คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : บทที่ 9 : ต้าผู้โชคร้าย
1 สัปาห์ผ่านไป ไอ้ 2 นนั้นมัน็ยัามื้อีบผมไม่เลิ ทั้มารอผมที่หน้าโรเรียนทุเ้าเอย ่วยผมยระเป๋าบ้าเอย ื้ออินมาให้ผมบ้าเอย มีบารั้ที่พยายามะมานวไหล่ให้ผม ( ผล็ือ โนแมวะเพิไล่ไปอย่ารวเร็ว ) แถมอนเย็นยัมาส่ผมทุเย็น้วย
เท่านั้นยัไม่พอ ทุ ๆ วันะมี่ออไม้และล่อนมหวานอทัู้่มาวาไว้ใ้โ๊ะอผม ทั้ 2 นะให้อไม้และนมไม่เหมือนัน็ริ แ่ผม็อให้ายและหัวหน้าห้อเอามันไปทิ้ทุรั้ ถึผมะรู้ว่า่ออไม้ที่พวมันื้อมานี้ะมีราาน้อ ๆ ็ 350 บาท และนมหวาน็มีราาไม่ํ่าว่า 150 บาท็าม แ่ผมไม่สนใมันเลยสัระิ๊
" เผื่อพวมันะไ้ิไ้ว่าทำแบบนี้ไป็ไม่มีประโยน์ " ผมบอับหัวหน้าห้อเมื่อเาทิ้่ออไม้และล่อนมหวานลในถัยะ
แทนที่พวนั้นมันะเลิอแยับผม รัน้าม ลับส่่ออไม้และล่อนมหวานมาให้ผมทุวันามปิ
" เผื่อมิ้นะใอ่อนไ " ายบอับผมเมื่อมันไปถามเหุผลับอาร์มมา
เท่าที่ายสืบมาู หนอนเอานะทาบ้านมัน็ไม่่อยีนั แ่มันยอมลทุนไปทำานพิเศษ่อสร้ายันึยันํ่าเพื่อหาเินมาีบผมนั่นเอ ( และ้วยวามสสาร ผมเลยให้เทรนเอาล่อนมและ่ออไม้อหนอนที่มันื้อมาเอาไปาย่อ และ็แอบยัเินืนใส่ระเป๋าอมัน ึู่เหมือนมันหนอนะยัไม่รู้ัวว่ามีเินนเอืนมาใส่ระเป๋าแล้ว เพราะระเป๋านัเรียนอหนอนผมูแล้วไม่ไ้เลยมั้ ) ส่วนอาร์มนั้นานะีพอใ้ ไม่รวยเท่าาระ ( แหหละ ะมีใรรวยเท่าเธอไหม ) แ่เท่าที่ายไปถามมาารูประำั้นเ่าออาร์ม ็รู้มาว่าพ่อแม่ออาร์มามใและรัลูมา และยอมลูแทบทุอย่า มันเลยมีเินื้ออมาเอาใผมไ้่าย ๆ ( ึ่ผมย่ออไม้และล่ออวัให้ภารโรมาเ็บเอาไปทุวัน - - )
และเมื่อวันพุธ มีเ็นำหมายมาให้ผม
" เาบอว่าฝามาให้พี่นะรับ " เ็ผู้ายที่น่าะเรียนอยู่ ม. 1 เินเ้ามา เามอหุ่นอผมสัพัแล้ว็รีบเินออไป " เาสั่ไม่ให้ผมบอว่าเาเป็นใรรับ "
เหอ ๆ แล้วันบอให้รู้อีเนอะ
เมื่อผมเปิอหมาย ็พบเศษระาษที่ยับยู่ยี่และสปร มี้อวามที่เียน้วยปาาสีแว่า
เมื่อไหร่ะเลิเรียร้อวามสนใ
" ใรันนะ ที่มาเียนแ่แบบนี้ " อาร์มหยิบหมายที่ผมไ้มาึ้นมาอ่าน และเมื่อหนอนรับมาอ่าน่อ เา็แสวามไม่พอใเหมือนัน " อย่าให้รู้นะว่าใรเป็นนส่มา
" นี่ นายทำเพื่อปป้อมิ้นนานี้เลยเหรอ " ฟ้าถาม้วยวามสสัย
" เปล่า มันเป็นหน้าที่อแฟนที่้อูแลนรัรับ " หนอนอบ " แถมะไ้เรียะแนนามิ้น้วย "
ผมมอูฟ้าที่ใบหน้าหมศรัทธาทันทีเมื่อไ้ยินมันพูแบบนั้น ส่วนผมนั้นหันไปุยับาย เพราะผมพอรู้แล้วว่าใรเป็นนส่มา
" อ๋อ เรื่ออรอประธานนัเรียนที่ให้ผม่วยไปสืบสินะรับ " ายถาม ผมพยัหน้าอบ " เสียใ้วยนะรับ พอีผมยัไม่ไ้ไปสืบเลยะนพ "
" อ้าว ไหนั้นละ "
" พอีพวผมเอาแ่ับามอูอาร์มับหนอนนะ ว่าพวมันะทำอะไรเินเลยับุเปล่าไนพ " ายอบ " ผมเลยไม่ไ้ไปสืบเลย โทษทีนะนพ "
" ่าเถอะ ไม่เป็นไร "
ทา้าน้านั้นหลัาวันนั้นเา็เอาแ่เียบ ๆ ไม่พูไม่า แ่ลับ้อไปที่ 2 นนั้นลอเวลา รวมทั้มอมาทาผมหลายรั้้วย
" ที่วันนั้นแมวะเพิไล่ 2 นนั้นอนที่มันเสนอัวะมานวไหล่ให้มิ้นนะ " แมนแอบมาบอผม " ้าเป็นนเห็นเอ และเมื่อเาบอแมว พริบาเียว แมว็ออไปลุยไล่พวมันเลย "
" หา ้าเหรอ " ผมถามแมน้วยวามสสัย
" ใ่ ถ้ามันไม่เห็นหนอนับอาร์มอนนั้นนะ พวมันอาวิสาสะมาับเนื้อ้อัวุ็ไ้ " แมนบออีรั้และรีบเินไปทาอื่นเมื่ออาร์มับหนอนเินเ้ามาและพูเอาอเอาใผมอี ( และผม็ลุเินเ้าไปในลุ่มผู้หิโยอัโนมัิ โยมีแมวที่มอหน้าไล่ราวับเธอแยเี้ยวใส่ )
ันั้น 7 วันที่ผ่านมา ้าึเปลี่ยนพฤิรรมาปิที่ะมาีบผมหรือมาแทะโลมผม มาเป็นเฝ้ามออยูผมอยู่ห่า ๆ แถมยัรู้มาาแมนอีว่า ้านั้นอยสั่นสัไม่ให้หนอนับอาร์มพยายามมาับัวผมลอเวลาที่ผมเผลอ ถึผมะเริ่มรู้สึหวั่นไหวับ้าบ้า็าม เพราะันเริ่มประทับใับ้ามาึ้นที่เาอยมาูแลผมแบบนี้
านนี้ลายเป็นว่าผมานเ้าแล้ว เพราะนอาผม้อพยายามัวามรู้สึนเอไม่ให้ิถึ้า แถมยั้อระวัไอ้หนุ่ม 2 นที่ยัามื้อีบผมอยู่
