af 2

ลำดับตอนที่ #4 : บทพิเศษ

เอาบทสัมภาษณ์ พี่มิวจาก แพรวมาให้อ่านครับ

..................................................................

\"นักธรณีวิทยา\" คือฝันสูงสุดของ \"มิว v5\" ขาจึงใช้เสียงแซ็คนุ่มๆ กรุยทางทำฝันนี้ให้เป็นจริง



\"ผมเป็นนักดนตรีแคลริเน็ต โรงเรียนมงฟอร์ตวิทยาลัย จังหวัดเชียงใหม่ ความที่เป็นลูกชายคนเดียวฐานะทางบ้าน แค่พอมีพอกิน ผมจึงคิดว่าน่าจะใช้ความสามารถ ทางดนตรีหางานทำ เพื่อช่วยแบ่งเบาภาระที่บ้าน ตอนนั้นอยากซื้อแคลริเน็ตแพงด้วย แล้วยังหางานยากอีก ผมใช้วิธีลักจำการเป่าแซ็ค จากนักดนตรีในวงบ้าง รุ่นพี่ที่จบแล้วบ้าง เขาสอนพื้นฐานแล้วผมซื้อหนังสือหัดเองเพิ่มเติม ฝึกอ่านโน้ต ซ้อมจนได้เล่นดนตรีตามผับตั้งแต่ ม.2 จนกระทั่งจบ ม.3 เรียนต่อที่โรงเรียนนานานชาติ prem center ผมยังคงเล่นดนตรีจนกระทั่งเรียนจบ รู้ซึ้งเลยว่า กว่าจะได้เงินแต่ละบาทยากขนาดไหน วางแผนชีวิตว่าจะเข้ามาทำงานในกรุงเทพ 2 ปี เพื่อเก็บเงินเรียนต่อทางด้านธรณีวิทยาที่ประเทศ ออสเตรีย



พอดี AF เปิดรับสมัคร เพื่อนเชียร์ให้สมัคร เพราะถ้าผมได้เข้าวงการบันเทิงจะเป็นช่องทางในการสร้างรายได้ดีกว่าเล่นดนตรีกลางคืน ผมมาคัดตัวรอบแรกเห็นผู้สมัครเก่งๆทุกคน ขณะที่ผมเต้นไม่เป็น แสดงละครไม่เป็น ซึ่งการเป่าแซ็กก็ไม่มีแอ็คติ้งมาก เพราะฉะนั้นถ้าไม่ได้ก็ไม่เสียใจ พอเข้ารอบ 50 คนรู้สึกเหมือนฝัน ยิ่งผ่านถึงรอบ 12 คน เรียกว่าประสบความสำเร็จ ถือว่าทำได้เหนือศักยภาพตัวเอง



โจทย์วีคที่ 2 เพลงยุค 80 เครียดที่สุด เพราะต้องร้องเพลงที่ฉีกความเป็นตัวเรา ปกติผมจะยืนเป่าแซ็คเพลงนุ่มๆ พอดีวีคนั้นเป็นเพลงที่ต้องออกแอ็คติ้งเยอะ ซึ่งผมไม่ชิน อย่างน้อยต้องมีเวลาฝึกซ้อมและปรับตัวนานกว่า 5 วัน แต่ถึงวันคอนเสริตผมพยายามทำอย่างเต็มที่ พอถูกโหวตออกใจหาย เพราะแม้ช่วงเวลาที่อยู่ในบ้าน AF จะสั้น แต่ผมประทับใจพี่ๆและเพื่อนๆทั้ง 11 คน รวมทั้งครูทุกท่าน อย่างวันเกิดผม ทั้งๆที่พวกเราเลี้ยงฉลองกันก่อนหน้านี้แล้ว จนผมลืมสนิทไปเลย ปกติที่บ้านจะไม่ให้ความสำคัญกับวันเกิด คิดว่าเราให้สิ่งดีๆต่อกันทุกวัน พอถึงวันจริงเขาวางแผนเซอร์ไพรส์ เห็นซุ่มกันอยู่ในห้องนอนผู้หญิง รอให้ผมเดินมาแล้วร้องแฮ้ปปี้เบิร์ธเดย์ และให้การ์ดอวยพวรที่มีลายเซ็นต์ของทุกคนผมดีใจมาก

