คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Mission 11 : เมื่อยามที่กอร์ฟโดนรุม (?)
ระหว่างนั้นที่บ้านของผม ซึ่งพ่อกำลังตรวจสอบเอกสารทั้งหมด พร้อมกับคีย์ข้อมูลลงในคอมพิวเตอร์อยู่
ประตูห้องทำงานได้เปิดออก และเจ้าหน้าที่ CIA ก็เดินเข้ามา เขาเป็นคนที่ติดตามในการปฏิบัติภารกิจทุกที่นั่นเอง
"เอกสารที่เกี่ยวข้องกับวันปฏิบัติภารกิจอยู่นี่แล้วนี่แล้วครับ" เขายื่นแฟ้มเอกสารให้
"ขอบใจมากเร้ด" พ่อผมรีบแฟ้มเอกสารมาแล้วเริ่มเปิดดูเอกสารทันที "เพียงเท่านี้ก็พร้อมเตรียมการในวันปฏิบัติการได้แล้ว"
"ครับ" เจ้าหน้าที่เร้ดพยักหน้า "แล้วภารกิจครั้งนี้น้องกอร์ฟเขาจะยอมเหรอครับ"
"จะยอมรึไม่ยังไงก็ต้องให้ทำ" เขาตอบ "เพราะจะเป็นครั้งแรกที่เราจะสามารถเข้าไปใกล้รังลับของพวกมันตามข่าวกรองได้ ถ้าทำได้ เราก็จะสามารถจับพวกมันได้ยกแก๊งเลย"
"ครับ" เจ้าหน้าที่เร้ดมีท่าทีโลเล แต่เขาก็พยักหน้ากับตนเองแล้วก็แอบถอนหายใจเล็กน้อย
"เป็นอะไรไปเร้ด ไม่อยากให้ลูกฉันปฏิบัติภารกิจนี้เหรอ" พ่อผมถามราวกับอ่านใจออก
"ปะ เปล่าครับคุณสมพงษ์ ผมก็แค่ ก็แค่" เร้ดตอบด้วยนํ้าเสียงลังเล
"อ๊ะฮ้า" เขาหรี่ตาลงอย่างเจ้าเล่ห์ "หึงเจ้ากอร์ฟมันนะสิ"
"ปะ เปล่านะครับ ไม่ใช่แบบนั้น" เร้ดรีบส่ายหน้าปฏิเสธอย่างรวดเร็ว
"คิดได้แค่อย่าปฏิบัติ ไม่อย่างงั้นนายโดนเด้งไปอัฟกานิสถานแน่" พ่อของผมชี้ปากกาไปทางเขา "ลูกฉันเป็นผู้ชาย อย่าลืมข้อนี้ไว้"
"ครับผม" เร้ดคอตก
-----------------------------
ระหว่างนั้นที่บ้านของคิตตี้ ตอนนี้ผมกำลังเจอวิกฎตหนัก เพราะว่าสองสาวตอนนี้ต่างคนต่างกำลังดึงแขนผมคนละข้างแล้วก็ฉุดไปฉุดมาโดยไม่กลัวแขนผมจะขาดเลย
"มาหาฉันเดี๋ยวนี้นะกอร์ฟ" หัวหน้าห้องสาวฉุดแขนผมไปข้างหนึ่งจนตัวผมเซเล็กน้อย
"มาทางชั้นต่างหาก" เทียร์ก็ฉุดแขนผมไปอีกข้าง
"ทางฉัน"
"ทางชั้น"
"โอ้ยยยย เลิกดึงแขนฉันไปมาเดี๋ยวนี้นะได้ม้ายยยยยย" ผมร้องออกมาดังลั่น "แขนจะขาดแล้วโว้ย โอ้ยยย จะ จะ เจ็บๆๆๆ"
แต่แล้ว สองสาวก็ตรงปรี่เข้ามาประชิดตัวผมอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของพวกเธอเข้ามาใกล้หน้าผมมากๆ ราวกับจะชนกันให้ได้
"ทำไมนายไม่เคยสนใจชั้นเลย" เทียร์บ่นพึมพำเหมือนคนแก่ "ทั้งๆ ที่ชั้นอุตส่าห์มาหานายถึงที่แบบนี้ เอิ้ก"
"หะ หา อะไรนะ" ผมถามเพราะผมฟังไม่ค่อยจะชัด
"นายเองก็เหมือนกัน ทำไมถึงหน้าตาเหมือนผู้หญิงแบบนี้ก็ไม่รู้ ฉันอยากให้นายหน้าตาเข้มๆ สมแมนหน่อย ทำไม่ได้ไง" หัวหน้าห้องก็บ่นพึมพำเหมือนคนแก่ แถมเสียงแต่ละคนเบาบางเสียจนผมได้ยินไม่ชัดเลย
"พูดเรื่องอะไรไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย" ผมเบ้ปากถาม
