คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 8 .....ความแตก!!!!
(= =;;;) หน้าทุกคน...
(TT^TT) หน้าป้าเบียว...
“อา....เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะเบียวโดอิน” อิริเอะขอทบทวนสิ่งที่ตัวเองได้ยินมาอีกรอบนึง...จะได้รู้ว่าสิ่งที่ตัวเองได้ยินเมื่อกี้แค่หูฝาดไปเท่านั้นเอง (= =;;;;
“กุงเกงนัยของน้องเบียวหายไปอ่ะ...งือๆๆ T^T” นู๋เบียวมาซะน่ารักเชียวนะ กาก๊ะ!!!???
“ปะ ไปทำยังไงถึงหายไปได้ล่ะเนี่ย... (- -;;” เหล่าหนุ่มทำหน้าลำบากใจสุดซึ่งเพราะไม่รู้ว่าจะช่วยนู๋เบียวยังไงดี..
“ไม่รู้...อิริเอะขอยืมกุงเกงในนายมาใช้หน่อยดิ” เฮ้ย!!!! เป็นผู้หญิงจะไปใช้กางเกงในปู้ชายได้ยังไงกันอ่ะ..นู่เบียว!!! =[]=
“โอเค..โอ...จะบ้าเหรอ!!!! นายเป็นผู้หญิงนะจะไปใส่กางเกงในผู้ชายได้ยังไงกันล่ะ!!” คุณหมอสุดหล่อรีบปฏิเสธทันควันเลย (- -;
“ฮือๆๆๆ แต่นั้นเป็นความเป็นชายของนู๋เบียวเลยง่ะ T^T” ยังจะพูดแอ๊บแบ๊วอีกสภาพอย่างป้าน่ะแอ๊บยังไงก็ไม่ออกแล้วล่ะ (- -;;;
“นายจะกลัวไปทำไม...ก็อีแค่กางเกงใน...ผู้หญิงน่ะ ถ้าเธอไม่ใส่แล้วเธอจะเอาไปทำอะไรไม่ทราบห่ะ? จะเอาไปให้เจ้าทาเนกาชิม่าเอาสวมหัววิ่งรอบค่ายรึไง? (- -)” ช่างเป็นความคิดที่ชาญฉลาดมากเลยค่ะโอนิซัง (= =;;
“ก็ดีนะ...เวลาดมจะได้สดชื่น...จะบ้าเหรอ!! =[]= ฉันไม่ใช่พวกโรคจิตนะเห้ยที่จะไปทำอะไรน่ารังเกียจๆแบบนั้นได้น่ะ..เห็นเจ้าชู้เจ้าเล่ห์คาสโนว่าแบบนี้แต่เป็นสุภาพบุรุษกับผู้หญิงนะครับเออ..” ทาเนกาชิม่ารีบออกปากแก้ตัว...
“แล้วถ้าฉันยื่นกางเกงในมาให้แกจะทำไม..ชูจิ?” โอมาการิพูดพร้อมกับยื่นกางเกงในผู้หญิง (ของป้าเบียว) มาให้คู่หูตัวเอง...ไปเอามาจาก ณ ที่หนใดเนี่ย?
“ทำ!... โอย.. กลิ่นลาเวนเดอร์หอมชื่นใจ ^^) ฮะ เฮ้ย!!! แกเอามาได้ไงเนี่ย ริวจิ!!!” ตกใจรีบโยนลงพื้นทันทีเมื่อกี้ยังเห็นคว้ามาดมฟอดหนึ่งอยู่เลยนะ.. (= =;;;;
“อ๋อ...พอดีว่ามีคนเอามาให้น่ะกลัวคุณนายไม่มีใส่เพิ่มแต่ก็ดีแล้วล่ะ...ในเมื่อความเป็นผู้ชายหายไปแล้วก็เอาความเป็นผู้หญิงใส่เข้าไปแทนเลย”
“ไม่เอาเว้ย! ฉันเป็นผู้ชายต่างหากล่ะ!!” ยังดื้อเถียงสู้คนอื่นต่อไป
“ผู้ชายอะไร....ตัวเล็กมีทั้งก้นทั้งนม (- -) เฮ้อ...แถมเสียงก็เล็กแรงก็น้อยบอบบางแค่ลมพัดก็ปลิวได้ง” โอนิช่างกัดได้รุนแรงมากค่ะ...แต่ละคำแทงโดนใจป้าเบียวฉึกๆๆๆ (= =; กระอักเลือดตายรึยังเนี่ยป้า?