ฮือ พระผู้เป็นเ้า ลู้าทำอะไรผิ ถึ้อมาเอเรื่อแบบนี้้วย T_T
ันั้น ในวันศุร์ เมื่อผมหลบหลีพวมันเ้าไปในลุ่มผู้หิ ( โยที่มีแมวันไว้ให้ ) ฝนออปาวนผมไปูหนัในวันหยุพอี
" มิ้นัะไ้ไม่เรีย " ฝนบอ " พอีาระไ้เหมาโรหนััวอย่ามาทั้โรเพื่อให้พวเราู่อนใรเลยนะ๊ะ ว้าย ื่นเ้น ๆ >_< "
ื่นเ้นที่ะไู้หนัที่นเออยาูหรือื่นเ้นที่ะไู้ฟรีันแน่นะเธอ - - ^
" ันั้น เราะแอบ ๆ ไปเอันที่โรหนันะ " าระบอับผม " ันส่่าวบอพวเราแล้ว รวมทั้้า้วยนะ "
" หะ หา ้า้วยเหรอ " ผมถาม้วยวามสสัย ะให้ไอ้้าไป้วยเนี่ยนะ เี๋ยวมัน็ทำเรื่อลามับผมอีหรอ
" ไม่ใ่เราไว้ใ้ามันนะมิ้น " แมวบอึ่ประ " แ่ันเห็น่วนี้มัน็ูแลเธอห่า ๆ มาโยลอ ็เลยว่าะให้มาเที่ยวบ้า "
" แมวเอ็อยาให้้าพัผ่อนบ้านะสิ " ฟ้าแอบระิบบอผม ผมมอแมวอย่าเ้าใ แหม๋ เธอเอ็มีส่วนีเหมือนันนะเนี่ย
ผมแอบเหล่ไปทา้า เาำลัับ้อไปที่หนอน ในมืออมันมีล้วยอยู่ 1 หวีที่เรียมเอามาให้ผม ูเหมือนมันะรอัหวะให้ผมเินออมาาลุ่มผู้หิ่อนแล้ว่อยเอามาให้ผม
" ลนะ๊ะ เสาร์นี้ไปเอันที่โรหนันะ " ฝนบอับทุน และเมื่อประุม ( ลับ ) ันเสร็แล้ว ทุน็แยย้ายไปนั่ที่นเอัน
" มิ้นรับ " หนอนเินบุมาหาผมทันทีเมื่อผมเินมานั่ที่ อาร์เี่ยหูมาฟัทันทีเพราะเาุยเรื่อรายานลุ่มอยู่ เลยแวะไปหาผมไม่ไ้ " พอีที่บ้านผมื้อล้วยมา เลยเอามาฝามิ้นหวีนึนะรับ "
" หระ เหรอ " ผมอบไป ทำไม้อเอาล้วยมาให้ผม้วย นมเนิมน่าะเอามา่ายว่า แถมะเอาลับไปยัไี.... เอ้ย มะ่ายย นี่เราิอะไรอเราอยู่เนี่ยยยย !
" ะลอินูไหมรับ " หนอนถามผม เาึล้วยนํ้าว้าออมาหวีนึ แล้ว็ลอเปลือล้วย " หวานนะรับ "
" อะ เอ่อ " ผมลุึ้นและเริ่มถอยหลัไป เพราะผมไม่อยาินอนนี้หรอ
ทา้านั้นเห็นหนอนเินเ้าไปใล้ ๆ ผมา้านหลั ้าิว่าหนอนมันิะทำอะไรผมแน่ ๆ เาเลยรีบลุึ้นและเินไปหาหนอนทันที
" เฮ้ย ไอ้หนอน " ้าะโนออมา และเอามือไปับไหล่อหนอนบีบัวเาให้หันมาหา้า " นายิะทำอะไรมิ้น หา ! "
" เปล่านะ " หนอนร้อออมา้วยวามใ มือที่เาถือล้วย็ร่วลพื้นโยที่้าไม่ทันสัเ
" เปล่าอะไร ทำไมมิ้นถึหนี หา " ้าพูเสียัึ้นเรื่อย ๆ นทำให้นทั้ห้อเริ่มมอมาู ปอับปลาที่อยู่อีมุมห้อหนึ่็มอมา้วยวามสนใ
" มิ้น เป็นอะไรไหมรับ " ้าำลัะเินไปหาผมเพื่อูว่าหนอนมันทำอะไรผมรึเปล่า แน่นอนว่าผมไม่รู้เรื่อสัระนิ ทั้ที่ทำไม้าถึโวยลั่นนานี้ และผมยัไม่รู้ัวเอเลยว่าทำไม้อเินถอยหลัหนีหนอน้วย มือทั้ 2 ้าอผม็ันมาุมไว้้วย เพราะผมทำัวไม่ถูนั่นเอ
แ่ทว่า ล้วยที่หนอนมันในทำหล่นเมื่อี้นี้้าันไปเผลอเหยียบเ้าโยไม่รู้ัว
" วะ แว๊ ! "
้า็ไม่ระวััวนัวเอเหยียบล้วย และลื่นมาทาผม้วยวามเร็วสู ัวผมนั้นมอเห็น้าเหยียบเปลือล้วยและลื่นเ้ามาหาผม ้าร้อออมา้วยวามใ ลำัวอเาโน้มเอียมา้าหน้านหน้าเือบทิ่มพื้น มืออเานั้นวานหาอาาศเพื่อหาที่ยึไม่ให้ัวเอล้มลหน้าระแทพื้น เมื่อมือทั้ 2 ้าอเาไปับอะไรบาอย่าไ้ เา็รีบับแน่น้วยวามลัวและวามใ แ่ทว่าเมื่อี้นี้ลำัวส่วนบนอ้า็ร่วลมานถึระับเอวแล้ว เลยทำให้เาล้มหน้าระแทพื้นทันที อที่้าไปับยึเอาไว้นั้น็ร่วลมา้วย
" เฮ้ยยยย ! " ผมร้อใลั่น้วยวามใและไม่เยอายแบบนี้มา่อน
ะไม่ให้ใไ้ยัไ ในเมื่ออที่้ามันยื่นมือมาับยึเอาไว้เมื่อี้มัน็ืออบระโปรอผมเอ ! และ้วยวามปิที่อนเ้าผมะรีบร้อนมาโรเรียน ทำให้วันนี้ผมลืมใส่เ็มัอระโปร และแรุที่้ามันมาับอบระโปรอผมเมื่อี้มันระาระโปรผมลนะออระโปรา และระโปรนัเรียนสาว ม. ปลายที่ผมใส่มัน็หลุลไป้าล่าพร้อมับร่าอ้าที่ล้มหน้าะมำระแทไปับพื้น้วย รวมทั้แรอมัน็ทำให้ัวผมนั้น้นาแรมันไม่ไหว ล้มลไปนั่ับพื้น
และสภาพอนนี้ มอูแล้วมัน็เหมือน้าใเอามือทั้ 2 ้ามาับถลระโปรอผมล หัวอ้า็ไปบอยู่ับอระโปรที่มันร่วลมารบริเวถุเท้านัเรียน ส่วนัวผมนั้นท่อนาส่วนบนไปถึเอว็โล่โ่ เหลือแ่ท่อนาาว ๆ ไล่มาถึ้าบน็เป็นาเในสีาวที่ผมใส่อยู่
สรุปแล้ว สภาพอผมอนนี้ึ่เปลือยท่อนล่าั ๆ ! !
