GODTIME [มหาสงครามพระเจ้า]神様 タイム

ที่นี้ที่ไหน........?
ฉันเป็นใคร......?
เอ๊ะ!!!!......นะ....นี้....มะ...มะ....มัน...เลือดนิ!
ว้ากกกกก!!!!
เกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย,เลือด.....เลือดเต็มไปหมดเลย
นี้มันเกิดอะไรขึ้นกันน่ะ....แล้วทำฉันถึงอยู่คนเดียว
คนอื่นๆไปไหนกันหมด.....นี้!!!!~~
ไม่มีใครเลยแหะ ว่างเปล่า ว่างเปล่าไปหมดเลย
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ว่ะเนี่ย!!!!
......................[เฮือก]ตื่นแล้วเรอะ........ไม่เป็นอะไรมากสิน่ะ....
.....ไม่เป็นไร...ว่าแต่ที่นี้ที่ไหนกัน
แล้วฉันเป็นใคร...
แล้วที่นี้ที่ไหนกัน....บอกฉันที
...ได้สิเดียวฉันจะบอกแกเอง...ย้ากกกก!!!
.....[ความฝันสิน่ะ ตื่นสะทีสิเรา]....
หลังจากนั้นผมก็ได้ยินเสียงนี้เรื่อยๆทุกๆวัน
จากนั้นวันและเวลาผ่านไปจนผมได้สติ.......ผมตื่นขึ้นมาท่ามกลาง สงครามของใครบางคน
ผมจำอะไรไม่ได้เกี่ยวตัวเองเลย.......มีคนบอกว่าผู้หญิงคนหนึ่งมาเยี่ยมผมบ่อยเธอบอกกับคุณหมอว่าผมเป็นคู่หูของเธอ
วันนี้ผมก็รอเธอมาเยี่ยมเช่นเคย.......เธอมาแล้ว...เธอดูสง่างามมาก
เธอมีนัยตาสีแดงดังโลหิต......เหมือนกับว่าเธออยู่คนล่ะโลกกับผมเลย
ผมลองถามเธอในหลายๆเรื่อง....ซึ่งเธอไม่ได้พูดหรือตอบอะไรผมเลย เธอแค่บอกว่า"คุณน่ะต้องนึกให้ออกด้วยตัวเอง"
หลังจากครั้งนั้นที่เธอมาเยี่ยมผมเธอก็ไม่เคยได้มาเลย....ผมได้ไปค้นเจอให้ห้องสมุดแล้วก็ได้พบกับคำตอบตอนนี้มันได้เกิดขึ้นแล้ว
สงครามระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์....ผมนึกไม่ออกเลยว่าใครเป็นคนทำเรื่องแบบนี้แต่ดูเหมือนว่าคนที่ทำเรื่องแบบนี้.....อาจจะเป็นผมก็ได้....หลังจากนั้นผมก็เริ่มฝึกฝนตนเองเพื่อที่จะรู้อะไรที่มันเกี่ยวกับตนเองมาขึ้น..วันแล้ววันเล่า....จนกระทั้ง...วันนั้นมาถึง
ที่นี้คือที่ไหน....
ทำไมมันช่างมืดมนเหลือเกิน....
ฉันตายแล้วสิน่ะ....
ข้อความเหล่านี้มันวนเวียนอยู่ในหัวของผมมานานเหลือเกิน....ผมไม่รู้ว่าจะ เริ่มต้นยังไงดีแต่การเหล่าเรื่องครั้งนี้ทั้งหมดที่ผมบอกนั้นมันเกี่ยว เนื่องกับเหตุการ์ณที่เกิดขึ้นกับผมทั้งหมด........
โลกของพระเจ้าหรือโลกของผู้ถือครองพลังพิเศษนั้นมีหลายคนเชื่อว่ามีอยู่จริง แต่นั้นก็แค่25%จาก75%ของผู้คนที่เชื่อว่าพระเจ้ามีอยู่จริงซึ่งใน25%นั้น ได้มีผมอยู่ด้วย ผมมีชื่อว่า 葛西涼宮 道教 {คาเซมิยะ เต๋า} ผมเป็นคนที่เชื่อว่ายังมีอีกโลกหนึ่งที่ๆมีแต่ผู้ใช้พลังพิเศษ
แต่ที่เรียกกันบ่อยมากที่สุดก็พระเจ้านี้ล่ะ75%ที่ไม่เชื่อเรื่องก็ไม่ได้ สนใจอะไรกับพวกที่เชื่อเรื่งนี้สักเท่าไร แต่แล้วผู้คนที่เชื่อเรื่องพวกนี้เริ่มหายไปทีล่ะคน เหลือแต่ผมคนเดียวที่ยังเชื่อว่ามีผู้ใช้พลังพิเศษ อยู่ที่อีกโลกหนึ่ง และแล้ววันหนึ่งขนะที่ผมหลับอยู่ใต้ต้นไม้กลางป่า
ผมพล่อยหลับไปแต่ไม่กี่นาทีที่ผมลืมตาขึ้นก็เห็นเงาที่คืบคลานมาบนตัวผม แล้วผมก็ได้ยินเสียง "อยากจะไปในที่ๆมีผู้ถือครองพลังพิเศษหรือป่าวถ้าอยากล่ะก็ มาทำพันธสัญญากับฉันแล้วนายจะได้สิ่งที่ต้องการไม่ว่าจะเวลาใดก็ตาม"
หลังที่ผมได้ยินเสียงนั้นผมก็ลุกขึ้นมองไปด้านหน้าแต่ก็ไม่เห็นแม้แต่ร่อง รอยของเงานั้นเลยแม้แต่น้อยจากนั้นผมก็ติดว่ามันคงจะเป็นจากการคิดมากเกินไป ในการที่ผู้คนต่างกันเลิกเชื่อว่าในโลกอื่นยังมีผู้ถือครองพลังพิเศษอยู่ ซึ่งมันก็ขึ้นอยู่กับตัวเราด้วยว่าจะเชื่อแบบนี้ได้ไปอีกนานแค่ไหน"สงสัยจะ คิดมากเกินไป" "อยากจะไปในโลกที่ๆมีผู้ถือครองพลังพิเศษหรือโลกพระเจ้า ไหม?"นั้นเป็นเสียงที่ผมได้ยินตอนที่กำลังจะตื่นพอดี ผมเห็นเงาค่อยๆเปลี่ยนรูปร่างทีล่ะนิดจนทำให้ผมนั้นตกใจ
"มะ...มะ...มองอะไรของนายย่ะ!!!"[เงาของใครบางคน?]
