คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ...Chapter IX sleepless...
...Chapter IX ‘sleepless’...
หลังจากเหตุการณ์หวาน ๆ ครั้งนั้นทั้งโอนิและเบียวโดอินแทบจะตัวติดกันยิ่งกว่าตังเมไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดแถมช่วงนี้โอนิก็ตามใจ ห่วงและหวงเคะจอมป่วนของตัวเองอย่างเต็มที่และที่สำคัญที่สุดคือ เบียวโดอินดูว่าง่ายขึ้นเยอะตอนที่อยู่กับเมะของตัวเอง...ต้องเน้นเป็นพิเศษ (- -; ไม่มีเถียงไม่มีทะเลาะไม่มีทำลายข้าวของแต่ผลที่ตามมาคือ ขี้ใจน้อยสุด ๆ = =; #ไม่เข้ากับหน้าเลยนะ
“หาว~” โอนิยืนหาวไม่เกรงใจใครเลย
“เมื่อคืนนอนไม่หลับเหรอ?” มีแฟนมาคอยเป็นห่วงเป็นใยอยู่ข้าง ๆ
“อือ....สงสัยช่วงนี้จะคิดมากไปหน่อย”
“คนอย่างนายมีเรื่องให้ต้องคิดด้วยเหรอ?” เจอคำพูดเข้าไปเลยยื่นมือไปยีผมอีกฝ่ายอย่างหมั่นเขี้ยว
“ตามใจเข้าหน่อยพูดตอกซะเจ็บเชียวนะ”
“หึ ๆ ...เลิกคิดพุ่งซ่านแล้วไปซ้อมกันเถอะ” ต้องเดินจูงมือโอนิให้มาซ้อมไม่งั้นก็จะเอาแต่ยืนง่วงเหงาหาวนอนอยู่ตรงนี้
‘ก็ไอ้เรื่องที่ฉันคิดว่า ฉันกลัวนายจะไปเมะใส่ใครหรือเปล่าน่ะสิ’ ลืมไปเลยว่า เฮียเบียวเป็นเสะนี่นา...แล้วคิดว่าแฟนนายจะยอมไปเสะกับใครรึไง? มีแฟนเป็นตัวเป็นตันอยู่แล้วทั้งคน
“หน้าตาเหมือนคนไม่ได้นอนเลยนะ...” ทาเนกาชิม่ากับโทคุงาว่าเดินเข้ามาทักโอนิ ส่วนเบียวโดอินนั้นก็เดินแยกตัวไปซ้อมกับเพื่อนร่วมทีมคนอื่น
“ชัดเจนขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“ก็ไม่ค่อยมากแต่ถ้ามองก็รู้...มีปัญหาอะไรให้คิดรึเปล่า? ปรึกษาได้ ๆ” ที่ออกตัวรับคำปรึกษานี่ไม่ใช่อะไรนะแค่อยากรู้เรื่องชาวบ้านเท่านั้น (- -;
“......ไม่เอา...” ดีแล้วล่ะที่ปฏิเสธ
“เอาแบบนี้มั้ย? คืนนี้พวกเราหนีออกไปสนุกกันนอกค่ายแค่เพียงเมะ ๆ อย่างพวกเราก็พอ” คิดจะหาเรื่องให้บรรดาเมะโดนเคะของตัวเองงอนรึไง? เนี่ยยังไม่ทันได้เริ่มก็งอนแก้มป่องไปแล้ว 1 คน....
“ไม่ล่ะ เดี๋ยวหมอนั่นก็งอนฉันยิ่งขี้ใจน้อยอยู่ด้วย” หันไปมองแฟนตัวเองที่กำลังยืนคุยอยู่กับพวกโตโน่
“เอ๋!? ดะ เดี๋ยวนะ...อย่าบอกนะว่า พวกนาย....” ทำหน้าเหมือนคนตกข่าวครั้งสำคัญไป
“อือ....” ตอบสั้น ๆ แต่ได้ใจความสำคัญที่สุด
“(o[]o!!” หน้าของทั้งคู่...แต่หนักที่ทาเนกาชิม่าคนเดียว = =;
“บะ เบียวโดอิน!??” ยังไม่ค่อยเชื่อต้องไปถามกับคน ๆ นี้โดยตรง
“มีไร!!?...(-___-*” เล่นตะโกนถามข้ามคอร์ทกันเลยทีเดียว
“พะ พวกนาย 2 คน...นายกับโอนิเป็นแฟนกันแล้วใช่มั้ย!!!?” เจอคำถามนี่เข้าไปเล่นเงียบกันทั้งคอร์ท (-___-; เฮียรีบตอบไปเลยทุกคนรอฟังคำตอบจากเฮียอยู่นะ
“มะ....มัน... มันใช่แล้วมีปัญหารึไงล่ะห๊ะ!! (-////-” ตอบไปหน้าก็แดงไปด้วยทั้งเบียวโดอินแล้วก็โอนิ...
