คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 7 ...โรงอาบน้ำ & กองทัพแม่บ้าน...
ตอนที่ 7 ...โรงอาบน้ำ & กองทัพแม่บ้าน...
“เฮ้อ...แบบนี้ดีแล้วยังนะ?” บ่นพึมพำพร้อมกับจัดชุดกระโปรงสวยอยู่หน้ากระจกห้องน้ำสาธารณะ...วันนี้คือวันแรกที่กอลิล่าได้เข้าห้องอาบน้ำผู้หญิง (-/////-) เพราะงั้นเลยต้องแต่งตัวให้สวยเหมือนผู้หญิงทั้งๆที่ร่างกายก็เป็นผู้หญิงหมดแล้วแท้ๆ (= =;
“ไม่เห็นต้องจัดเลยเธอน่ะใส่อะไรก็ดูสวยอยู่แล้ว” เสียงเท่ๆของหนุ่มหล่ออย่างโทคุงาวะลอยขึ้นมาจากหน้าห้องน้ำ..
“ไม่ต้องมาแหย่ฉันเลยนะ...ไอ้เด็กบ้า! (-////-)” เดินออกมาจากห้องน้ำโดยสวมชุดเดรสที่ทาเนกาชิม่าเลือก...ทำเอาคนที่เพิ่งเห็นร่างบางใส่ครั้งแรกยืนค้างไปหลายนาทีเลย
“.....น่ารัก....” แค่เห็นลิงใส่ชุดก็เคลิ้มเลยนะค่ะ โทคุคุง (- -;;;
“ห่ะ!?...เป็นบ้ารึเปล่าเนี่ยพูดอะไรของนาย (- -;” เอามือเท้ามองคนที่สงสัยจะซ้อมนานเกินสมองเลยโดนกระทบกระเทือนไปแล้ว..
“ก็...ชุดนั้นน่ะน่ารักดีนะ” ไม่ได้ชอบที่ชุดก็บอกมาตามตรงก็ได้นะ (-///-
“....ช่างมันเถอะ..แต่ก็ขอบใจที่มาเป็นเพื่อนทั้งๆที่ไม่ได้รับเชิญมาแท้ๆเลยนะ (- -)” พยายามพูดประโยคอันหลังให้เบาๆที่สุด (= =;
“หึๆ พอดีว่าฉันว่างอยากจะลองเปลี่ยนบรรยากาศจากที่ค่ายบ้างก็เท่านั้นแหละ” พูดแบบยิ้มหน่อยๆแล้วเดินจูงมือบางๆไปยังจุดมุ่งหมายที่ตั้งใจเอาไว้
“ดะ เดี๋ยวดิ...ฉันยังไม่ได้เตรียมใจเลยนะ! (-////-;;;” พยายามจะรั้งอีกฝ่ายเอาไว้แต่ก็ไม่เป็นผลเพราะอีกฝ่ายตัวใหญ่กว่าป้าเบียวมากนะจุดๆนี้ (= =; จงทำใจและรับความเป็นผู้หญิงไปซะเถอะนะ ป้าเบียว.. #เพราะกอลิล่าของเราเริ่มเป็นผู้หญิงแล้วไรเตอร์เลยขอเปลี่ยนสรรพนามเรียกจาก ‘ลุง’ เป็น ‘ป้า’ นะค่ะ ^^
“ไม่เห็นต้องเตรียมใจอะไรเลยนี่นา.. เป็นผู้หญิงเหมือนกันแท้ๆแถมยังน่ารักด้วย” เล่นมาชมสาวต่อหน้าแบบนี้...ป้าเบียวก็แย่น่ะสิ (=///=
“นี่!! มาพูดแบบนี้ฉันไม่มีใจให้หรอกนะ” พูดแล้วก็เมินหน้าไปทางแต่พอป้าหันไปก็ทำหน้ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่มีเด็กมาชมป้าว่า น่ารัก... (= =;;; โคตรปากตรงกับใจมากเลยล่ะ คิดว่าถ้าป้าเบียวลงไปดิ้นได้ป้าคงจะลงไปนอนดิ้นไม่เกรงใจชาวบ้านแล้ว
“จริงเหรอ...แล้วยิ้มทำไม ^^)” เลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆ
“ยะ ยิ้มบ้าอะไรยะ!!! (=//////=” รีบเดินหนีอายทันทีให้อีกฝ่ายเดินตามพลางยิ้มย่ามใจที่สามารถหยอกอีกฝ่ายได้...