“แกไม่ได้เป็นอย่างฉันมั้งแล้วจะรู้สึก (++- -)” เปิดปากพูดไม่ทันไรก็ปล่อยไฟฟ้าใส่กันซะแล้ว
“ไม่มีทางหรอก....” โอนิทำเป็นยักไหล่ไม่สนใจ
“หึ!...พูดแบบนี้เดี๋ยวแม่ก็เปิดกระโปรงคลุมหัวเลยหนิ!!!!” ฮะ เฮ้ย!!!! แค่โทคุงาว่าเห็นคนเดียวก็แทบจะควักตาออกไปล้างแล้ว!! ไม่ต้องเอาออกมาโชว์เลยนะเดี๋ยวก็ไม่ได้เป็นเจ้าสาวจริงๆหรอก =[]=
“อย่าเชียวนะ...ไม่งั้นวันนี้ฉันจะให้เจ้าทาเนกาชิม่าเข้าไปนอนกับเธอด้วยเลยนะ (- -+” โอนิซังเล่นเอาเจ้าตัวแสบมาขู่แบบนี้แล้วป้าเบียวจะกล้าทำงั้นเหรอ.... (= =;; ยังไม่อยากเสียสาวตอนนี้...
“ชิ...! ไปเข้าห้องน้ำดีกว่า..” กำลังจะเดินไปแต่ต้องหยุดชะงักกึกที่โทคุงาวะเอื้อมมือกระตุกแขนเสื้ออีกฝ่ายเบาๆ เงยหน้ามองอีกฝ่ายเชิงอ้อนวอนให้ไปเป็นเพื่อนเพราะเป็นคนเดียวที่รู้เรื่อง..ป้าเบียวในห้องน้ำ (= =;;;; สรุปง่ายๆใช้เด็กเป็นยามเฝ้าหน้าห้องน้ำนั้นเอง..
“....อีกแล้วสินะ...” ฝ่ายนู่นก็แอบบ่นพึมพำเบาๆก่อนจะเดินตามคุณนายไปแต่โดยดีเพราะไม่ได้เดี๋ยวเจอลิงอ้อนอีก (- -;;;; เพิ่งจะรู้นะว่าโทคุคุงแพ้ลูกอ้อนของกอลิล่า.. #โดนลูกเทนนิสกระแทกหน้า!
“หือ.....!?” ไม่รู้ด้วยสายตาดีๆของคิมิจิม่าหรือว่าเป็นเพราะความบังเอิญที่ดันไปเห็น 2 คู่อริที่เจอหน้ากันเป็นต้องอันแยกเขี้ยวใส่กันทุกรอบกำลังเดินตามกันไปไหนก็ไม่รู้....ด้วยความอยากรู้อยากเห็น (เสือใส่เกือก) ก็เลยแอบเดินตามไปด้วยอีกคน..
“ยะ อยู่ตรงนี้อย่าไปไหนรู้มั้ย?”
