คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2
พอนารุโตะเดินเข้ามาในห้องก็พบเด็กหนุ่มผมดำหัวเป็ดนอนหลับอยู่หลังห้อง
‘นึกว่าจะมีคนมาเยอะกว่านี้ซะอีก แล้วต้องนั่งตรงไหนเนี่ย’ เมื่อนารุโตะไม่รู้จะนั่งตรงไหนเลยนั่งที่โต๊ะครูหน้าห้องเรียนแล้วก็นอนหลับ
ไป จนกระทั่งมีมมาปลุก
“นี้ๆ นาย ตื่นได้แล้วอาจารย์จะมาแล้วนะ”เด็กหนุ่มผมดำผิวซีดปลุกเด็กหนุ่มผมทองที่กำลังหลับบอยู่
“อืมม ขอบใจนะที่ปลุก”
“ไม่เป็นไร ว่าแต่นายเป็นเด็กใหม่หรอ”
“ใช่แล้ว”
“คงยังไม่รู้สินะว่าต้องนั่งตรงไหน ถึงได้มานอนที่โต๊ะครูเนี่ย”
“อืม แล้วต้องนั่งตรงไหนหรอ”
“นั่งข้างซาซึเกะละมั้ง นั่งข้างๆคนที่หลับอยู่หลังห้องอ่ะ”
“ขอบใจนะว่าแต่นายชื่อไรหรอ”
“ซาอิ นายละ”
“นารุโตะ ไปก่อนนะเดี๋ยวอาจารย์มา”
ขณะที่นารุโตะกำลังนั่งลงเด็กชายผมดำที่หลับอยู่ก็ตื่นขึ้นมาแล้วหันมามองนารุโตะ
“นาย หยุดมองได้ยัง”นารุโตะพูด
เด็กหนุ่มรีบหันเมื่อรู้ตัวว่าเผลอมองนารุโตะนานเกินไป
“นี้ๆๆ นายชื่อไรหรอ”นารุโตะถาม
“ซาซึเกะ”ซาซึเกะตอบ
“ฉันชื่อ นารุโตะนะ”นารุโตะบอก
“นี้ๆซาซึเกะ ทำไมอาจารย์ยังไม่มาละ”นารุโตะถามพร้อมกับหันไปมองรอบๆห้องปรากฎว่าคนในห้องเหลือแต่คนที่หลับอยู่เท่านั้น
ซาซึเกะหันมามองแล้วพูดว่า
“ปกติ”
“ปกติ อะไรหรอ”
“เฮ้อ มาสายเป็นปกติ”
“อ้าวจะได้เรียนบ้างไหมเนี่ย”
“นานๆครั้งถึงจะได้เรียน”
“เอ่อ แล้วซาซึเกะเรียนที่นี้มานานยัง”
“ตั้งแต่แรก”
“งั้นช่วยพาทั่วโรงเรียนหน่อยสิ”
“อืม”ซาซึเกะก็ลุกขึ้นพร้อมกับจับมือนารุโตะให้เดินตามมา
ซาซึเกะก็พานารุโตะเดินไปศาลาที่ตั้งอยู่ใกล้กับบ่อน้ำที่มีดอกไม้สีขาวอยู่รอบๆบ่อไม่รู้ว่าเป็นดอกไม้อะไรและในบ่อน้ำก็มี
ดอกไม้สีขาวสวยกำลังบานอยู่ ส่วนน้ำในบ่อก็ใสมากๆเห็นปลาอะไรไม่รู้เต็มไปหมด ซึ่งระหว่างทางกว่าจะมถึงต้องผ่าน
สวนจิ้งจอกด้วยผมได้เห็นจิ้งจอกใกล้ๆด้วยสวยสุดๆๆสุดยอดไปเลยผมยังประทับใจไม่หาย
ระหว่างที่ผมกำลังเหม่อๆซาซึเกะก็ดึงผมให้ไปนั่งตรงศาลาแล้วนั้นซาซึเกะก็นอนตักผม ซึ่งผมก็งงสุดๆเพราะผมบอกให้
ซาซึเกะพาชมโรงเรียน ผมเลยถามซาซึเกะว่า
“นายมานี้ทำไม ไหนบอกจะพาชมโรงเรียนไง”
“หึหึ ก็พามานี้แล้วไง ที่อื่นๆส่วนใหญ่ก็เหมือนในหนังสือโรงเรียนไว้ไปอ่านเอาก็ได้ไม่ต้องเดินดูหรอก”
“งะ ยังไงก็อยากไปเดินดูนี้น่า”
“ไว้วันหลัง วันนี้ขอนอนก่อน”พอซาซึเกะหลับ ผมก็เอามือปัดผมของซซึเกะที่บังหน้าออกเลยได้มองซาซึเกะได้เต็มๆตาครั้ง
แรกทำให้ได้รู้ว่าซาซึเกะหล่อสุดๆ ผมมองซาซึเกะจนเคลิ้มหลับไป
พอนารุโตะหลับไปซักพักซาซึเกะก็ลืมตาแล้วลุกขึ้นนั่งพร้อมจับหัวของนารุโตะไปไว้ที่ตักของตนเอง