"คือว่าไอ้ที่พูดเมื่อกี้มันหมายความว่าอะไรเหรอ"[คาเซมิยะ]
"หมายความว่านายสนใจที่จะไปโลกของพระเจ้าไหม?"[เงาของใครบางคน?]
"ไม่ล่ะขอบใจ"[คาเซมิยะ]
"ทำไมล่ะ!!!"[เงาของใครบางคน?]
"ฉันยากไปด้วยพลังของตัวเองมากกว่า"
"ง่ะ...!!!"
เธอทำหน้าบึงใส่แล้วมองผมด้วยสายตาแปลกๆ..ซึ่งผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากผมก็เดินเข้าไปในป่าต่อไปโดยมีเธอตามมาด้วย
"ว่าแต่....เธอจะตามมาอีกนานไหม"
"ก็จนกว่านายจะยอมทำพันธสัญญากับฉัน"
"แค่ทำก็พอใช่มะ"
"อืม ใช้แล้วๆ"
"ว่าแต่ต้องทำยังไงบ้างล่ะ"
"กะ..ก็แค่....จะ..จะ..จูบฉันแค่นั้นก็พอแล้วล่ะ"
"หา!?..."ผมถึงขั้นสตันไปหลายวิ "เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรน่ะ"
"ก็บอกไปแล้วไงว่านายก็แค่จูบฉันเท่านั้นล่ะ!อย่าให้อธิบายซ่ำได้ไหม...คือ..ฉันก็อายเป็นน่ะ"
"เออ...คือ..เธอหน้าแดงไปหมดแล้วน่ะ"
"...." ตอนนี้เธอคงไม่มีอะไรที่จะพูดแล้วแน่ๆ เธอเล่นพูดสะหมดเลย จริงๆแล้วการทำพันธสัญญานั้นมันก็ต้องคุ้นเคยและรู้จักกันก่อนถึงจะสามารถ ทำได้ผู้ที่ยังไม่รู้ว่าอีกฝ่ายนั้นมีความสามารถอะไรนั้นมันทำให้สามารถเกิด อาการขัดใจหรือขัดจังหวะได้เสมอ การทำพันธสัญญานี้ถือว่าการทำสัญญาแบบลวกๆ แต่ก็มีผลประโยช์นให้เราด้วยเช่นกัน
"งั้นฉันจะทำ"
".........."
"เริ่มล่ะน่ะ"
                                              5ปีให้หลัง
                                   {บทที่1:5ปีนี้ของพวกเรา}
ผมน่ะเหรอ.....?
เรียกผมอยู่สิน่ะ......?
เหตุการ์ณของ5ปีต่อไปนี้เป็นเรื่องที่ไม่อาจเป็นไปได้สำหรับผมเลยที เดียว.....มันเป็นเรื่องที่ผมแน่ใจแล้วว่าโลกทั้งสอง(โลกมนุยษ์ และ โลกของพระเจ้านั้นเคยอยู่ร่วมกันมาก่อนแต่อยู่ก็แค่การแยกตัวของทั้งสองโลก)
ตอนนี้เหรอ....ผมอยู่ที่โลกของพระเจ้าแล้วล่ะ
อยู่กับใครน่ะเหรออยู่กับเทพผู้คุ้มวิญญาณ(หรือที่กันทั่วๆไปในโลกนี้คือ เจ้าหญิงแห่งความตาย เมกิ)ผมอยู่เมกิ หรือ ผู้ทำพันธสัญญาของผมนั้นเอง 5ปีที่ผ่านผมไปทำอะไรน่ะเหรอ ผมฝึกฝนตนเองจนกระทั้งสามารถเข้าขั้นเซียนได้แล้ว 5ปีมานี้ไม่มีอะไรคืบหน้าเลยนอกจากเรื่องของทั้งสองโลกยิ่งไม่คืบหน้าเลย ผมพยายามค้นหาไปเลื่อยๆจนกระทั้งเจอบางสิ่งบางอย่าง หลายคนอาจจะถามผมว่าตอนนี้ผมอาภัยอยู่ใดของโลกสิน่ะ ผมต้องหลบภัยจากเทพผู้ตรวจการมาอยู่ในป่าชั่วร์คราวก่อน
"นี้ๆ เค้าหิวแล้วอ่าาา"[เมกิ]
"รอไปก่อนเถอะตอนนี้มันยังตรวจการกันอยู่เลย"[คาเซมิยะ]
"อืม...แต่เค้ากินอย่างอื่นได้น่ะ" เมกิ ยิ้มแบบน่ากลัว
'ยิ้มแบบนี้ ต้องมีอะไรไม่ดีแน่ๆ'(คิดในใจ)
"ไม่ต้องเลย เมกิ ฉันรู้น่ะว่าต้องการมากกว่าจูบใช้ไหมล่ะ"
"อุ้ย!ตายล่ะนายท่าน นี้ข้าล่วงเกินนายท่านหรือเนี่ย"
"เออ....!ทางตันอีกแล้วแหะ"
"รีบเปลี่ยนเรื่องเลยเชียวน่ะค่ะนายท่าน ฮิๆ"
"ช่างเรื่องนั้นก่อนเถอะ เมกิ!!!"