"ขอชั้นอยู่ใกล้ๆ นายได้ไหม" เทียร์ขยับตัวเข้ามาชิดตัวผมมากขึ้น ทำให้หน้าอกของเธอเข้ามาเบียดแขนผมอย่างจัง และนั่นทำให้ผมทำตัวแทบไม่ถูก เพราะเพิ่งจะเคยโดนสัมผัสหน้าอกของผู้หญิงครั้งแรกก็งานเนี๊ย
"ทะ เทียร์ ออกไปก่อนได้ไหม มันชนแล้ว" ผมรีบบอกเธอ แต่ดูเหมือนเธอจะไม่สนใจเลย
"อยู่กับฉันดีกว่า" หัวหน้าห้องก็เบียดตัวเองเข้ามาชิดผมมากขึ้น และหน้าอกของเธอก็เบียดมาชนผมอีกข้าง
"อยู่กับช้าน"
"กันฉัน"
ตอนนี้แขนทั้งสองข้างของผมเบียดโดนหน้าอกของสองสาวจนผมแทบทำตัวอะไรไม่ถูก ซํ้าแล้วจะหนีออกไปก็หนีไม่ได้ เพราะสองคนนี้เล่นล็อคตัวผมเอาไว้แน่นเลย
ฮือ เอาออกไปได้ไหม พรีส ผมคิดในใจเพื่อขอร้อง
"คิตตี้ ทำอะไรสักอย่างเซ่" ผมตะโกนเรียกให้เธอมาช่วย เพราะว่าเธอเล่นจับตามองผมอยู่ห่างๆ แถมเอามือปิดปากทั้งสองข้าง ทำสีหน้าตื่นกลัวมาก
"จะ จะทำให้ฉันทำอะไรอ่ะ" เทียร์ถามด้วยนํ้าเสียงลังเล
"ทำอะไรก็ได้ ช่วยเอาสองคนนี้ออกไปที้" ผมพูดเสียงดัง "ไอ้นุ๊ก ช่วยทำอะไรสักอย่างได้ไหม"
นุ๊กซึ่งยังเดินเอียงไปเอียงมาอยู่รอบๆ ก็หันหน้ามาทางผม ในมือของเขายังถือแก้วใส่ไวท์นั่นอยู่เลย
"ได้สิ เอิ้ก ชนแก้วใช่ไหม จัดห้ายยยย" นุ๊กคราง
"ไอ้บ้า ไม่ใช่โว้ย" ผมตะโกน
"ชนแก้วววววว" นุ๊กชูยื่นแก้วมาทางผม แต่ตัวของเขาเซไปเซมาจนทำแก้วนํ้าหกใส่ตัวผม และนั่นทั้งสองสาวก็รีบผละตัวออกมาทันที พร้อมกับร้องวี้ดว้ายราวกับโดนนํ้าร้อนลวก
"อี๋ สกปรกจังเลย" เทียร์พึมพำ
"โปเย ปาราเย้" หัวหน้าห้องสาวเอียงคอและพูดอะไรก็ไม่รู้ออกมา
ผมซึ่งตอนนี้ทั้งตัวเปียกไวท์ไปหมด ผมเงยหน้าขึ้นมองดูนุ๊กที่ตอนนี้เอามือจับตู้เพื่อทรงตัวเอาไว้
"ขอบใจมาก" ผมกัดฟันบอกมัน
"ไม่มีปัญหาไอ้เกลอ เราจะฝ่าฟันไปด้วยกัน เอิ้ก" นุ๊กชูแก้วเปล่าให้ผม ว่าแต่มันพูดอะไรเนี่ย ไม่เห็นจะเข้าใจเลย
"ให้ตาย" ผมพึมพำและมองไปรอบๆ ปรากฎว่าสองสาวและหนึ่งชายตอนนี้แทบหมดสภาพ พื้นที่เละเทะไปหมด และก็ยังเหลือคิตตี้คนเดียวที่ยังยืนดูอยู่ห่างๆ ตัวสั่นเล็กน้อยราวกับว่าเธอทำตัวไม่ถูกว่าจะเข้าไปช่วยยังไง
"คิตตี้ ขอโทษนะ ฉันคงต้องขอรบกวนใช้ห้องนํ้าเธอหน่อยนะ" ผมบอกกับเธอ
"ดะ ได้สิ" คิตตี้พยักหน้า "ได้ มะ มาทางนี้"
ดูเหมือนเด็กสาวจะสำนึกผิดและพยายามช่วยผมอย่างเต็มที่ เธอรีบนำทางผมไปยังห้องนํ้าของเธอ ซึ่งเป็นห้องนํ้าขนาดเล็ก มีอ่างล้างหน้า ซักโครก และฝักบัวพร้อมเครื่องทำนํ้าอุ่นให้ ผมเข้าไปในห้องนํ้าพร้อมกับถอดเสื้อออกมา และตอนนั้นเองคิตตี้ก็จับจ้องมองเรือนร่างของผมตาเป็นมัน
ผิวสวยจังเลย คิตตี้มองดูแผ่นหลังของผมแล้วคิดอย่างอิจฉา ทำไมผิวของกอร์ฟถึงสวยและขาวแบบนี้นะ อิจฉาชะมัด