“=[]=!!! เอ๋!!!!!” เสียงดังสนั่นลั่นค่าย งานนี้ต้องจัดงานฉลองหน่อยแล้ว!!! (>[]<)/ #เอาไรเตอร์ไปเก็บ...
และแล้วข่าวที่ No.1 กับ No.5 คบกันก็แพร่กระจายจนรู้กันหมดทุกคนแล้ว...แต่คู่รักคู่ใหม่ก็ไม่ได้ใส่ใจถ้าหากจะได้ยินข่าวสาเหตุการคบกันที่มันจะถูกใส่สีตีไข่เกินความจำเป็น...ข่าวล่าสุดที่พวกเขาได้ยินคือ เบียวโดอินแบล็คเมล์โอนิแล้วบังคับให้คบกัน... (=___=’’
“ไง...” พออาบน้ำ ทานอาหารเย็นอะไรกันเสร็จเรียบร้อยเหล่าคอร์ท 1 ก็มารวมตัวกันที่เลานจ์อีกครั้ง โอนิเดินมาจุ๊บปากทักทายร่างบางที่กำลังนั่งเล่นอยู่ตรงโซฟาก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ แล้วโอบเอวบางให้เขยิบเข้ามาใกล้ ๆ
“นึกว่า เข้าไปนอนแล้วซะอีก...”
“เฮ้ ๆ ช่วยหวานเกรงใจคนอื่นหน่อยสิ” โตโน่เอ่ยปากแซวคู่รักน้องใหม่
“ปล่อย ๆ หน่อยก็ได้มั้ง” มีคิมิจิม่าคอยแซวช่วยอยู่ข้าง ๆ
“หึ ๆ หุบปากอยู่เงียบ ๆ แล้วไปอยู่กัน 2 คนเลย” แหวกกัดเพื่อนเล็กน้อยก่อนจะเหลือบเห็นโอนิกำลังเอามือป้องปากแล้วหาวอยู่เลย ‘สงสัยจะเหนื่อยแหะ วันนี้เห็นสัปหงกไปหลายรอบ’ เริ่มทำตัวเป็นแฟนที่ดีแล้วสินะ เฮียเบียว... T^T) ไรเตอร์ปลื้มใจหล๊ายหลาย
“นิไปนอนก่อนมั้ย?”
“ไม่เป็นไร...ฉันยังไม่ง่วง” ความจริงก็ง่วงแต่ไม่อยากห่างแฟนมากกว่ามั้ง (=///=
“แน่ใจนะ เดี๋ยวถ้าเกิดพรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาหน้าบูดยังกะไปกินรังแตนที่ไหนมาฉันไม่ช่วยนะ” ทำตามที่เขาบอกเถอะโอนิ อย่าดื้อ ๆ เดี๋ยวน้อยใจนะ
“ครับ ๆ ตามพระบัญชาเลย” แอบหยอกเล็กน้อยเลยโดนร่างบางตีแขนไปทีนึง
“...บอกตามตรงนะฉันแทบไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับนิ แต่ทีละเล็กทีละน้อยแค่ทีละเล็กทีน้อยก็นั่นล่ะสงสัยจริงถ้าฉันจะสามารถทำความรู้จักกับนิให้มากขึ้นมันคงจะดี...”
“...ฉันคิดว่านั่นน่ะต้องเป็นเราทั้งคู่”
“คิดเหมือนกันเหรอ...?” พูดแล้วก็เดินเข้าไปกุมมืออีกฝ่าย
“ใช่...”
“อืม... ถึงห้องแล้ว คืนนี้ห้ามนอนดึกล่ะ” ต่างคนต่างจ้องหน้าดู ๆ แล้วคงไม่อยากให้อีกฝ่ายไปสินะ
“ดูแลตัวเองด้วยนะ...” จุ๊บที่แก้มบอกราตรีสวัสดิ์ไปทีนึง
“งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ...” กำลังจะเดินกลับไปห้องของตัวเองแต่โอนิก็รั้งแขนไว้ก่อน
“...ขอบใจนะนิ” ชอบพูดให้แฟนตัวเองเขินหน้าแดงแล้วไปนอนอายม้วนในห้องตลอด (-//////- สวีทหวานออกนอกหน้าเกินไปแล้วนะ
“อะ อื้อ” รีบเดินกลับห้องทันที...ในตอนนั้นเองที่ทั้งคู่ได้เรียนรู้ถึงความทุกข์ที่อยู่ในประโยคบอกลาว่า ‘เจอกันในวันพรุ่งนี้’...
