ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ( ตกหลุม ) รัก...ลูกสาวมาเฟีย

    ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเทอมที่แสนโหดร้าย

    • อัปเดตล่าสุด 12 เม.ย. 49


    ตอน 1

     

                ยะฮู้ ^o^ ในที่สุดฉันก็ได้อยู่ ม.4 ซะที เฮ้อ ! พอกันทีกับชุดนักเรียนคอซอง และชุดเนตรนารี ลันล้า มีความสุขจังเลย

                    ยัยแอร์ เสร็จรึยังจะแปดโมงแล้วนะเสียงแม่ของฉันดังกระทบโสดประสาท

                    ค่ะแม่ เฮ้อ แม่นี่จะเอาอะไรกันนักหนา นี่มันเปิดเทอมวันแรกนะ ก็ต้องแต่งตัวนานกันหน่อยสิ

                    ตึง ตึง ตึง ฉันแทบจะเหาะลงบันไดเลย ลืมไปเลยยัยอายบอกว่า เปิดเทอม ม.4 อาจารย์บอกว่า ถ้าใครมาสายจะโดนขัดห้องน้ำเป็นเวลา 1 เดือน ตาย ตายแน่ ถ้าฉันโดนขัดห้องน้ำล่ะก็...ยอมตายดีกว่า ก็ห้องน้ำโรงเรียนฉันกลิ่นเป็นเอกลักษณ์จริง ๆ แถมยังมีจิตรกรรมฝาพนังอีก เฮ้อ คิดแล้วกลุ้มแทน ผอ. โรงเรียน

                    ขณะที่ฉันยัดขนมปังเข้าปาก พ่อก็พูดขึ้นมาว่า

                    แอร์ พ่อมีเรื่องจะปรึกษาลูก พ่อพูดพลางทำหน้าจริงจัง หรือว่าพ่อจะให้เราย้ายโรงเรียน ไม่เอานะพ่อ หนูสัญญาต่อไปนี้หนูจะไม่ต่อยเพื่อนผู้ชายอีกแล้ว และจะไม่ทำตัวเป็นทอมอีก

                    มีอะไรหรอพ่อ ฉันกลืนขนมปังเข้าปากอย่างยากเย็น

                    ก็ไม่มีอะไรมากหรอก พ่อแค่อยากจะทำพื้นบ้านใหม่น่ะ เฮ้อ โล่งอก นึกว่าพ่อจะให้ย้ายโรงเรียนซะแล้ว

                    ทำไมล่ะค่ะพ่อ ฉันถามพ่อพลางกระดกนมขึ้นดื่ม สงสัยพ่อจะทำพื้นบ้านใหม่เพื่อแสดงความดีใจที่ฉันได้อยู่ ม.4 แน่ ๆ เลย ฮิฮิ ^o^

                    อ๋อ พ่อกลัวว่าถ้าลูกวิ่งแบบนี้ทุกวัน แล้วพื้นบ้านมันจะทรุดน่ะ

                    แค่ก ๆ โอ้ย พ่อนี่ หนูสำลักนมเลยอ่ะ อีกอย่างหนูไม่ได้อ้วนขนาดนั้นซักหน่อย ไม่คุยกับพ่อแล้ว หนูไปโรงเรียนดีกว่า ขณะที่ฉันกำลังใส่ถุงเท้า ก็นึกอะไรดี ๆ ออก

                    พ่อค่ะ พ่อรักหนูใช่มั้ย ฉันถามพ่อที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์เสียงอ้อน

                    อืม

                    รักหนูมากใช่มั้ย

                    อืม

                    งั้นหนูขอยืมมอเตอร์ไซค์นะ

                    อืม เฮ้ย ไม่ได้นะ เดี๋ยวความก็แตกกันพอดีสิ

                    แหม พ่อลืมไปแล้วหรอว่าหนูน่ะลูกใคร

                    เออ แล้วเอ็งลูกใครล่ะ

                    แหม หนูก็ต้องเป็นลูกพ่อสิ ถึงได้เก่งเหมือนพ่อไง

                    ตกลง ยังไงก็จะขี่ไปใช่มั้ย มอเตอร์ไซค์น่ะ

                    คร้าบผม

                    ระวัง ๆ ด้วยล่ะ

                    รับทราบครับ

                    จริง ๆ เลยลูกคนนี้

                    พ่อ แม่ หวัดดีครับ

                    ตกลงเรามีลูกสาว หรือลูกชายกันแน่ค่ะคุณ

                   

                    ในขนาดที่ฉันกำลังขี่มอเตอร์ไซค์ด้วยความเร็ว 180 กม. / ชั่วโมง ( เวอร์ไปมั้ย ) เพื่อที่จะไปให้ทันโรงเรียน ( แล้วเมื่อกี้แกจะยืนเถียงอยู่กะพ่อแกทำไมฟะ : แม่หมู ) และในขนาดนั้น.....