ส่วนตัวผมนั้นผมดูเสื้อตัวเองและพบว่ามันเปรอะไปทั้งตัว แถมเลอะไปจนถึงกางเกงด้วย
"กอร์ฟ เดี๋ยวฉันซักเสื้อผ้าให้เธอนะ" คิตตี้รีบบอกผม
"อืม รบกวนด้วยนะ" ผมตอบเธอโดยหันหน้าไปมองเธอเล็กน้อย จากนั้นผมรีบหลบไปตรงส่วนพื้นที่อาบนํ้า เพราะมีผ้าม่านอยู่ ผมปิดผ้าม่านแล้วถอดกางเกงออก แล้วยื่นให้เธอออกไปทางประตูโดยไม่ให้เห็นตัวผมเด็ดขาด ซึ่งคิตตี้ยื่นมือมารับโดยที่เธอหันหน้าหนีไปทางอื่นเช่นกัน และเมื่อเธอรับไปแล้วเธอปิดประตูให้ผมทันที
"ผ้าเช็ดตัวใช้ในห้องนํ้าได้เลยนะ" เสียงของคิตตี้ดังออกมาจากนอกห้องนํ้า
"ขอบคุณมาก" ผมพูดตอบไปแล้วก็ใช้มือหมุนก๊อกฝักบัวทันที และเมื่อนํ้าอุ่นไหลลงมา ผมรีบล้างตัวเองให้สะอาดทันที
"เฮ้อ วุ่นวายชะมัด" ผมพึมพำออกมาพร้อมกับมองหาสบู่ แต่ก็มองเห็นขวดใส่แชมพูและครีมอาบนํ้าร่วมเป็นสิบๆ ขวด จนผมเห็นแล้วตกตะลึงทันที
"ที่บอกว่าผู้หญิงใส่ใจในการอาบนํ้านี่สงสัยจะเป็นเรื่องจริงมั้ง" ผมพูดพลางหยิบสบู่ก้อนธรรมดาแล้วชะโลมไปทั่วร่างกายผม
แอ๊ด...
เสียงประตูห้องนํ้าเปิดออก ผมเผลอทำสบู่ตกทันที แล้วรีบหลบหลังผ้าม่านกันอาบนํ้าและหันหลังทันทีอย่างรวดเร็ว และไม่ทันไร เสียงปิดประตูห้องนํ้าก็ปิดลงทันที แถมผมยังเห็นเงาคนอยู่หลังผ้าม่านอาบนํ้านั่นอีกด้วย
"ยังไม่เสร็จนะ" ผมรีบบอกเสียงดัง เพราะผมก็ไม่รู้ว่าใครเข้ามา ถ้านับจำนวนคนที่อยู่ในบ้านหลังนี้ มีหญิงสาม ชายสอง มีโอกาสที่จะเป็นผู้หญิงเข้ามาสูงที่สุด แต่ว่าใครกันนะเข้ามาแบบนี้
"เค้ารู้แล้ว เอิ้ก"
เสียงดังออกมาจากหลังผ้าม่านนั่น และนั่นทำให้ผมเริ่มถอนหายใจด้วยความโล่งอกเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าเจ้าของเสียงก็คือ ไอ้นุ๊ก นั่นเอง
"โถ่เอ้ย ไอ้นุ๊ก จะเข้ามาทำไมไม่บอกกันก่อนว่ะ" ผมวางก้อนสบู่ลงบนที่วางของมัน
"จะบอกทำไม ถ้าฉันจะบอก ช้านบอกแกดีกว่า" นุ๊กโต้ตอบกลับมา นํ้าเสียงของเขายังมึนๆ งงๆ อยู่ แสดงว่ายังไม่หายเมา
"บอกอะไรฉัน" ผมถามด้วยความสงสัย
"บอกกับแกว่าช้านคิดยังไงกับแกง้าย" นุ๊กเอามือเปิดผ้าม่านเข้ามามองผมทันที จนผมแทบหันหลังเอามือกุมเป้าตัวเองไม่ทัน
"แว๊ก ไอ้บ้า เข้ามาทำม้าย" ผมตะโกนด่ามัน พร้อมกับรีบปิดก็อกนํ้าฝักบัวทันที
"ก็ช้านอยากบอกแกนี่หว่า" นุ๊กพึมพำ โดยสายตาของมันมองผมตั้งแต่ส่วนหัวไล่ลงมายังแผ่นหลัง "อยากบอกแกมานานแล้วด้วย"
"บอก บอกอะไรฉัน" ผมพยายามยื่นมือออกไปนอกผ้าม่านกั้นอาบนํ้า และพบว่ามีผ้าเช็ดตัวอยู่ผืนหนึ่งวางอยู่บนถังซักโครกพอดี
"ว่าทำไมแกถึงต้องเป็นผู้ชายด้วยว่ะ" นุ๊กคลาเข้ามาแล้วก็เอามือทั้งสองข้างกอดที่ตัวผมอย่างรวดเร็ว
หมับ!
