ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic 2PM] Change..... (CH,KD)

    ลำดับตอนที่ #6 : [OS Khundong] บอกได้ไหม

    • อัปเดตล่าสุด 27 พ.ย. 54


     [OS  Khundong]  บอกได้ไหม

    ขอคั่นด้วย One Shot คุณด้งจ้า~ ไม่เกี่ยวกับในเนื้อเรื่องจริงนะ ^^

    Rate : PG – 13

    Couple : Khundong

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

     

    ทุกๆวันมักจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอยู่เสมอ.....

     

    -เวลากินข้าวกลางวัน-

     “อูยอง~ไปกินข้าวกันเถอะ” 

     

    -เวลาผมเจ็บ-

    “อูยอง เจ็บมั้ย โอม! เพี้ยง เดี๋ยวก็หายนะ ไม่เป็นไรๆ”

     

    -เวลาผมลืมเอากระเป๋าตังค์มา-

    “นี่ครับ....พี่จ่ายให้ไม่ต้องคืนนะ”

     

    -เวลาผมสอบตก-

    “อูยอง  เดี๋ยวพี่ติวให้นะ รับรองสอบแก้ตัวเต็มแน่”

     

     

    -เวลาผมร้องไห้-

    “อ่า~ ไม่ร้องนะพี่อยู่นี่แล้วนะ โอ๋ๆๆ”  *กอด*

     

    -เวลาผมคุยกับเพื่อนแบบสนิทสนม-

    “ใครน่ะ?”

    “เพื่อนครับ”

    “หรอ”

     

    -เวลาอยู่กัน 2 คน -

    “อยู่กับอูยองแล้วพี่รู้สึกดีจัง ~”

     

         เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอยู่ตลอด แล้วผมก็คิดมาตลอด ทำไมพี่ต้องทำแบบนี้กับผม หรือ เค้าทำแบบนี้

    กับทุกคน ผมสับสนกับสิ่งที่เป็นอยู่ สิ่งที่มันค้างคา ผมไม่อยากตีความไปเอง ......

     

    “อูยอง วันนี้พี่กลับด้วยไม่ได้นะ ขอโทษนะ”

    “ไม่เป็นไรครับ ^^

     

          แต่เวลาผ่านไปอะไรๆก็ผ่านไป พี่คุณไม่ค่อยเข้ามาหาผมเหมือนเมื่อก่อน ไม่ได้กลับบ้านด้วยกันห่างกัน

    เรื่อยๆ เค้าเหมือนปิดบังอะไรซักอย่าง แต่ผมเดาไม่ออก ที่ผ่านมามันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบของพี่เค้าเท่านั้น

    แหละ ..... มาให้ความหวังกันทำไมก็ไม่รู้.....หงุดหงิดชะมัด

     

    “อ้าว  อูยอง”

    “อ้าว พี่แทค จะไปไหนหรอครับ”

    “จะไปเดินห้างน่ะ จะไปซื้อเสื้อผ้า”

    “ผมไปด้วยคน”

    “ไปดิๆ ไปช่วยพี่เลือกหน่อย”

     

         ผมมาถึงห้างแล้ว แล้วก็กำลังช่วยพี่แทคเลือกเสื้อผ้า....พี่แทคสุดยอด...ปฎิวัติแฟชั่นกระจาย  พอผม

    มองไปฝั่งตรงข้าม ก็เห็น  พี่คุณกำลังนั่งอยู่กับพี่วิค  ที่แท้ก็แค่มาเดทนี่หว่า =*= ชิ  เชิญเดทต่อไปเหอะ

    จาง อูยองไม่สนหรอก!

        

    “ขอบคุณมากนะ นิชคุณ”

    “ไม่เป็นไรๆ งั้นขอตัวนะ”

    “จ้า”

     

         วิคตอเรียมาขอให้ผมแนะนำวิธีทำให้หายปวดหลัง เพราะเธองอตัวมากไปเลยปวด ผมเลยต้องพามาซื้อ

    ยาที่ห้าง แล้วก็แนะนำวิธีการใช้แบบละเอียด ช่วงนี้ผมเจอกับวิคตอเรียบ่อยผมก็เลยขอคำปรึกษาเรื่อง.....

