หอมกลิ่นกฤษณา

“หอมกลิ่นกฤษณา”

นวนิยายภาคต่อของ "รจนาเสี่ยงรัก"

นามปากกา 

ประดับดิน

 

กฤษณา = ไม้หอม หรือ เจ้าหงส์ของปู่ทวด

                ทายาทวัยเพียง 18 ปี นิสิตสาวคณะบริหารธุรกิจระหว่างประเทศที่วิทยาลัยนานาชาติชื่อดัง หล่อนเตรียมพร้อมขึ้นบัลลังก์ เสถียรพงศ์ประภากร ด้วยความคิดที่ว่า “ ไม่เห็นจะยากเลยนะคะพ่อขา หอมก็แค่ทำตามที่พ่อเคยทำ อีกอย่างพ่อก็อยู่ทั้งคน สบายอยู่แล้ว” ความอ่อนต่อโลกทำให้เจ้าสัวน้อยมือสมัครเล่นทำผิดพลาดหลายครั้ง แต่ด้วยความที่เป็นแก้วตาดวงใจของทุกคน หล่อนได้รับการให้อภัยเสมอ

                “หอมทำเป็นเล่นไม่ได้นะลูก ธุรกิจของปู่ทวดท่านสร้างไว้ในหนู ฝากฝังไว้ก่อนตาย”

                “ค่ะ แม่ขา หอมซะอย่าง สบายมาก”

อาหมอ – นายแพทย์ พลากร = มังกร

                ลูกเลี้ยงของหฤทธิ์ ลูกของศิริกมลกับชู้ วันหนึ่งเด็กชายวัยสิบกว่าปีก็โผล่ไปปรากฎตัวที่หน้าแมนชั่นหรูของนายประพล พ่อของหฤทธิ์พร้อมจดหมายจากศิริกมล หล่อนมีอะไรกับชายคนหนึ่งก่อนที่จะถูกบังคับให้มาแต่งงานกับเขา ศิริกมลคลอดลูกชายอย่างยากลำบากและเพราะตกเลือดทำให้หล่อนมีลูกไม่ได้อีก หฤทธิ์ไม่ยอมแม้แต่จะมองหน้าเด็กคนนั้น ไว้กับพ่อที่เริ่มรามือจากการเที่ยวเล่นเสเพลด้วยวัยชรามากแล้ว หฤทธิ์จึงเล่นบทชายเจ้าสำราญเสียเอง

            เด็กชายมีชื่อนายประพลเป็นพ่อจึงมีสิทธิ์ในกองมรดกเทียบเท่าพนสณฑ์ เมื่อเรียนจบแพทย์ในวัยย่างยี่สิบแปด เขาก็ถูกส่งตัวมาทวงสมบัติที่เมืองไทย

            “ผมเป็นแพทย์ครับพ่อ ไม่ใช่เจ้าพ่อ ทำไมคุณหฤทธิ์ไม่กลับไปทวงสมบัติเองล่ะครับ” เขาเคยอธิบายให้พ่อในนามฟัง

                “รายนั้นน่ะมันไม่เอาอะไรแล้วล่ะ ช่างเถิด มังกรทำให้พ่อไม่ได้หรือ ช่วยไปทวงสิทธิ์ของพ่อให้พ่อที พวกนั้นเสวยสุขมานานมากแล้ว เด็กนั้นเพิ่งครบสิบแปด ไม่ประสาอะไร ตอนนี้เป็นเวลาเหมาะที่เราจะเข้าไปจัดการอะไรต่างๆ ในเสถียรกรุ๊ปส์”

                พนสณฑ์ผู้รับปากเจ้าสัว เฝ้าทรัพย์ไว้ให้ลูกไม่ยินยอมง่าย ไอ้หมอหน้าตี๋คนนี้ริจะเป็นมังกรเหนือหงส์งั้นหรือ

                “พลากรเขาไม่ใช่เหลนด้วยซ้ำไป นี่คือลูกชายที่ถูกต้องตามกฎหมายของฉัน เพราะฉะนั้นศักดิ์ของเขาคืออาของเด็กกฤษณา ถือว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องของแกคนหนึ่ง จึงมีสิทธิ์ไม่น้อยไปกว่าหฤทธิ์เสียด้วยซ้ำไป”

         ------------- ติดตามต่อในเรื่องจ้า ---------------------------

หอมกลิ่นกฤษณา หอมดึก www.mebmarket.com         “ปู่ใหญ่ของคุณเขายังไม่ได้บอกอะไรเลยหรือไง” “ค่ะ ฉันทราบแล้ว” ใบหน้างามเชิดขึ้นอย่างถือดี “แล้วจะเอายังไงล่ะ จะยอมเป็นหลานที่แสนดี แต่งงานกับคนไม่มีหัวนอนปลายเท้าตามใจปู่ หรือจะบอกให้พ่อคุณจัดการเสีย ถ้าคุณจะตามใจปู่ใหญ่ของคุณก็ช่วยบอกผมด้วย จะได้ปฏิบัติตัวได้ถูก” “ถามแต่ฉัน แล้วคุณคิดว่ายังไงล่ะคะ” คนเก่งยังไม่ยอมเสียท่าง่ายๆ “ผมน่ะเหรอ” เขาเหยียดยิ้มหยันตัวเอง “ความคิดของผมไม่นับหรอก มันไม่สำคัญอะไร ถ้าปู่ใหญ่ของคุณต้องการให้ผมแต่งงานกับคุณ ผมก็คงเลี่ยงไม่ได้” “เลี่ยงไม่ได้งั้นหรือคะ คุณคิดว่าฉันอยากแต่งกับคุณนักหรือไง!” “งั้นคุณก็ไม่ต้องแต่ง บอกให้พ่อคุณจัดการปู่ใหญ่ของคุณเสียให้พ้นทาง จะเป็นไรไปแค่คนแก่คนเดียว” “คุณพลากร คุณนี่ใจร้ายมาก ปู่ใหญ่เลี้ยงคุณมานะคะ” กฤษณาร้องตะโกนใส่หน้าเขา แต่ไม่ทันที่จะได้สาดคำพูดร้อนแรงกว่านั้นใส่ใบหน้าคมสันเย็นชา หล่อนก็โดนเขารวบแขนเข้าประชิดตัว “แล้วจะเอายังไง ไม่ต้องมาคอยย้ำหรอกว่าต้นตระกูลคุณน่ะมีบุญคุณท่วมหัวผมแค่ไหน ผมตอบแทนแน่ ตอนนี้เลยก็ยังได้!”