คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ....... Chapter IV เมกาเนะคุมะ Kiss คุโรเนโกะ.......
....... Chapter IV “เมกาเนะคุมะ Kiss คุโรเนโกะ”.......
หลังจากที่เทะสึกะได้พูดคุยอะไรต่อมิอะไรกับพวกยูคิมูระจนพอใจทั้งสาว ๆ แล้วก็เขาแล้วก็พาพวกเธอไปส่งที่สถานีใกล้ ๆ แล้วควรกลับมาหาอะไรทานในครัวแต่ในครัวก็มีเบ็นโตะ 2 กล่องที่ทานหมดเรียบร้อยแล้วเท่านั้น เทะสึกะถอนหายใจเล็กน้อยก่อนเดินเข้าไปหาแม่ครัวประจำบ้านที่นอนเอกเขนกอยู่บนโซฟา
“ฮือ โฮ โฮ ฮือ โฮ แง แง โฮ โฮ ฮือ ฮือ แง แง แง แง แง”
เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นดังระงมทั่วห้องจนเทะสึกะเกรงจะมีคนเข้าใจผิดว่า ห้องนี้มีผีแน่นอน...แต่ไงซะตอนนี้ในห้องก็เหมือนมีผีอยู่แล้วตัวหนึ่ง “เนเนะ...” เทะสึกะเข้าไปสะกิดแขนซานาดะเบา ๆ รายนั้นหันมาด้วยน้ำตานองหน้า ‘ท่าทางเป็นหนักกว่าที่คิดไว้นะ’ เขาคิดในใจ
“ฮือ ๆ อึก มีอะไร...” ซานาดะทำหน้าไม่พอใจที่มีคนมารบกวนเวลาโฮออกเธอ “หิว....ทำอะไรให้กินหน่อย” ตามปกติในหน้าที่คนรักผู้แสนดีต้องมานั่งปลอบใจแฟนสาวที่กำลังร้องไห้โฮ ๆ อยู่แต่บังเอิญว่าตอนนี้เทะสึกะกำลังหิวอยู่เพราะงั้น...กินก่อนแล้วคอยปลอบ...
ซานาดะนั่งจ้องหน้าสักพักก่อนจะลุกขึ้นไปทำข้าวเย็นให้คุณว่าที่สามีในอนาคตซึ่งมีซาวด์เอฟเฟคประกอบตลอดการทำอาหาร “ฮือ ฮือ โฮ แง แง ฮือ โฮ โฮ โฮ ฮือ ฮือ แง แง” ได้ยินเสียงนี้อย่างเดียวเลย...แล้วเทะสึกะแก้ไขปัญหานี่ยังไงล่ะ? ....คำตอบง่าย ๆ ที่ทุกคนต้องเดาออก...ปล่อยให้ร้องไปเดี๋ยวก็หมดแรงเอง....
“เสร็จแล้ว.....” จัดโต๊ะให้เสร็จสรรพแล้วค่อยไปเรียกให้เทะสึกะมาทานส่วนตัวเองก็กลับไปนอนร้องไห้ที่โซฟาตามเดิม “ฮือ ฮือ โฮ โฮ ฮือ แง แง แง แง แง แง” คงต้องทนฟังเสียงนี้ไปตลอดทั้งคืนล่ะนะ
“ซู้ด.....ซุปจืดไปหน่อย” ไม่ปลอบแล้วยังไงมาติเรื่องของกินอีกเจ้าค่ะ คุณชายเทะสึกะ “เนเนะ เธอใส่เกลือน้อยไปหรือเปล่า”
“หัดดูหน่อยได้มั้ยว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่!!!! แล้วชื่อของฉันก็ไม่ใช่เนเนะบ้าบออะไรของนายด้วย!!!” ซานาดะชักเริ่มทนไม่ไหวแล้วจึงหันไปตวาดใส่เทะสึกะสักรอบ แต่เชื่อได้เลยว่าต้องกลับไปร้องไห้ต่อแน่นอน “เห็นว่าร้องไห้ก็เลยปล่อยให้เธอร้องไห้จนพอใจไงล่ะ...ว่าแต่ซุปจืดไปนะ”
