คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเทอมที่แสนโหดร้าย
ตอน 1
ยะฮู้ ^o^ ในที่สุดฉันก็ได้อยู่ ม.4 ซะที เฮ้อ ! พอกันทีกับชุดนักเรียนคอซอง และชุดเนตรนารี ลันล้า มีความสุขจังเลย
“ ยัยแอร์ เสร็จรึยังจะแปดโมงแล้วนะ ” เสียงแม่ของฉันดังกระทบโสดประสาท
“ ค่ะแม่ “ เฮ้อ แม่นี่จะเอาอะไรกันนักหนา นี่มันเปิดเทอมวันแรกนะ ก็ต้องแต่งตัวนานกันหน่อยสิ
ตึง ตึง ตึง ฉันแทบจะเหาะลงบันไดเลย ลืมไปเลยยัยอายบอกว่า เปิดเทอม ม.4 อาจารย์บอกว่า ถ้าใครมาสายจะโดนขัดห้องน้ำเป็นเวลา 1 เดือน ตาย ตายแน่ ถ้าฉันโดนขัดห้องน้ำล่ะก็...ยอมตายดีกว่า ก็ห้องน้ำโรงเรียนฉันกลิ่นเป็นเอกลักษณ์จริง ๆ แถมยังมีจิตรกรรมฝาพนังอีก เฮ้อ คิดแล้วกลุ้มแทน ผอ. โรงเรียน
ขณะที่ฉันยัดขนมปังเข้าปาก พ่อก็พูดขึ้นมาว่า
“ แอร์ พ่อมีเรื่องจะปรึกษาลูก “ พ่อพูดพลางทำหน้าจริงจัง หรือว่าพ่อจะให้เราย้ายโรงเรียน ไม่เอานะพ่อ หนูสัญญาต่อไปนี้หนูจะไม่ต่อยเพื่อนผู้ชายอีกแล้ว และจะไม่ทำตัวเป็นทอมอีก
“ มีอะไรหรอพ่อ “ ฉันกลืนขนมปังเข้าปากอย่างยากเย็น
“ ก็ไม่มีอะไรมากหรอก “ “ พ่อแค่อยากจะทำพื้นบ้านใหม่น่ะ “ เฮ้อ โล่งอก นึกว่าพ่อจะให้ย้ายโรงเรียนซะแล้ว
“ ทำไมล่ะค่ะพ่อ “ ฉันถามพ่อพลางกระดกนมขึ้นดื่ม สงสัยพ่อจะทำพื้นบ้านใหม่เพื่อแสดงความดีใจที่ฉันได้อยู่ ม.4 แน่ ๆ เลย ฮิฮิ ^o^
“ อ๋อ พ่อกลัวว่าถ้าลูกวิ่งแบบนี้ทุกวัน แล้วพื้นบ้านมันจะทรุดน่ะ “
“ แค่ก ๆ โอ้ย พ่อนี่ หนูสำลักนมเลยอ่ะ อีกอย่างหนูไม่ได้อ้วนขนาดนั้นซักหน่อย “ “ ไม่คุยกับพ่อแล้ว หนูไปโรงเรียนดีกว่า “ ขณะที่ฉันกำลังใส่ถุงเท้า ก็นึกอะไรดี ๆ ออก
“ พ่อค่ะ พ่อรักหนูใช่มั้ย “ ฉันถามพ่อที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์เสียงอ้อน
“ อืม “
“ รักหนูมากใช่มั้ย “
“ อืม “
“ งั้นหนูขอยืมมอเตอร์ไซค์นะ “
“ อืม “ “ เฮ้ย ไม่ได้นะ เดี๋ยวความก็แตกกันพอดีสิ “
“ แหม พ่อลืมไปแล้วหรอว่าหนูน่ะลูกใคร “
“ เออ แล้วเอ็งลูกใครล่ะ “
“ แหม หนูก็ต้องเป็นลูกพ่อสิ ถึงได้เก่งเหมือนพ่อไง “
“ ตกลง ยังไงก็จะขี่ไปใช่มั้ย มอเตอร์ไซค์น่ะ “
“ คร้าบผม “
“ ระวัง ๆ ด้วยล่ะ “
“ รับทราบครับ “
“ จริง ๆ เลยลูกคนนี้ “
“ พ่อ แม่ หวัดดีครับ “
“ ตกลงเรามีลูกสาว หรือลูกชายกันแน่ค่ะคุณ “
ในขนาดที่ฉันกำลังขี่มอเตอร์ไซค์ด้วยความเร็ว 180 กม. / ชั่วโมง ( เวอร์ไปมั้ย ) เพื่อที่จะไปให้ทันโรงเรียน ( แล้วเมื่อกี้แกจะยืนเถียงอยู่กะพ่อแกทำไมฟะ : แม่หมู ) และในขนาดนั้น.....