"ค่ะ!!!"
อ๋อผมลืมบอกผู้อ่านทุกคนเลยน่ะเนี่ย 5ปีก่อนหน้าหลังจากผมทำสัญญากับเมกิ ผมก็ฝึกในส่วนของพลังที่ได้มาด้วยน่ะ
"จงเปิดทางให้ข้า ณ บัดนี้ ヒンディー語ログイン (ฮินเซ็นอิน)"
Dooooooom!!!
'ในเมือง' "เห้ย! เกิดอะไรขึ้นว่ะเนี่ย! อยู่ๆแผ่นดินก็ไหวขึ้นมา"[ชาวบ้าน]
"เออ!นั้นสิๆ ไม่ได้เกิดเรื่องแบบนี้มาหลายยร้อยปีแล้วน่ะเนี่ย"[ชาวบ้าน]
"เห้ย!พวกกองทัพจากราชวังทั้ง9นิ!"[ชาวบ้าน]
"รีบปิดบ้าน ปิดร้านเร็วเข้าพวกเรา.....มันต้องเกิดเรื่องอะไรที่ไม่ดีแน่ๆเลย"[ชาวบ้าน]
'ในป่า' "ชิ! ซวยแล้วไง!!!"
"นายท่านค่ะ!"[เมกิ]
"รู้แล้วน่า!"[คาเซมิยะ]
"แต่นายท่านค่ะ!กองทัพจากราชวังทั้ง9เลยน่ะ"
"เออ!สิ ก็ถึงบอกว่าต้องรีบไง"
"ว่าแต่...นายท่านค่ะ...นายท่านบอกให้รีบตั้งแต่ตอนไหนอ่ะ"
"อย่าพึ้งเถียงได้ไหม รีบเถอะ แม่คุณณณณ!"
'พวกทหาร' "เห้ย!อยู่นั้นไง...ทุกคนเจอตัวมันแล้วล่ะ"
"ท่านครับ...หน่วยที่8ยังมาไม่ถึงเลยครับ"
"เออ....ฉันรู้แล้วล่ะ"
"ท่านครับ....หน่วยที่9มีคำสั้งมาจากเจ้าหญิงโดยตรงครับ"
"ว่ามา!"
"ให้จับเป็นครับ!!!..."
"หา?!...องหญิงเนี่ยน่ะ"
"ครับ ผมฟังมาไม่ผิดแน่นอนครับ"
"เออ...ช่างเหอะยังไงก็ไม่ได้ที่คิดจะฆ่ามนุยษ์ หรอกน่ะ.....ทำตามที่องหญิงบอกสะ จับเป็นอย่าให้มันหนีไปได้น่ะ"
'ทางฝ่าย เต๋า' "บ้าเอ่ย!!! มันตามมาทันแล้วเหรอเนี่ย"
"นายท่านค่ะ...ได้โปรดใช้พลังของฉันเถอะ"
"ฉันยังไม่ชินกับพลังของเธอเลยน่ะ"
"เร็วเถอะค่ะ!ไม่มีเวลามาเรื่องแล้วน่ะค่ะนายท่าน"
"เออ...จะลองสักครั้งก็ไม่ได้เสียหายนิ"
ว้ากกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!
'นั้นเสียงอะไรน่ะ'(ชาวเมือง) "เห้ยๆ! นี้มันเสียงอะไรว่ะ"
"ท่านครับ!ให้ตามเจ้าของเสียงไปไหมครับ"
"ตามเสียงไปแต่อย่าให้มันรู้ตัวล่ะ"
"จง....มอบ....พลังกับข้าด้วยเถิด เจ้าหญิงแห่งความตาย.....เมกิ!!!!"
"ค่ะ"
อ้ากกกกกกกก!!!
'พลังนี้!....พลังนี้มันอะไรกัน...สุดยอดไปเลย...แย่ล่ะควบคุมไม่ได้แล้วสิ'
"นายท่านค่ะ!!!!!!!"
จ๊วบบบ!!!
'นี้เป็น!คีย์ไอเท็มที่จะทำให้พลังสงบลงสิน่ะ!' นี้ก็เป็นการจูบครั้งที่สองของผมกับเมกิแล้วน่ะเนี่ยผมซึ่งไม่มีพลังอะไรเลย แต่ก็ยังมีเมกิค่อยช่วยอยู่ตลอด ตอนนี้ผมจะจัดการพลังนี้ด้วยตนเอง
"ประตูนรกเอ๋ย!!!จงเปิดออก ณ บัดนี้ จงออกมาแล้วเชี่อฟังข้าสะ ลูซิเฟอร์"
Dooooooom!!!