“.........” ไม่รู้จะหาคำพูดอะไรมาจัดการเจ้าแว่นเฉยที่เอาแต่กินอย่างเดียวดีแล้ว “เนเนะ ฉันไม่เข้าใจเธอจะร้องไห้ทำไมในเมื่อมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสักหน่อย” คำถามที่ปลุกอารมณ์โมโหของซานาดะให้พุ่งปี๊ดได้
“นายน่ะไม่เป็นไร! แต่ฉันน่ะ....คิดมั้ยว่าคนอื่นจะมองฉันยังไงถ้ารู้ว่าฉันหมั้นแล้วน่ะ” ซานาดะพยายามใช้เหตุผลที่ทำให้ตัวเองถูกมากที่สุด จะได้ออกไปจากชีวิตบ้า ๆ แบบนี้สักที “แล้วเธอจะแคร์เรื่องพวกนั้นทำไม...เป็นตัวของตัวเองแล้วก็....ยอมรับซะเถอะว่า เธอกับฉันหมั้นกันแล้ว” พูดเหมือนรู้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ยอมรับการแต่งงาน
“นายก็เลิกพูดแทงใจดำฉันซะทีเถอะยะ!! ....แล้วก็หยุดเรียกฉันว่า ‘เนเนะ’ ได้แล้ว” ถึงปากจะบอกอย่างนั้นแต่หน้าของซานาดะน่ะสิเริ่มสีออกแล้ว
“แต่ฉันว่ามันน่ารักดีออกนะ... ‘Genko’ เป็น ‘Neko’เหมาะกับเธอดี” เทะสึกะตั้งชื่อเล่นให้ซานาดะเสร็จสรรพถามว่าได้ความคิดนี้มาจากใครล่ะ? ก็....4 สาวตัวแสบที่มาเที่ยวบ้านเมื่อกี้ยังไงล่ะตัวต้นคิดเลย “ใครอนุญาตให้นายเอาชื่อฉันไปตั้งเล่นไม่ทราบยะ...”
“คนแต่งงานกันแล้วจะตั้งชื่อเล่นให้อีกฝ่ายได้หรือไงล่ะ....ฉันจะไปเตรียมน้ำอุ่น...เธอก็รีบมาทานข้าวเย็นเถอะ” ช่างทำหน้าที่คนรักได้ดีจริง ๆ ไม่มีความสนใจซานาดะสักอย่าง “บอกว่าอย่าตอกย้ำไงล่ะ เจ้าหมีบ้า!!!” ซานาดะปาหมอนอิงใส่เทะสึกะแต่รายนั้นกลับหลบได้เลยต้องมีนั่งชักดิ้นชักงอด้วยความโมโหอยู่ที่โซฟาต่อ
“....สักวันฉันจะจัดการเจ้าแว่นนั้นให้ได้.....” ซานาดะเอาหน้าซุกกับหมอนพร้อมคาดโทษเทะสึกะเอาไว้แล้ว “คุมะ (Kuma แปลว่า หมี) เหรอ....ฉันชอบชื่อนี้” โผล่หัวออกมาบอกว่าชอบชื่อซานาดะเรียกอีก
เช้าวันต่อมาข่าวเรื่องซานาดะมีแฟนผ่านทาง Facebook ของเจ้าแม่ข่าวสารนิโอก็แพร่สะพัดไปทั่วทั้งโรงเรียน ทั้งเสียงซุบซิบนินทาและสายตาทุกคู่เพ่งเล็งมาที่ซานาดะคนเดียว ...บอกได้คำเดียวว่า งานนี้ทำเอาซานาดะรู้สึกกดดันยิ่งกว่าตอนแข่งเคนโด้ระดับประเทศอีก
“.....อย่าให้ฉันเจอเธอนะ ยัยนิโอ...” ไฟแห่งความแค้นลุกโชนทั่วร่างใครมาเข้ามาใกล้ซานาดะตอนนี้... ‘ตายอย่างเดียว’ ....