ัวอผมนั้นนั่อยู่ในสภาพที่ใมา ผมอึ้ไปประมา 2 - 3 วินาทีแล้วเมื่อรู้สึัว ผมรีบสะบัเท้าอออย่ารวเร็ว เพราะ้ามันยัเอามือับระโปรที่ลไปอับพื้นอยู่ เท้าอผมรีบสะบันเะไปที่หน้าอ้าหลายลบเพื่อเะเอาระโปรออ และเมื่อมันหลุอมาาาอผมแล้ว ผมรีบถอยหลัหนีัวอ้า้วยอย่ารวเร็ว ายรีบเินเ้ามาและถอเสื้อนัเรียนัวนอที่เาใส่เอามาห่มท่อนล่าที่เปลือยเปล่าอผมปิไว้ ส่วนฝนับฟ้านั้นรีบเ้ามาหาผมและมอไปที่้าอย่าโมโหอย่าที่ผมไม่เยเห็นมา่อน
" ไอ้ลาม " ฟ้าร้อลั่นราวับนเสียสิ " รู้ไหมเนี่ยว่าแทำอะไรลไป "
้าเพิ่ะเยหน้าึ้นมาูเหุาร์ และเมื่อเาเห็นัวอผมที่หน้าแ้วยวามลัวและวามใสุี เา้มลมามออที่เาับเมื่อี้ และ็พบว่ามันือระโปรอผม !
" มะ ไม่ " ้าเริ่มัวสั่นออมา้วยวามใและรู้สึผิอย่าที่ไม่เยมีมา่อน
แมวพุ่เ้ามาแล้ว็ใ้มืออเธอบไปที่หน้าอ้าอย่าแร 1 า ้าเยหน้ามอูเธอ้วยวามหวาลัว
" ไอ้เวรมีาไว้ปลูถั่วหรือไห๊ะ ! เินประสาหออะไรให้เหยียบเปลือล้วยเสร่อว้าระโปรอี หรือว่าแใริ ๆ " แมวมอหน้า้านหน้าอเาเริ่มถอสี
" มะ ไม่ใ่นะ "
" ไอ้เลว ! " เหล่าสาว ๆ ในห้อที่มอเห็นเหุาร์ทั้หม ( ยเว้น ฝน ฟ้า าระ และ ปอ อารวมปลา้วย ) ่าวิ่เ้าไปสัม้ายให่ ่านไม่็บ็ใ้เท้าระทืบ สาว ๆ ที่เ้าไปรุม้านั้นไม่สนใเลยว่า้าะเป็นยัไ รู้แ่ว่าพวเธอลุยไว้่อน
" โอ้ย โอ้ย ผมไม่ไ้ั้ใ อ๊า ผมไม่ไ้ั้ใริ ๆ โอ้ย รับ มิ้น ผมอโทษ โอ้ย แ้ "
แ่ถึระนั้นสาว ๆ ทั้ห้อ็ยัไม่ยั้มือ ่าน่ารุมระทืบ้า้วยำนวนน 11 รุม 1 และทุรั้ที่พวเธอลมือ ้า็ะร้อออมา้วยวามเ็บปวทุรั้
ส่วนผมนั้นยัหอบหายใแร้วยวามใและหวาลัว อนนี้ผมยัไม่รู้หรอว่ามันเพราะเหุใที่้าถึ้อมาถลระโปรผมโว์่อหน้าทุ ๆ นในห้อ ัวอผมสั่นอย่าวบุมไม่ไ้ และราวับว่าผมลัวว่า้ามันะมาทำมิีมิร้ายผมอี แ่ผมลับไม่รู้สึอเพศายอี่อไป ผมลับรู้สึเหมือนสาวน้อยนหนึ่ที่เหมือนโนพวโริมาทำร้ายอย่าไรอย่านั้นเลย
" ไม่้อลัวนะมิ้น " ฝนเอามือมาโอบัวผมราวับเธอะปลอบโยนผม " ไอ้้าอย่าไปลัวมันเลย ป่านนี้มันใล้ายแล้วหละ "
มืออผมับที่แนอฝน้วยวามรู้สึโล่อและอบอุ่นอย่าน่าประหลา นํ้าาผมเือบไหลออมา้วยวามลัว
" ไม่เป็นไรนะ นพ " ายถามผม้วยวามเป็นห่ว
ูเหมือนเสียอายะเรียสิผมลับมาไ้ ผมรีบส่ายหัวและมอไปที่้าที่อนนี้ยัโนสาว ๆ ในห้อรุมระทืบอยู่
" นี่ัน " ผมเอ่ยับัวอย่าใ ีพรอผมเ้นุบับ ๆ ในออผมอย่าวบุมไม่ไ้
" เป็นอะไรเปล่า นพ " ฟ้าถามผม้วยวามเป็นห่ว
" ็ เมื่อี้ เมื่อี้ " ผมเริ่มพูิอ่า ผมหอบหายใแรึ้นเมื่อรู้ว่าเมื่อี้ผมรู้สึยัไ " ัน ันิว่า ัวเอ เป็น ผู้หิ ไปเลย "
" ไม่แปลหรอ ที่เธอรู้สึแบบนั้น " ฟ้ามอไปที่้า ป่านนี้สาว ๆ ยัไม่เลิรุมิ๊บมันอยู่ " ผู้หิที่ไหน็ิแบบนั้นันทั้นั้นแหละ "
" ลัวสินะ นพ " ายถามผม ปอับปลารีบมาูผม้วยวามเป็นห่ว " พอเ้าใีนะ "
ผมพยัหน้าให้าย ัวอผมยัสั่นอยู่ าอ่อนอผม็นั่ิับพื้นระเบื้อในห้อเรียนนเริ่มเย็น ทำให้ผมยิ่รู้สึหวาลัว้าเ้าไปให่
" อะ นี่ " ปลายื่นระโปรให้ผม " เอาอเราไปยืมใส่่อน "