“...เอ่อ...... (= =;;;;” หยุดทำใจอยู่หน้าโรงอาบน้ำเป็นครั้งแรกเลยล่ะมั้งที่เขาต้องเข้าโรงอาบน้ำแถมยังต้องเข้าฝั่งผู้หญิงด้วย
“มัวทำอะไรอยู่...เข้าไปกันเถอะ” โทคุงาวะเดินนำเข้าไปก่อนแต่ป้ายังคงยืนอยู่ที่เดิมจนเด็กหนุ่มก็กลับมาฉุดลากป้าเข้าโรงอาบน้ำ (= =;;; เหนื่อยหน่อยนะ โทคุคุง
“อย่านะ...เดี๋ยวสิฉันยังไม่ได้ทำใจก่อนเลยนะ...!” โดนลากเข้าโรงอาบน้ำท่ามกลางการซุบซิบของเหล่าแม่บ้านที่อยู่บริเวณนั้น... (- - หนุ่มๆสาวๆนี่ไฟแรงกันจริงๆเลยนะเนี่ย โฮะๆๆๆ
“เธอนี่ยังไงเนี่ย...มาถึงขนาดนี้ยังจะดื้ออีกเหรอ?” พูดพร้อมกับลากป้าเข้ามา..ทุกการกระทำและคำพูดเข้าโซนประสาทของคุณยายที่นั่งเฝ้าอยู่ที่เคาน์เตอร์แล้ว..
“กะ ก็มันไม่ไหวจริงๆนี่นาถ้าต้องให้ทำเรื่องไร้ยางอายแบบนี้สู้กลับไปอาบที่ค่ายดีกว่า...เพราะงั้นกลับกันเถอะนะ” แต่งตัวสวยมาซะตั้งเยอะแต่ดันมาเปลี่ยนใจกลัวทีหลังเนี่ยนะ ป้า... (= =;
“เถอะน่า...ลองเข้าไปสักครั้งไม่เห็นเป็นอะไรเลย” จับมืออีกฝ่ายเอาไว้ไม่ให้หนีออกไปไหน..
“คุณลูกค้า..” คุณยายเอ่ยออกมาพลางเหล่มองมาที่พวกเขา
“ครับ/ค่ะ” หันไปสบตาคุณยายพร้อมกัน
“ที่นี้ไม่มีห้องอาบน้ำรวมหรอกนา..” แม้แต่คุณยายยังแซวทั้งคู่ด้วยเลยจนสาวน้อยเบียวโดอินของเราเขินหน้าแดงรีบสะบัดมือออกทันที
“ปะ เปล่าสักหน่อยนะค่ะ... (-/////-)” แก้ตัวเสร็จก็กลับมายืนอายอีกรอบนึง
“เอาน่า...โอนิซังมีข้อความมาบอกกับเธอด้วยว่า.. ‘เมื่อก่อนเขาเคยมาอาบก็เห็นแต่คุณตาคุณยายไม่ค่อยมีคนหรอกแต่ถ้าได้เจอก็คงได้เห็นสาวโป๊ๆจนตาแฉะแน่เลยเชียวนะ...เข้าไปแล้วต้องสนุกแน่ๆ’ เนี่ยเขาบอกมาแบบนี้แต่ประโยคหลังเป็นของทาเนกาชิม่าซังล่ะ” ช่างเป็นคำพูดที่น่าจะเป็นกำลังใจให้ป้าเบียวม๊ากมากเลยนะเนี่ย
“งั้นช่วยฝากบอกไอ้บ้า 2 ตัวนั้นด้วยนะว่ากลับไปเมื่อไรฉันจะกระทืบพวกมันให้เละเลย (- -++”
“หึๆ โอเค...ถ้างั้นฉันไปก่อนนะเดี๋ยวฉันมารับเป็นเด็กดีอย่าสร้างปัญหาล่ะ..” สั่งหนูน้อยกอลิล่าของตัวเองสักเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไป..