หมับ! มือเรียวยาวคู่หนึ่งจับที่หน้าอกของซานาดะเต็มเปาเลย
“ฮิ ๆ วันนี้ก็ยังหน้าอกภูเขาไฟเหมือนเดิมเลยนะ ซานาดะ” เด็กสาวมือดีฉวยโอกาสตอนซานาดะเผลอจับหน้าอกของซานาดะเต็มมือ “อ่า.....มะ มารุอิ!! เธออีกแล้วเหรอ!?” ซานาดะไม่รู้จะโวยวายออกมายังไงดีแล้วไง
“หน้าตาบอกบุญไม่รับตั้งแต่เช้าเลยนะ...มีเรื่องบอกฉันได้นะ” เด็กสาวเข้ามาสะกิดแขนให้อีกฝ่ายบอกความลับให้เธอ...เธอมีรูปร่างเล็กแต่มีทรวดทรงอวบอึ๋มไม่แพ้ซานาดะ ผิวเนียนขาว ผมซอยสั้นสีแดงสดยาวประบ่า ดวงตากลมโตฉายแววความขี้เล่น จมูกโด่งเชิด ริมฝีปากบางอมชมพูดูน่ารัก
“ขอปฏิเสธยะ....” ซานาดะปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใยโดยสิ้นเชิงเพราะว่าสาวตรงหน้าเธอเป็นเจ้าแม่จอมปล่อยข่าวไม่แพ้ยัยตัวแสบเมื่อวานเลย... “เอ๋! บอกสักนิดไม่ได้หรือไงล่ะ...” รายนี้ก็พยายามจะเอาข่าวจากซานาดะให้ได้
“ก็บอกไม่ได้ก็คือไม่ได้ไงล่ะ....” ซานาดะปฏิเสธแล้วปฏิเสธอีก รายนั้นก็ตามแล้วตามอีกจนมาถึงห้องเรียนที่ซานาดะ ยูคิมูระ ยานางิ นิโอ ยางิวและมารุอิอยู่ห้องเดียวกันหมดเลย “ว่าไงจ๊ะ....” ยูคิมูระกับนิโอยิ้มหน้าระรื่นด้วยความสนุกที่ได้แกล้งสาวจอมโหดคนนี้
“ยังมีหน้ามาถามอีกเหรอ...ทุกสายตามองมาที่ฉันคนเดียวเลย” ซานาดะฟุบหน้าลงกับโต๊ะด้วยก่อนจะมีเสียงเอะอะโวยวายดังจากหน้าห้องเรียน
“รู้สึกว่าจะมากันแล้วนะ...” ยานางิพูดก่อนเสียงเอะอะนั้นจะเริ่มดังขึ้นเรื่อย ๆ
ซานาดะเงยหน้าขึ้นอย่างสงสัยกับคำพูดของยานางิ “เรนกะพูดแบบนี้หมายถึงอะไร...” ยานางิส่ายหัวส่วน 3 สาวที่เหลือก็นั่งอมยิ้มรอดูเรื่องสนุก ๆ อยู่ “ก็บรรดาแฟนคลับหนุ่ม ๆ ของเธอไงล่ะ คงได้ยินข่าวนั้นเข้าก็เลยแห่กันมาหาเธอไง....”
ใบหน้านิ่ง ๆ เปลี่ยนเป็นสีหน้าหงุดหงิดทันที ซานาดะคงกำลังโมโหไอ้พวกบ้าที่เอาวุ่นวายมาให้เธอแต่เช้าแบบนี้ “เรื่องนี้ปล่อยให้ฉันจัดการเอง....” แค่เพียงซานาดะเปิดประตูออกไปเสียงของหนุ่มก็เริ่มดังระงมขึ้นอีกรอบ “ท่าทางจะได้เจอเรื่องสนุกแต่เช้าเลยนะ....
“รุ่นพี่ซานาดะเป็นความจริงเหรอครับที่รุ่นพี่มีแฟนแล้ว!! ....ระ รุ่นพี่ซานาดะผมชอบรุ่นพี่ครับ กรุณาเปลี่ยนใจมาคบกับผมดีกว่าครับ....!!! รุ่นพี่ซานาดะยังชอบผู้ชายอยู่สินะครับ!!!!” คำถามมากมายหลั่งใหลเข้ามาไม่รู้จักหมดแต่ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องข่าวของนิโอ สารภาพรักแล้วก็ยืนยันความเป็นหญิงในตัวซานาดะ
“ซู๊ด..........เจ้าพวกงี่เง่า!!!!!”
