[Fic KNB] Through the Mirror – From the Dream

[Fic KNB] Through the Mirror, From the Dream

ผ่านบานกระจก จากความฝัน

เส้นขนานสองเส้นที่มิอาจไหลมาบรรจบกันได้

เธอ และ เขา ที่ไม่มีวันได้พบกัน

Main Character

Akashi Seijuro

Captain of Generation of Miracles

Sirinda Nwatikarn

Childhood friend of Captain of Generation of Miracles 

[6 year old]

"เซย์คุง! มาเล่นกันเถอะ!!"

"เอาสิ ฉันว่าจะพักอยู่พอดีเลย"

[11 year old]

"ฉันขออยู่คนเดียวซักพักนะริน"

"อืม.... อย่าเศร้าเกินไปจนลืมทานข้าวนะเซย์คุง"

[15 year old]

"ผมคือประกาศิต"

"ฉันว่านายเบียวขึ้นนะเซย์คุง..."

[16 year old]

"น.... นายน้อย"

"หืม เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะริน"

     ตั้งแต่เด็ก ในเวลากลางวันเด็กสาวมักจะสามารถสื่อสารกับเด็กชายคนหนึ่งได้ผ่านกระจก และในเวลากลางคืนเธอก็มักจะฝันว่าตนและเด็กหนุ่มคนนั้นอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมสีขาวปลอด ซึ่งไม่สามารถทราบได้เลยว่ากว้างเท่าไหร่กันแน่

     

     ภายในห้องสีขาวนั้น พวกเขาสามารถที่จะทำอะไรก็ได้ตามต้องการ ราวกับมีเวทมนต์ 

     อาคาชิ เซย์จูโร่ คือชื่อเด็กชายที่อยู่ในห้องนั้นด้วยกันกับเธอ เด็กชายผมสีบานเย็นที่มีความเป็นผู้ใหญ่เกินตัว

     ถ้าจะให้พูดว่ารู้จักกันตั้งแต่เมื่อไร่หรอ.... ตั้งแต่เกิด

     ไม่ใช่คำเปรียบเปรยหรอก แต่ตั้งแต่เกิดจริงๆ

     ที่ห้องคลอดของคุณแม่ ฉันจำได้ดีเลย ทั้งๆที่สมองของเด็กวัยนั้นมันไม่สมควรจำอะไรได้ทั้งนั้นด้วยซ้ำ

     ตอนนั้นฉันเอียงคอไปตามการอุ้มของคุณพยาบาล แล้วในจังหวะที่สายตาเลื่อนไปที่กระจก ฉันก็เห็นเด็กชายคนหนึ่งผ่านบานกระจกบานนั้น และนั่นคือการพบกันครั้งแรกของเราสองคน

     ในความฝันพวกเราก็มักจะมาพบกับเสมอ ในห้องสีขาวปลอดห้องนี้

.

.

.

     ห้องที่ทำให้ฉันรู้สึกมีความสุขที่ได้มาทุกครั้ง

     "ริน ผมบอกว่ายังไง" เด็กหนุ่มในวัย 15 ปีเอ่ยเสียงเรียบกับเด็กสาวที่เพิ่งเข้ามาใหม่ในห้อง แม้เธอจะถอดรองเท้าแล้วค่อยๆย่องเข้ามาก็ยังไม่พ้นประสาทสัมผัสที่เฉียบไวของเด็กหนุ่ม

     "ไม่ให้นอนดึกเกิน 5 ทุ่มโดยไม่จำเป็น.... ค่ะ" เด็กสาวก้มหน้างุดกล่าวเสียงอ่อย

     "แล้วตอนนี้กี่โมงแล้ว"

     "ค... คือฉันอธิบายได้นะเซย์คุง พอดีพรุ่งนี้ต้องมีส่งงานพรีเซ้นต์ 10 คะแนน แล้วฉันทำเสร็จช้าไปหน่อย ก็เลยเข้านอนดึกเท่านั้นเองนะ!" เสียงหวานเอ่ยละล่ำละลัก

     "ผมขอความจริง" อาคาชิกล่าวอย่างรู้ทัน นัยน์ตาสองสีหรี่ลงเชิงคาดคั้น

     "ฉันทำงานจริงๆนะเซย์คุง!"

     "ทำงานเสร็จกี่โมง แล้วเอาเวลาไปฟาร์มเวลเท่าไหร่ ริน"

     "......"

     "ผมไม่ชอบให้ใครขัดคำสั่งของผม ไม่ว่าใครก็ตาม"

     "และนั่นก็รวมถึงเธอด้วย"

     "แต่นี้มันชี--"

     "เพราะผมคือประกาศิต และผมคือความถูกต้อง ริน"

     "เอ่อ-- นายกำลังอยู่ในช่วงป่วยม. 2 อยู่รึเปล่านะเซย์คุง...."

ฮายยยยย สวัสดีรีดเดอร์ทุกคนที่หลงเข้ามาในหน้านิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ

ก่อนอื่นเลย นิยายเรื่องนี้เป็นกึ่ง AU นะคะ โดยจะดำเนินเนื้อเรื่องตามไทม์ไลน์ของออริจินัล แต่ลักษณะการดำเนินเนื้อเรื่องจะแทบไม่เกี่ยวข้องกับออริจินัลเลย

เข้าใจมั้ยอ่า-- เข้าใจแหละเนอะ 55555

นิยายเรื่องนี้เกิดจากพล็อตนิยายที่แวบเข้ามาในหัวตอนกำลังเสพภาพนายน้อยอยู่-- ดังนั้นอย่าคาดหาสาระจากนิยายเรื่องนี้เลยค่ะ (・∀・)

มันก็อาจจะมีฉากขยี้นายน้อยบ้างเป็นสีสันแหละเนอะ

แต่ถ้าถามว่านิยายเรื่องนี้จะจบหรือไม่ล่ะก็..... ¯\(°_o)/¯

//มุดหลบหลังไหดอง

มันแล้วแต่ว่ารีดจะคอมเม้นท์รึเปล่าคะ ถ้าเป็นนักอ่านเงา นิยายเรื่องนี้ก็จะเป็นนิยายเงาแน่นอน!--- แค่ก!!!

เอาเป็นว่าขอฝากน้องรินและนายน้องเอกชัยเอาไว้กับรีดผู้น่ารักทุกคนด้วยนะคะ (*´∀｀)

ภรรยาของบ้านคิเสะ

คิเสะ โชเมย์