คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนพิเศษ - เที่ยวเกาะกูด ตอนแรก
(เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นหลังจากสอบปลายภาคและลงทะเบียนขึ้น ม.5 เสร็จ หรือง่ายๆคือ ต่อจากหนังสือในภาค 1 เลย)
"ไปเที่ยวเหรอ" ผมในตอนนี้ได้รับโทรศัพท์คุยกับซาระในห้องพักตนเองในโรงพยาบาลคิงฟอร์ด
"อืม ซาระก็ไม่เคยไปเที่ยวกับเพื่อนๆนานแล้วนะ ซาระเลยอยากพาพวกเราไปเที่ยวบ้าง"
"งั้นเหรอ แปบนะ ขอดูตังค์ในกระเป๋าก่อน" ผมวางโทรศัพท์ลงบนเตียง แล้วก็เดินไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง แล้วเปิดดูกระเป๋าตังค์ตนเอง
แต่เมื่อผมเปิดอ้าดูแล้ว กลับไม่มีปรากฎแบงค์เลยสักใบ แถมเมื่อผมเทคว่ำหน้าและเขย่า มีแต่เหรียญ 25 สตางต์ร่วงลงมาแค่ 3 เหรียญเอง
"เอิ่ม ซาระ เราคงไปไม่ได้แล้วแหละ" ผมซึ่งมือข้างหนึ่งยังพยายามเขย่ากระเป๋าสตางค์เพื่อหาเศษเงินต่อ "ฉันคงไปไม่ได้แล้วหละ มีไม่ถึงบาทเลย"
"ไม่เป็นไร ซาระเลี้ยง"
"เฮ้ย จริงเหรอ" ผมโยนกระเป๋าตังค์ไปไว้บนโต๊ะเครื่องแป้งอย่างไม่ใยดีแล้วก็นั่งลงบนเตียงตั้งใจฟังเต็มที่ "จริงเหรอ"
"อืม ซาระจองที่พักไว้แล้วด้วย ที่เกาะกูดเชียวนา จะไปเปล่าจ๊ะมิ้นจัง" ซาระถามผม
"ไปสิ ไปๆๆๆๆ" ผมตอบรับจนลิ้นแทบพันกัน เพราะของฟรีชวนเที่ยวฟรีแบบนี้ใช่ว่าจะมีบ่อย
"งั้นเจอกันน่ะ" ซาระบอกอย่างอารมณ์ดีแล้วก็วางสาย และตอนนั้นเอง มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นมาทันที ผมเดินไปมองตรงตาแมว ปรากฎว่าพี่เฟิร์นยืนอยู่หน้าห้อง
"เราจะไปเที่ยวเหรอมิ้น" พี่เฟิร์นถามผมเมื่อผมเปิดประตูให้เขาเดินเข้ามา
"อืม ครับ เพื่อนผมชวน..."
"แถมฟรีอีกด้วย ใช่มะ" พี่เฟิร์นล้อผม
"อ้าว พี่รู้ได้ไงอะครับนี่" ผมถามพี่เฟิร์นอย่างสงสัย
"ทำไมพี่รู้นะเหรอ" พี่เฟิร์นตอบ "สัญญาณมือถือที่โทรเข้าโทรออกของชั้นที่ 25 ของโรงพยาบาลนี้มันมีตรวจจับสัญญาณหมดนั่นแหละน้อง ใครโทรเข้าโทรออกรู้หมด"
"กาม นี่สรุปผมเป็นนักโทษใช่ไหมครับนี่" ผมประชดพี่
"เอาหน่า เพื่อความปลอดภัยนะ" พี่เฟิร์นหัวเราะ "พี่ไม่ว่าอะไรเราหรอก ไปเที่ยวตามสบาย แล้วเรามีชุดว่ายนํ้าแล้วเหรอ"
อืม จริงวุ้ย เรายังไม่มีเลย ผมเพิ่งคิดได้ กระเป๋าเดินทางก็ไม่มี