ถ้าบอกว่าเสียงของพวกผู้ชายฝูงหนึ่งดังแล้วแต่พอมาเจอเสียงตะโกนของซานาดะ ผู้หญิงตัวคนเดียวแต่เสียงของเธอดังลั่นทั่วทั้งชั้นจนทุกคนต้องเงียบรอฟังสิ่งที่เธอจะพูด
“มีเวลาว่างกันมากใช่มั้ย!!! มาชุมนุมทำเรื่องไร้สาระแต่เช้าแบบนี้!!!...หนวกหู!!! น่ารำคาญ!!! พวกฉันจะเรียนกันแล้วอย่ามาสร้างความวุ่นวายแถวนี้ได้มั้ยยะ!!! ทุเรศ!!! งี่เง่า!!! พวกไร้สมอง!!! บอกกี่ครั้งกี่หนแล้วว่า....ฉันเกลียดพวกดุ้นน่ารังเกียจอย่างพวกนายที่สุด!!!! ไปให้พ้นหูพ้นตาฉันได้แล้ว!!!!....ตึง!!!!” ตวาดใส่เสร็จชุดหนึ่งก็ปิดประตูห้องเรียนใส่หน้าทันทีปล่อยให้พวกผู้ชายยืนอึ่งกันต่อไป
“แปะ ๆ คำพูดของเธอยังสุดยอดไม่เปลี่ยนเลยนะ” เพื่อนสาวดูจะสนุกสนานกับการเห็นซานาดะจัดการพวกผู้ชายด้วยคำพูดที่เชือดเฉือนถึงหัวใจ “พวกเธอก็มีแต่นั่งดูอย่างเดียวเหมือนเดิมเลยนะ” ยูคิมูระยิ้มแฉ่งเลยเพราะมันเป็นเรื่องจริง....โดยส่วนมากเวลามีผู้ชายเข้ามาล่ำเส้นเขตที่พวกเธอกำหนดไว้จะโดนซานาดะไล่ออกไปเป็นประจำ
“ว่าแต่ว่าซานาดะช่วยเล่าเรื่องแฟนหนุ่มของเธอให้พวกเราฟังหน่อยได้มั้ย?” เจ้าแม่แห่งข่าวสาวทั้ง 2 เริ่มทำงานอีกแล้ว “เรื่องสิ....ใครจะไปยอมบอกให้โง่ล่ะ” 2 สาวหันไปเป้าหมายไปหายูคิมูระกับยานางิแทน
“ยูคิมูระขอหน่อยได้มั้ย?” พอได้ยินที่มารุอิพูดเท่านั้นล่ะยูคิมูระก็กุมลงมองมือของนิโอที่เริ่มทำขยุกขยิกออกอาการคนโรคจิตชอบลวนลามสาว ๆ แล้ว “หึ ๆ โอเคเลย...” ทำมือโอเคพร้อมยิ้มแบบเจ้าเล่ห์
“ขอโทษด้วยนะ ซานาดะ....” นิโอค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้ซานาดะเรื่อย ๆ “หา?..... อี้! เธอจะทำอะไรฉันน่ะนิโอ” ซานาดะสะดุ้งโหยงเมื่อเห็นมือมรณะของนิโอ ตัวเองพยายามจะลุกหนีแต่โดนนิโอจับตัวเอาไว้ได้ก่อนซะแล้ว...
“ยะ อย่าน่า!!!!!”