“ไม่ใช่เด็กสักหน่อย...(= =;” ไม่ใช่เด็กแต่ชอบทำตัวเหมือนเด็กมากกว่า (- -; เบียวโดอินยืนทำใจอีกรอบก่อนจะเดินเข้าไปยังฝั่งผู้หญิง.. ‘ไม่เป็นไรๆ ยังไงซะฉันก็เป็นผู้หญิงเข้าได้อย่างสบายอยู่แล้ว!’ ได้เข้าด้วยความมั่นใจก่อนความมั่นใจจะหดหายไปทันทีเมื่อเห็นคุณย่าคุณยายแก่ๆ 3-4 คนอยู่ในตรงที่เปลี่ยนเสื้อ... (- -;; สงสัยจะหวังว่ามีผู้หญิงสาวๆอยู่ในนั้นแน่ๆเลย
‘โล่งออกไปทีแต่ว่า...ทำไมมันรู้สึกอธิบายยากแบบนี้ล่ะเนี่ย T^T’ คิดแบบนี้แสดงว่าอยากเห็นหนองโพใช่มั้ย!! ป้าเบียว! ของตัวเองก็มีอยู่เป็นภูเขาอยู่แล้วจะดูทำไม (- -+ ‘เฮ้อ...ยังดีน่ะเนี่ยที่คนไม่ค่อยเยอะเท่าไร’ คิดไปแล้วก็ถอดเสื้อผ้าเตรียมเข้าห้องอาบน้ำ
“เน่ๆ พี่สาว....” เด็กผู้ชายตัวน้อยวิ่งเข้ามาทัก “ทำไมถึงใส่กางเกงเหมือนกับพ่อเลยล่ะ” พูดแล้วชี้ที่บ๊อกเซอร์แห่งความเป็นชายที่หลงเหลืออยู่ของเบียวโดอิน (- -;;
‘อะ เอ๋..!? ทำไมถึงมีเด็กได้ล่ะ!??? (o//////o’ ไม่รู้ว่าจะตตกใจที่มีเด็กหรือว่าคำถามที่เด็กทักดี
“ตายแล้ว! เดี๋ยวเถอะสึสึมุบอกแล้วไงว่าอย่าไปรบกวนคนอื่นน่ะ” คุณแม่ยังสาวของเด็กน้อยเข้ามาดุลูกชายด้วยสภาพปะ เปลือยอยู่!!! ทีนี่ล่ะ...ป้าเบียวได้เห็นเต็มๆตาเลย!!!!!! ...ป้าเองก็เปลือยท่อนบนอยู่ไม่ใช่รึไงเนี่ย (- -;
‘ร่างเปลือยของผู้หญิง..! 0/////0 ทำไงดีล่ะ..ดันเห็นเข้า (เต็มๆ) แล้ว!!’ ถึงกับยืนหน้าแดงเลยนะ ป้าเบียว (- -;
“อ่ะ...ขอโทษด้วยนะจ๊ะเดี๋ยวจะอบรมให้เข้มงวดอีกทีหลังจ๊ะ” คุณแม่ของเด็กน้อยหันไปมาขอโทษ
“อา..เอ่อ...ไม่เป็นไรฉันไม่ถือ” รีบหันหลังตอบอีกฝ่ายทันทีสงสัยยังจะอายอยู่แต่สิ่งที่เบียวโดอินกำลังจะได้ต่อจากนี้ยิ่งทำให้เขาเครียดหนักกว่าเดิมอีก..
“ถ้าไม่รีบเข้ามาเดี๋ยวเป็นหวัดไม่รู้ด้วยนะ..” เสียงของแม่บ้านยังสาวที่เข้าไปก่อนแล้วเรียกให้คุณแม่ท่านนั้นเดินเข้ามาเร็วๆ
“จ้า...ไปเดี๋ยวนี้แล้วจ้า..” ขานรับเสียงหวานแล้วเดินเข้าไปพร้อมลูกชายตัวน้อยของเธอ...กลับมาทางด้านนางเอกของเราบ้าง...
‘สะ เสียงผู้หญิงยังสาว... (=/////= อยู่ในนั้นเต็มเลย! หน่ะ นี่ฉันต้องเข้าไปในนั้นจริงเหรอเนี่ย!!!’
“อือ....สบายตัวจัง” ถึงจะพูดแบบนั้นแต่ก็ยังเข้ามาอาบน้ำสบู่อย่างดีก่อนจะลงแช่น้ำร้อนให้สบายตัวเอง (- -; ทำไมถึงเปลี่ยนอารมณ์เร็วขนาดนี้นะตอนเข้ามายังเงอะๆงะๆไม่อยากจะเข้าอยู่เลยทีนี้ล่ะเนียนกลมกลืนไปกับเขาเฉยเลยนะ..