“อะ โอนิ =[]=;; ทำไมหน้านายมันดูโทรมกว่าเดิมอีกล่ะ” ตื่นเช้ามาไม่ทันไรพวกทาเนกาชิม่าก็ต้องมาเจอสภาพคนอดหลับอดนอนของโอนิ เห็นแล้วมันอยากจะกลับไปนอนอีกรอบจริง ๆ #เกี่ยว??
“หือ?....” ทำหน้ามึน ๆ ใส่แล้วแบบนี้จะซ้อมไหวมั้ยเนี่ย!??
“คะ ใครก็ได้ไปตามเบียวโดอินมาที...!!” ถึงขนาดต้องตามแฟนโอนิมาเลยทีเดียว
“อย่าเลย...ฉันไม่อยากให้หมอนั่นเป็นห่วง”
“งั้นก็ทำตัวให้มันดี ๆ หน่อยเส่!! (o[]o;” ทาเนกาชิม่าเริ่มเครียดกับคู่นี้แล้ว “ลองดื่มนมก่อนนอนยัง?...” ต้องรีบหาวิธีแก้ก่อนเพื่อนจะเดี้ยงไปซะก่อน
“ดื่มเป็นลิตรก็ไม่หลับ.. (= =^”
“ละ แล้วลองเปลี่ยนท่านอนยัง? หากิจกรรมทำก่อนนอนยัง? ดื่มพวกน้ำสมุนไพรมั้ย? ระ หรือทำจิตใจให้ว่าง ๆ เข้าไว้...” มันแนะให้เป็นชุดเลย แสดงว่าเป็นบ่อยเวลาง้อโทคุงาว่าไม่ได้แน่นอน (- -;
“เปลี่ยนหลายท่าจนจะเอาเท้าก่ายหน้าผาก... ลองถักไหมพรมจนได้ตุ๊กตาคู่ (นิ-เบียว) มาคู่นึงแล้ว... ฉันไม่ดื่มพวกน้ำสมุนไพรเพราะเบียวโดอินไม่ชอบกลิ่นอะไรที่มันฉุนเตะจมูก?? ลองแล้วแต่ว่างไม่ได้...” นู่นแนะเป็นชุดส่วนนี่ตอบเป็นชุดไม่เกรงใจใครเลย
“แล้วลองนับแกะดูรึยัง?...” โทคุงาว่าพูดขึ้นมาแบบนิ่ง ๆ ตามแบบฉบับของตัวเอง
“ก็ลองแล้วแต่ว่า........” ลองนึกสภาพตัวเองนอนนับแกะ ‘แกะตัวที่ 1 แกะตัวที่ 2 แกะตัวที่ 3 ลิงตัวที่ 4 ลิงตัวที่ 5 เบียวโดอินตัวที่ 6 เบียวโดอินตัวที่ 7...’ ไหงมันเปลี่ยนจากแกะไปเป็นลิงแล้วมาจบลงด้วยแฟนเฮียได้ล่ะเนี่ย = =’
“ทำไมไม่ลองใช้หมอนข้างดูล่ะเผื่อได้ผล...” คาจิกับอิริเอะเข้ามาชุมนุมสนทนาด้วย
“หมอนข้าง? แล้วมันจะไปหาหมอนข้างมาจากไหนล่ะ”
“ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นหมอนข้างตลอดไปนี่นา อาจเป็นหมอนหรือตุ๊กตาก็ได้”
“.......” ปล่อยให้พวกเพื่อนช่วยคิดไปส่วนตัวเองก็เหลือบมองแฟนที่เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จมาด ๆ กลิ่นแชมพูสบู่ยังหอมอบอวลทั่วร่างอยู่เลย ‘หมอนข้างงั้นเหรอ...’ คงจะไม่ใช่แบบนั้นใช่มั้ย!? เฮียโอนิ... =[]=;;
“นิ?....ทำไมหน้าเป็นแบบนั้นไม่ได้นอนอีกแล้วเหรอ?” เห็นแฟนเดินมาเลยทัก