“ถ้าจะระแวงขนาดนั้นให้ฉันไปคุมเธอถึงหน้าประตูเลยไม่ดีกว่าเหรอ” พูดยียวนกวนประสาทป้าสักเล็กน้อยจนคนอยู่ข้างหลังแอบสงสัยในความสัมพันธ์แปลกๆของคู่นี้แล้ว..เดี๋ยวจะตีกันก็ตีกันจนค่ายแทบแตกแต่พอมาดีกัน...ก็ดีกันอย่างไม่น่าเชื่อ
“หึๆ ดูปากณัชชาดีๆนะ.. ‘ฝัน ไป เถอะ ยะ!!’” พูดจบก็สะบัดก้นเดินเข้าห้องน้ำทันที
“เป็นณัชชาที่น่าจับมาตีก้นชะมัดเลย..” เอ่ยถึง (ป้า) น้องณัชชาสักเล็กน้อยก่อนจะกลับมาทำหน้าที่ยืนเป็นยามเฝ้าหน้าห้องน้ำไม่อนุญาตให้ใครเข้าห้องน้ำจนกว่าคนข้างในจะทำธุระเสร็จ...อย่าพูดอย่างงั้นอย่างงี้เลยนะแม้แต่โค๊ชทั้ง 3 เองโทคุงาวะก็ไม่ยอมให้เข้าไปเลย (= =;;;
“ไปญาติดีกันตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย” ลอบมองอยู่ห่างๆจนคนที่เดินผ่านมาอย่างโมริกับโอจิรู้สึกสงสัยเลยเดินเข้าไปแจมด้วย ^w^) เรื่องของรุ่นพี่พวกรุ่นน้องอยากจะรู้อยู่แล้ว...
“ใครกับใครเหรอครับรุ่นพี่คิมิจิม่า?”
“ก็โทคุงาวะกับเบียวโดอินน่ะสิ...พวกนั้นน่ะ....เฮ้ย! นี่พวกนายมาได้ไงเนี่ย!?” ตกใจเฮือกๆๆๆ เมื่อเห็นรุ่นน้องเข้ามาทักไม่ทันได้ตั้งตัว
“เอ๋!... จริงเหรอครับ!!!! OoO)” ทำหน้าประหลาดใจก่อนเข้าร่วมวงขอดูด้วย....
“สะ เสร็จแล้ว (=/////=)” เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสีหน้าเขินอายสงสัยว่าคงจะยังไม่ชินท่าคร่อมชักโครกของป้าเบียวแน่นอนเลย (- -;;;
“..เวลาเข้าห้องน้ำทีไรออกมาต้องหน้าแดงตลอดเลยนะ...เห็นแล้วเธอนี่มันน่ารักจริงๆนะ” ยิ้มบางพร้อมกับเอามือลูบแก้มแดงๆน่าฟัดน่าหอมแผ่วเบา
เพี๊ยะ!!!
“บอกกี่ครั้งแล้วว่า..อย่ามาทำเหมือนฉันเป็นผู้หญิง! ฉันไม่ชอบ..!!” ปัดมือของอีกฝ่ายออกจากหน้าตัวเองพร้อมทั้งชักสีหน้าไม่พอใจที่อีกฝ่ายมาทำแบบนี้กับเธอ...
“แต่ว่าเธอก็ไม่ใช่ผู้ชายเหมือนกัน...ถ้าเธอยังขืนทำตัวแบบนี้จะไม่มีอยากจะช่วยเธอหรอกนะ” เห็นคุณนายทำตัวไม่ดีแบบนี้แล้วมันอยากจะสั่งสอนอะไรสักหน่อย...ดีไม่ดีอาจจะลากไปสอนกันตัวต่อตัวถึงในห้องเลยก็ได้... #เฮ้ย!!!!! =[]=
“อย่าให้ช่วยตายล่ะ! แบร่!!” ไม่ให้ความร่วมมือไม่พอยังจะแล่บลิ้นใส่อีก (- -;; ไม่เคยเป็นลิงนิสัยดีๆว่านอนสอนง่ายเลยนะ
“เดี๋ยวก็จับอุ้มพาดบ่าเลยหนิ (= =;” พูดไม่พอต้องทำท่าจะเข้าไปอุ้มด้วย