‘...เฮ้อ...พอได้อาบน้ำเต็มที่แบบนี้แล้วไม่น่าบางทีลองแต่งตัวน่ารักๆเป็นผู้หญิงดูบ้างอาจจะดูไม่แย่เท่าไรก็ได้...’ เอาแขนเท้ากับขอบอ่างซึ่งตรงนั้นเจ้าหนูตัวปัญหาเมื่อกี้กำลังวิ่งถือของเล่นรอบห้องน้ำอยู่เลย
“เย้.....!” กำลังวิ่งอย่างสนุกอยู่เลยโชว์ช้างน้อยอยู่เลย (- -;;
“จะว่าไป..ฉันเองก็เคยมีเหมือนกันนี่นาเจ้าช้างน้อยเนี่ย ^^” เกาะขอบข้างจ้องช้างน้อยเด็ก (= =;; หื่นนะเนี่ยป้า..จะกินเด็กก็ไม่บอก #โดนแร๊ตเก็ตตบหน้า
‘ช้างน้อย....ช้างน้อยเหรอ!!!!! =[]=!!! ซะ ซวยแล้วไงดันเผลอคิดใจเย็นอยู่ได้ถ้าเกิดกลับเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ยิ่งซวยกว่าอีก...ตายล่ะๆ ไอ้ความคิดผู้หญิงเริ่มเล่นงานฉันอีกแล้วเหรอ!..จะ จะปล่อยเป็นแบบนี้ไม่ได้แล้วสิเนี่ย!!’ เพิ่งจะรู้ตัวเหรอป้าเบียว (- -;;;
จ้อง......... รู้สึกเหมือนมีคนกำลังจ้องมาทางป้าอยู่เลย
“อ่ะ...คนที่ใส่กางเกงเหมือนกับพ่อนี่นา!” พอนึกขึ้นได้ก็เข้ามาเดินรอบล้อป้าทันที (- -;; เด็กหนอเด็ก “เป็นผู้หญิงแท้ๆทำไมถึงใส่กางเกงเหมือนพ่อได้อ่า...? (^3^)”
“เอ๋...อ่า...ก็เพราะ..(อดีต) เป็นผู้ชายน่ะสิ (= =;;”
“พี่สาวโกหกอ่า....เพราะไม่เห็นจะมีหนอนเลยนี่นา” เด็กพูดแทงใจดำป้าเข้าเต็มๆเลย (= =;; กระอักเลือกมั้ยล่ะนั่นนะ..
“ตายจริง...บอกแล้วไงว่าอย่ารบกวนคนอื่นน่ะ” คุณแม่รีบเข้ามาหยุดเจ้าจอมซนทันที.. “อ๊ะ!? เธอคนเมื่อกี้...” คุณแม่บ้านหันมาทัก...
“เอ่อ...สวัสดีค่ะ..” ก้มหัวทักทายเล็กน้อย
“เธอมาคนเดียวเหรอหรือว่าเป็นคนแถวนี้เอ่ย?”
“เปล่าค่ะ...พอดีว่ามีเพื่อนอยู่แถวๆนี้...”
“อ่ะ...! ตายจริง ใครน่ะเด็กใหม่เหรอไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย..?” เหล่ากองทัพแม่บ้านเริ่มเข้ามาทักนางเอกของเราเข้าแล้ว.. (-.,-) โชคดีปลอยภัยนะป้าเบียว..
“ว้าย...! ผิวสวยจังเลยเนอะ ^^” แม่บ้านคนที่ 1
“จริงด้วย..! ^^)” แม่บ้านคนที่ 2
“ฉันน่ะอยากได้ลูกสาวประมาณนี้เลยล่ะ.. ^^)” แม่บ้านคนที่ 3 โดนเหล่าแม่บ้านรุกถามเต็มที่เลย (- -;
“มะ ไม่ใช่ครับ...หรือว่าผมไม่ใช่ผู้หญิง...” พยายามจะอธิบายให้แม่บ้านเข้าใจแต่ว่า..