"อ้าาา ไอ้บ้า จับอะไรของแกว่ะ" ผมร้องออกมาดังลั่น เพราะไอ้มือของมันทั้งคู่นั้นเล่นจับโดนอกผมทั้งสองข้างเลยนี่สิ
"ตูนะ เห็นแกมาตั้งแต่ ม.หนึ่งแล้ว ตูชอบคิดว่าแกนะเป็นผู้หญิงปลอมตัวมาเป็นผู้ชายซะด้วยซํ้า" นุ๊กพึมพำ โดยที่มือของมันลูบคลำไปมาบนหน้าอกผม
"อ้า ไอ้นุ๊ก อย่า อย่าลูบแบบนั้นซิ อ้าาา" ผมครางออกมาโดยไม่รู้ตัว เพราะทั้งตังผมมันสยิวกึ๋วไปหมดแล้ว
"รู้แมะ พอแกบอกว่าแกเป็นผู้ชาย หัวใจตูแทบสลาย ให้ตายเด๊ะ ทำไมแกต้องเป็นผู้ชายด้วยว่ะ" นุ๊กบ่นไปเรื่อย โดยที่มือของมันเคลื่อนไปมาไม่อยู่สุข "แกไปแปลงเพศได้ป่ะ เดี๋ยวตูออกตังค์ให้"
"จะ จะบ้าไง อ้า ไอ้นุ๊ก ระ รีบหยุดเดี๋ยวนี้นะ อ้ายยยยย"
ผมอยากจะบ้าตาย ไม่เข้าใจร่างกายตัวเองเลยแม้แต่น้อย ในใจผมอยากหันหน้ากลับไปซัดไอ้นุ๊กมันสักหมัด แต่แขนขาผมแทบหาเรี่ยวแรงไม่ได้ ตัวสั่นสะท้านไม่หยุด มือของผมแทนที่จะไปจับมือของมันนั้นกลับต้องจับที่ก๊อกนํ้าเพื่อยันตัวเองเอาไว้ไม่ให้ล้ม
"ให้ตายเถอะป้ามาเธอว์ แกอย่าเกิดมาเป็นผู้ชายเลย" นุ๊กเริ่มเอามือตัวเองลูบไล้ไปตามแผ่นหลังที่ขาวเนียนบางของผม
"อ้า ไอ้นุ๊กบ้า อย่าจับหลังตู มันสยิว อ้าาาา" แต่ยิ่งผมพูดห้าม ไอ้นุ๊กมันก็ยิ่งลูบคลำมากขึ้น แถมมันไม่ได้ลูบแบบจับกดหนักๆ ด้วย มันลูบเบาๆ ด้วยปลายนิ้วของมันด้วย อ๊ากกก ใครก็ได้ ช่วยตูด้วยยยยยย
"ขอตูจูจุ๊บกับแกเป็นการไถ่โทษเถอะนะ"ไอ้นุ๊กเอามือตัวเองทั้งสองข้างมาจับที่แก้มของผมทั้งสองข้าง
และในเมื่อผมเริ่มจะทนไม่ไหว ผมหันหน้าไปหามันแล้วเอาหัวตัวเองโขกใส่หน้าผากของมันทันที จนเจ้าตัวเซไปไปข้างหลังทันที ผมอ้าปากหอบหายใจดังลั่น เพราะกว่าผมจะตั้งสติได้ เล่นทำเอาผมเหนื่อยแทบตาย
"ชาติหน้าตอนบ่ายๆ เหอะเมิง" ผมด่าใส่มัน ก่อนที่จะรีบหยิบผ้าเช็ดตัวสีขาวบนถังซักโครกแล้วพันร่างตัวเองอย่างรวดเร็ว
"เถอะหน้า จูจุ๊บเดียวเอง" นุ๊กยังถลาตัวเข้ามากอดผมอย่างรวดเร็ว โดยที่ผมยังไม่ทันตั้งตัว
"ไอ้ ไอ้บ้า ออกไปจากตัวตูเดี๋ยวนี้นะไอ้เกย์ ไอ้โรคจิต" ผมโวยวายดังลั่น
แต่เมื่อผมพยายามดันตัวมันให้ออกไปจากผม ปรากฎว่านุ๊กเสียการทรงตัวแล้วก็ถลาทับผม จนผมหงายหลัง
โป๊ก!!