“ในที่สุดก็ได้เจอ”ซาซึเกะพูดพร้อมกับยิ้มน้อยๆ
เวลาผ่านไปถึงเที่ยงนารุโตะก็ตื่นขึ้น
“ฮ้าววว ว หิวจังเลย”นารุโตะปิดปากฮ้าวพร้อมกับรู้สึกหิว
“ไงตื่นแล้วหรอ”
“อืม งะ แล้วทำไมถึงได้มานอนตักนายเนี่ย”พอพูดจบนารุโตะก็ลุกขึ้นนั่งทันที
“งั้นไปกินข้าวกัน”ซาซึเกะก็พานารุโตะไปห้องอาหารซึ่งมีคนอยู่เต็มไปหมดแตกต่างจากเมื่อเช้าสุดๆแต่มีที่หนึ่งยังไม่มีคน
มานั่ง ก็ที่ๆผมกินข้าวเช้านั้นแหละ ซาซึเกะจึงพาผมไปนั่งพร้อมถามผมว่า
“จะกินอะไร”
“มิโซะราเมง”
“หึหึ ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน”ซาซึเกะพูดเบาๆเลยทำให้ผมได้ยิน
“นายพูดไรนะ”
“ไม่มีไร”พอซาซึเกะตอบกลับมาก็เดินไปซื้ออาหาร
นารุโตะก็หันไปมองเจ้าจิ้งจอกกลางน้ำพุอย่างเพลินๆจนมีคนมาทัก
“ไงนารุโตะ เรียนเสร็จแล้วหรอเรา”เนจิเอ่ยทักนารุโตะพร้อมกับนั่งลงตรงข้ามกับผม
“เสร็จแล้วครับพี่เนจิ”ผมหันไปตอบพี่เนจิ
“แล้วเรานั่งทำอะไรอยู่คนเดียวละ”
“นั่งรอซาซึเกะไปซื้อราเมงนะครับ”
“เมื่อเช้าก็กินราเมง เที่ยงก็กินราเมงอีกแล้วหรอ ไม่เบื่อบ้างหรือไง”
“ไม่อ่ะ ราเมงอ่ะของโปรดผมเลย>//<”
“ไงเนจิ ไม่ไปซื้อข้าวหรอไง”ซาซึเกะเดินกลับมาพร้อมกับถาดอาหารที่มีราเมงกับโอโคโนมิยากิว่างอยู่บนจาน
“ไงซาซึเกะ กำลังจะไปพอดี เอ่อ อิทาจิบอกว่ามีประชุมให้ไปหาที่ห้องประชุมด้วย”
“อืม”แล้วเนจิก็เดินจากไป นารุโตะและซาซึเกะก็ลงมือกินอาหารบนโต๊ะ พอกินเสร็จซาซึเกะก็พูดว่า
“นารุโตะนายกลับห้องเรียนถูกไหม”
“ถูกเมื่อเช้าพี่เนจิเดินไปส่งด้วยแหละ ><”
“งั้นไปก่อนละ”
“อืม รีบกลับมานะ ไม่อยากนั่งเรียนคนเดียว T-T”
“ประชุมเสร็จแล้วจะรีบกลับแล้วกัน”
พอซาซึเกะเดินจากไป ผมก็มองดูเจ้าจิ้งจอกซักพักแล้วค่อยเดินกลับห้องเรียนระหว่างทางได้เดินไปชนกับใครไม่รู้จนก้น
กระแทกพื้น
“โอ๊ย เจ็บจัง”นารุโตะร้องขึ้นพร้อมกับที่คนถูกชนยื่นมือมาช่วย
“เจ็บมากไหม”คนถูกชนพูดขึ้น
“ไม่เป็นไรครับ แล้วคุณละ”
“ไม่เป็นไร คราวหลังก็ระวังหน่อยละ”พอนารุโตะเงยหน้าขึ้นมองหน้าคนถูกชนอย่างเคลิ้มๆ
“เอ่อ พี่ชายชื่อไรหรอครับ>//<”นารุโตะถามอย่างเขินๆ
“พี่ชื่อ อุจิวะ อิทาจิแล้วเรา”
“ชื่ออุซึมากิ นารุโตะครับ แล้วพี่เป็นไรกับซาซึเกะหรอ หน้าเหมือนกันมากๆเลย><”
“อ๋อ พี่เป็นพี่ชายซาซึเกะนะ”
“อืม แล้วพี่ไม่ไปประชุมหรอครับ ซาซึเกะก็ไปที่ห้องแล้วนะครับ”
“อ๋อ พี่พึ่งเรียนเสร็จแล้วกำลังจะไปประชุมนั้นแหละ งั้นพี่ก่อนนะ”
“ครับ”จากนั้นอิทาจิก็เดินจากไป ผมก็เดินไปที่ห้องเรียน พอถึงผมก็ล่มตัวลงนอนที่โต๊ะทันที
ความคิดเห็น