บรื้น.......ใครไม่รู้ บังอาจขี่มอเตอร์ไซค์แซงหน้าฉันไป ฮึ่ม ! คิดแล้วโมโห ไม่เคยมีใครกล้าขี่มอเตอร์ไซค์แซงหน้าฉันเลยนะ ( ชัวร์อยู่แล้ว แกไม่เคยขี่ออกถนนใหญ่นี่ -_- ) ฮึ ! อีตาผมตั้งไม่ต้องจัดทรง ( เพราะอีตานั้นขี่มอเตอร์ไซค์เร็ว ผมเลยพร้อมใจกันตั้ง โดยไม่ต้องจัดทรงไง ) แกรู้มั้ยว่าฉันมีฉายาว่าอะไร สิงห์นักบิด ไงเล่า 555 ฉันไม่อยากจะคุยหรอกนะ โฮะ ๆ ตั้งแต่ลืมตาดูโลกมา 16 ปี มีแต่คนเรียกฉันว่า สิงห์นักบิด ก็เพราะ ฉันน่ะบิดทุกอย่างตั้งแต่เกิดมา ตอนอนุบาล 3 ฉันชอบไปบิดมอเตอร์ไซค์ ( หยอดเหรียญ ) ที่ห้างสรรพสินค้า ตอน ป. 3 ฉันชอบบิดหูเพื่อน ( อาการเถื่อนเริ่มออก ) ตอน ม.3 ฉันชอบบิดผ้า ( ช่วยพ่อแม่ทำงานบ้าน ภูมิใจ ) ส่วนตอนนี้ ฉันชอบบิดขี้เกียจอ่ะ โฮะ ๆ ^_^ ชอบมุขนี้จังเลย คิดนานมั้ยเนี่ย -_-“
บรื้น ๆ ฉันพยายามบิดเพื่อให้ทันอีตาหัวตั้งนั่น เมื่อทันแล้วฉันก็หันไปมองประมาณว่า แข่งกันมั้ย อีตาหัวตั้งนั่นตอบตกลง ( รู้ได้ไงหว่า ??? )
แล้วฉันก็ถึงเส้นชัย ( โรงเรียน ) ก่อน อย่างเชียดชิว
“ เธอนี่ ฝีมือไม่เลวนี่ “ อีตาหัวตั้งนั่นจอดรถ แล้วเดินมา
“ อืม อยู่แล้วล่ะ ฉันมันมีพรสวรรค์ “
“ ว่าแต่นายเถอะ จอดรถที่โรงเรียนฉันทำไมอ่ะ “
“ อ้าว นี่โรงเรียนเธอหรอ ฉันนึกว่าของ ผอ. สุนีย์ ซะอีก “ ให้ตายเถอะ ฉันไม่เคยพูดดีกับผู้ชายเกิน 5 นาทีเลย ไม่รู้เป็นอะไร ถ้าเลี่ยงได้ ฉันก็ไม่อยากจะคุยกับผู้ชายเลย ฉันถึงมาอยู่โรงเรียนหญิงล้วนนี่ไง
“ อ๋อ นายเป็นอาจารย์ฝึกสอนคนใหม่หรอ “ ฉันถามพลางเก็บอารมณ์
“ หน้าฉันมันแก่ขนาดนั้นเลยรึไง “
“ อืม มั้ง “ ฉันตอบคามความเป็นจริง ขนาดพ่อฉัน 30 แล้วยังหน้าเด้งอยู่เลย ชิ นายมันหน้าแก่ย่ะ
“ หรอ สงสัยผมคงต้องไปหาครีมมาบำรุงผิวก่อนมั้ง “ นายนั่นพูดแล้วเดินไป อ้าว เฮ้ย เดินหนีไปดื้อ ๆ เลยหรอ อะไรเนี่ย ยังพูดไม่รู้เรื่องเลย
“ นี่นายหัวตั้งรอก่อนสิ “ ฉันรีบเดินตามหมอนั่น จะเรียกว่าเดินก็ไม่ถูกนัก เพราะหมอนั่นเดินเร็วชะมัด ฉันแทบจะวิ่งตามเลย
“ ทำไมผมต้องรอด้วยล่ะ “ อ้าว ตอบได้กวนบาทามาก ขอมอบโล่หน่อย เย้ ๆๆ
“ ก็นายกับฉันยังพูดกันไม่รู้เรื่องเลย “ ฉันตะโกนตอบสุดเสียง แฮก ๆ ขี้เกียจวิ่งตามแล้ว แต่คำตอบที่ได้รับคือ
“ ฉันว่า ฉันพูดเรื่องของเราจบแล้วนะ “ อีตาหัวตั้งนั่นมันพูดอะไรของมันเนี่ย งงจริง ๆ แต่เมื่อฉันหันไปดูรอบ ๆ ตัว เฮ้ย O_o นี่ฉันอยู่ในโรงเรียนตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยะ ถึงว่า อีตาหัวตั้งนั่นตะโกนบอกฉันมาแบบนั้น ชิ จงใจแกล้งฉันชัด ๆ ต่อให้ผู้ชายเหลือคนอย่างนายอยู่คนเดียวในโลก ฉันก็ไม่รับมาทำพันธุ์หรอกย่ะ