"เรียกข้าออกมาได้แล้วสิน่ะ!นายท่าน....เอาล่ะข้าจะเป็นกำลังให้ท่านเอง...ท่านราชาแห่งโลกใบใหม่"
"เอาล่ะ!เมกิ....ถอยไปก่อน"
"ค่ะ!"
"จงสติอยู่ที่นี้สะเถอะเจ้าพวกทหาร....จงฟังเสียงข้า..กระบวนท่าแห่งนรก!.....堕天使パラダイス(นางฟ้าตกสวรรค์)"
Dooooooom!!!!
                                         {ตอนที่2:บทที่1:พลังที่พระเจ้ายังไม่ยอมรับ}
ที่นี้.....ที่ไหนกันน่ะ...?
แล้วฉันมาทำอะไรอยู่ที่นี้....?
อ่ะมีคนเรียกเราแล้ว...?
ต้องออกไปแล้วงั้นเหรอ....?
นั้นเป็นเสียงในใจของผมก่อนที่ผมจะตื่นขึ้นมาอีกทีในสภาพที่บาดเจ็บปางตาย แต่ก็ยังรอดมาได้ ไม่รู้ว่าด้วยเหตุผลอะไรแต่....ตอนนี้ผมกับเมกิโดนจับสะแล้ว ผมจำอะไรไม่ได้เลยแม้กระทั้งตอนที่กำลังใช้พลังอยู่ก็ไม่อาจจะจำได้ ผมทำอะไรลงไปบ้างน่ะ
ตอนนี้เหรอ.....?
ผมยังอยู่ระหว่างการเดินทางไปที่คุก
"เห้ย!นี้ ฉันได้ข่าวมาว่าองค์หญิงจะเอาตัวชายคนนี้ไปทำอะไรบ้างอย่างด้วยล่ะ"
"ยึ๊ย!!! คิดแล้วน่ากลัวว่ะเพื่อน"
ผมได้ยินจากที่พวกคนในกองทัพเหล่ากันมาว่าไม่มีใครรู้เลยว่าองค์หญิงคิดจะทำอะไรกันแน่ 'โอ๊ย!รู้สึกเจ็บไปทั้งตัวเลยแหะ'
'เออ....จะว่าไปยัย เมกิหายไปไหนเนี่ย'
"ค่ะ มีอะไรเหรอค่ะ นายท่าน"
"อ่าว!เห้ย!เมกิ ไหงตัวเล็กแบบนี้ล่ะ"
"อ๋อ!นี้เป็นกาย ภูติของฉันค่ะ"
"อ๋อ!นี้เธอยังสบายอยู่สิน่ะ"
"ค่ะ" "ว่าแต่จะให้ฉันช่วยไหมค่ะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว"
"จร๊ะ! ตัดเชือกที่อยู่ด้านหลังก็พอแล้วล่ะ"
ฉึบ!!!!
เอียดดดดด!!!!!
เสียงอะไรหน่ะ....ผมครุ่นคิดอยู่จึงพึ้งรู้ตัวว่ามีหญิงสาวมานั้งจองผมอยู่ข้างๆสะแล้ว
"ซวยฉิบ!!!"เสร็จกันโดนจับได้งั้นเหรอไม่มีทางหนีแล้วเหรอ'บ้าเอ๊ย!!!'
"มีอะไร...ให้ฉันช่วยไหมค่ะ???"
เอ๋.....เมื่อกี้ผู้หญิงคนนี้ถามเราหรอ....."จริงสิ!จะว่าไปก็มีอยู่น่ะ"
"ค่ะ! ว่ามาได้เลยฉันจะช่วยคุณเอง"
"งั้นก่อนอื่นเลย! พาฉันออกไปจากรถม้านี้ก่อนเหอะ"
"ค่ะ!!"
'นายท่านค่ะ....ไม่คิดว่าแปลกไปหน่อยเหรอที่อยู่ๆก็มีคนมาช่วย'
'ถึงยังงั้นก็เหอะตอนนี้ไม่มีทางเลือกให้เรามากหรอกน่ะ เมกิ'
'ค่ะ'
ปึก!!! 'สำเร็จ!!!ออกมาได้แล้ว'.....
......ชะอ้าว!!!"เดียวน่ะๆที่นี้มันที่ไหนกันเนี่ย เมื่อกี้ยังอยู่ที่เมืองอยู่เลย"
"ขอตอนรับสู่ราชวังที่9ของข้า"
"หา!?!"
'ไม่ต้องมางงเลยนายท่าน....รีบหนีเถอะค่ะ!'
"จะหนีเหรอค่ะ......ไม่ให้หนีง่ายๆหรอกค่ะ!!!"
Doooooooommm!!!
'โถ่เว้ย!ฉันนี้มันดวงซวยจริงๆเล้ย!'
'ก็แน่ล่ะสิค่ะ!'
'ไม่ต้องตอกย้ำก็ได้'......'มันมาแล้ว'
'เตรียมรับมือค่ะ!'
"ต.....า........ย!!!"
DOooooooMm!!!
'เชี่ย!! อะไรว่ะเนี่ย' ตายแน่ๆงานนี้อะจริงด้วยสิ ลูซิเฟอร์จังไง 'เมกิ!'
'ค่ะ!รู้แล้วค่ะนายท่านจะเรียกให้เดียวนี้ล่ะ' ถ้างั้นทางนี้ฉันถ่วงเวลาเอง'โอเคน่ะ'
'ค่ะ!ฝากด้วยน่ะค่ะ'
ชิ! ตั้งหลักไม่ทันเลยเเหะ ทำไงดีคิดสิๆ คิดให้ออกเส่"อ่ะ!จริงด้วยมีวิธีนั้นอยู่นี้!"