" นายมีพมาสำลอ้วยเหรอเนี่ย " ายถามปลา้วยวามทึ่
" แหหละ เิัวนอมันหลุออมา ็ยุ่สิ " ปลาอบ " รีบพานพไปใส่ในห้อนํ้าเถอะ "
" เ้าใแล้ว " ฝนอบ เธอับฟ้า่วยันุัวผมให้ลุึ้น ปอ็เินเ้ามา่วยผมบ้า " ไป นพ ไปใส่ระโปรในห้อนํ้าัน "
ผมไม่อบ แ่็ยอมให้ 3 สาว่อย ๆ พาผมออไปนอห้อ้วยวามเ็มใ
าระเินเ้ามาหาาย
" แล้วเธอไม่ไประทืบ้า้วยเหรอ " ายถามาระ้วยวามสสัย
" ไม่หรอ " าระส่ายหัว " าระเห็น้าเหยียบล้วยแล้วลื่น าระรู้ีว่า้าไม่ไ้ั้ใ "
" ัน็เห็น " ปลาบอ " แล้ววันนี้มิ้นใส่าเในสีาวมา้วยเหรอเนี่ย "
ายมอมาที่ปลาอย่าใ " นี่ พลอย อย่าบอนะว่าเธอิอย่านั้นนะ "
" เปล่าะหน่อย " ปลาหรือพลอยยัไหล่อย่าไม่ใส่ใ
ทา้าน้านั้น็ยัโนสาว ๆ ในห้อบรรเอาบาทาระทืบอยู่ไม่บไม่สิ้น
" ฮือ ผมอโทษ้าบ โอ้ย โอ้ยยยย ! "
-------------------
วันรุ่ี้น ผมเินทาไปที่โรหนัเพื่อพัผ่อนับลุ่มเพื่อน ๆ อผม โยพวผมนัันที่หน้าล็อบบี้โรหนัเลย และเมื่อผมไปถึ ็้อเอับผู้ไม่ประส์ีทั้ 2
" สวัสีรับ มิ้น " อาร์มโบไม้โบมือให้ผมอย่าร่าเริ เาใส่เสื้อเิ๊รูปหัวระโหลสีำและาเยีนส์ ส่วนหนอนนั้นใส่เสื้อเิ๊แนสั้นเหมือนันแ่เป็นสีเียว และสวมาเายาวสีนํ้าาลเ้ม หนอนเอ็ยิ้มให้ผมอย่าร่าเริ
" พวนาย " ผมถาม้วยวามสสัย " มาไ้ยัไันเนี่ย "
" ไ้่าวว่ามิ้นะมาเที่ยวโรหนัับเพื่อน ๆ " อาร์เินเ้ามาหาผมอย่า้า ๆ ผมมอ้ามหัวไหล่เาไป ็พบลุ่มอผมที่ยืนูผมอย่าระวนระวาย " ผมเลยอาสาะมาูแลุลอเวลาทีุ่มาที่โรหนัไรับ "
" แะมาูแลันหรือว่าะมาีบัน หา " ผมอบ้วยนํ้าเสียมุ่ร้าย " ันบอไปแล้วใ่ไหมว่าันไม่ใ่อเล่นที่พวแะไ้มาเล่นสนุ "
" หน่า นะรับ แ่วันนีุ้มิ้นแ่ัวสวยันะรับ " หนอนเินเ้ามาทัผม
มันะทัผมามวามเป็นริหรือะมันะโม้็าม แ่วันนี้ผม็แ่ัวามบับพี่เฟิร์นให้มาเหมือนที่ผมไปเที่ยวราว่อน นั่นือ ใส่เสื้อเิ๊สีาวมีลายสีมพูพาลายวา 3 เส้น ใส่ระโปรสีฟ้าออแนวน่ารั สวมรอเท้าผ้าใบสีาวมีอบสีนํ้าเินอยู่ ส่วนมือ้ายอผมนั้นเป็นระเป๋าถืออสาว ๆ ที่ผมเอามาโยไม่ั้ใ ( ็อนที่ผมำลัะเินไปลิฟ์เพื่อเินทามา พี่เฟิร์นเล่นบอว่าผมลืมระเป๋าั์ แล้ว็โยนระเป๋านี้มาให้ผม พอผมรู้ัวว่าระเป๋าั์็เอาใส่ระเป๋าาเแล้ว พี่เฟิร์น็หายแวบไปทันที เหอ ๆ -*- )
ส่วนนอื่น ๆ นั้น็ใสุ่ไปรเวสมาามปิัน ผมเริ่มมอหา้า แ่็ไม่เอัวมันเลย ้วยวามหวัเล็ ๆ ว่ามันะมาห้ามพวนี้ไ้ แ่มันไปไหนหว่า
" ั้น เี๋ยวันอัวไปุยับาระ่อนนะ พอีันอยารู้ว่าวันนี้เราะไู้หนัเรื่ออะไรนะ แหะ ๆ " ผมบอ
" อ๋อ วันนี้เราะมาูหนั..... " หนอนรีบบอผมทันทีเมื่อผมำลัะเร่ฝีเท้าเินไปหาลุ่มผม
" ัน อยา ุย ับ เพื่อน อ ัน ้วย ปา อ ัน เอ " ผมียิ้มอย่าน่าลัวไปหามันและพู้า ๆ ั่อยัำ นหนอนถึับผะออมาเล็น้อย แล้วผม็เินไปหาลุ่มผมทันที
" ทำไมพวนี้มันถึมาไ้ " ผมรีบระิบถามฝนทันที
" ทำไไ้ " แมนอบแทน " ็พวนี้มันันออมาเอเราพอีอนที่มันมาเที่ยวห้านี้เพื่อมาื้ออไปฝาุ แล้วาระันวนทั้ 2 นมาูหนั้วยัน แถมยัหลุปาบอว่ามิ้นะมา้วยนะสิ "
