
“อ่อ..ครับ”
.
.
.
.
.
“พี่คุณครับ ผมมีเรื่องอยากจะถาม”
“อะไร”
“ทำไมพี่ต้องมานอนเตียงเดียวกับผมด้วยล่ะครับ?”
“ถามบ้าๆ ก็เพราะอยากไง พี่ติดหมอนข้าง อูยองก็เป็นหมอนข้างให้พี่หน่อยละกัน”
“แหงะ เตียงผมก็มีหมอนข้างนะทำไมต้องมานอนกอดผมด้วยเล่า” เขินนะ
“พูดมากน่า น้องชาย ก็นายตัวนุ่มนี่” แอร๊ก! แล้วพี่คุณก็กอดแน่นขึ้น
“น้องชาย?” พี่คุณเรียกผมว่า น้องชาย แหละ
“พี่มีแต่น้องสาวกับพี่ชาย เป็นน้องชายพี่ให้หน่อย”
“อ่า ก็ได้ครับ” น้องชายเทพบุตรแหละ >< ผมเต็มใจครับ
“เลิกพูดเหอะน่าอูยอง นอนๆๆๆ”
วันแรกพี่คุณก็ทำผมเขินซะขนาดนี้ พี่เค้าขอค้างตั้ง 1 อาทิตย์ ชีวิต จาง อูยองจะเป็นเยี่ยงไรเนี่ยยย
05.00 am
“เฮ้อออออออออออออออออ” ร่างสูงชานซองนั่งถอนหายใจอยู่ในหอพักของตนเอง
“จะมองหน้าจุนโฮติดมั้ยเนี่ย”
เมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดเมื่อตอนเย็นที่ผ่านมา ผมจูบจุนโฮไปละ TT เค้าจะโกรธผมมั้ยนะ ไม่รู้ทำไมถ้าเป็น
จุนโฮผมถึงไม่อยากให้เค้าโกรธผมเลย ทำไมผมถึงแคร์เค้าขนาดนั้นนะ ขนาดอูยองเพื่อนสุดสนิทผมยังไม่
แคร์เค้าเท่าจุนโฮเลย ภายในเวลาแค่ 2 วันผมรู้จักเรื่องของเค้าเยอะแยะไปหมด ผมรู้สึกว่ามีหลายๆอย่าง
ของจุนโฮที่เหมือนกับผม แต่ในความเหมือนนั้นก็มีความแตกต่าง ...... ความแตกต่างนั้นคืออะไรล่ะ?
“อาบน้ำ แต่งตัวไปเรียนดีกว่า” อย่าคิดมากน่า ฮวาง ชานซอง มันแค่อุบัติเหตุ อุบัติเหตุ.....
ตอนเช้าของโรงเรียนมัน มืดแล้วก็น่ากลัวขนาดนี้เลยหรอเนี่ย นี่ก็ 6 โมงเช้าแล้วนะ (ได้ข่าวว่าเข้าเรียน
8 โมงครึ่ง) ผมไม่น่ามาเช้าเลยอ่ะ
“ชานซอง!” เสียงหนวกหูแบบนี้.....
“อูด้งงงงงงง ทำไมมาเช้าจังล่ะ?” วันนั้นวันที่ผมออกไปกินข้าวกับจุนโฮผมทิ้งหมอนี่ไว้ผมก็เลยโทรไป
ขอโทษแล้ว
“นายก็เหมือนกันแหละ.....พอดีว่า..”
“พี่มาส่งน่ะ พี่มีเทสต์พิเศษตอน 7 โมงก็เลยมาไวหน่อย”
“คุณฮยอง” เพื่อนแทคยอนฮยองนี่แล้วมากับอุด้งได้ไงล่ะ
“พี่คุณ มาค้างบ้านชั้นน่ะเลยมาด้วยกัน ^^ ชานซองรู้จักแล้วนี่”
“อ่ออออ” สองคนนี้มีอะไรแปลกๆมีไปค้างบ้านกัน รู้จักกันตอนไหนน่ะ? อุด้งหน้าบานเชียว =__=?
ผมนั่งเรียนในห้องเรียนผ่านมาหลายคาบแล้วนะ จนพักกลางวันแล้วเนี่ย ทำไมจุนโฮยังไม่มาอีกล่ะ?
