ฝึกเรียนฮิรางานะกับป่านคุง

ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 3 - ตัวอักษรฮิรางานะ แถมอักษร ชะ

เป็นไงกันบ้างครับ 2 แถวตัวอักษร ท่องจำกันได้รึยัง ? นี่ยังถือว่าเรียนช้ากว่าผม 3 เท่าเลยนะครับ ของผมนี่ 2 ชม. วันเดียวตัวฮิรางานะหมดเลยอะ - - * ยังไงก็อย่าลืมฝึกท่องการบ้านที่ผมจะให้หลังจบบทเรียนนะครับ ถ้าใครอยากรู้ว่าถูกไม่ถูกยังไงก็ออนเอมมาเช็ดคำตอบกับผมเหมือนลูกชิ้นได้นะครับ

My MSN - patiwesh@hotmail.com

เอาละครับ วันนี้เราจะมาเริ่มกันในบทที่ 3 นะครับ

อย่าลืมสมุดปากกานะครับ แต่ละคนมีวิธีท่องจำไม่เหมือนกัน



และนับจากนี้บทต่อไปเราจะมาทวนก่อนเริ่มขึ้นแถวตัวอักษรใหม่นะครับ

และก่อนจากครับผม การบ้าน อย่าลืมลองหัดอ่านดูนะครับ ถ้าดูแล้วสามารถอ่านได้หมดโดยไม่ต้องเปิดกลับไปดูนี่ถือว่าเยี่ยมแล้วครับ

ไม่จำเป็๋นต้องท่องนะครับ แค่ลองอ่านเฉยๆ ความหมายข้างหลังแค่ให้รู้ว่ามันแปลว่าอะไรครับ




เดี๋ยวเราจะมาคัดตัวอักษรตัวแถว ทะ นะครับผม


เรียนแบบนี้แหละครับ ทุกวัน วันละชั่วโมงมานั่งหัดคัด (หรือใครความจำดีจัดก็จัดไป 15 นาทีจำได้) เราจะได้เรียนไปกันแบบเรื่อยๆแล้วหละครับ ^^

ของฝากจากญี่ปุ่น - ราเมง

"ราเมง" เป็นอาหารอีกอย่างหนึ่งที่นิยมมากที่สุดในญี่ปุ่น ถ้าฝั่งตะวันตกยกให้แฮมเบอร์เกอร์เป็นอาหารจานด่วน ที่ญี่ปุ่นก็ต้องยกให้ราเมงเป็นอาหารจานด่วนที่มีคุณค่าทางอาหารมากกว่าแฮมเบอร์เกอร์ ที่ญี่ปุ่นจึงมาร้านราเมงพุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ด พอ ๆ กับร้านก๋วยเตี๋ยวบ้านเราเลยทีเดียว ซึ่งแต่ละแห่งก็มักจะมีสูตรน้ำซุปที่เป็นสุดยอดเคล็ดลับของแต่ละร้าน
การจะทำราเมงให้อร่อนนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะต้องใช้เวลาเคี่ยวน้ำซุปจากกระดูกเป็นเวลาหลายชั่วโมง หรือบางแห่งอาจนานถึง 8 ชม. เลยทีเดียว เพราะรสชายหลักของราเมงนั้นจะแตกต่างกันก็ตรงน้ำซุปนี่แหละ เพราะฉะนั้นจึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าน้ำซุปของราเมงนั้นจะอร่อย หวาน กลมกล่อมแค่ไหน และทำไมนั่งกินราเมงแล้วถึงไม่มีเครื่องปรุงเหมือนไปนั่งโซ้ยก๋วยเตี๋ยวเหมือนบ้านเรา ที่ต้องใส่พริงหนึ่งช้อน น้ำส้มสายชูสองช้อน น้ำตาลครึ่งช้อน เรียกได้ว่าถ้ากินราเมงก็ไม่ต้องปรุงเพิ่มแต่อย่างใด หากเผลอไปปรุงเข้าอาจจะโดนเจ้าของร้านค้อนให้ได้ เพราะฉะนั้นอย่างที่ได้กล่าวข้างต้นไปแล้วว่าน้ำซุปของแต่ละร้านจะมีรสชาดแตกต่างกัน มีทั้งน้ำซุปที่เคี่ยวจากกระดูกไก่ , กระดูกหมู, ปลาซาดีน หรือ (niboshi) นอกจากนั้นยังมีน้ำซุปที่ปรุปจากสาหร่ายนานาชนิด น้ำซุปจากผักต่าง ๆ เช่น หัวผักกาด ขิง กระเทียม ต้นหอม และเห็ด

นี่แค่ส่วนหนึ่ง ใครสนใจเชิญที่ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=viphavan&month=06-2007&date=08&group=11&gblog=21 นะครับ

ที่ผมชอบราเมงอีกอย่างก็คือ ชามใหญ่มากครับ กินแล้วอร่อยแบบอิ่มไปเลย (ไม่เหมือนก๊วยเตี๋ยวเรือแบบรังสิต ชามกระต๋อย 15 บาท 20 บาท ต้องกินที 4 - 5 ชามถึงจะอิ่ม - - * หมดไปมากกว่าราเองอีก)







ส่วนอันนี้ร้านราเมงที่ญี่ปุ่นร้านเล็กๆครับ อันนี้มิโสะราเมง


ส่วนอันนี้ร้านราเมงที่ญี่ปุ่นร้านเล็กๆครับ อันนี้มิโสะราเมง

ปล.1 ลงแค่ 2 รูปพอแล้ว แค่นี้ก็ยั่วนํ้าย่อยในท้องมามากพอละ

ปล2 เช็ดปากด้วยนะครับ ใครทนไม่ไหวเชิญมาม่าครับ

ปล.3 อย่าว่าแต่คนอ่านเลย คนเอามาโพสเองยังอยากกินละ  - - *

แล้วเจอกับบทเรียนตัวอักษร ทะ วันพรุ่งนี้ตอนบ่ายนะครับ ^^ แล้วอย่าลืมการบ้านน้า