ผมพยายามเ็บสีหน้าอารม์นเอให้ปิไว้เมื่อผมหันไปหาาระ
" ็ าระไ้เหมาูทั้โรนี่นา ใริาระอยาวนมาทั้ห้อเลยนะ ^^ " าระอบหน้าบาน " แ่าระยัไม่่อยรู้ัใรี าระเลยอยามาูับพวเรามาว่านะ เพิ่มมาอี 1 - 2 ็ไม่เป็นไรหรอ "
เหอ ๆ แล้วเธอรู้ไหมเนี่ยว่าไอ้ 2 หน่อเนี่ย มันพยายามมาีบันนแทบลั่
" แล้ว้าไปไหนแล้วหละ " ผมมอหา้า ึ่ปิมัน็น่าะอยู่ับแมน แ่้า ๆ แมนลับเป็นแมวะเอ
" ันไม่ให้มันมาเอแหละ " แมวพู้วยสีหน้าที่ไม่พอใ " เมื่อวานมันทำอะไร มิ้น็น่าะรู้ีนี่นา "
เมื่อวานหลัาที่้าโนสาว ๆ ในห้อรุมระทืบเสร็นมีอาารปานายแล้ว มัน็ยอมรับว่ามันไม่ไ้มอเปลือล้วยริ ๆ และอโทษผมให่ที่ัวมันุ่ม่าม ถึผมะไม่ถืออะไรมาเพราะว่า้าไม่ไ้ั้ใ แ่ท่าทามัน็ึม๋อยไปเลย
" ไม่รู้หละ มันอามาทำลามอะไรับมิ้นอีในโรหนั็ไ้ ันเลยสั่ไม่ให้มันมา แ่็แปลนะ " แมวทำท่านึ " มัน็บอแ่โยีว่ามันะไม่มา "
" ่า้าเถอะ ันมีพวนายอยู่้วยนี่นา " ผมยิ้มว้าไปหาทุน " มีพวนายอยับาูอยู่ ันสบายใแหละนะ "
" อ้อ มิ้นัยัไม่รู้ใ่ไหมว่าวันนี้เราะมาูหนัเรื่ออะไร " าระบอ " วันนี้เราะมาูเรื่อ ุหลาบรารีภา 9 ้า ^^ "
เวร หนัผี็ไม่บอ แถมหนัผีบ้าอะไรมีใหู้ถึ 9 ภา ทำเลียบแบบเรื่อปอบไนี่ = =
" ันอถอนัว่อนไ้ไหม " ผมหน้าเริ่มีและหันหลัลับไป แ่็ันมีหนอนับอาร์มาวาทา
" มิ้นลัวหนัผีเหรอรับ " อาร์ถามผม " ั้น มิ้นะูเรื่ออื่นไหมรับ เี๋ยวผมื้อั๋วให้ "
เหอ ๆ ถามออมาไม่เรใาระเลยเนอะ เธออุส่าห์วนพวนายมาูลับะไมู่ื้อ ๆ แถมถ้าันไปูับพวนายามลำพั มีหวัันโนพวนายแ๊ะอั๋แน่
" เปล๊า " ผมรีบอบ " พอีว่าะถอนัวไปเล่นู้เม่อนนะ เพราะหนัยัไม่ายทันทีนี่ใ่ไหม าระ " เธอพยัหน้าอย่าระือรือร้น " ็ ็เลยว่าะแวะไปเล่นเม่าเวลานะ "
" อ๋อ ั้นไปันเลยไหมรับ ผมเอ็อยาเล่นพอี ^^ " หนอนบอผมทันที
อารม์อยาเล่นเมมันหมไปั้แ่แเสนอหน้ามาเนี่ยแหละ ไอ้ ( หัว ) เรียน
" แล้ว ปอับพลอยหละ " ๋ามอหา 2 พี่น้อรึ่หมาป่าที่ผมวนมา้วย " อยู่ไหนหละ "
" เออ ะว่าไปอนึ้นบันไเลื่อนมา้วยัน็ามมาอยู่เลยนะ ไปไหนแล้วหว่า " ผมเินแทรัว 2 หนุ่มเพื่อมอหา แ่ทว่า ไม่้อหานานหรอ เอแล้ว
ทั้ 2 นยืนอยู่หน้าร้านายพิ่า สูมูฟุฟิไปมารอบ ๆ หน้าร้าน้วยวามอยาิน เพราะลิ่นอาหารมันโยออมาหน้าร้าน ทั้ 2 นทำัวเหมือนหมานพนัาน้อนรับถึับพูไม่ออ
ผมรีบเินไปหาายทันที้วยวามรวเร็ว
" าย " ผมบอับเา " ไปบอ 2 นนั้นให้เลิทำไ้ไหม อายวะ "
" เหอ ๆ เลยให้ผมเป็นหน่วยหน้า้านไปอายแทนุเนี่ยนะ " ายประอบ " เอ๋า ็ไ้นพ "
เมื่อายเินไปห้ามและพาปอับปลามาแล้ว ( โีที่นอื่น ๆ ยัไม่สัเเห็น แ่นที่มาเินเที่ยวห้าโรหนั็เห็นันหมทุน ) ายรีบพาทั้ 2 นมาทันที
" มิ้นนน " ปอะโนร้อบอผม ส่ผลให้นที่อยู่หน้าร้านพิ่าและพนัานในร้านที่เห็น 2 นนั้นสูมอาหารเมื่อี้หันมามอผม้วยวามสนใ " เราินไอ้นั่นไ้ไหมอะ ลิ่นห้อมหอม "
เวรรรม ผมอยาแทรแผ่นินหนี พวที่เห็น 2 นนั้นสูมอยู่็เล่นหันมามอผมเ็มไปหม รวมทั้ายที่พาัว 2 นนั้นมา้วย ะะโนออมาทำม้ายยยย !