โอ้ สวรรค์ทรงกลั่นแกล้ง แฟนคลับมารอรับฉันมาโรงเรียนนับ 10 คน คงจะเห็นฉากเมื่อกี้ด้วย นี่ยังไม่ทำไหร่ แต่ !!! ทำไมต้องให้ยัยอายเห็นด้วย พระเจ้าไม่รักฉัน อ๊าก...ฉันขอตาย ( แล้วใครจะเป็นนางเอกล่ะย่ะ : แม่หมู )
“ พี่แอร์มาโรงเรียนแล้วหรอค่ะ “ แหม ถามแปลก ๆ เนอะ ถ้าฉันยังไม่มาแล้วหล่อนจะเห็นฉันได้ยังไงล่ะ
“ อืม ค่ะ “
“ พี่รู้จักคนเมื่อกี้ด้วยหรอค่ะ “
“ อ๋อ ไม่รู้จักหรอกค่ะ พอดีแข่งมอเตอร์ไซค์กันมา แล้วผลมันไม่ค่อยกระจ่าง “
“ อ๋อ ค่ะ “ “ พวกเรานึกว่าพี่แอร์กับพี่รูปหล่อคนนั้นเคยคบกันซะอีก ตกใจหมดเลย “ โหน้อง เอาตาตุ่มดูรึไงถึงว่าอีตาหัวตั้งนั่นหล่ออ่ะ ฉันว่า เอ็ดดี้ ผีน่ารัก ยังดูดีกว่าเป็นไหน ๆ
“ ถ้าไม่มีอะไรแล้วพี่ขอตัวก่อนนะค่ะ “ พูดจบฉันก็ส่งจูบให้น้อง ๆ แฟนคลับ เฮ้อ กรี้ดกันไปเป็นแถวตามระเบียบ
“ อายจ๋า แอร์มาแล้ว “
“ เห็นว่ามาแล้ว “ อายเพื่อนสุดซี้ของฉัน คบกันมาตั้งแต่ ม.1 เรา 2 คนได้อยู่ห้องเดียวกันตลอด เพราะเหตุนี้ล่ะมั้ง ฉันถึงทั้งรัก ทั้งห่วงยัยอายจนออกนอกหน้า จนบางคนคิดว่าเรา 2 คนเป็นแฟนกัน คงเพราะว่า ฉันไล่กระทืบคนที่จีบยัยอายไปหมดเลยมั้ง ทำไงได้คนมันหวงอ่ะ
“ โธ่ อายงอนอะไรเค้าอีกอ่ะ “
“ เปล่านี่ ไม่ได้งอนซะหน่อย “
“ ก็เห็นอยู่ ว่าอายงอนเค้าอ่ะ “
“ บอกมาเถอะนะว่างอนเค้าเรื่องอะไร “
“ ก็แอร์อ่ะ คุยกับผู้ชายได้ไง ทีเค้าแอร์ยังไม่ให้คุยเลย ไม่ยุติธรรมเลยอ่ะ “
“ โธ่ เรื่องนี้หรอกหรอ “ หึหึ ยัยอายก็หวงฉันเหมือนกันน่ะเนี่ย
“ อืม “
“ เค้าแค่แข่งมอเตอร์ไซค์กับตานั่นเท่านั้นเอง ไม่มีอะไรหรอก “
“ แน่นะ “
“ แน่ซิ “
“ งั้น...ไปซื้อขนมปังให้หน่อย ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยอ่ะ หิวจนแทบจะกินควายได้ทั้งตัวแล้ว “
“ จ้า ๆ “
เมื่อฉันไปซื้อขนมปังก็พบว่า...อ๊าก ทำไมโรงเรียนมันอุดมไปด้วยผู้ชาย ! หรือว่าเด็กโรงเรียนเราจะกินอาหารเข้าไปแล้วอ้วกออกมาเป็นผู้ชาย ( ไม่น่าจะใช่ เด็กโรงเรียนเราไม่น่าจะใช่สุพรรณมัจฉา ) อืม หรือว่า เราจะตาฝาดไป ไหนขยี้ตาดูดิ เฮ้ย แต่มันก็ยังอยู่ สงสัยเราจะฝันแน่ ๆ เลย ไหนลองตบหน้าตัวเองดิ เพี้ยะ โอ้ย เจ็บชะมัด สงสัยเด็กโรงเรียนเราจะแกล้งใส่หน้ากากแน่ ๆ เลย ไหนลองดึงดิ
“ โอ้ย ! จะทำอะไรของเธอเนี่ย “ เสียงนี้มันคุ้น ๆ ว่ะ เมื่อฉันหันไปมองก็พบว่า ฉันกำลังดึงหน้าอีตาหัวตั้งนั่นอยู่ !!!