หัวของผมกระแทกกับก๊อกนํ้าข้างหลัง ความเจ็บปวดแล่นเข้าสู่ร่างของผม หัวสมองของผมเบลอไปหมด นัยน์ตาของผมปิดลงโดยที่ควบคุมไม่ได้ และนี่คือความทรงจำสุดท้ายที่ผมจำได้ก่อนที่ผมจะไม่รู้สึกอะไรอีก
End Golf Talk
---------------------------------------
ขณะเดียวกันนั้นเอง คิตตี้กับเทียร์เดินเข้ามาในห้องนํ้าอย่างรวดเร็วเมื่อได้ยินเสียงโวยวายออกมา และเมื่อสองสาวเดินเข้ามาแล้วก็พบกับภาพที่ตกตะลึง
นั่นก็คือ ไอ้นุ๊กนั้นกำลังนอนทับชายหน้าหวานที่ชื่อกอร์ฟอยู่กลางพื้นห้องนํ้า ราวกับว่าตอนนี้เจ้าตัวกำลังปลํ้าเพื่อนชายของตัวเองอยู่รอมร่อ
"กรี๊ดดดดดดด!!" สองสาวกรีดร้องออกมาพร้อมกับ คิตตี้นั้นรีบเอามือปิดตาทันที แต่เทียร์นั้นรีบบุกเข้าไปในพื้นที่อาบนํ้า นํ้ากระเด็นออกมาเมื่อเธอกระแทกเท้ายํ่าเข้าไป และเธอรีบใช้มือของเธอคว้าร่างของนุ๊กให้ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
"ไอ้บ้ากามไม่เลือกเพศ ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้ แกมาทำอะไรกับกอร์ฟของช้าน หา" เทียร์กระแทกเสียงด่าใส่นุ๊ก เนื่องจากว่าเธอเองก็ยังไม่หายเมาเหมือนกัน
"คร่อกกก..ก..ก..ก"
ปรากฎว่านุ๊กเองมันก็หมดสติ หลับของมันไปทั้งอย่างนั้น และเมื่อเด็กสาวเห็นแบบนั้นแล้วยิ่งทำให้เธอโมโหเข้าไปใหญ่
"ตื่นซิย่ะ ตื่นเดี๋ยวนี้" เธอใช้มือทั้งสองข้างกระชากคอเสื้อที่เปียกชุ่มของเขาแล้วเขย่าไปมา "ตื่นเดี๋ยวนี้"
แต่สิ่งที่ตอบเธอมานั้นก็คือ เสียงกรนดังลั่นของนุ๊ก เด็กสาวเริ่มหน้าแดงมากขึ้นไปอีกด้วยความโกรธ เธอจับลากนุ๊กออกไปนอกห้องนํ้าโดยการจับคอเสื้อไปเท่านั้น
"คิตตี้ ฝากกอร์ฟด้วยนะ ชั้นจะไปจัดการไอ้บ้ากามไม่เลือกเพศนี่ก่อน" เทียร์หันหน้ามาแล้วสั่งเธอ
"หา ฉะ ฉันเหรอ" คิตตี้ถาม
แต่เทียร์ไม่ตอบ เธอก้มหน้าก้มตาลากนุ๊กออกไปข้างนอกห้องนํ้าไปอย่างรวดเร็ว โดยเสียงของเธอดังก้องออกมาตลอดว่าจะฆ่านุ๊กยังไง หรือจะอัดมันยังไง และเมื่อเสียงของเทียร์เบาลงแล้ว เธอก้มหน้าลงมองดูเด็กหนุ่ม (?) ที่ยังนอนหงายสลบอยู่กลางพื้นห้องนํ้า หัวของเขาปูดโนออกมา
"ตะ ตายแล้ว" คิตตี้รีบก้มลงแล้วใช้มือของเธอฉุดมือของกอร์ฟให้ขึ้นมา โดยเธอสามารถฉุดเขามาได้อย่างง่ายดาย และเมื่อเธอลองจับแขนของเขาพาดบ่าของเธอนั้น ปรากฎว่าตัวของเขาเบากว่าที่เธอคิดเอาไว้มาก เธอจึงสามารถหามเขาขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย
ตะ ตัวเบาจัง เหมือนผู้หญิงเลย คิตตี้คิด แล้วเธอก็พยายามยกตัวกอร์ฟให้ออกมาข้างนอก แต่ถึงแม้ว่าตัวของเด็กหนุ่มจะเบากว่าผู้ชายทั่วไป แต่พละกำลังของเด็กสาวนั้นก็ใช่ว่าจะมีแรงเยอะ เธอก็ต้องพยายามออกแรงเหมือนกัน แถมก็ไม่ใช่ง่ายๆ ด้วยซํ้า กับร่างของผู้ชายที่ยังสลบไสลไม่ได้สติแบบนี้