    อูยองกับวิคซะ ว่าผมจะบอก...กับอูยองยังไงดี วิคบอกว่า

     

    บอกไปเลย! บอกไปเหอะ หนุ่มน้อยคนนั้นน่ารักด้วยนี่~ ค้างไว้นานระวังโดนคนอื่นคาบไปกินนะ  ชั้นเตือน

    หลายครั้งแล้วนะนิชคุณณ~

     

    ผมก็เลยไม่ได้อยู่กับอูยองช่วงนี้เท่าไหร่  ผมขี้อายนิครับ   พอผมมองไปฝั่งตรงข้ามผมก็ป๊ะกับ........อูยอง 

    มาเดินห้างกับไอแทค ...ชิส์ .....ผมไม่ยอมให้เค้าโดนคาบไปหรอก ไม่มีทาง!!

     

     

         ผมแยกทางกลับบ้านกับพี่แทค พี่เค้าดูมีความสุขกับเสื้อผ้าที่ผมช่วยเลือก เหอะๆ เดินห้างกับพี่แทคนี่

    เสียเวลาเลือกเยอะจริงๆ    แล้วตอนนี้ผมก็กำลังจะเดินขึ้นคอนโดแล้วด้วย....แต่คนที่ยืนอยู่หน้าห้องนี่สิ

    จะทำให้ผมลำบาก....พี่คุณ

     

    “....หลบหน่อยครับจะเข้าห้อง”  ผมเดินไปขอทางพี่เค้าเปิดประตูห้อง

    “ไปไหนมากลับซะดึกเลย”

    “ไปห้างกับพี่แทคมา”

    “ทำไมไปนานนักล่ะ”

    “ไม่เห็นนานตรงไหนนี่....ปกติผมก็กลับดึกอยู่แล้ว”

    “จะไปห้างทำไมไม่บอกพี่ล่ะ พี่จะได้ไปส่ง”

    “พี่คุณ เลิกถามเซ้าซี้ซักทีเถอะครับ”

    “ทำไมล่ะ ชอบแทคมันรึไง”

    “ก็เก็บไว้พิจารณาล่ะครับ พี่เค้าน่ารักดี....โอ๊ย!”  พี่คุณกระชากผมเข้าไปหา

    “เฮอะ! ทำไมทำกับพี่แบบนี้ล่ะ อูยอง”

    “ตัวเองก็ไปเดทมาเหมือนกันนั่นแหละ”

    “ห๊า?เดท? พี่ไม่ได้ไปเดท พี่พาวิคไปซื้อยาแก้ปวดหลังต่างหาก”

    “ช่างเหอะครับ....ปล่อยผมด้วย เดทไม่เดทก็ไม่เกี่ยวกับผม”

    “ไม่ปล่อย!

    “เราไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย อย่ามาทำแบบนี้นะพี่คุณ”  ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย ทำเป็นหึงไปได้

    “พี่ทำถึงขนาดนี้ยังบอกว่าไม่เป็นอะไรกันอีกหรอ.....”  หา?

    “อะไรล่ะ? พี่บอกผมมาสิ”  ผมไม่อยากคิดเองเพราะกลัวคิดผิด

    “ก็แบบนี้ไง..”

     

         พี่คุณจับหน้าผมให้เข้าองศาแล้วก็ประกบริมฝีปากเรียวของเค้าลงมาที่ริมฝีปากของผม พี่คุณกดมันลง

    เข้าไปอีก......ผมหายใจไม่ออกแล้วนะ ผมก็เลยทุบแขนเขาไปเป็นการเตือน  แล้วพี่คุณก็ถอนริมฝีปากออก

     

    “ห้ามบอกว่าเก็บใครไว้พิจารณาอีก  ห้ามพูดเข้าใจมั้ย?”

    “แล้วตกลงที่พี่บอกว่าพี่ทำขนาดนั้น หมายความว่าไง บอกได้มั้ยล่ะ? ผมไม่อยากคิดเอง” 

     

    ผมอยากได้ยินมันจากปากพี่นะ ถ้ามันเป็นแบบที่ผมคิด

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    “ก็พี่รักอูยองไง เด็กบ๊องเอ้ย”

     

    ขอสะท้อนกลับด้วยคำเดียวกันครับ!

     

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    สนองตัณหาตัวเองด้วย

    ONESHOT แบบเบลอๆ ไรเตอร์ฟังเพลงอยู่ดีๆก็เกิดอยากแต่งขึ้นมา

    ไรเตอร์คาดว่าอารมณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นบ่อยมาก ไม่แน่ไรเตอร์อาจจะเปิดเรื่องใหม่ เป็น ONESHOT

    หมดก็ได้ 555 ตอนเดียวจบ (อยากอ่านกันป่ะ?) ไม่อยากก็จะลง ฮา

     

     

     

        

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×