“เฮ้ย!!....อย่านะ (- -;; ข้างล่างลมยิ่งเย็นๆอยู่” เจอคำพูดแบบนี้โทคุงาวะจะอยู่เฉยได้ไงรีบถอยห่างออกมาทันที....เพราะภาพแกรนด์โอเพนนิ่ง (กระโปรงเปิด) ผุดขึ้นมาในหัวเขาอัตโนมัติ... โทคุคุงสติอย่าเพิ่งตบะก่อนนะจ๊ะ (‘ ‘;;;
“อะ เอ่อ...รีบกลับห้องเถอะ เดี๋ยวฉันไปส่ง (-////-” จูงมืออีกฝ่ายไปที่ห้องอย่างรวดเร็ว...และทั้งหมดอยู่ในสายตาของพวกคิมิจิม่าเรียบร้อยแล้ว
“ผะ ผู้หญิง!! เมื่อกี้ได้ยินมั้ยฮะ! รุ่นพี่โทคุงาวะบอกว่ารุ่นพี่เบียวโดอินไม่ใช่ผู้ชาย!” โมริถึงกับอ้าปากค้างทันที...แต่ว่าเมื่อกี้โทคุคุงยังไม่ปริปากออกมาสักคำเลยนะว่า ป้าเบียวเป็นผู้หญิง (= =;;;
“เอ่อ....นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย...” ถึงกับพูดอะไรไม่ออกเลยทีเดียว
“หา!!! เบียวโดอินไม่ใช่ผู้ชาย!!!?” เหล่าคอร์ท 1 ถึงกับตะโกนลั่นคอร์ทจนได้ยินไปถึงไหนต่อไหนจนหยุดซ้อมแล้วหันมายืนฟังข่าวต่อไปมั้ง...
“จุ๊ๆๆๆ เบาๆหน่อยสิฮะอันนี้พวกผมก็เพิ่งได้ยินมาเท่านั้นเองล่ะ...” โมริทำเป็นจุ๊ปากบอกให้พวกรุ่นพี่เบาๆ
“ว่าแต่ว่า...ไอ้เบียวโดอินถ้ามันไม่ใช่ผู้ชายแล้วจะเป็นอะไรวะ หรือว่ามันเป็นตุ๊ด!!!!” โตโน่พูดซะทุกคนสะดุ้งโหยงเลย (= =;; ป้ามิใช่ตุ๊ดนะป้าเป็นปู้หญิงต่างหาก..
“ไม่ใช่แล้วมั้ง...แต่ว่าช่วงนี้เบียวโดอินก็ดูตัวเล็กบอบบางยังกะผู้หญิงแถมพวกโค๊ชยังสั่งให้หมอนั่นไปซ้อมอยู่คนเดียวบ่อยๆด้วยสิ” คิมิจิม่าแย้งขึ้นมาก่อนจะเหล่พวกโอนิที่เอาแต่ยืนนิ่งไม่แสดงความคิดเห็นอะไร... “พวกนายคิดว่าไง...?” หันไปถามพวกโอนิ
“....เอ่อ....หมอนั่นจะเป็นอะไรแล้วมันเกี่ยวกับฉันด้วยเหรอ (- -;;;” ไม่รู้จะตอบอะไรขอเนียนปัดไปก่อนล่ะกัน...
“งั้นเหรอ...ถึงนายไม่เกี่ยวแต่เด็กของนายน่ะเกี่ยวไปแล้วเห็นเดินตามเบียวโดอินต้อยๆไปห้องน้ำอยู่เลยไม่กลัวหมอนั่นไปทำอะไรเด็กนายรึไง?” โตโนะพูดออกมาฉอดๆไม่ได้ดูเลยว่า 2คนที่กำลังพูดเดินเข้ามาร่วมวงด้วย
“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า...ฉันไม่ทำให้มัน ‘ตาย’ หรอกเพราะงั้นพวกแกก็อย่าห่วงมันให้ออกนอกหน้ามากนัก” กระแทกเสียงอย่างประชดประชันเพื่อนร่วมคอร์ทอย่างแรงไม่ใช่แค่เสียงอย่างเดียวสีหน้าก็ออกมาหมดเลย..