หลังจากที่ผมบอกพี่เฟิร์นไปตามนั้น พี่เฟิร์นบอกว่าจะให้ยืมกระเป๋าเดินทางให้
"แล้วชุดว่ายนํ้าหละ เราจะเอายังไง" พี่เฟิร์นถามลองเชิงผม
"ก็มีแต่ชุดว่ายนํ้าที่ผมเคยใช้ตอนสมัย 8 ขวบนะครับ น่าจะยังใส่ได้นะครับ"
"โหย" พี่เฟิร์นอุทานออกมา "แล้วเราจะลงไปว่ายนํ้ายังไงเนี่ย ตอน 8 ขวบเรายังเป็นผู้ชายไม่ใช่เรอะ"
"แล้วใช้ชุดชั้นในแทนชุดว่ายนํ้าได้ไหมครับเนี่ย" ผมถามพี่เฟิร์นด้วยความอยากรู้
"อืม จิงๆแล้วก็น่าจะได้นะ แต่มันค่อนข้างหนาอุ้มน้ำอะนะ เราอยากโชว์ขนาดนั้นเลยรึ" พี่เฟิร์นถามผมอย่างเจ้าเล่ห์ ผมรีบส่ายหัวปฏิเสธทันที "ช่วยไม่ได้ พี่มีชุดว่ายนํ้าอยู่ ตอนนี้พี่ก็ไม่ได้ใช้ละ เดี๋ยวพี่ให้เราเลยละกัน"
"อา ครับ" ใจจริงผมก็ไม่อยากขอยืมพี่เขามาใช้หรอก ผมเป็นผู้ชายนะ จะให้ใส่ชุดว่ายนํ้าผู้หญิงได้ยังไง !!
"งั้น ขอให้เราไปเที่ยวให้สนุกนะ" พี่เฟิร์นยิ้มให้ผมก่อนที่จะเดินออกจากห้องพัก "มิ้นจัง"
เหอๆ
วันต่อมา
"รอนานไหม"
ผมวิ่งไปยังหน้าบ้านของซาระที่ทุกคนที่ใส่ชุดไปเที่ยวกันนั้นเริ่มมาออกัน พวกผู้ชายส่วนมากจะใส่เสื่อแขนสั้นและกางเกงขาสั้นกันทั้งนั้น (ยกเว้นชายคนเดียวที่ใส่กางเกงขายาวสีดำ) ส่วนสาวๆนั้นก็จะใส่เสื้อไปเที่ยวธรรมดาๆแขนสั้นและมีกางเกงขาสั้นกัน มีจ๋าและฝนที่ใส่กระโปรงกัน ทุกคนมีกระเป๋าเดินทางมากัน ฝนและเทรนนั้นมีกระเป๋าเดินทางแบบมีล้อ ส่วนต้าและแมนนั้นเป็นกระเป๋าสะพานขนาดใหญ่เหมือนที่พวกฝรั่งสะพายกัน ส่วนชายนั้นมีกระเป๋าเป้สะพายด้วยและกระเป๋าถือด้วย ที่เหลือก็เป็นกระเป๋าถือซะส่วนใหญ่ ทางด้านหัวหน้าห้องนั้นแบกลูกบอลมาด้วย
"อ้าว มิ้นจัง มาแล้วเหรอ" จ๋าโบกมือหาผมอย่างร่าเริง
"ใส่ชุดสวยจังนะครับมิ้น" หัวหน้าห้องชมผม
"ขอบใจ" ผมยิ้มตอบมันไปอย่างไม่ค่อยชอบนัก ผมใส่เสื้อแขนสั้นสีขาวลายดอกไม้และใส่กางเกงขายาวสีครีม ส่วนหัวของผมนั้นผมใส่หมวกแค๊พมาด้วย ส่วนกระเป๋าเดินทางของผมนั้นเป็นกระเป๋าแบบถือครับ ส่วนที่ผมใส่ชุดนี้นะเหรอ เหอๆ เพราะว่าเมื่อคืนผมตื่นเต้นจนนอนไม่ค่อยหลับ ก็เลยตื่นสาย เสื้อผ้าพวกนี้ก็แขวนไวตรงนอกตู้เสื้อผ้า ด้วยความรีบร้อนผมเลยรีบใส่แล้วออกมา แล้วเพิ่งรู้ตอนที่ออกมาแล้วว่าคงเป็นพี่เฟิร์นแหงๆที่เอาชุดนี้มาเตรียมให้ผมใส่