"เมกิ!!!ขอใช้พลังของเธอหน่อยล่ะกัน"
"ค่ะ!ได้ค่ะ!เพราะท่านเป็นนายท่านของพวกเราไงล่ะ เต๋าคุง"จงออกมา......ลูซิเฟอร์
งั้นทางนี้ก็คงขอทำบ้างล่ะน่ะ"กระบวนท่าจากสวรรค์ถึงนรก 堕天使パラダイス (นางฟ้าตกสวรรค์ ฉบับ ดัดแปลง)"
Dooooooooommm!!!
                                                      [ตอนที่3:บทที่1:แต่งงาน!!!]
"อึก!!.....คิดจะฆ่าฉันรึไงเนี่ย"
"ก็เธอเริ่มก่อนเองน่ะ!!"....ชิ!เธอแทบไม่เป็นอะไรเลยไม่มีทางที่เธอจะ ต้านทานได้หรอก....จากที่ฉันอ่านไม่สิค้นพบด้วยตนเองเทพทุกตนแพ้ทางด้าน กระบวนท่าหมดเลยไม่มีตนไหนหรอกที่จะแพ้....อ่ะ!!เดียวสิๆ มันมีวิธีหลบหลีกอยู่เพราะว่าเรายังไม่มีท่า

白蓮 (ดอกบัวสีขาว)เลยท่านี้จะช่วยทำให้เป้าหมายที่กำลังขยับเกิดอาการสตัน พูดง่ายคือการทำให้ศัตรูหยุดนิ่งนั้นเอง......ชิ!!'พลาดท่างั้นเหรอ เนี่ย'.........ให้ตายเถอะ'แต่!ฉันไม่คิดจะมาตายหรือแพ้ที่นี้หรอกน่ะ'
"ลูจัง!!!พร้อมน่ะ"
"ใครให้เรียก....ลูจังกันหาาาาา!!!"
"เอาเถอะ!ขี้เกียจเรียกเต็มอ่ะ"
"เอาเถอะตอนนี้ไม่ใช้เวลามาเถียงกันน่ะค่ะ!...อ่ะ!เธอเดินมานู้นแล้วค่ะ!"
"ให้ตายสิไม่ยอมเลิกลากันจริงๆสิน่ะ!princess!"
"รู้ด้วยเหรอค่ะว่าฉันเป็นใคร?!?"
"ใครไม่จะรู้ล่ะ!ก็เล่นเปิดมาเจอราชวังแบบนี้!ก็ต้องคิดไว้อยู่แล้วเส่!!!"
"ถ้างั้น...ก็ตามเราเข้าไปข้างในก่อนสิเรามีบ้างอย่างจะต้องอธิบายกับท่านก่อน"
"ทำไมต้องไปด้วยอ่ะ?"
"ขัดขืนเหรอค่ะ?!!"
'อุ๊ย!น่ากลัวอ่ะ(คิดในใจพร้อมกันทั้ง3คน)'
"ตามมาก่อนเถอะ....ข้าอยากให้ท่านได้เข้าใจอะไรบ้างอย่างก่อน"
{ในราชวังที่9}"เห้ยๆ!ดูนั้นดิ มนุษย์ล่ะ"(พวกเทพในกองทัพซุบซิบกันใหญ่)
'แมร่ง!นินทาตรูแบบถึงรูขุ่มขนเลยเหรอว่ะ!'
'เอาเถอะค่ะ!นายท่าน ทนๆหน่อยเถอะค่ะ'
จากนั้นเธอก็พาผมเข้าในห้อง2-2โดยที่บอกให้พวกเมกิ กับ ลูซิเฟอร์ออกไปก่อน.....'ยัยนี้คิดจะทำอะไรหน่ะ??'
"นี้ๆ....นั้งลงก่อนสิ".....เธอหน้าแดงไปหมดเลยแหะ'เฮ้!เดียวก่อนน่ะ เหตูการณ์แบบนี้มันคุ้นๆน่ะว่ามั้ย'
"อุ๊บ!!!!!!!"เธอจูบเรา เดียวก่อนสิ!...นี้มันเรื่องอะไรกันฟะเนี่ย!!ไม่เข้าใจเลยจริงๆ'ยัยนี้จงใจเหรอ'
"รู้สึกดีขึ้นมารึยังค่ะ!.....นายท่าน.....///-\\\"เธอเรียกเราว่านายท่าน.....เดียวก่อนสิ....มัรผิดปกติน่ะ'ฝันเหรอ....ฝันแน่ๆ'
"ไม่หรอกค่ะ!คุณไม่ได้ฝัน.....ตอนนี้ความคิดทั้งหมดฉันก็ได้เห็นและรับรู้ถึงมันได้แล้วล่ะค่ะ"
"เดียวก่อนสิ!นี้มันหมายความว่าไงเหรอ"
"คุณคงมีอะไรหลายอย่างอยากถามฉันล่ะสิ...ได้ค่ะฉันจะเล่าให้ฟังทีล่ะเรื่องเอง"
เริ่มจาก.....เมื่อหลายปีก่อนมีผู้ชายคนหนึ่งได้ทำการรวบรวมโลกทั้งสองใบให้ เป็นหนึ่งเดียวกันโดยทำพันธ์สัญญากับเทพทั้ง20ตนแต่ทว่าเขากับหาคนที่20ไม่ เจอเข้าพยายามหาคำตอบว่าใครคือคนที่20กันแน่จนกระทั้งเกิดการปฎิวัติของพวก มหาเทพที่ไม่พอใจเค้าผู้นั้น
เค้าผู้นั้น มีนามว่า スターヤオ·ヴィラ 一人で(คา เซมิยะ อโลน)Aloneนั้นได้รวบรวมทุกอย่างไว้ด้วยกันโดยที่มีเทพผู้ช่วยทั้ง15คนเป็น คนช่วยคำณวนและช่วยในเรื่องต่างๆทั้งการต่อสู้และอีกหลายๆอย่างที่Aloneนั้น เป็นคนเลือก .......แต่เทพอีก4องค์นั้นมาที่หลังซึ่งก็ช่วยAloneในเรื่องที่อยู่ของ มหาเทพทั้ง10แต่ล่ะองค์นั้นมีความสามารถที่ต่างกันและมีฝือมือสูงมากๆ จนกระทั้งการปฎิวัติได้เริ่มขึ้น.......