“เอ่อ...โทษที..แล้วนายหายไปกันมา?” โอนิเลิกคิ้วมองสาวเจ้าที่โกรธงอนเรียบร้อยอย่างแปลกใจเพราะไม่เคยเห็นลิงงอนเลย.. (- -;;;
“แล้วนายจะถามฉันทำไมล่ะ!? ทำไมไม่ถามไอ้เด็กคนดีของนายล่ะ!!” ประชดประชันใส่แล้วเดินสะบัดก้นออกไปหาเด็กมาช่วยซ้อมด้วยทันที... ง่ายๆหาเด็กมาระบายอารมณ์นั้นเอง (= =;;
“เป็นอะไรของยัยนั่น (พูดเสียงอ่อน) กันนะ...แล้วสรุปพวกนายหายไปไหนกันมาล่ะ” คุยกับคุณนายไม่รู้เรื่องก็ต้องมาคุยกับรุ่นน้องคนสนิทแทน
“เอ่อ.....พาไปที่ห้องบังคับใส่กางเกงใน (ผู้หญิง) น่ะครับ (-///////-)” พอได้ยินคำตอบแบบนี้แล้วโอนิอยากบีบคอแล้วก็ตัดลิ้นตัวเองตายจริงๆเลยที่ดันไปถามเรื่องแบบนี้กับเด็กน้อยอินโนเซนต์ซะได้
“อา...โทดทีนะถือซะว่าเมื่อกี้ฉันไม่ได้ถามนายล่ะกันนะ (=////=” ไม่ทันแล้วล่ะมั้งค่ะ โอนิซัง...
“ครับ...” เอ่ยตอบพร้อมหน้าแดงด้วยความอายอย่างเหลือล้น
“แล้วนี่พวกเราจะทำไงกับเบียวโดอินล่ะ... เดินงอนไปไหนแล้วก็ไม่รู้” อิริเอะเรียกทุกคนกลับมาจัดการอารมณ์ขึ้นๆลงๆผสมขี้วีนของนางเอกคนสวย??? ของเรื่อง (- -;;;
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!” แต่ยังไม่เปิดกองประชุมก็มีเสียงร้องของเบียวโดอินร้องดังลั่นมาจากคอร์ท 16 #ทำไมป้าไปซะไล่เลยอ่ะ =[]=!!!! กรี๊ดสาวแตกแบบนี้คงไม่มีต้องไปปิดชาวบ้านแล้วล่ะมั้งค่ะ ป้าเบียวววววววววว
“ซวยแล้วไง!!!!!!” ไม่ประชุมแล้วรีบไปช่วยยัยตัวสร้างปัญหาก่อนดีกว่า.....
“โธ่เว้ย!! ไอ้แมวบ้าดันโดดมาไม่ให้สุ่มให้เสียงใจหายหมดเลย” เอามือกุมหน้าอกปรับสีหน้าหลังตกใจเพราะแมวดันมาโดดลงมาจากต้นไม้ตัดหน้าเบียวโดอินจนเจ้าตัวเผลอหลุดเสียงร้องแสนหวาน?? สิบแปดหลอดออกมาดังลั่นค่ายระเบิดเลยทีเดียว... “จะมีคนมาได้ยินมั้ยเนี่ย?”
“ชัดเลยครับอาเจ้..” จอมหัวโจ๋ไซส์ยักษ์ถึงจะไม่เท่าโอนิที่เจ้าตัวสนใจได้หรอกนะ
“ฮะ เฮ้ย!!! พวกแกมาจากรูไหนเนี่ย!!?” ตกใจอย่างแรงเลยหนิที่เห็นว่ามีคนมาได้ยินไม่ใช่แค่คนเดียวนะแต่ตั้ง 3 คนแหนะ!!!! #ซวยแล้วไงล่ะป้าเบียว =////=)
“ก็ว่าจะไปกดน้ำกินสักหน่อย... ดันมาเจอสาวน้อยร้องเสียงหลงอยู่ตรงนี้ซะได้” ยิ้มเยาะอย่างสะใจที่มาเห็นของลับดีๆในค่าย
“สาวน้อยอะไรของพวกแกฟะ..!! ไอ้พวกเด็กเมื่อวานซืน!!” พยายามเถียงสู้แต่ขาดันก้าวถอยหลังจนแทบติดกับกำแพงอยู่แล้ว..