“แน๊ะ..ยังจะล้อเล่นอยู่อีก ^^)”
“ในวัยแตกเนื้อสาวเนี่ยเป็นประจำเลยเนอะ ^^ อยากเป็นเพศตรงข้ามเหรอจ๊ะ?”
“อุตส่าห์ได้เป็นผู้หญิงแล้วแท้ๆเชียวนะ..” ยังคงกระหน่ำยิงคำถามไม่ยอมหยุดจนเบียวโดอินชักจะตาลายแล้ว
“มีลูกสาวสวยๆแบบนี้พ่อแม่คงแฮปปี้น่าดูเลยเนอะ ^^)” แฮปปี้ตรงจะได้ลูกเขยมากกว่าลูกสะใภ้ล่ะมั้งค่ะ คุณแม่บ้านค่า... (- -;;
“อืมๆ คงเป็นที่ภาคภูมิใจมากๆแน่เลยสินะ” แม่บ้านคนอื่นๆพยักหน้าเห็นด้วย
“อะ อย่านะครับ...เรื่องนี้พ่อแม่ผมยัง...! (0 0;;;;”
“อะไรกันยังจะพูดแบบนี้ได้ยังไง..อุตส่าห์น่ารักขนาดนี้แล้ว” พูดอย่างเดียวไม่พอ (หน้าอก) เริ่มเข้ามาชินเบียวโดอินจนตอนนี้แทบจะติดหน้าแล้ว (- -;;
“เท่าที่เป็นอยู่นี่ก็เกินพอแล้วนี่นา..เบียดๆ”
“ใช่ๆ มีความมั่นใจตัวเองให้มากกว่านี้หน่อยสิ...เบียดๆ”
ตูม!!!!!!? สงสัยป้าจะทนไม่ไหวเป็นลมค้างอ่างไปซะแล้ว.. (- -;;
‘นะ นี่มันอะไรกันเนี่ย.. (= =lll สู้ไม่ได้เลยจริงๆ’ No.1 ของค่ายดันมาแพ้เหล่าคุณแม่บ้านซะงั้น
“รู้สึกตัวแล้วเหรอ..?” พอมารู้สึกตัวอีกทีก็เห็นโทคุงาวะกำลังจ้องเธออยู่
“โทคุงาวะ...นี่ฉัน..?” ค่อยๆลุกขึ้นมาโดยมีรุ่นน้องช่วยพยุงอีกแรงนึง...
“คงจะแช่น้ำนานเลยเป็นลมไปน่ะ....ฉันตกใจแทบแย่เลยนะพอเข้ามาก็เห็นพวกคุณน้าช่วยกันพาตัวเธอที่สลบออกมานอนบนโซฟาเนี่ย..” พยายามนึกถึงเหตุการณ์ตอนที่เขาเข้ามา.. “พอกลับไว้รึเปล่า..ให้ฉันช่วยพยุงมั้ย?”
“อา...ไม่เป็นไรฉันยังพอเดินได้อยู่” โทคุงาวะพยักหน้าตอบรับแล้วเดินนำหน้าไปโดยที่เบียวโดอินคอยเดินตามเขาอย่างเงียบๆ
“เอ่อ....โทคุงาวะ” เอ่ยเรียกอีกฝ่ายทำลายบรรยากาศเงียบๆ “นายคิดว่า...ฉันยังจะพอกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้รึเปล่า?”
“ของมันแน่อยู่แล้วสิ....”
“จริงเหรอ...” ถามย้ำคำตอบอีกครั้งนึง
“แน่นอน...เธอจะเป็นแบบไหนก็มีแต่ตัวเธอเท่านั้นแหละที่เป็นคนเลือกเธอแต่ถ้าเธอเลือกผู้ชาย..ฉันก็คงเสียดายร่างผู้หญิงสวยๆของเธออยู่ไม่น้อยนะ”
“วะ ว่าไงนะยะ...ไอ้เด็กตัณหากลับนี้!!! =//////=” กำลังโวยวายจู่ๆก็มีลมแรงๆพัดเข้าใต้กระโปรงเบียวโดอินทำให้กระโปรงเปิดเห็นข้างในที่ไร้การปกปิดใดๆทั้งสิน...
“........เอ่อ......(=//////=” ทำได้แต่ยืนค้างลูกเดียวเลย
‘อ่ะ....กางเกงในฉันหายไปไหนเนี่ย!!!! T[]T’
ความคิดเห็น