Aloneได้พ่ายแพ้ต่อมหาเทพตนหนึ่ง....และก็ถูกผนึกไว้ในป่าลึกในป่าที่ไม่ใคร รู้และไม่มีวันที่จะมีใครเข้าไปได้......เอาล่ะมีเรื่องอะไรจะถามฉันไหมนาย ท่านค่าาา.......อ๋อ!จริงด้วยลืมแนะนำตัว"ชื่อของข้าก็คือ 仕事の心  ホ ワイト(workhaert white)หรือจะเรียกเข้าสั้นๆว่าwhiteก็ได้น่ะค่ะ!  เหมี้ยว!"..................."นะ...นะ....น่ารักโครต!!ขอจับกดตอนนี้เลยได้ ไหม??//เอ่ย!ไม่ใช้แล้ว!"
"จริงๆแล้วจะทำก็ทำได้น่ะค่ะ...หิๆ"เธอทำตัวน่ารักๆจนผมทำตัวไม่ถูก แล้ว.....ตอนนี้ผมต้องการคนมาช่วยผมด่วนๆเลย...ใครก็ได้ไม่ว่าจะเป็นลูจัง หรือเมกิ ก็ได้'สับสนแล้วแหะ......เอ๊ะ!!เดียวสิ!ยัยwhiteเธออ่านใจได้นี้หว่า .....ซวยขั้นเทพโว้ยยย!!'
"ปิดบังอะไรไว้!ฉันก็รู้หมดล่ะค่ะ คิๆ"
"เอาล่ะค่ะ!เข้าประเด้นเลยน่ะค่ะ....ฉันจะพูดแค่ครั้งเดียวเท่านั้นน่ะ ค่ะ!.....ตะ....ตะ...ตะ.....แต่งงานกับฉันเถอะค่ะ!!!">///<
"เอ๋!!!!!!!!!!"(ช๊อค!!!ขั้นรุนแรง)

'นายท่านค่ะ!!!'............เออ!!รู้แล้วน่า!'ว่าแต่เล่นเอา......พูดไม่ออกเลยเเหะ'
'ค่ะ....'
"นี้ๆ....อย่าคิดอะไรที่มันมากนัดสิ......ฉันรู้น่ะค่ะ!"
'ซวยอีกแล้วสิเรา.....เอาไงดี!'
"ค่ะ!....คุณซวยสุดๆไปเลยล่ะค่ะ"
เฮือก!ผมลืมไปเลยว่า....ว่าเธอคนนี้อ่านใจผมได้ ผมลืมไปว่าไดจูบกับเธอไปแล้ว 'เหอ!ขอเหตุผลที่ผมจะต้องแต่งงานกับเธอได้หรือป่าว'
"ค่ะ!จะอธิบายเดียวนี้ล่ะค่ะ!,.....ขอแรกเลยค่ะ! คุณได้เอาจูบแรกของเจ้าหญิงหรือฉันไปแล้วนั้นเอง".........."เดียวน่ะๆ..... จำความได้ว่าเธอเป็นฝ่ายมาจูบฉันนี้!"............เดียวสิ!ไม่ใช้นี้เป็นกับดัก เธอคิดไว้ร่วงหน้าแล้ว,ตั้งแต่ตอนที่เธอช่วงพวกเราออกมาจากรถม้าของพวกทหารแล้ว,อะไรฟะเนี่ย!!!
"ค่ะ!....ฉันเป็นฝ่ายไปจูบเองค่ะ...แต่....คุณไม่หลบเองนิค่ะ......จริงมั้ย??"
เธอทำตัวเหมือนเป็นเรื่องปกติหยั่งงั้นล่ะ......เออ!แหะ'แล้ว.....กูจะคิดทำไมว่ะเนี่ย!!!!'