                    บรื้น.......ใครไม่รู้ บังอาจขี่มอเตอร์ไซค์แซงหน้าฉันไป ฮึ่ม ! คิดแล้วโมโห ไม่เคยมีใครกล้าขี่มอเตอร์ไซค์แซงหน้าฉันเลยนะ ( ชัวร์อยู่แล้ว แกไม่เคยขี่ออกถนนใหญ่นี่  -_- ) ฮึ ! อีตาผมตั้งไม่ต้องจัดทรง ( เพราะอีตานั้นขี่มอเตอร์ไซค์เร็ว ผมเลยพร้อมใจกันตั้ง โดยไม่ต้องจัดทรงไง ) แกรู้มั้ยว่าฉันมีฉายาว่าอะไร สิงห์นักบิด ไงเล่า 555 ฉันไม่อยากจะคุยหรอกนะ โฮะ ๆ ตั้งแต่ลืมตาดูโลกมา 16 ปี มีแต่คนเรียกฉันว่า สิงห์นักบิด ก็เพราะ  ฉันน่ะบิดทุกอย่างตั้งแต่เกิดมา ตอนอนุบาล 3 ฉันชอบไปบิดมอเตอร์ไซค์ ( หยอดเหรียญ ) ที่ห้างสรรพสินค้า ตอน ป. 3 ฉันชอบบิดหูเพื่อน ( อาการเถื่อนเริ่มออก ) ตอน ม.3 ฉันชอบบิดผ้า ( ช่วยพ่อแม่ทำงานบ้าน ภูมิใจ ) ส่วนตอนนี้ ฉันชอบบิดขี้เกียจอ่ะ โฮะ ๆ ^_^ ชอบมุขนี้จังเลย คิดนานมั้ยเนี่ย -_-“

                    บรื้น ๆ ฉันพยายามบิดเพื่อให้ทันอีตาหัวตั้งนั่น  เมื่อทันแล้วฉันก็หันไปมองประมาณว่า แข่งกันมั้ย อีตาหัวตั้งนั่นตอบตกลง ( รู้ได้ไงหว่า ??? )

                    แล้วฉันก็ถึงเส้นชัย ( โรงเรียน ) ก่อน อย่างเชียดชิว

                    เธอนี่ ฝีมือไม่เลวนี่ อีตาหัวตั้งนั่นจอดรถ แล้วเดินมา

                    อืม อยู่แล้วล่ะ ฉันมันมีพรสวรรค์

                    ว่าแต่นายเถอะ จอดรถที่โรงเรียนฉันทำไมอ่ะ

    อ้าว นี่โรงเรียนเธอหรอ ฉันนึกว่าของ ผอ. สุนีย์ ซะอีก ให้ตายเถอะ ฉันไม่เคยพูดดีกับผู้ชายเกิน 5 นาทีเลย ไม่รู้เป็นอะไร ถ้าเลี่ยงได้ ฉันก็ไม่อยากจะคุยกับผู้ชายเลย ฉันถึงมาอยู่โรงเรียนหญิงล้วนนี่ไง

    อ๋อ นายเป็นอาจารย์ฝึกสอนคนใหม่หรอ ฉันถามพลางเก็บอารมณ์

                    หน้าฉันมันแก่ขนาดนั้นเลยรึไง

                    อืม มั้ง ฉันตอบคามความเป็นจริง ขนาดพ่อฉัน 30 แล้วยังหน้าเด้งอยู่เลย ชิ นายมันหน้าแก่ย่ะ

                    หรอ สงสัยผมคงต้องไปหาครีมมาบำรุงผิวก่อนมั้ง นายนั่นพูดแล้วเดินไป อ้าว เฮ้ย เดินหนีไปดื้อ ๆ เลยหรอ อะไรเนี่ย ยังพูดไม่รู้เรื่องเลย

                    นี่นายหัวตั้งรอก่อนสิ ฉันรีบเดินตามหมอนั่น จะเรียกว่าเดินก็ไม่ถูกนัก เพราะหมอนั่นเดินเร็วชะมัด ฉันแทบจะวิ่งตามเลย

                    ทำไมผมต้องรอด้วยล่ะ อ้าว ตอบได้กวนบาทามาก ขอมอบโล่หน่อย เย้ ๆๆ

                    ก็นายกับฉันยังพูดกันไม่รู้เรื่องเลย ฉันตะโกนตอบสุดเสียง แฮก ๆ ขี้เกียจวิ่งตามแล้ว แต่คำตอบที่ได้รับคือ