ระหว่าที่ลุ่มเพื่อนผมำลัมอมาูผม้วยวามสสัยนั้น มีบุรุษลึบลับนหนึ่ สวมใส่สูทัวให่สีำ ปเสื้อึ้นมานปิแ้มส่วนล่าอเา สวมหมวสีำและแว่นาสีำ ส่วนท่อนล่านั้น็ใส่าเายาวสีำและรอเท้าหนัหุ้มส้นสีำ สรุป็ือ ำทั้ัว เาำลัแอบมอมาที่ลุ่มผมและับามอไปยัหนอนับอาร์ที่อนนี้มอูปอับปลา้วยวามสสัยว่าทำไม 2 นนั้น้อะโนออมา้วย
และหลัานั้น เทรนเินนำพวผมไปยัโนเม เา็แอบสะรอยามพวผมอยู่ห่า ๆ
----------------------------
โนู้เมนั้นะอยู่ฝั่ร้ามับทาเ้าโรหนัพอี ที่นี่ทาสีรอบห้อามแบบำแพเ่า ๆ ที่พววัยรุ่นฮิปฮอปอบมาพ่นสีัน มีู้เมหลาหลายทั้แ่เมสุยออย่ายิปืน เมับรถ เมเะบอลหรือ่อยมวย เมี้า และเมู้หยอธรรมา
ผมเินไปแลเหรียับป้าที่รับแลเหรียเอามาเล่นเม ผมแลไปแ่ 40 บาท เพราะะเ็บเินไว้ื้อป็อบอร์น้วย และเมแรที่ผมเล็เอาไว้็ือ เมยิอมบี้นั่นเอ โอ้ว ไม่ไ้เล่นนานเลย ำไ้ว่าอนสมัยเรียนโรเรียนายล้วน ผมอ้าวลาวัน 2 วันเพื่อมาเล่นเมู้หยอเมนี้ เพราะอนนั้นผมไม่่อยมีเิน ( ภูมิใีไหมเนี่ย -*- ) ผมเินไปหยอเหรียและเรียมพร้อมเล่นทันที ทันในั้น หนอน็เอาเหรียัวเอมาหยอและหยิบปืนู้เมออมาเหมือนผมทันที ผมหันไปมอ้อนับมันเพราะผมอยาเล่นนเียว
" เฮ้ย หนอน " ผมเอ่ยปาไปหามัน
" ผมะุ้มันุเอรับ " หนอนบอับผม ส่วน้าหลันั้น อาร์ระทืบเท้า้วยวามไม่พอใที่มันยอมให้หนอนแลเหรีย่อน
" ันอยาเล่นนเียวมาว่านะ - - " ผมอบไปโยร แ่ท่าทาหนอนไม่สนใ
" ระวันะรับ " หนอนเอามืออี้ามาับปืนอู้เมเอาไว้ให้แน่น " เมเริ่มแล้วนะรับ "
ผมหันไปมอออม พบว่ามีอมบี้ในเม 2 - 3 ัวเินเ้ามาหาผม ผมรีบเล็ปืนเ้าไปในอแล้วเหนี่ยวไปืนทันที ทุนัผมยิไม่พลา และหันปืนออไปนอา ปุ่มที่เหนี่ยวไปืนเพื่อรีโหลระสุนใหม่ ามสเ๊ปอเมยิปืนู้หยอ
" โอโห มิ้นเ่ัเลยรับ " หนอนหันหน้ามามผม แ่ทว่าัวละรฝั่หนอนนั้นลับโนวานที่อมบี้ในเมว้ามาและโนเ้าที่อฝั่หนอนทันที ส่ผลให้พลัีวิอหนอนลไป 1 แ้มทันที
" ันอาระวัให้ไม่ทันนะ " ผมยิ้มเหี้ยม ๆ และยิอมบี้แ่ฝั่นเอ ไม่สนใฝั่อหนอนที่รูเ้ามา เพราะุประส์อผม็ือ ้อารให้ัวละรหนอนรีบ ๆ ายไปะ ผมะไ้เล่นนเียว ( และรำามัน้วย )
" ัน่าสนุแล้วสิ " อาร์ยิ้มราวับัยนะเินมา้า ๆ หนอน " ถ้าใรแพ้ ็้อออและให้อีนมาเล่นแทน ใรทีุ่้มันและเล่นไปับมิ้นนบเม ถือว่าน ๆ นั้นะไ้แ้มะแนนีบมิ้นไปเลย 1 แ้ม "
" วะ ว่าไนะ " หนอนหันหน้ามาถามอาร์ ส่ผลให้ัวละรฝั่อหนอนโนอมบี้ัทันที พลัีวิอหนอนเลยลลอี 1 แ้ม
" อยูแล้วันว่าใระเป็นฝ่ายเอานะใมิ้นไ้ในศึ ู้เม " อาร์ออรออยให้หนอนายเพราะหนอนเริ่มลนนยิไม่โน
เวรรรมพวนี้ ผมิอย่าุึ เราันเป็นฝ่ายยุให้พวมันมาแ่ีบันอีแล้วเหรอเนี่ย ! แล้แพ้ีไหมเนี่ย อ๊า ไม่ไ้ ๆ แลั์ไว้แล้ว เสียายั์
ระหว่านั้น็มีนที่มาเล่นโนู้เมหลายนมามุูผมเล่น ( เพราะหนอนับอาร์สลับันายและสลับันหยอเหรียเล่น่อลอ ) ส่วนผมนั้นหยอเป็นเหรียที่ 2 แล้ว เพราะผมไม่ไ้เล่นนานนั่นเอ
ทันในั้น ผู้ายที่มีุำทั้ัวเินเ้ามา้า ๆ ผมโยที่ผมไม่รู้ัวเพราะผมมัวแ่สนใในเม เาแอบใส่เหรียที่ไว้เล่นเมใส่ระเป๋าระโปร้าที่ผมหยิบเหรียึ้นมาโยผมแทบไม่รู้ัว านั้นายุำลึบลับ็เินถอยออมาห่า ๆ และเินเ้าไปหาาระ
" สรุปแล้วผมเ้าไปในโรหนัไ้ใ่ไหม าระ " ายุำเินไปถามาระ เพราะนอื่น ๆ บาน็เินไปเล่นเมู้อื่น ส่วนอีบาส่วน ( ที่แน่ ๆ ายับแมวอยู่ในลุ่มนี้ ) ับามอูหนอนับอาร์อยู่ เลยไม่ทันสัเายุำ
" ไ้สิ าระะบอเอว่าเธอเป็นนุ้มัน ^^ " าระอบอย่าอารม์ีและหันวามสนใไปทาผมที่มือหยิบเหรียที่ 3 อผมหยอใสู่้แล้ว