"นั้นสิค่ะ!....ข้อที่สองต่อเลยน่ะค่ะ!.....ง่ายที่สุดค่ะ...จริงๆแล้ว เมกิจังกับลูจังน่าจะบอกน่ะค่ะ"เธอยิ้มแบบที่ว่าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"เอ๋!!!เรื่องอะไรเหรอ.....ทำไมฉันถึงไม่รู้ล่ะ"
ตอนนี้สีหน้าของทั้งสองคนดูเครียดกว่าเดิม.....ปกติแล้วไม่เคยเห็นพวกเธอมี อาการแบบนี้มาก่อนเลย....ผมว่าจะต้องมีอะไรที่เกี่ยวกับเรื่องพันธุ์สัณญา ของผมกับพวกเธอแน่ๆเลย White เธอต้องการจะพูดอะไรกันแน่ ฉันต้องการจะรู้แล้วในหลายๆเรื่องที่ยังคาใจอยู่
"ค่ะ!จะบอกให้น่ะค่ะ...คุณรู้เรื่องพันธุ์สัณญามากแค่ไหนกันค่ะ...ไม่บอกก็ได้ค่ะ..เอาเป็นฉันจะบอกให้ล่ะกันค่ะ!"
ครั้งก่อนถ้าเกิดมีการทำพันธุ์สัณญาเทพกับมนุษย์มันไม่มีปัณหาหรอก ค่ะ!...แต่ถ้าเกิดไปทำสัณญากับราชาแห่งโลกใหม่แล้วล่ะก็รู้มั้ยค่ะจะเกิด อะไรขึ้น
ค่ะ....เรื่องนี้ล่ะค่ะที่คุณไม่รู้,เมื่อราชาผู้เป็นใหญ่ได้ลงมาเกิดเป็นคน ใหม่สิ่งที่ห้ามทำก็คือห้ามทำสัณญากับเทพ.....แม้แต่มหาเทพก็ห้ามทำแต่ถ้าทำ ไปแล้วเทพเหล่านั้นจะต้องแต่งงานกับราชาผู้ที่จะสร้างโลกใบใหม่ขึ้น(หรือรวม โลกทั้งสองใบนั้นเอง)ราชาคนแรกไม่สิเป็นเพียงแค่มนุษย์ธรรมดาที่ได้ขึ้นชื่อ ว่าเป็นราชาของโลกใบใหม่หรือที่พวกเราเรียกกันว่าAloneพวกเราต่างก็นับถือ เค้าในฐานะที่รวบรวมโลกของเทพและมนุษย์ให้เป็นหนึ่งเดียวกันได้โดยมีกองทัพ เทพเพียงแค่19ตนรวมตัวเองไปด้วยคือ20,แน่นอนว่าการรวบรวมครั้งนั้นได้ผ่านไป ด้วยดี.....แต่ถว่ามหาเทพนั้นไม่ยอมที่Aloneจะให้มนุษย์มามีฐานะทัดเทียมกับ เทพ,ในสถานะการ์ณนั้นมหาเทพได้บอกกับAloneไว้ว่าถ้าหาองค์ที่20แล้วสามารถ แต่งงานกับเทพที่ตนถือครอง1ตนได้ท่านก็ยอมจำนนแต่โดยดี,Aloneไม่สามารถหาเทพ ตนที่20ได้เพราะหลังจากเจอกับเจ้าหญิงทั้ง9ราชวัง(รวมทั้งหมด19คน)Aloneไม่ สามารถจะเจอที่ใช้ได้ดังนั้นจึงลองไปเจรจารกับมหาเทพดูว่าถ้าเค้าสามารถ ทำให้เทพองค์ใดองค์หนึ่งแต่งงานกับเค้าได้จะขอให้มหาเทพยอม,มหาเทพได้ลอง คำนึงถึงผลประโยชน์ดูแล้วยังไงAloneก็ไม่น่าจะทำได้ก็เลยตกลงให้ทำและ ยังให้Aloneออกเป็นข้อบังคับให้เทพทุกตนจำขึ้นใจ..............และถ้าเกิด เทพองค์ใดที่ทำสัณญาไปแล้วถ้าไม่แต่งงานภายใน10ปี(เวลาของเทพจะเร็วกว่า มนุษย์)ตัวตนของเทพตนนั้นจะหายไปจากรายชื่อของโลกทั้งสองใบและจะไม่มีใครจำ เทพตนนั้นได้แต่ที่เทพทั้ง19ของAloneที่ไม่ตายก็เป็นเพราะAloneเป็นแค่ มนุษย์เท่านั้นและตัวจริงของราชาผู้ที่ให้กำเนิดโลกไม่มีใครรู้ว่าเค้าเป็น ใครและมีตัวตนจริงหรือไม่......ก็ประมาณนี้ล่ะค่ะ!....ก็อย่างที่พูดไปน่ะ ค่ะ....ฉะนั้นแล้ว!แต่งงานกับเค้าเถอะค่ะ!"
                                                            [ตอนที่4:บทที่1:ทางเลือกที่ดีที่สุด]
บ้าจริง!.....ฉันไม่รู้แล้วล่ะ.....ฉันเลือกไม่ได้...ไม่สิไม่ใช้เลือกไม่ ได้แต่มันยังไม่ถึงเวลาของฉันที่ฉันต้องเลือก!เอาล่ะฉันได้คำตอบแล้วถึง แม้ว่ามันจะไม่ต่างอะไรจากการไม่เลือกก็ตาม...ฉะนั้น!!'white....เธอยังอ่าน ความคิดฉันอยู่หรือป่าว?....ยังไม่ต้องตอบก็ได้น่ะ....'
"ฉันจะให้คำตอบล่ะน่ะ!!!" ในตอนนี้ทุกคนต่างก็รอลุ้นคำตอบและพวกเธอก็มองผมด้วยสายตาที่ว่าเลือกฉัน เถอะค่ะ!!!....."ฉันขอไม่เลือกที่จะแต่งงาน!.....แต่....เลือกที่จะทำสัณญา และหาคำตอบที่เป็นไปได้ของพวกเธอ.....ที่ว่าทำไมถึงต้องหายไป?"