"มิ้นน่าจะใส่ชุดว่ายนํ้ามาเลยนะครับ " เจ้าต้ามันบอกออกมาด้วยนํ้าเสียงหื่นๆ "หุ่น Sexy แบบนี้น่าจะใส่ตรงนี้เลยนะครับ"
"แล้วแกไม่ใส่เองหละ" ผมถามมันกลับไปอย่างฉุนกึก
จะว่าไปผมยังไม่รู้เลยแฮะว่าชุดว่ายนํ้าที่พี่เฟิร์นเอามาให้ผมนั้นมันเป็นชุดแบบไหน เอาเถอะ เดี๋ยวไปถึงที่นู่นค่อยเปิดดูก็ได้
"แล้ว ซาระอยู่ที่ไหนหละ" ผมมองหาซาระ ที่เป็น (เจ้ามือ) พาทัวร์ไปเกาะกูดของพวกเรานั้นยังไม่ได้อยู่แถวนี้
"ก็เห็นซาระบอกว่าจะไปเอารถนี่นา" ฝนบอก
ผมมองดูจำนวนคนที่มารอไปเที่ยว ถ้ารวมผมกับซาระแล้ว จำนวนคนที่ไปทั้งหมดก็ 9 คน แล้วเราจะนั่งรถอะไรไปหว่า ไปขึ้นตรงขนส่งดีไหมเนี่ย
"ซาระอยู่นี่คะ"
เสียงของซาระเรียกดังขั้นมาจากทางขวาของพวกผม และเมื่อพวกผมหันไปดู ก็ต้องตะลึง
เพราะข้างหลังของเธอนั้น มีรถบัสทัวร์ขนาดเล็ก 2 ชั้นติดแอร์มาด้วย แถมคันเบ่อเริ่ม
เฮ้ย เจ๊ พวกเราไปกันแค่ 9 - 10 คนเองนะ รถบัสคนนั้นมันจุ 10 - 20 คนเลยนะนั่น ผมอ้าปากค้าง
"โอโห ซาระ" แมนร้องออกมา "นี่เช่ารถมาเลยเหรอ"
"เปล่า" ซาระส่ายหัว "เพื่อนของพ่อซาระเป็นเจ้าของกิจการรถรับจ้าง เลยขอยืมมานะคะ"
จ้าวจอร์จ ตูจะเป็นเพื่อนกับยัยนี่ตลอดชีวิต อย่างกับโดเรมอน มีทุกอย่างครบครบวงจร
"งั้น ไปกันเลยไหม" หัวหน้าห้องเริ่มหยิบกระเป๋าพลางมองดูที่นาฬิกาข้อมือที่มือขวาของเขา "จากกรุงเทพไปยังเกาะกูดจะใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงกว่าเลยนะ"
พวกผมพยักหน้าแล้วก็ขึ้นบนรถทัวร์ปรับอากาศทันที
----------------
รถบัสปรับอากาศที่พวกเรานั่งมานั้นออกจากกรุงเทพและไปยังจังหวัดตราด เพื่อไปยังสถานที่ที่พวกเราจะไปพักผ่อนกัน
"จะว่าไป" ผมถามชายที่เขามานั่งข้างๆผมบนชั้น 2 หน้าสุดของรถทัวร์ปรับอากาศ "เกาะกูดมันเป็นเกาะไม่ใช่เหรอ แล้วรถทัวร์จะข้ามทะเลไปยังเกาะยังไงหละ"
ชายที่ตอนนี้กำลังเอามือทั้ง 2 ข้างพาดไปข้างหลังเป็นที่นอนรองหัวอยู่และกำลังมองไปยังกระจกหน้ารถชั้น 2 ของรถทัวร์ที่เป็นภาพของถนนทางหลวงบางนา - ตราดที่มุ่งหน้าไปยังตะวันออกของประเทศ
"ความจริงแล้วอย่างเกาะช้าง เกาะลันตา นี่ที่มันไม่มีสะพานข้ามนั้น จะมีบริการเรือข้ามฟากให้นะ" ชายอธิบายไปพลางหลับตาพูดไป "แต่อย่างเกาะกูดนี่รู้สึกจะไม่มีเรือข้ามฟากนะ"
"อ้าว งั้นเราก็ต้องนั่งเรือไปเหรอ" ผมถามชายอย่างสงสัย