จะว่ามาสายนี่ก็เกินไปนะ อีกอย่างคนอย่างจุนโฮน่ะนะ ต่อให้เจ็บปางตายถ้ายังมาได้เค้าก็จะมา ชักเป็น
ห่วงแล้วสิ “(- - )( - -)” หวังว่าไอพวกนั้นคนจะไม่มาอีกนะ.....ถ้ามาล่ะ ไม่หรอกน่า แต่ว่า....ถ้ามาแล้ว
จุนโฮ จะเป็นไงล่ะ?
(ในจินตนาการของชานซอง)
ขณะที่จุนโฮกำลังจะออกจากบ้านมาเรียน
“พวกแก!”
“ไง จุนโฮวันนั้นเพื่อนแกทำไว้แสบมากนะ”
“มาทำไมอีก!”
“มาสานต่อเรื่องวันนั้นไงล่ะ มานี่!!”
“ปล่อยนะเว้ย!”
ร่างบางโดนพวกชั่วกระชากเข้าบ้านอีกครั้ง พวกมันไม่รอช้าอุ้มร่างบางขึ้นข้างบนห้องนอน
“โอ๊ย! อย่านะ” จุนโฮ พยายามขัดขืนสุดแรง แต่ก็ทำอะไรพวกนั้นไม่ได้ มันกระชากเสื้อของร่างบางออก
“หึๆๆ ขาวจริงนะ อี จุนโฮ”
“ปล่อยนะ ชะ ช่วยด้ว....อ๊ะ”
“คราวนี้ไม่มีใครมาขัดแล้วสินะ ฮ่าๆๆๆๆ” พวกมันค่อยๆประโลมจูบไปตามตัวของร่างบาง
“อะ...อ๊า ปะ...ปล่อยนะ”
“หึ ไอกางเกงตัวนี้นี่เกะกะชะมัด ถอดออกดีกว่ามั้ย” ว่าแล้วพวกมันก็ถอดกางเกงนักศึกษาแล้วก็ชิ้นในชิ้น
สุดท้ายออก
“อย่านะ! อย่า!!!!!!!!!!!!”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”
“อะ...อ๊า....อ๊าง~ ใครก็ได้ ชะ ช่วยที..อ๊ะ...อ๊า”
.
.
.
.
.
ไม่ๆๆๆๆๆ ผมไม่ยอมให้จุนโฮ โดนแบบนั้นหรอก ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆตอนนี้จุนโฮ ก็ต้อง.... O [] O!!!!
“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!”
“ชานซอง! เฮ้ยเป็นไรไปอ่ะ? นั่งอยู่ดีก็ตะโกนขึ้นมาเฉยเลยอ่ะ” อูยองหันมาผม
“อุด้ง! กลับก่อนนะ ไปล่ะ”
“อ้าว เฮ้ย! ทำไม? นี่เที่ยงเองนะ เอ้ยยย ไม่กินไก่แล้วชั้นกินนะ”
ยังไงก็ต้องไปดูให้เห็นกับตาว่าหมอนั่นยังดีอยู่!! ผมรีบวิ่งออกจามหาลัยมุ่งหน้าบ้านจุนโฮทันที
ผมวิ่งมาถึงหน้าบ้านจุนโฮแล้ว ประตูบ้านเปิดอยู่..... ผลเลยวิ่งเข้าไปข้างใน วิ่งขึ้นชั้นบน วิ่งดูทุกห้อง
ไม่มีใครอยู่.....
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อยากเขวี้ยงอะไรเชิญเลยค่ะ! (มาโซ) 5555 โอยย ปวดหัวกับตัวเอง
มุกจะตันไปไหน ไรเตอร์ขอโทษ แต่ก็อยากถามว่า ตอนนี้เป็นไงบ้างจ้ะ?
รับได้ทุกคำตอบจ้า ตอนต่อไป CHANHO ไปดูกันว่าทำไมนุ้งโฮ ถึงไม่มาเรียน รึว่า....มันจะเป็นแบบที่
อิหมีคิด
ปล. ขอบคุณสำหรับคอมเม้นมากๆนะค้า มวฟ รักทุกคน 555 ช่วยเพิ่มเรตติ้งกันหน่อยเร้ว ( >[]<)/
ความคิดเห็น