“ไม่ใช่สาวน้อยแล้วเจ้เป็นอะไรล่ะ...เมื่อกี้ยังได้ยินแว่วๆมาว่า เจ้ไม่ใช่ผู้ชาย...กรี๊ดซะเสียงแหลมแบบนี้ถ้าไม่เป็นผู้หญิงก็เป็นตุ๊ดใช่มั้ยล่ะ..? เจ้” ซาซาเบะกับแก๊งเดินเข้ามาปิดล้อมไม่ให้เบียวโดอินหนีรอดไม่ไหนได้..
“ฉันบอกว่าเปล่าไงล่ะ!!!” ง้างมือแล้วตบเข้าหน้าซาซาเบะแต่อีกฝ่ายดันคว้าข้อมือได้ซะก่อน
“ข้อมือเล็กยังกะผู้หญิง..หรือว่า...” พูดพร้อมกับเลื่อนสายตาลงมองที่ภูเขาลูกใหญ่ของเบียวโดอิน “เจ้จะเป็นผู้หญิงสินะ...เห็นช่วงนี้ใส่เสื้อหนาชิ้นตลอดนี่นางั้นก็ขอพิสูจน์หน่อยดิว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่...” พูดแล้วก็บอกให้เพื่อนอีก 2 คนช่วยจับแขนเบียวโดอินไว้ก่อนจะเอื้อมมือจับที่ซิปหมายจะปลดซิปเสื้อออก... จะทำแบบนั้นให้เสียเวลาทำไมเนี่ย!!! แค่ถอดกางเกงก็เรียบร้อยแล้ววันนี้ใส่กุงเกงในปู้หยิงมาด้วย.. #เฮ้ย!!!!
“จะทำอะไรน่ะ..ปล่อยฉันนะ!!” พยายามดิ้นสุดแรงเกิด “ไม่นะ!!!!!!” ดิ้นแล้วก็ดิ้นแรงๆจนแขนหลุดจากพันธนาการและในขณะเดียวกันนั้นเอง...
“เบียวโดอิน!!!!” กององครักษ์เพิ่งจะวิ่งมาถึงที่เกิดเหตุซึ่งคนแรกที่วิ่งนำมาก็คือ โอนิตามด้วยโทคุงาวะกับทาเนกาชิม่า...
ผั๊วะ!!!
ผลัก!!!
เพี๊ยะ!!!!
ตุบ!!!!??
“งืม.....” เอามือมาบังหน้าเอาไว้ทั้งๆที่พวกซาซาเบะนอนไปกองกับพื้นด้วยฝ่าบาทพิฆาตของคุณนายไปเรียบร้อยแล้ว...สงสัยจะกลัวจัดเลยสะบัดมือกระหน่ำรัวๆๆๆๆๆๆๆตบตีพวกซาซาเบะไม่ยั้งจนนอนสลบค้างที่สร้างความประหลาดใจ & ตื่นตะลึงแก้พวกโอนิเป็นอย่างมาก...เนี่ยยืนอ้าปากค้างกันเป็นแถวแล้ว.. #เดอะ วินเนอร์...เบียวโดอิน!!!!???????? แถมทิ้งท้ายด้วยเพราะดันใส่แรงไปเยอะนิดนึงมือเลยโดนซิปจนรูดลงมาเปิดหน้าอกสวยๆแก่บรรดาหนุ่มๆได้ยลโฉมกัน.. (- -;;;;
‘จะตกใจที่นอนกองอยู่หรือว่า...ไอ้อกนั้นดีล่ะเนี่ย’
ความคิดเห็น