เสียงร้องโหยโหนดังลั่นอาคารและในเวลาเดียวกันนั้นเอง....ที่โรงเรียนของเทะสึกะ “หืม!.....” เทะสึกะเหมือนจะสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง สงสัยเป็นนิวไทส์ “เมื่อกี้เหมือนได้ยินเสียงร้องของเนเนะ...คิดไปเองมั้ง” พูดแล้วก็ก้มกลับไปอ่านหนังสือต่อทันที
ในเวลาเลิกเรียน....ซานาดะเดินออกมาด้วยสีหน้าโกรธเคืองปนเขินอายหลังจากโดนนิโอกระทำชำเราโดยใช้นิ้วลวนลามร่างกายของเธอตลอดทั้งวัน ตามมาด้วยยูคิมูระกับมารุอิที่เดินตามมาง้อซานาดะ ยานางิกับยางิวที่เดินคุยตามประสาเพื่อนและคนสุดท้ายนิโอที่มีรอยแดง 5 นิ้วบนหน้าแล้วก็รอยข่วนอีกนับสิบได้จากการขัดขืนของซานาดะล้วน ๆ
“เก็นโกะ...นี่เก็นโกะยังงอนไม่หายอีกเหรอ” ยูคิมูระพยายามเข้าไปแหย่แต่รายนั้นทำแก้มงอนตุบป่องใส่เธอลูกเดียวเลย “ทั้งยูคิมูระแล้วก็มารุอิเล่นอะไรไม่เข้าเรื่อง...คิดว่าฉันอยากมีมากหรือไงไอ้แฟนเนี่ย”
“งั้นเหรอ.....แต่ว่าคู่หมั้นสุดหล่อของเธอน่ะมายืนรออยู่หน้าประตูใหญ่เลยนะ” ยานางิชี้ไปทางหน้าประตูใหญ่ที่มีชายหนุ่มหล่อเด่นเป็นสง่าถูกรุมล้อมด้วยสาว ๆ อยู่ “เทะสึกะ!!....คนบ้าบอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ต้องมารับฉันน่ะ” ซานาดะเดินแหวกฝูงคนเข้าไปหาเทะสึกะ
แต่ก็นะเทะสึกะยังไงก็เป็นเทะสึกะไม่ว่าร่างเล็กจะบ่นปากเปียกปากแฉะยังไงเขาก็ไม่สนใจ “ก็ฉันอยากมารับเธอนี่นา...เนเนะ” ตามความจริงเทะสึกะต้องการมาดูให้แน่ใจว่าไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับคู่หมั้นของเขา “ว่าแต่ทำไมเธอดูโทรมลงไปเยอะเลยล่ะ...”
“อ่า....ไม่มีอะไรทั้งนั้นล่ะ...แล้วก็หยุดเรียกฉันว่า ‘เนเนะ’ ด้วย” ซานาดะเบือนหน้าหนีสายตานิ่ง ๆ ของอีกฝ่ายจนไม่ทันได้รู้สึกเลยว่ามีม็อบครั้งใหญ่ก่อตัวขึ้นอีกครั้งแล้ว “รุ่นพี่ซานาดะครับ!!! ผู้ชายคนนี้มันเป็นใครกันหรือว่าจะเป็นแฟนของรุ่นพี่ซานาดะครับ!!!” ซานาดะทำหน้าเบื่อหน่ายกับความงี่เง่าที่ไม่รู้จักจบจักสิ้นของพวกผู้ชาย
“นี่มันเรื่องอะไรกัน...” เทะสึกะไม่สนใจพวกตรงหน้า เขาหันไปถามเรื่องราวจากคนข้าง ๆ “....ก็ไอ้พวกบ้าจากข่าวของยัยนิโอยังไงล่ะ เมื่อเช้านึกว่าจัดการเรียบร้อยไปแล้วนะ” ซานาดะถอนหายใจก่อนจะเดินเข้าไปเคลียร์เรื่องแต่มีมือของเทะสึกะก็มารั้งตัวเธอเอาไว้ก่อน
“ให้ฉันเป็นคนเคลียร์ให้ดีกว่านะ....”
พูดแล้วก็เดินเข้ามาจับไหล่ของซานาดะกะไม่ให้อีกฝ่ายเดินหนีไปไหนได้ “นะ นายจะทำอะไรน่ะพวกผู้ชายอยู่ตรงนู่นต่างหากล่ะ! เจ้าหมีบ้า!!...” ซานาดะไม่ได้สังเกตว่ามีแบ็คอัพข้างหลังกำลังแนะนำอะไรบางอย่างกับเทะสึกะอยู่ รู้สึกเหมือนความซวยมาจ่ออยู่ตรงหน้าเธอแล้ว.....
“อยู่เฉย ๆ นะ.......จุ๊บ” ริมฝีปากหนาของเทะสึกะทาบทับลงบนริมฝีปากบางของซานาดะอย่างแผ่วเบาและเนิ่นนาน ทุกคนในบริเวณนั้นต่างตะลึงงังด้วยความตกใจไม่คิดเลยว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น....ในขณะที่บรรดาเพื่อนสาวของซานาดะต่างส่งเสียงร้องอย่างสนุกสนานกับแผนการที่พวกเธอส่งซิกให้เทะสึกะเมื่อกี้
“แผนจูบพิสูจน์รัก....”
ความคิดเห็น