                    ฉันว่า ฉันพูดเรื่องของเราจบแล้วนะ   อีตาหัวตั้งนั่นมันพูดอะไรของมันเนี่ย งงจริง ๆ แต่เมื่อฉันหันไปดูรอบ ๆ ตัว เฮ้ย O_o นี่ฉันอยู่ในโรงเรียนตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยะ ถึงว่า อีตาหัวตั้งนั่นตะโกนบอกฉันมาแบบนั้น ชิ จงใจแกล้งฉันชัด ๆ ต่อให้ผู้ชายเหลือคนอย่างนายอยู่คนเดียวในโลก ฉันก็ไม่รับมาทำพันธุ์หรอกย่ะ

                    โอ้ สวรรค์ทรงกลั่นแกล้ง แฟนคลับมารอรับฉันมาโรงเรียนนับ 10 คน คงจะเห็นฉากเมื่อกี้ด้วย นี่ยังไม่ทำไหร่ แต่ !!! ทำไมต้องให้ยัยอายเห็นด้วย พระเจ้าไม่รักฉัน อ๊าก...ฉันขอตาย ( แล้วใครจะเป็นนางเอกล่ะย่ะ : แม่หมู )

                    พี่แอร์มาโรงเรียนแล้วหรอค่ะ แหม ถามแปลก ๆ เนอะ ถ้าฉันยังไม่มาแล้วหล่อนจะเห็นฉันได้ยังไงล่ะ

                    อืม ค่ะ

                    พี่รู้จักคนเมื่อกี้ด้วยหรอค่ะ

                    อ๋อ ไม่รู้จักหรอกค่ะ พอดีแข่งมอเตอร์ไซค์กันมา แล้วผลมันไม่ค่อยกระจ่าง

                    อ๋อ ค่ะ พวกเรานึกว่าพี่แอร์กับพี่รูปหล่อคนนั้นเคยคบกันซะอีก ตกใจหมดเลย โหน้อง เอาตาตุ่มดูรึไงถึงว่าอีตาหัวตั้งนั่นหล่ออ่ะ ฉันว่า เอ็ดดี้ ผีน่ารัก ยังดูดีกว่าเป็นไหน ๆ

                    ถ้าไม่มีอะไรแล้วพี่ขอตัวก่อนนะค่ะ พูดจบฉันก็ส่งจูบให้น้อง ๆ แฟนคลับ เฮ้อ กรี้ดกันไปเป็นแถวตามระเบียบ

                    อายจ๋า แอร์มาแล้ว

                    เห็นว่ามาแล้ว อายเพื่อนสุดซี้ของฉัน คบกันมาตั้งแต่ ม.1 เรา 2 คนได้อยู่ห้องเดียวกันตลอด เพราะเหตุนี้ล่ะมั้ง ฉันถึงทั้งรัก ทั้งห่วงยัยอายจนออกนอกหน้า จนบางคนคิดว่าเรา 2 คนเป็นแฟนกัน คงเพราะว่า ฉันไล่กระทืบคนที่จีบยัยอายไปหมดเลยมั้ง ทำไงได้คนมันหวงอ่ะ

                    โธ่ อายงอนอะไรเค้าอีกอ่ะ

                    เปล่านี่ ไม่ได้งอนซะหน่อย

                    ก็เห็นอยู่ ว่าอายงอนเค้าอ่ะ

                    บอกมาเถอะนะว่างอนเค้าเรื่องอะไร

                    ก็แอร์อ่ะ คุยกับผู้ชายได้ไง ทีเค้าแอร์ยังไม่ให้คุยเลย ไม่ยุติธรรมเลยอ่ะ

                    โธ่ เรื่องนี้หรอกหรอ หึหึ ยัยอายก็หวงฉันเหมือนกันน่ะเนี่ย

                    อืม

                    เค้าแค่แข่งมอเตอร์ไซค์กับตานั่นเท่านั้นเอง ไม่มีอะไรหรอก

                    แน่นะ

                    แน่ซิ

                    งั้น...ไปซื้อขนมปังให้หน่อย ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยอ่ะ หิวจนแทบจะกินควายได้ทั้งตัวแล้ว

                    จ้า ๆ

     

                    เมื่อฉันไปซื้อขนมปังก็พบว่า...อ๊าก ทำไมโรงเรียนมันอุดมไปด้วยผู้ชาย ! หรือว่าเด็กโรงเรียนเราจะกินอาหารเข้าไปแล้วอ้วกออกมาเป็นผู้ชาย ( ไม่น่าจะใช่ เด็กโรงเรียนเราไม่น่าจะใช่สุพรรณมัจฉา ) อืม หรือว่า เราจะตาฝาดไป ไหนขยี้ตาดูดิ เฮ้ย แต่มันก็ยังอยู่ สงสัยเราจะฝันแน่ ๆ เลย ไหนลองตบหน้าตัวเองดิ เพี้ยะ โอ้ย เจ็บชะมัด สงสัยเด็กโรงเรียนเราจะแกล้งใส่หน้ากากแน่ ๆ เลย ไหนลองดึงดิ

                    โอ้ย ! จะทำอะไรของเธอเนี่ย เสียงนี้มันคุ้น ๆ ว่ะ เมื่อฉันหันไปมองก็พบว่า ฉันกำลังดึงหน้าอีตาหัวตั้งนั่นอยู่ !!!