"ที่รีสอร์ทจะมีบริการฝากรถให้นะ" หัวหน้าห้องเดินมาบอก "ตามที่ซาระบอกมา เราจะนั่งเรือไปยังเกาะกูดซึ่งจะใช้เวลา 2 ชั่วโมงหากเรานั่งเรือจ้างธรรมดาไป แต่สำหรับพวกเราจะใช้เรือสปีดโบ๊ดที่จะใช้เวลาแค่ชั่วโมงเดียวในการไปยังเกาะกูดครับ"
"อีกประการอะนะมิ้น" ชายบอกต่อ "เกาะกูดเป็นเกาะเล็กๆ อาจเป็นเกาะแห่งเดียวในภาคตะวันออกที่คงความงามของธรรมชาติได้มากที่สุด เลยมีการอนุรักษ์ธรรมชาติกันสุดยอด เลยอาจไม่มีบริการเรือข้ามฟากไง ดังนั้นเกาะกูดจึงมีฉายาว่า 'อันดามันแห่งทะเลตะวันออก' ไง"
"โอโห ชาย" หัวหน้าห้องพูดอย่างน่าทึ่ง "นี่นายกินหนังสือเป็นอาหารเหรอเนี่ย รู้ได้ทุกเรื่องเลยนะ"
"เหอๆ" ชายพูดออกมาเลียนแบบผมแล้วก็นอนเงียบต่อโดยที่ตาของเขายังไม่ลืมขึ้นมา
"มิ้นๆ" ฝนเดินมาหาผมบ้าง "ไปเล่นไพ่อูโน่ข้างล่างกันปะ"
รถทัวร์ปรับอากาศ VIP ที่มี 2 ชั้นนั้นชั้นล่างจะเป็นห้องนํ้า ส่วนข้างๆห้องนํ้านั้นจะเป็นห้องนั่งที่เป็นโซฟาเป็นครึ่งวงกลมออกเหลี่ยมๆหน่อย มีโต๊ะตรงกลาง และมี TV เฉพาะที่ให้ดูกันแบบใกล้ๆ ชั้น 2 นั้นมี TV ก็จริงแต่ก็ไม่ได้ดูชัดเท่าข้างล่าง พวกซาระและต้าอยู่ข้างล่าง
"ไม่อะฝน" ผมบอกปฏิเสธไป "เราเล่นอูโน่ไม่เป็นอะ แต่ถ้ายูกินะโอเค"
"มีสิ ยูกิ" ฝนถามผมอย่างทึ่งๆ "มิ้นเล่นเป็นด้วยเหรอ"
"จริงงะ"
ผมลุกขึ้นทันทีด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"ใช่ แมนมันเอามาด้วยนะ เอามาเผื่อๆ" ฝนบอก
ผมลุกขึ้นและเดินตามฝนไปทันที ส่วนหัวหน้าห้องนั้นมองตามผมไปแล้วก็เดินมานั่งข้างๆชายตรงที่เป็นเก้าอี้ของผม
"นี่ ชาย ฉันสงสัยมานานละ" หัวหน้าห้องถามชาย "พักหลังๆเนี่ย นายสนิทกับมิ้นจังเลยนะ"
"เอ๋า" ชายบอกออกมาอย่างไม่คิดมาก "ก็มิ้นเขาเป็นเพื่อนนี่นา"
"นายคงไม่ได้แอบชอบมิ้นใช่ไหม"
"ไม่" ชายตอบไปอย่างไม่ซีเรียส แต่ในความคิดของเขาที่กำลังจะเคลิ้มๆจะหลับนี่กลับตื่นทันที
"ตั้งแต่นายไปซ้อมเดทกับมิ้นก่อนงานเทศกาลโรงเรียน" พงษ์บอกต่อ "นายก็สนิทกับมิ้นเยอะ แถมก่อนหน้านี้นายก็เขินอายกับผู้หญิงมาก แต่พักหลังๆฉันเห็นนายคุยกับมิ้นราวกับว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิง ทางกลับกัน กับผู้หญิงคนอื่นๆในห้องนายกลับไม่เป็นแบบนั้นเลย"