"ฉันรู้ว่ามันอาจจะเป็นไปไม่ได้แต่ทว่า....ถ้าความเป็นจริงแล้ว...มันไม่ได้ เป็นอย่างที่Aloneสัณญากับมหาเทพไว้มันไม่ได้เป็นเรื่องจริงทั้งหมด ล่ะ"...ใช้แล้ว ก่อนหน้านี้ประมาณ5นาทีก่อนที่เต๋าจะให้คำตอบกับพวกเมกิ......"นี้Aloneคิด ว่ายังไง?"
"เรื่องอะไรเหรอ??"...Aloneดูท่าทางจะสนใจในเรื่องที่ผมจะถามสุดๆ...ปกติ แล้วเวลาผมถามอะไรAloneมักจะเป็นเรื่องที่Aloneฟังแล้วมันเป็นเรื่อง สนุก..."ก็เรื่องที่นายให้สัณญากับมหาเทพไปมันเรื่องจริงหรือหลอกกันแน่ ?"....
"ตามมาสิ!เดียวฉันจะเล่าให้นายฟังเอง"
ในวันนั้น...วันที่ฉันได้สัณญากับมหาเทพไปนั้น..ทุกอย่างเป็นแค่แผนลวงที่มี ไว้ปั่นหัวมหาเทพเล่นแต่ถว่า....ฉันไม่ได้คิดไว้ล่วงหน้าเลยว่ามหาเทพจะ ไว้ตัวทันก่อนที่ฉันจะเริ่มแผนการนั้นเป็นแผนแรก!แผนแรกเท่านั้น....จริงๆ แล้วพวกเมกิรุ่่นแรกได้คิดแผนที่2-3ไว้ให้ฉันแล้วแต่ฉันไม่ได้ใช้...แต่ถว่า แผนการเหล่านั้นก็สำเร็จจนได้...มันเป็นสัณญาณบ่งบอกว่ามันได้เริ่มแล้ว.. สัณญาณของทั้งสองโลกที่จะรวมกันกำลังจะเป็นจริง...แต่ถว่าฉันได้พลาดไป....ฉันถูกผนึกก่อนที่แผนจะสำเร็จ....
"งั้นก็....??"[white]
"ใช้แล้ว....แผนการสุดท้ายกำลังจะเริ่มแล้วล่ะ!!"[คาเซมิยะ]
"นายท่านค่ะ!"[เมกิ/ลูซิเฟอร์]
"ใช้แล้ว!...สงครามพระเจ้ายังไงล่ะ"
"เอาล่ะน่ะ....ขอเข้าเรื่องเลยล่ะกัน"
ก่อนที่จะถึงสงครามพระเจ้าตอนนี้เราคงต้องรู้อะไรหลายๆอย่างจากโลกแห่งนี้ให้ดีก่อนที่จะออกไปสู้กับมหาเทพ...'เอาเถอะตอนนี้ก็คงได้แต่รอเท่านั้นล่ะน่ะ'......'เต๋าคุงค่ะ...'เดียวน่ะๆเมื่อกี้ผมเหมื่อนจะได้ยินเสียงของยัยWhiteเลยเเหะ'
'ก็...ได้ยินจริงๆนี้ค่ะ!....มีเรื่องจะถามค่ะ...ไม่ต้องพูดน่ะค่ะคิดในใจเอาน่ะค่ะ'
'....จะถามเรื่องอะไรล่ะwhite??'
'ค่ะ!...เรื่องแรกเลยน่ะค่ะ?,มันเป็นเรื่องที่ฉันสงสัยตั้งแต่เมื่อตะกี้แล้วค่ะ...ว่าทำไมคุณถึงพูดแบบนั้นไปทั้งๆที่ตัวเองยังไม่หมั่นใจในคำตอบนั้นก็เถอะ...ฉันสงสัยมากๆเลยล่ะค่ะ...คุณจะทำให้พวกเราคิดมากยิ่งกว่าเดิมด้วยน่ะค่ะ'
 *เพิ่มเติม สำหรับหลายๆคนที่ยังสงสัยว่าทำไม คาเซมิยะ เต๋า ถึงรู้จักAloneแล้วไปเจอกันตั้งแต่เมื่อไรตรงส่วนนี้ผมจะอธิบายเป็นบทพิเศษเองน่ะครับ
*ตอนที่2.5.(ตอนพิเศษ)
::รออีกสักประมาน2-3อาทิตย์น่ะครับสำหรับผู้ที่ติดตามผมมาตลอดเพราะช่วงนี้ ผมไม่ค่อยจะอัพเลยแต่เนื้อเรื่องทั้งหมดก็คิดไว้แล้วล่ะก็ขอขอบคุณสำหรับทุก ท่านที่เข้ามาดูเข้ามาอ่านก็อย่าติดตามแล้วถ้าชอบก็อย่าลืมมาเป็นFanclubกัน ด้วยน่ะครับ ขอบคุณครับ
::โปรดติดตามตอนต่อไป ชอบใจก็อย่าลืมคอมเม้นแล้วแชร์ให้คนอื่นอ่านด้วยน่า(มีต่ออีกหลายตอยเบย)
::โปรดติดตามตอนต่อไป ชอบใจก็อย่าลืมคอมเม้นแล้วแชร์ให้คนอื่นอ่านด้วยน่า(มีต่ออีกหลายตอยเบย)