" ว่าแ่ เมื่อี้ใส่อะไรลในระเป๋าอมิ้นเหรอ "
" อ๋อ ไม่มีอะไร " ายุำนนั้นอบ " แ่อยาให้มิ้นสนุับเมมาึ้นนะ "
ผมเล่นมานถึาที่มีบอสพอี ันไม่ระวัโนมัน่า่อเนื่อ ผมเอามือวานหาเหรียในระเป๋าอย่านปัาเพราะผมรู้ว่าผมแลมาแ่ 4 เหรีย แ่มืออผมันสัมผัสับเหรียอีเพียบในระเป๋าอผม าอผมแอบมอไปรอบ ๆ เพื่อูว่าายหรือแมวมาแอบใส่รึเปล่า แ่็เห็นว่าทั้ 2 นยืนอยู่หลันูนหนึ่ ไม่ไ้มา่าย ๆ
เอาเถอะ ะเป็นใร็่า ฟลุ๊โว้ย เล่นให้เลียรเมไปเลย ฮ่าฮ่าฮ่า
ทา้านปอับปลานั้นำลัสนใเมู้หนอ่อสู้เมหนึ่ ึ่ัวละรในเมเป็นมนุษย์หมาป่า และปลา็เล่นไม่เ่นโนอมัาระน Game Over
" เล่นไม่เ่เลยนะปลา " ปอหัวเราะิัับพี่ายอเธอ
" เฮอะ " ปลายิ้มออมา " ถ้าเป็นันริ ๆ ะไม่แ่มา่วนอย่าเียวหรอ ระโสู้ไวว่าัวละรในเมอี "
-------------------------
เมื่อถึเวลาายหนั ผมเินเ้าไปนั่ที่นั่ในโรหนั้วยสีหน้าบู ( เลือนั่ามใอบ )
" ทำไมหน้าบูแบบนั้นหละ มิ้น " ฟ้าถามอย่าสสัย เธอนั่บนแถวบน่อาผม
" โีนะสิ ที่าระเหมาทั้โรให้พวเรานะ " ผมอบโยไม่่อยพอในั
" ทำไมเหรอ " าระถาม้วยหน้าบ้อแบ้ว
" ันอายนอื่นที่ะมาูหนัเฟร้ย -*- "
แหหละรับ ็ไอ้อนที่ผมะไปื้อป็อบอร์นับนํ้าอัลมมาิน ็ันโนอาร์มับหนอนวิ่ไปื้อมา่อน แล้วรู้ไหมว่ามันื้อมาให้ผมเท่าไหร่
ป็อบอร์นนาให่ 15 ถั นมบเี้ยวอี 20 ถุ นํ้าอัลมอี 12 แ้ว
สรุปนี่มันบุฟเพ่์ป็อบอร์นใ่ไหมเนี่ย - - * ถัเียวผม็ะินไม่หมแล้ว มันะให้ผมร้อนในายเลยไนะ
" เอาหน่า มิ้น " เทรนยิ้มให้ผมเพราะเ้าใผมี "ถือะว่า ไม่้อื้อละัน "
" ั้นเอาไปแบ่ ๆ เลยละัน " ผมถือวิสาสะยถัป็อบอร์นส่ไปยัลุ่มเพื่อน ๆ โยไม่ถามวามเห็นอหนอนับอาร์ ่วยไม่ไ้ เล่นัหน้าันื้อแถมใระินหม ทั้สอนถอนหายใสัพั แล้ว็เินมานั่้า ๆ ผมนละฝั่
" แล้วไหพวนายถึมานั่้า ๆ ันละเนี่ย " ผมถาม้วยวามไม่พอใ
" มาเทัน ็้อนั่้า ๆ ันสิรับ " หนอนนั่อยู่ทา้ายบอผม
" ูหนัผี ถ้าลัว็มาบับออผมไ้นะรับ " อาร์ส่สายาี้หลีมาหาผมทาวามือ
ผมพยายามลุึ้นเพื่อหนี 2 นนี้ แ่ปราว่าไฟในโรหนัันเริ่มหรี่ไฟนมืล และหน้าอโรหนันายัษ์็เริ่มายหนัแล้ว้วย เนื่อาว่าเป็นัวอย่าหนั ึไม่มีโษาั่นและ้ามไปเพลสรรเสริพระบารมีเลย
เวรรรม เ้าหน้าที่โรหนัมันเี้ยมับ 2 นนี้เปล่าฟะเนี่ย T_T *
ระหว่านั้นที่นั่ั้นล่าอผม มีร่าอน ๆ หนึ่เินมารที่นั่แถวเียวับผม และยืนรเารพพระเ้าแผ่นินามพวผม ใรันนะ รูปร่าุ้น ๆ อยู่ แู่เหมือนะใสุ่ำทั้ัวเลยแฮะ
และเมื่อเพลสรรเสริพระบารมีบล พวผมโ้ำนับพระมหาษัริย์และ็นั่ล เรียมูหนััน
หนัเรื่อ ุหลาบรารีภา 9 เป็นเรื่อราวอห้อเ่าแถมสลัมที่หนึ่ที่มีผู้หินนึอหัับแฟนนประมาูหนัลและหัวเราะารรไร้านาใาย เธอเลยวนเวียนสิและหลอนแถว ๆ นี้ รวมทั้แฟนหนุ่มที่หัอเธอ็โนผีสาวนนี้บัับร่า้วยอำนาเหนือธรรมาิใหู้หนัลนหัวเราะาใายไปอีน ็เลยลายเป็นผีผัวเมียละเหี่ยใหลอาวบ้านเรื่อยมา ( แล้วมันเี่ยวับุหลาบยัไมิทราบเนี่ย - * - )
ผมัวสั่น้วยวามลัว ผมอยาหลับาลเพราะไม่อยาู ยิ่เพาะาที่ผีผู้หิมันหัวเราะ้วยเสียน่าลัวัไปทั่วห้อเ่าแถวสลัมผมยิ่ไม่อยาูให่ แ่รู้ว่าไอ้หนุ่ม 2 นมันับามอูผมอยู่ ผมเลย้อฝืนนเอไม่ให้ลัวเอาไว้ พลาหยิบป็อบอร์นมาินแ้ลัว แ่มันไม่ไ้ผลเลย ฮือ ผมอยาลับบ้าน T_T
ทันในั้น อาร์พยายามะเอามืออมันมาุมมืออผมที่สั่นอยู่
มิ้นรับ หนอนิในใ เายมือนมาอยู่เหนือมืออผมแล้ว และ่อย ๆ เลื่อนมือํ่าลเพื่อมาุมมือผมไว้