ชายลืมตาและมองมาที่หัวหน้าห้องอย่างตกใจ แต่เขาก็ยังระงับสติทางสีหน้าเอาไว้ไม่ให้แตกตื่นออกมา
"บอกมาหน่อยสิ" หัวหน้าห้องมองมาที่ชายอย่างจริงจัง "นายเป็นอะไรกับมิ้นกันแน่"
ซวยแล้ว ชายคิดในใจอย่างจนตรอก
ทางด้านผมนั้นลงไปในชั้นล่างของรถทัวร์และพบว่าต้า แมน แมว และซาระกำลังนั่งอยู่บนโซฟา และบนโต๊ะก็มีไพ่อูโน่และไพ่ยูกิวางอยู่
"อ่า มิ้นจังมาแล้ว" ซาระบอกอย่างดีใจ "ซาระอ่านการ์ดนี้ไม่ค่อยออกนะ อยากให้มินจังมาช่วยอ่านหน่อยนะ"
"อ้าว แล้วไหงไม่ให้ต้าและแมนอ่านให้ฟังหละ" ผมเดินไปดูการ์ดยูกิที่ซาระถือในมือของซาระ ซึ่งเป็นการ์ดภาษาไทยหมด
"ซาระอยากให้มินจังมาอ่านให้ฟังง่า " ซาระบอก ผมหัวเราะแห้งๆเพื่อไม่ให้เสียมรรยาท เพราะผมเองก็ได้ตกลงกับพี่สาวของเธอว่าจะเป็นพี่สาวให้มิ้นไปแล้วด้วย
"ว่าแต่ มิ้นเล่นไพ่ยูกิเป็นเปล่าครับ" ต้าชิงบอกออกมา "เล่นไม่เป็น มานั่งบนตักผมสิครับ เดี๋ยวผมจะสอนให้"
"โทษที ฉันเล่นสายจอมเวทย์ มีเด็คนึงไม่ได้เอามา" ผมยิ้มไปทางต้าที่ฟังผมอย่างตะลึง "น่าจะบอกกันก่อน เจอกันได้นะ"
ต้ามองผมอย่างตะลึงสุดๆ
"นี่มิ้นเล่นไพ่ยูกิเป็นด้วยเหรอ" แมนถามผมอย่างตะลึง
"ทำไมอะ" ผมถามแมนอย่างสงสัย "ฉันเล่นไม่ได้เหรอ"
"ทั้งๆที่เป็นผู้หญิงเนี่ยนะครับ"
"ไม่เห็นเกี่ยวเลยที่ฉันเป็น...."
เออ ลืมไป นี่เราอยู่ในร่างผู้หญิงนี่หว่า ผมมองไปรอบๆ ตอนที่เราเล่นเป็นคือเราเป็นผู้ชาย แย่แล้ว !!
"ที่ฉันเป็นผู้หญิง" ผมบอกต่อหลังจากที่สะดุดคำเล็กน้อย "พอดีฉันดูการ์ตูนแล้วชอบอะ"
"อ๋อ ครับ" แมนบอกอย่างไม่คิดมาก ส่วนฝนนั้นเริ่มมองผมอย่างครุ่นคิด
"งั้นเล่นอูโน่ไหมหละ" แมวบอก
"อ่า ฉันเล่นไม่เป็นอะ" ผมบอกแมวไป
"เล่นไม่ยาก" ฝนบอก "มะ ฉันสอนให้"
ไพ่อูโน่นั้นเวลาเล่นกันนั้นจะสับการ์ดก่อน แล้วก็แจกการ์ดให้คนละ 7 ใบ แล้วพอเริ่มเล่น ให้เอาการ์ดที่อยู่บนมือที่มีสีหรือตัวเลขคล้ายกับการ์ดต้นฉบับที่วางตรงกลางโต๊ะ ใครไม่มีก็ต้องจั่ว ให้ลงคนละใบแล้วก็ให้คนต่อไปลง ใครที่การ์ดหมดมือก่อนก็จะชนะ ใครที่การ์ดเหลือบนมือเยอะที่สุดก็จะแพ้ นอกจากนี้ยังมีการ์ดพิเศษอย่าง จั่ว 2 ใบ หรือ จั่ว 4 ใบ ข้ามตา เป็นต้น
"งั้น ถ้ามิ้นแพ้" ต้าบอก "ผมจะเปิดหนังให้ดู ส่วนถ้ามิ้นชนะ มีโอกาสเลือกหนังดูนะครับ" เขาพูดจบพลางชูกล่องใส่ CD ใส 2 กล่องชูให้ทุกคนดู "มี 2 แผ่นให้เลือกครับ"
