ที่โซโซไซตี้
"ลูเคีย"เบียคุยะเรียกลูเคีย
"คะ ท่านพี่" ลูเคียตอบ
"เจ้าไม่ต้องมาดูแลข้าขนาดนี้ก้อได้" เบียคุยะบอกกับลูเคีย
"ถ้าข้าไม่ดูแลท่านพี่แล้วท่านพี่จะให้ข้าทำอะไรละคะ 0?0"ลูเคียถาม
"เจ้าก้อไปโลกมนุษย์สิ"เบียคุยะเอ่ย
"ท...ท่านพี่ว่าไงนะคะ 0.0"ลูเคียตกกะจัย
"ข้าบอกให้เจ้าไปโลกมนุษย์ได้"
"ค...ค่ะ" นี่ท่านพี่เป็นอะไรไปเนื่ย(ลูเคียคิด)
และแล้วลูเคียก้อไปโลกมนุษย์
ท่านพี่นี่แปลกจัง อยู่ดีๆก้อให้ข้ามาโลกมนุษย์ - -* และข้าก้อตั้งไปยุกะเจ้าหัวส้มอีก ใช่มั้ยเนื่ย เฮ้อ เซง
ตุ๊บ
ลูเคียเดินไปชนชายร่างใหญ่
"อ้าวลูเคียมาได้ไงอ่ะ" ลูเคียมองหน้าชายร่างใหญ่
"ไอหัวปลาร้านี่"ลูเคียพูดออกมาเพราะตกไจ
"อ้าวๆ ใครหัวปลาร้ากันห๊ะ หัวส้มยังพอว่า นี่หัวปลาร้าเลยหรอ" อิจิโกะ ว่าลูเคีย
"ก้อข้าตกจัยนิ- -* " เฮ้ปล่อยข้า
อิจิโกะลากลูเคียเข้าบ้าน
"เฮ้ แบบนี้เดี๋ยวพ่อเจ้าก้อเหนหรอก"
"ไม่เหนหรอก พ่อกับ น้องสาวเรา ไป เชียงไหม่"
"แล้วไป" ลูเคียคิดในจัยว่า เมื่อไหรเจ้าจะปล่อยข้าห๊ะ
"เฮ้ย ลูเคีย" อิจิพูดพร้อมกะปล่อยลูเคีย
"มีอะไร - -* "
"เอ่อ..."
"มีอะไร " อย่ามาบอกรักข้าตรงนี้ละกัน(ลูเคียคิด)
"แป๊บเดียวน้ำหนักขึ้นแล้วหรอ ^^ "
ต้าบ
ลูเคียโยนหนังสือใส่อิจิ
"โยนทำตี๊ดอะไรเนื่ย"
"ผู้หญิงห้ามทักเรื่องน้ำหนัก" จัยจิงโยนเพราะสะจัย อิอิ
"พอเถอะ มีเกมให้เล่นจะเล่นมะ" อิจิ เสนอ
"เล่นก้อได้ เพราะเจ้าขอนะเนื่ย " ที่จิงอยากเล่นเองตางหาก
"กติกา ในห้องนี้มีคำที่เราอยากจะบอกยุ ไปหามา มี3คำ แล้วเอามาเรียงให้ถูก" ส่งยังกะลูน้อง
"ข้าไม่ใช่ทาสเจ้านะ" คิดในจัยอีกว่า รู้งี้ไม่เล่นดีก่า
และลูเคียก้อหา จนทั่วห้องได้ครบทั้ง3อันเอามาเรียง มันเปงคนว่า ...
"ลูเคียอ่านให้ฟังหน่อยสิคำที่เขียนน่ะ"
"เอ่อ..." ไม่กล้าอ่านอ่ะ
"อ่านสิ" อ่านเร็วๆ
"ก้อได้ มันเขียนว่า"
"อิ ... จิ....โกะ ...ช..ชอบ...ลู...เคีย" ดูมันวางท่าให้เราเล่นเกมเพื่อจะบอกรักเนื่ยนะ
"ใช่ ฉันชอบเธอ" อิจิพูดพร้อมกะกอดลูเคีย
"ฉันก้อชอบนาย อิจิโกะ -///- " ลูเคียหน้าแดงเปงใข่สุก
และคืนนั้นก้อเปงคืนที่มีความสุขที่สุดของทั้ง2คน จบ...
แต่เราแต่งไม่เปงอย่าว่าเลยน้า T^T
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น