ลูกอีสาน

เนื้อเรื่อง

มีชายอีสานคนหนึ่ง เดินทางมากรุงเทพ (มาทำไมไม่รู้) เขาได้เข้าไปกินก๋วยเตี๋ยว
คนขาย “ไม่ทราบจะเอาอะไรครับ”
ลูกอีสาน  “หมี่ ซ่าม”

                   หมายถึง หมี่หนึ่งชาม แต่ออกเสียงไม่ชัดตาประสาคนอีสาน
             คนขายจึงให้หมี่ไปสามชาม   ส่วนลูกอีสานก็คิด “เอ่อร้านนี้มันแถมเยอะวุ้ย”
         พอ เขากินอิ่มก็บิดตัวไปมาพร้อมอุทานว่า   “หมี่แฮง”  หมายถึง มีแรงละอิ่มละ
         ส่วนคนขายได้ยิน จึงทำหมี่แห้งให้อีกชาม  
ลูกอีสานคิด   “เออร้านนี้มันแถมเยอะจริงๆ คราวหน้ามากินใหม่ดีกว่า”
        
             พอกินเสร็จ ลูกอีสานจึงยืนขึ้น พร้อมบอก   “ไค่แน” แปลตามภาษาอีสานว่า จุกละ แน่นท้องมากๆแล้วบังเอิญ
        มี จิ๊กโก๋ อยู่4คนข้างๆ ได้ยินเป็น “ใครแน่” เลยคิดว่า ไอ้ลูกอีสานเนี่ย แซวพวกตัวเอง จึงขว้าง ขวดน้ำอัดลมใส่      
      เฟี้ยววววววว….โครมมมมม……….ปรากฏว่า... เฉี่ยวหัวลูกอีสานไป

     ลูกอีสานคิดว่า  ตัวเองนะ ไม่เคยไปมีเรื่องกะใคร และคิดว่าพวก จิ๊กโก๋4คนเนี่ยคงจำคนผิด จึงร้องบอกว่า   “บ่แม่นข่อย  บ่แม่นข่อย”   จิ๊กโก๋4คนได้ยินลูกอีสานพูด  ก็คิดว่าคงหมายถึง “ไม่โดนกรู ไม่โดนกรู”  พวกจิ๊กโก๋   (โค-ตะ-ระ)  โกรธมาก

พวกจิ๊กโก๋ “แกเป็นใครมาจาไหนฟระะะะะะ   ทำงานอะไร   อยากตายนักเหรอ”
ลูกอีสาน “ย่อมด้าย ย้อมด้าย”   หมายถึง ทำงานอยู่โรงย้อมด้าย
  
    พวกจิ๊กโก๋ …ได้ยินดังนั้นก็คิดว่า  ลูกอีสานมานยอมตายยยจึง…
“พวกเรายำมันว้อยยยย   เอาเป็นยำหมูยอเล้ยยยยยยย”
         แล้วก็เกิด ตะรุมบอนขึ้น     อ้าค  โอ้ยย  อู้ววว    แอ็ค  อัก จ๊ากกก

        ลูกอีสานถูกรุมซ้อม จึง คุกเข่า พนมมือ ร้องบอกด้วยความเจ็บปวด
“อย่าท๊ำข่อย อย่าท๊ำข่อย”
  จิ๊กโก๋ “อ้าวยางกวนตีนพวกกรูอีก…พวกเรา มันบอกว่าอยากได้แรงๆ ไม่อยากได้ค่อยสงเคราะห์ให้มันหน่อยดิ๊”
ลูกอีสาน จึงสลบไปเพราะถูกอัด



                                                              สอนให้รู้ว่า
                                           เมื่อถูกนักเลงหาเรื่อง อย่า สะเออะ พูดอีสาน