"หนังอะไรบ้างละเนี่ย" ผมถามมันอย่างสงสัย แน่นอนว่าคนอย่างต้านี่ก็คงเป็น
"หนังโป๊หรือหนัง AV ไงครับ" ต้าบอกออกมา
"อ๊ายยยยย !!" แมวร้องลั่นออกมาและหยิบหมอนบนโซฟามาปาใส่ต้า "ไอ้ทะลึ่ง"
"ฉันล้อเล่น" ต้าบอก "คิดว่าฉันจะกล้าเปิดหนังโป๊ต่อหน้าผู้หญิงด้วยรึไง"
ผมก็ว่างั้น
และหลังจากนั้นพวกเราก็เริ่มเล่นไพ่อูโน่กัน ผมลองเล่นด้วยความสนุกสนานเพราะไม่เคยเล่นมาก่อนแถมเล่นได้สนุกไม่เบื่อด้วยสิ และเมื่อผมการ์ดหมดคนที่ 2 รองจากฝน
"โอเค" ต้าบอกออกมา "คุณมิ้นชนะ เอ้า เลือกครับ" มันยื่นมือทั้ง 2 ข้างที่มือทั้ง 2 ข้างของมันถือกล่องใส่ CD คนละกล่อง
"มั่นใจนะว่าไม่ใช่หนังโป๊ " ผมถามมันอีกรอบ
"แน่นอนครับ"
ผมเลือกแผ่นมือซ้ายของมัน มันเอาไปเปิดเครื่องเล่น CD ที่ติดกับ TV ทันที
"เปิดหละนะครับ"
มันเปิด TV ดู พวกเรามองดูด้วยความสงสัยว่ามันเป็นหนังอะไรกันแน่
ใน TV นั้นมีฉากรันก่อนเข้าหนัง 3..2..1 นับถอยหลัง แล้วก็เปิดฉากมาเป็นภาพคู่ชายหญิงคู่หนึ่งกำลังนอนบนเตียงและมีผ้าห่มปิดอยู่ !!
ไอ้บ้า ! ไหนบอกไม่ใช่หนังโป๊ไงฟะ !!
"ไอ้ลามก" แมวหยิบกล่องใส่การ์ดอูโน่แล้วปาใส่หน้าต้าทันที "ไอ้กะล่อน ไอ้โรคจิต ไหนบอกไม่ใช่หนังโป๊ไงยะ"
"ก็ไม่ใช่นะสิ" ต้าบอกออกมาอย่างไม่พอใจ "ดูให้ดีๆสิ"
ผมหันไปมองบนจอ TV ต่อ กล้องฉายไปยังหน้าต่างที่เป็นตอนกลางคืนและมีร่างของซอมบี่ผีดิบพังกระจกเข้ามาและเริ่มเข้ามาขยํ้าคู่ชายหญิงบนเตียงอย่างสยดสยอง
"หนังผีต่างหากเล่า" ต้าบอก
"อ้าวเหรอ" แมวเริ่มคลายอารมณ์โกรธลงแล้วก็เริ่มกลัวแทน แน่นอน ผมด้วย
เวรกรรม เลือกหนังผิดแผ่น ผมเริ่มเลื่อนสายตาไม่มองดูที่ทีวี
"ฉันไปข้างบนหละนะ" ผมค่อยๆหันหลังและเตรียมลุกขึ้นจากโซฟา
"อย่าไปนะคะ" ซาระเอาแขนทั้ง 2 ข้างมาตับแขนซ้ายของผมไว้แน่น "อยู่ดูเป็นเพื่อนซาระนะคะ ซาระกลัว "
เวรกรรม ฉันก็กลัวนะเฟร้ย
"ฝนก็กลัวอะ มิ้น" ฝนก็เอาแขนของเธอมาเกาะแขนข้างขวาของผม "อยู่เป็นเพื่อนหน่อยนะ"
ผมหันไปมองต้า ซึ่งไอ้ต้ามันก็เริ่มกลัวๆเหมือนกัน ส่วนแมนกับแมวนั้นมองดูหนังอย่างเฉยๆ
สงสัยไปเที่ยวงานนี้คงมีเรื่องวุ่นๆตามมาแน่นอนเลยวุ้ย ผมคิดในใจอย่างจนมุมพลางต้องหลับตาไม่มองไปที่จอ TV อย่างกลัวๆ แง้ สยองง่า
ความคิดเห็น