"พาไปที่ห้องเราก่อนก็แล้วกัน" คิตตี้พึมพำ ก่อนที่เธอจะออกแรงห้ามพากอร์ฟออกมาจากนอกห้องนํ้า
------------------
ระหว่างนั้น ที่ห้องรับแขก ตอนนี้เหลือหัวหน้าห้องคนเดียวที่ยังอยู่ในห้อง เธอกำลังพูดคุยอะไรบางอย่างอยู่
"ช่าย ชั้นก็ว่างั้นแหละ" หัวหน้าห้องบ่นพึมพำ (เธอก็ยังไม่หายเมา) "ช่ายๆ ถูกต้องเลย"
เธอพยักหน้าอย่างเข้มขรึมแบบรั่วๆ และเธอก็หัวเราะขึ้น
"ม่ายอ่ะ ช้านเองก็เบื่อทำตัวเงียบๆ เหมือนกัน เธอเห็นด้วยใช่มะ ก๊าก ก๊าก ก๊าก"
เธอยิ้มเฉ่งออกมาเมื่อเธอมองไปยังสิ่งที่เธอคุยด้วย และสิ่งนั้นก็คือ รูปปั้นแมวในห้องรับแขกของคิตตี้นั่นเอง
"รู้ไหม เธอก็ตลกดีนะ คนอะไรก็ไม่รู้ หน้าตาเหมือนแมวเลย" เด็กสาวจับแว่นเพื่อมอง "แถมเป็นผู้ฟังที่ดีด้วยนะ ฮิฮิ"
----------------------
ห้านาทีต่อมา
ในที่สุด คิตตี้ก็สามารถหามร่างของกอร์ฟมาที่ห้องนอนของเธอได้สำเร็จ เธอวางร่างของกอร์ฟลงบนเตียงของเธอ เธอยกมือขึ้นปาดเหงื่อ แล้วก็เธอก็มองไปรอบๆ ห้องของเธอเอง
ห้องนอนของคิตตี้นั้นมีขนาดเล็ก ไม่มีระเบียง มีแต่หน้าต่างที่เปิดอยู่เหนือหัวเตียงนอนของเธอ ผ้าม่านปลิวเข้ามาในห้องตามลม ห้องนอนของเธอนั้นธรรมดามากๆ เมื่อเทียบกับห้องของเด็กผู้หญิงทั่วไป ไม่มีตุ๊กตาหรือของหวานแหววเลย มีแต่หนังสือการ์ตูนโดจิน Yoai ตามตู้หนังสือ และมีโต๊ะวาดรูปที่เธอกำลังเตรียมวาดโดจินเรื่องต่อไปด้วย แถมมีโปสเตอร์ของอาเบะแปะอยู่กับผนังห้อง แถมยังมีฟิกเตอร์ของอาเบะท่วงท่าต่างๆ ประดับวางไว้บนโต๊ะหัวมุมเตียงนอนของเธออีกต่างหาก เรียกได้ว่าเธอคงเป็นแฟนพันธุ์แท้ของอาเบะแล้วอะไรแบบนั้น
เด็กสาวมองดูเรือนร่างของกอร์ฟที่ยังนอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง เธอมีสีหน้าสงสัยมากขึ้นเมื่อเธอมองร่างที่เปลือยเปล่าของเขา
"ยิ่งดูแบบนี้แล้วยิ่งไม่อยากจะเชื่อเข้าไปใหญ่เลยว่านี่เป็นผู้ชายจริงๆ" เธอพึมพำ "ทำไมผิวถึงได้สวยแบบนี้นะ"
สายตาของเธอจับจ้องมองดูทั้งเรียวขาและเรียวแขนของเขา และเธอก็เริ่มเปรียบเทียบกับตัวเอง หน้าของเธอแสดงออกมาถึงความน้อยใจเมื่อรู้ว่าร่างกายของตัวเองยังเนียนสวยสู้กอร์ฟไม่ได้สักนิดเดียว
จะใช่ผู้ชายจริงๆ รึเปล่าก็ไม่รู้ เธอเลื่อนสายตาไปมองดูหน้าอกที่แบนเรียบของเขา อาจจะเป็นผู้หญิงปลอมตัวมาก็ได้ ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ เราจะทำยังไงดีล่ะ