“ O_o นายอีกแล้วหรอ เมื่อกี้นายทำฉันแสบมากนะ “
“ หรอ ต้องการยามั้ยล่ะ “ อ้าย อีตาบ้า ลามก
“ นี่ไง ยาถ่ายสบายปลอดโปร่ง “ เหอะ ๆ ยาถ่ายบ้านไหนว่ะเนี่ย -_-“ เฮ้ย ฉันต้องซื้อขนมปัง ให้ยัยอาย ซวยแล้วมั้ยล่ะ ยัยนั่นยิ่งโกรธง่ายหายยากอยู่ ฉันรีบวิ่งไปซื้อขนมปังให้ยัยอาย ได้ยินเสียงอีตาหัวตั้งนั่นว่า
“ อ้าว จะรีบไปไหนอ่ะ ไม่เอายาถ่ายสบายปลอดโปร่งหรอ “ เหอะ ๆ นายหัวตั้งนายจะเอาก็เอาไปคนเดียวเหอะนะ ฉันลาก่อน
เมื่อฉันซื้อขนมปังให้อายเสร็จ ก็รีบกลับมาที่โต๊ะ เพราะกลัวว่าอายจะงอนที่ฉันไปนาน แต่เมื่อกลับมา ฉันก็พบว่าแก๊สพิษ ( ผู้ชาย ) ปกคลุมอยู่รอบ ๆ ยัยอายแกอย่าไปยุ่งกับพวกแก๊สพิษน้า เดี๋ยวแกจะเสียความบริสุทธิ์ ( ทางอากาศ )
“ อายจ๋า ขนมปังที่อายชอบมาแล้ว “ ฉันพูดพลางเขี่ยแก๊สพิษออกไปให้ห่าง ๆ ยัยอาย แก๊สพิษมองหน้าฉันประมาณว่า
“ ทำไมฉันหลีกหลบทางให้เธอด้วย “ หึหึ ฉันเอามือไปโอบยัยอายพลางทำตัวเป็นเจ้าของ หึหึ
ยังไม่พอหรอกนะ
“ อายจ๋า หอมแก้มเค้าหน่อยดิ เค้าคิดถึงตัวเองมาเลย “
“ บ้าน่า อายเค้า “ อายพูด แต่ก็ยอมหอมฉันแต่โดยดี แล้วมันจะพูดทำไมเนี่ย ??? พวกแก๊สพิษมองฉันประมาณว่า
“ ฝากไว้ก่อนเถอะแก “ แล้วเมื่อไหร่พวกแกจะมาเอาคืนล่ะว่ะ 555 สะใจว่ะ
“ เออ อายทำไมโรงเรียนเรามีผู้ชายด้วยอ่ะ “
“ อ้าว แอร์ไม่รู้หรอว่าโรงเรียนเราเปลี่ยนเป็นสหศึกษาแล้วน่ะ “
“ หา O_o สหศึกษา “ “ ฉันเกลียดโรงเรียนแบบนี้ที่สุด “
“ ทำไมล่ะ “ ยัยอายถามพลางกินขนมปังอย่างอารมณ์ดี หนอย หล่อนไม่รู้หรอย่ะ ว่าพวกแก๊สพิษมันจะแย่งหล่อนไปจากฉันน่ะ ยิ่งเรียนด้วยกันยิ่งแล้วใหญ่ ยังมีหน้ามาอารมณ์ดีอีกนะ
“ อย่างงี้ก็มีผู้ชายมาเกาะแกะเธอน่ะสิ “ “ ฉันล่ะเกลียดที่สุด “
“ 555 เหมือนอย่างที่ฉันเดาไว้ไม่ผิดเลย “
“ เดาอะไรหรอ “ ฉันเริ่มงง
“ ก็เดามาแอร์ต้องแสดงท่าทางอย่างงี้ไง คิกคิก “ เฮ้อ สมแล้วที่เป็นเพื่อนสนิทของฉัน
“ ไม่ต้องห่วงหรอกแอร์ ตอนนี้ฉันยังไม่คิดจะมีแฟนหรอก ขอเกาะแอร์ไปก่อนล่ะกัน เท่ออกขนาดนี้อ่ะ ไม่รักก็บ้าแล้ว “ เหมือนกันนะยัยอาย เธอน่ารักออกอย่างงี้ฉันจะไม่รักเธอได้ยังไงเล่า
ความคิดเห็น