....หมับ...!!? ไม่พูดพล่ามทำเพลงอะไรมากมาถึงก็คว้าร่างบางมากอดแบบไม่ทันให้ใครได้ตั้งตัวเลย พร้อมใจกันยืนค้างทั้งคอร์ท (=[]=!! พอมีแฟนแล้วใจกล้าขึ้นเยอะเลยนะ.. โอนิ (- -‘
“นิ!? นิ! ดะ เดี๋ยวก่อนสินิ!! ปล่อยก่อน...คนมองกันเต็มเลยนะนิ!! (o////o” เอามือทุบอกแกร่งบอกให้อีกฝ่ายรีบปล่อยแต่ทำยังไงโอนิก็ไม่มีท่าทีจะปล่อยสักที
“นิ...คืนนี้ว่างมั้ย?” นี่ยังเช้าตะวันยังส่องตูดไม่หมดเฮียก็ถามถึงตอนเย็นซะแล้ว...แถมถามโดยใช้น้ำเสียงอ้อน ๆ นิดนึงด้วย (-.,,,,- หึ ๆ ๆ ๆ ๆ เรียบร้อยแน่ ๆ
“อะ เอ๋!? (‘ ‘!?” ทั้งอายผสมกับงง
“มานอนเป็นเพื่อนฉันนะ...” ถามไม่เกรงใจคนรอบข้างที่ได้ยินกันบ้างเลย
“เอ๋!!!!!!! (=[]=!!!” ตะโกนลั่นตึกกันอีกสักรอบ
“งืม.....(.////.)” ไม่รู้ว่าให้มานอนด้วยทำไมแต่ก็ยอมมาเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เฮียเบียวคงจะกำลังคิดไปต่าง ๆ นา ๆ อยู่แน่นอน ....พวกเคะนี่ชอบคิดไปเองอยู่เรื่อย...
“ขอโทษนะนิที่ต้องให้มานอนด้วย” แต่ก่อนที่จะขอโทษกรุณาช่วยอธิบายอะไรให้แฟนนายเข้าใจก่อนที่จะคิดลึกสุดใจไปมากกว่านี่...
“มะ ไม่เป็นไร...” เหลือกเห็นตุ๊กตาคู่บนหัวเตียงเป็นตุ๊กตารูปเขากับโอนิ “นิ...ขอตุ๊กตาตัวนึงได้มั้ย?” คลานเข้าไปหยิบก่อนที่แฟนจะอนุญาตซะอีก (- -;
“จะเอาตัวไหนล่ะ?...” เดินมานั่งที่เตียงเห็นร่างบางเลือกหยิบตุ๊กตารูปเขามากอดอยู่เลย ‘รู้สึกเคืองนิด ๆ แหะ...’ เคืองได้แม้กระทั่งตุ๊กตาที่ตัวเองทำเองเนี่ยนะ (=___=^
“แล้วเจ้าโทคุงาว่ากับอิริเอะล่ะ มันก็จะ 4 ทุ่มแล้วนะยังไม่เห็นมาเลย”
“เดี๋ยวพวกนั่นก็มาเองแหละ” พอดีว่าโทคุงาว่ากับอิริเอะขอมูฟไปนอนกับแฟนคืนนึงแต่โอนิไม่คิดจะบอกให้ร่างบางรู้เลยสักนิด.... “ตอนนี้นอนได้แล้วน่า...” พูดแล้วก็จับแฟนนอนราบกับเตียงก่อนจะเอนตัวนอนลงตาม...
“อึดอัดเปล่าเนี่ย...?” ถามนิดนึงเพราะไซส์ตัวของพวกเฮียเกือบ ๆ เท่ากันเลย
“อืม...ไม่หรอกน่า นอนเถอะ..” กอดเอวบางหลวม ๆ แล้วหลับตาพริ้มสูดกลิ่นแชมพูหอมอ่อน ๆ จากผมสีบลอนซ์นั้น
“นิ....?” จะหันไปคุยด้วยหน่อยปรากฏว่า ร่างสูงนอนหลับสนิทอย่างรวดเร็วได้ยินเสียงกรนเบา ๆ ด้วยล่ะ ‘นี่นายพาฉันมาเพื่อการนี่ใช่มั้ยเนี่ย..=[]=!!?’ ได้มีงอนแน่งานนี้
‘ไม่ต้องเอาอะไรมาช่วยแค่นอนกอดแฟนก็หลับแล้ว’
ความคิดเห็น