เธอเริ่มคิดอย่างกระวนกระวาย เพราะเดิมทีกอร์ฟก็แทบไม่มีส่วนใดที่เหมือนผู้ชายอยู่แล้ว แม้แต่ว่าสภาพตอนนี้เขาจะเปลือยท่อนบนก็ตาม ก็ยังดูเหมือนผู้หญิงอกแบนกำลังนอนเปลือยอยู่ดี และด้วยภาพที่เห็นนี้ก็ยิ่งให้เด็กสาวยิ่งคิดหนักเข้าไปอีกว่ากอร์ฟอาจจะเป็นผู้หญิงจริงๆ
คงมีทางเดียวแหละนะที่คงจะพิสูจน์ได้นะ เธอเลื่อนสายตามองดูผ้าเช็ดตัวที่ยังพันร่างกายท่อนล่างเอาไว้ ถ้าจะรู้ ก็ต้องตอนนี้แหละ
เธอเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆ ร่างของเขามากขึ้น มือของเขายกขึ้นแล้วทำท่าจะไปจับขอบผ้าเช็ดตัว แต่มือของเธอสั่นกลางอากาศ เธอเริ่มลังเล ทั้งกลัว ทั้งสงสัยและอยากรู้พร้อมกัน ใจหนึ่งเธอก็กลัวว่าเขาจะตื่น กลัวในสิ่งที่เธอกำลังจะเห็น แต่อีกใจเธอก็ยังอยากรู้อยู่ดี
จะ จะใช่ผู้ชายจริงๆ นะเปล่านะ เธอหน้าแดงมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมือของเธอขยับใกล้มาถึงขอบผ้าเช็ดตัวมากขึ้น แต่ถ้าใช่ผู้ชายจริงๆ เรา เราจะทำยังไงดีละ ว้าย
เหงื่อของเธอแตกซิกมากขึ้น เธอได้ยินเสียงหัวใจด้วยความตื่นเต้นของเธอที่มากขึ้นเรื่อยๆ เธอได้ยินเสียงแม้กระทั่งเสียงหัวใจตัวเองเต้นโครมครามไม่หยุด
อีกนิดเดียวเท่านั้น เธอคิดเมื่อเธอพยายามยื่นมือเข้าไปใกล้ขอบผ้าเช็ดตัวมากขึ้น อีกนิดเดียว เราก็จะได้รู้แล้วว่ากอร์ฟเป็นผู้ชายหรือเป็นผู้หญิง
ในที่สุด มือของเธอก็ไปแตะโดนขอบผ้าเช็ดตัวของกอร์ฟเข้าจนได้ เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ ราวกับตั้งใจที่จะทำอะไรบางอย่างที่สำคัญมากให้สำเร็จ และเธอก็ค่อยๆ เลื่อนนิ้ว พยายามจับขอบผ้าเช็ดตัวของเขาให้แน่นมากขึ้น และเธอก็เริ่มค่อยๆ ยกขอบผ้าเช็ดตัวขึ้น
แต่ทันใดนั้น เสียงเปิดประตูก็ดังโครมเข้ามา และคนเข้ามาก็คือ เทียร์นั่นเอง
"หนอยแน่ะ คิดที่จะทำอะไรไม่ทราบย่ะ" เทียร์ตะโกนดังลั่นเมื่อเธอเห็นภาพที่อยู่เบื้องหน้า คิตตี้รีบชักมือกลับทันทีและหน้าแดงด้วยความอาย
"ปะ เปล่านะ คือฉัน ฉันแค่..." คิตตี้ลนลานที่จะแก้ตัว
"แค่อะไรแม่เสือสาว ชั้นไม่อยู่นิดเดียวเธอคิดที่จะกินกอร์ฟของชั้นเชียวเหรอย่ะ" เทียร์ตวาดออกมาดังลั่น ตัวเอียงไปเอียงมาเล็กน้อยเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล
"ขะ ของเธองั้นเหรอ" คิตตี้ถามด้วยนํ้าเสียงไม่พอใจนัก
"ทำไมหละ ชั้นบอกตรงๆ ก็ได้ว่าชั้นชอบกอร์ฟ" เทียร์ประกาศออกมา "ถ้าคิดที่จะมาแย่งเขาจากชั้นละก็ไม่มีทาง"
"ฉัน ฉันเองก็..." คิตตี้ทำท่าเหมือนอยากจะโต้ตอบว่าเธอก็ชอบเขาเหมือนกัน แต่เธอก็ไม่กล้าพูดออกมา
"ก็อะไร บอกมาซี่" เทียร์ทำท่าล้อเลียนว่าเธอไม่ได้ยินที่เธอพูด
"ฉัน...ฉัน...." คิตตี้พูดเสียงเบาลงเรื่อยๆ
"บอกมาซี่"
"ฉัน...."