อนนั้นเอ มีอะไรบาอย่าฟามาที่หลัมืออหนอน เาปัมือออมา้วยอาารเ็บแสบ และมอไปรอบ ๆ แ่็ไม่เห็นมีอะไรีมือ ้วยวามลัวว่าผมะรู้ัว เาเลยรีบทำท่าูหนัอย่าสบเสี่ยมามเิม
และทาฝั่วา อาร์เอ็ยมืออเาเพื่อมาุมมืออผมอี้าเหมือนัน และ็้อโนวัถุลึบลับฟาเ้าที่หลัมืออเานสะุ้
ใรว่ะ อาร์หันึ้นไปมอ้าบน แ่็ไม่พบใรถืออะไรนอาแ้วนํ้าและป็อบอร์น อาร์เอามือเาหัวแล้ว็รีบทำท่าูหนัามปิเพราะิเหมือนหนอนเลยือ นึว่าผมฟาเอ
ะแล้วเียว ว่าพวแ้อหาเรื่อับัวมิ้นอนมื ๆ ร่าอบุรุษลึบลับนี่็ือ้านั่นเอ เาเอาเสื้อสูทมาวาไว้เหมือนับว่าเาำลันัู่หนัอยู่ ส่วนัวเานั้นแอบหมอบใ้เ้าอี้ หน้าอเานั้นแนบับพื้นพรมอโรหนัและมอไปยัหนอนับอาร์ ในมืออเามีไม้เาหลัที่เาใ้ฟามืออหนอนับอาร์เมื่อี้ ้าแอบยื่นไม้เาหลัลอผ่านเ้าอี้แล้ว็ฟาไปที่หลัมืออทั้ 2 น แล้วรีบึไม้ลับมาอย่ารวเร็วเพื่อไม่ให้อีฝ่ายเห็น
ราบใที่ันอยู่นี่ อย่าหวัเลยว่าะับัวมิ้นไ้ ้าิในใและเฝ้ามอูทัู้่โยไม่สนใเนื้อหาอหนั้าหลัเา
ะเียวัน มือออาร์และหนอนยึ้นมาพร้อมัน และหวัที่ะับมืออผมพร้อมัน ้าเอื้อมมือไปหยิบไม้เาหลัอี้ามแล้ว็ฟาใส่หลัมือทัู้่อีรั้
" เย้ยย ! " ผมสะุ้ออมาัลั่น เมื่อในหนัถึาอนที่มีนโนผีสาวลอยผ่านะที่เาินมาม่าอยู่ เสีย Sound Effect ในหนัและเสีย ( เอฟเฟ ) อผมัลบเสียร้ออพวมัน อาร์ับหนอนมอไปรอบ ๆ อย่าสสัย
เอาสิ ันะเฝ้าพวแนหนับเลย ้าิในใและแอบมอูเฝ้าพวมัน 2 น่อ
เมื่อหนัำเนินมานบเรื่อ ( ้าเอ็พยายามีมือออาร์ับหนอนลอทั้เรื่อ ไม่ว่ามันะับมือหรือะับไหล่็าม นทั้ 2 นยอมนั่เย ๆ ) ผมัวสั่นออมาเล็น้อยและลุึ้น้วยวามโล่ใว่าหนับแล้ว ราวหน้ามีั๋วฟรีมายัไผมะไม่ไปูแล้ว เ็ สยอ - - v
แ่แล้วอารม์ที่ผมลัวาหนัเมื่อี้้อมะลายหายไปสิ้น เมื่อผมพบบุลไม่พึประส์อยู่้าหน้าผม
และมัน็นอนเอียอยู่บนพื้นพรมในโรหนั และสายาอมัน็้อมาที่ระโปรอผม !
อย่าบอนะว่า ั้แ่หนัเริ่มาย มันมาแอบส่อ น. อผมลอเลย !
" เฮ้ยไอ้้า " ผมร้อหาผม้วยวามโมโห เ้าัวสะุ้นหัวโับอบเ้าอี้ " นี่ แแอบส่อ น. อันลอหนัายเลยเรอะ "
" ปะ เปล่านะรับ " ้ารีบเอาไม้เาหลัแอบ่อนไว้ใ้เ้าอี้ และโบไม้โบมือปิเสธ " ผมไม่ไ้ั้ใแอบูนะรับ "
" มิ้นัใส่ น. สีอะไรเหรอ " ๋าถาม้วยวามอยารู้
" สีาว เอ้ย ไม่่ายยยยยย -[]- lll "
" แ ไอ้ลาม " แมวร้อลั่นออมาอย่าเสียสิ สีหน้าอเธอในอนนี้เหมือนับผีในหนัเรื่อเมื่อี้็ไม่ปาน " แาย "
" แว๊ ! "
แมวพุ่ัวระโ้ามแถวที่นั่ในโรเรียนไปหา้า เท้าอเธอระแทับหน้าอ้านหัวอเาไปโับอบเ้าอี้ั้นล่า แู่เหมือนะไม่บแ่นี้ เธอระหนํ่าลมือบหน้าอย่าแรและรวเร็ว และสีหน้าอเธอ็โหเหี้ยมึ้นเรื่อย ๆ เหมือนผีในหนัที่ำลั่านอย่าสยสยอนผมับนอื่น ๆ เริ่มถอยหลัหนีแมว้วยวามลัว อย่าว่าแ่พวผมเลย พนัานโรหนัที่ำลัะมาห้าม็ลัวเหมือนัน
" เท่ัเลยนะ ้าเนี่ย " าระบอับหัวหน้าห้อเบา ๆ
" เธอ็เห็นเหมือนันเหรอ " หัวหน้าห้อถามาระ เพราะนอาาระแล้ว็มีายับหัวหน้าห้อที่เห็น้าเอาไม้มาีัวาารับเนื้อ้อัวอหนอนับอาร์มาโยลอ
" เห็นสิ แ่แมวน่าะไม่เห็นนะ " าระมอไปทาแมวที่ยัะปบ้าไม่ยั้ ้าร้อออมา้วยวามเ็บปวพร้อมับเสียอโทษราวับเาเป็นัวละรในหนัเรื่อเมื่อี้ที่โนผีทรมาน่าเลย หวึย - - ^
" เธอ็ไปถามสิ " ายบอ
" ไม่เอา าระลัว -_- lll "
ผมมอู้าที่ยัโนแมวระแทหมัใส่หน้า้าไม่ยั้้วยวามสยสยอ นี่สินะ วามน่าลัวอเพศแม่ - - lll
ส่วนปอับปลานั้นมอูแมว้วยวามสนใ
" แมวเหมือนพวเราเลยเนอะ ปลา " ปอบอับพี่ายนเอ
" ใ่ ถ้าเธอมีรเล็บเหมือนพวเรานะ " ปลาอบ เามอูแมวที่เริ่มเปลี่ยนาเป็นบีบอและยํ้าหน้าอ้า่ออย่าโหร้ายทารุ
ความคิดเห็น