\"ตั้งแต่ถูกโหวตออกทีมงานให้ผมอยู่บ้านเล็กข้างๆบ้านใหญ่ เจอพี่โอ๋ที่ออกไปตั้งแต่วีคแรก แล้วก็พี่บอย พี่ลูกตาล และพี่มายตามมา ซึ่งอีก 7 คนที่บ้านใหญ่จะไม่รู้ว่าพวกเราอยู่บ้านข้างๆนี่เอง ผมรู้สึกเหมือนกันคนอยากกลับบ้าน แต่กลับไม่ได้ เซ็ง เครียด แซ็คก็เป่าไม่ได้ กลัวเพื่อนได้ยินพอถึงวันเสาร์ก็ไปรับเพื่อนที่ตกรอบ พี่ทีมงานบอกเตรียมซ้อมไว้เดี๋ยวมี เซอร์ไพรส์ วีคสุดท้าย กระทั่งวีคที่ 5 ทราบว่าจะมีการโหวตกลับ และรู้โจทย์ว่าได้ร้องเพลงอะไร แม้ท้ายที่สุดแล้วผมไม่ได้รับโหวตกลับเป็นครั้งที่ 2 แต่แค่นี้ผมก็พอใจในสิ่งที่ตัวเองได้ทำ และพร้อมที่จะพัฒนาต่อไป โดยที่ไม่จำเป็นต้องอยู่ในบ้าน AF ก็ได้



จากคนไม่มีชื่อเสียง พอออกจากบ้าน AF ผมกลายเป็นมีคนรู้จักเยอะขึ้น ส่วนมากแฟนคลับผมค่อนข้างรักสันติ แต่มีบ้างที่มาแบบงงๆ บางคนวิ่งมาทัก...มิว ฝากบอกพี่บอยด้วยนะว่า พี่เชียร์ อ้าวทั้งๆที่พี่บอยยืนอยู่ข้างๆ แต่พอแฟนคลับไปหาพี่บอยก็บอกเชียร์ว่าน พอไปหาว่านก็บอกเชียร์มิว ถึงอย่างไรก็ดีใจที่กระแส AF แรงขนาดนี้ เพราะทำให้งานเยอะตามไปด้วย ผมจะได้มีโอกาสเก็บเกี่ยวประสบการณ์ เพื่อสานฝันการเป็นนักธรณีวิทยาต่อไปถึงอย่างไรก็ตาม



   \"ถึงอย่างไรก็ตาม ผมไม่ทิ้งการเรียนแน่นอน เพราะความฝันสูงสุดคือได้ทำงานรับใช้ใต้เบื้องยุคลบาทพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระองค์ท่านถือเป็นไอดอลของผมตั้งแต่เล็กๆเลยก็ว่าได้



*ถึงแม้ผมจะเป็นคนตัวเล็กๆ แต่อย่างน้อยก็น่าจะมีบทบาท ในการช่วยเหลือสังคมไทยให้ดีขึ้น*\"



...................................................................

มาดูเพื่อนๆเเละเทรนเนอ์พูดถึงพี่มิวบ้างครับ



อ็อฟ-\"มิว อ็อฟเพิ่งมาสนิทกันมากตอน AF จบแล้ว ได้คุยกันเยอะและไปนอนห้องมิวบ่อย เขาเป็นเจ้าบ้านที่ใจดี ดูแลตลอด หิวไหม กินอะไรไหม นิสัยดีมากครับ\"



ครูกานต์-\".... น้องมิว นาสิก เพราะเสียงขึ้นจมูกทุกคำ เวลานั่งเรียนทำหน้าน่ารักคิกขุตลอด เหมือนโนมิตะ\"



ครูลักษณ์-\"...ส่วนลูกตาล หรือมิวสุภาพเรียบร้อย ตั้งใจเรียน ขยันทำการบ้าน เป็นเด็กเรียนที่ผมอยากสอนแต่ในขณะเดียวกันเกรงใจเขาด้วย\"



......................................................................

ได้อ่านบทสัมภาษณ์พี่มิวทีไร ปลื้มทุกที