"บอกซีย่ะ!!"
"หือ... ? เกิดอะไรขึ้นเนี่ย .... ?"
เสียงบุคคลที่สามดังขึ้นจนทั้งสองสาวเงียบลงในทันที และเมื่อทั้งคู่หันไปมอง ก็พบว่ากอร์ฟนั้นสะลืมสะลือตื่นขึ้นมาแล้ว
"เทียร์กับคิตตี้เหรอ" กอร์ฟพึมพำถาม "มีอะไร..."
ป้าบ!!
เทียร์คว้าหนังสือเรียนปกแข็งของคิตตี้เขวี้ยงใส่หน้ากอร์ฟทันทีจนเจ้าตัวหงายหลังกับพื้นเตียง แล้วก็หมดสติไปตรงนั้น เด็กสาวหอบหายใจถี่ขึ้นเมื่อเธอขว้างไป และจากนั้นเธอก็ล้มลงนอนกองกับพื้นแล้วก็มีเสียงกรนออกมาในทันที
คิตตี้นั้นตอนแรกๆ ก็หวาดกลัวและไม่พอใจเทียร์เหมือนกัน แต่หลังจากที่เทียร์หลับบนพื้นตรงนั้นเธอก็เริ่มตั้งสติได้แล้วว่าเธอยังเมาอยู่ เธออาจทำอะไรไปโดยที่ไม่รู้ตัวเอง และเมื่อคิดได้ดังนั้นแล้วเธอรีบไปดูอาการของกอร์ฟทันที แต่เด็กหนุ่มก็ได้นอนหมดสติไปอีกครั้ง เธอถอนหายใจแล้วเริ่มล้มเลิกที่จะเช็ดแล้วว่าเขาเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง แต่เธอเริ่มคิดหนักเรื่องคำพูดของเทียร์ตอนเมามากกว่า
ชั้นบอกตรงๆ ก็ได้ว่าชั้นชอบกอร์ฟ
เรา...เราเองก็ไม่อยากยอมแพ้เหมือนกัน เธอคิดอย่างตั้งอกตั้งใจ เพราะฉันเอง ก็ชอบกอร์ฟเหมือนกัน
---------------------------
Golf Talk
หัวของผมมึนตึบไปหมดเมื่อผมรู้สึกตัวขึ้นมาอีกที
ผมรู้ตัวว่าผมกำลังนอนอยู่บนเตียง และมีผ้าห่มคลุมอยู่ เมื่อผมรู้สึกตัวและมองไปรอบๆ ก็พบว่าผมกำลังนอนอยู่ในห้องนอนของใครบางคน แรกๆ ผมก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นห้องของใคร แต่พอมองเห็นคอลเล็คชั่นอาเบะตามที่ต่างๆ ในห้องนอน ผมเดาได้ไม่ยากเลยว่าเป็นห้องนอนของใคร
เสื้อผ้าของผมเหมือนซักและแห้งแล้วเรียบร้อย พับอยู่ที่ปลายเตียง และเมื่อผมเช็ดดีแล้วว่าไม่มีใครอยู่ในห้องและประตูห้องล็อกดีแล้ว ผมรีบใส่เสื้อผ้าของผมทันที และเมื่อดูนาฬิกา ผมแทบตกใจเพราะว่านี่มันเช้าของอีกวันเลย
"นี่เราหลับไปขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย" ผมเอามือกุมหน้าผากตัวเอง
ผมรีบเปิดประตูห้องนอนแล้วลงไปชั้นล่าง ก็ต้องมองดูรอบๆ ด้วยความตกใจอีกครั้ง
เพราะตอนนี้ผมเห็นนุ๊กนอนอยู่กับพื้นพรม ตามเนื้อตัวของเขานั้นมีบาดแผลไปทั่ว ราวกับโดนใครรุมกระทืบมา ส่วนหัวหน้าห้องนั้นนอนกอดหุ่นแมวอยู่บนเก้าอี้รับแขก ส่วนเก้าอี้ตัวยาวอีกตัวนั้นเทียร์นอนอยู่ และข้างๆ กันนั้นมีคิตตี้คุกเข่าลงกับพื้นและใช้ที่ท้าวเขาของเก้าอี้ที่เทียร์นอนแทนหมอน ทุกคนยังหลับกันอยู่โดยไม่มีใครตื่นเลยสักคน
"ตอนเราหลับมันเกิดอะไรขึ้นหว่า" ผมเกาหัวด้วยความสงสัย
ความคิดเห็น