                    O_o นายอีกแล้วหรอ เมื่อกี้นายทำฉันแสบมากนะ

                    หรอ ต้องการยามั้ยล่ะ อ้าย อีตาบ้า ลามก

                    นี่ไง ยาถ่ายสบายปลอดโปร่ง เหอะ ๆ ยาถ่ายบ้านไหนว่ะเนี่ย -_-“ เฮ้ย ฉันต้องซื้อขนมปัง ให้ยัยอาย ซวยแล้วมั้ยล่ะ ยัยนั่นยิ่งโกรธง่ายหายยากอยู่ ฉันรีบวิ่งไปซื้อขนมปังให้ยัยอาย ได้ยินเสียงอีตาหัวตั้งนั่นว่า

                    อ้าว จะรีบไปไหนอ่ะ ไม่เอายาถ่ายสบายปลอดโปร่งหรอ เหอะ ๆ นายหัวตั้งนายจะเอาก็เอาไปคนเดียวเหอะนะ ฉันลาก่อน

                    เมื่อฉันซื้อขนมปังให้อายเสร็จ ก็รีบกลับมาที่โต๊ะ เพราะกลัวว่าอายจะงอนที่ฉันไปนาน แต่เมื่อกลับมา ฉันก็พบว่าแก๊สพิษ ( ผู้ชาย ) ปกคลุมอยู่รอบ ๆ ยัยอายแกอย่าไปยุ่งกับพวกแก๊สพิษน้า เดี๋ยวแกจะเสียความบริสุทธิ์ ( ทางอากาศ )

                    อายจ๋า ขนมปังที่อายชอบมาแล้ว ฉันพูดพลางเขี่ยแก๊สพิษออกไปให้ห่าง ๆ ยัยอาย แก๊สพิษมองหน้าฉันประมาณว่า

                    ทำไมฉันหลีกหลบทางให้เธอด้วย หึหึ ฉันเอามือไปโอบยัยอายพลางทำตัวเป็นเจ้าของ หึหึ

    ยังไม่พอหรอกนะ

                    อายจ๋า หอมแก้มเค้าหน่อยดิ เค้าคิดถึงตัวเองมาเลย

                    บ้าน่า อายเค้า อายพูด แต่ก็ยอมหอมฉันแต่โดยดี แล้วมันจะพูดทำไมเนี่ย ??? พวกแก๊สพิษมองฉันประมาณว่า

                    ฝากไว้ก่อนเถอะแก แล้วเมื่อไหร่พวกแกจะมาเอาคืนล่ะว่ะ 555 สะใจว่ะ

                    เออ อายทำไมโรงเรียนเรามีผู้ชายด้วยอ่ะ

                    อ้าว แอร์ไม่รู้หรอว่าโรงเรียนเราเปลี่ยนเป็นสหศึกษาแล้วน่ะ

                    หา O_o สหศึกษา ฉันเกลียดโรงเรียนแบบนี้ที่สุด

                    ทำไมล่ะ ยัยอายถามพลางกินขนมปังอย่างอารมณ์ดี หนอย หล่อนไม่รู้หรอย่ะ ว่าพวกแก๊สพิษมันจะแย่งหล่อนไปจากฉันน่ะ ยิ่งเรียนด้วยกันยิ่งแล้วใหญ่ ยังมีหน้ามาอารมณ์ดีอีกนะ

                    อย่างงี้ก็มีผู้ชายมาเกาะแกะเธอน่ะสิ ฉันล่ะเกลียดที่สุด

                    555 เหมือนอย่างที่ฉันเดาไว้ไม่ผิดเลย

                    เดาอะไรหรอ ฉันเริ่มงง

                    ก็เดามาแอร์ต้องแสดงท่าทางอย่างงี้ไง คิกคิก เฮ้อ สมแล้วที่เป็นเพื่อนสนิทของฉัน

                    ไม่ต้องห่วงหรอกแอร์ ตอนนี้ฉันยังไม่คิดจะมีแฟนหรอก ขอเกาะแอร์ไปก่อนล่ะกัน เท่ออกขนาดนี้อ่ะ ไม่รักก็บ้าแล้ว เหมือนกันนะยัยอาย เธอน่ารักออกอย่างงี้ฉันจะไม่รักเธอได้ยังไงเล่า

     

                   

                   

                   

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×