แหล่งรวมเรื่องหวีดๆของเหล่าลูกลิง (super junior)

ลำดับตอนที่ #79 : นอกรอบ เส้นทางสายที่9 Donghae

ดงเฮเป็นเด็กที่หน้าตาน่ารัก ช่างพูด และช่างเอาอกเอาใจคนรอบข้างมาตั้งแต่เด็กๆ จึงไม่แปลกอะไรที่ใครก็ตามที่อยู่รอบตัวเขาจะหลงรักหนุ่มน้อยผู้นี้ได้ไม่ยาก ดงแฮมีพี่ชายหนึ่งคน ชื่อ ดงฮวา ซึ่งเขาบอกว่า ดงฮวาเก่งกว่าเขา ฉลาดกว่าเขา และพ่อแม่ก็รักดงฮวามากกว่าเขา แต่ในความเป็นจริงแล้ว เป็นเขาต่างหาก ที่พ่อแม่รักและตามใจมากกว่าดงฮวาเป็นไหนๆ ไม่ว่าจะอยากได้อะไร ดงแฮก็จะได้มันมาอย่างง่ายดาย ผิดกับดงฮวา ที่ต้องเก็บเงินซื้อเอาเอง

      เขาค่อนข้างที่จะสนิทกับพี่ชายค่อนข้างมาก และดงแฮก็เคยพูดเอาไว้ ว่าเพื่อนแท้ของเขา ก็คือ พี่ชายของเขาเอง ... เพราะไม่ว่าจะเกิดอะไร หรือว่าเขามีปัญหา มีเรื่องทุกร้อนใดๆ ดงฮวาก็มักจะคอยดูแลและปกป้องเขาเสมอมา นั่นอาจจะเพราะว่าเขามีกันอยู่แค่สองคนพี่น้อง จึงถูกสอนมาให้รักกันให้มากๆ นั่นเอง

      ครอบครัวของดงแฮไม่ได้มีฐานะดีมากนัก จัดว่าเป็นครอบครัวที่ฐานะปานกลางของเกาหลี พ่อของเขาเป็นคนขับรถแท็กซี่ ส่วนแม่ของเขาในช่วงนั้นก็เป็นแม่ค้าขายปลา (หรืออะไรนี่แหละที่เกี่ยวกับปลา) แต่พ่อแม่ของเขาก็สนับสนุนความฝันของลูกชายคนเล็กเสมอมา เพราะดงฮวานั้นค่อนข้างเรียนเก่งมาก (และได้ข่าวว่าเขาได้ทุนไปเรียนต่อด้านการแพทย์ที่ต่างประเทศ) และน่าจะเป็นผู้นำครอบครัวที่ดีในอนาคตได้ เหลือเพียงแค่ดงแฮเท่านั้น และเมื่อเขามีความฝันที่ต้องการจะทำ ทั้งพ่อ แม่ และพี่ชาย จึงไม่มีใครคัดค้านเขา

      ในตอนเด็กๆ ดงแฮมีความฝันอยากจะเป็นนักกีฬา แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ชอบที่จะเต้นให้พ่อดูอยู่บ่อยๆ พ่อเขาจึงบอกให้เขาเข้าวงการบันเทิง แต่ในตอนนั้น เขาก็ยืนยันในคำตอบที่ว่า "อยากเป็นนักกีฬา" จนกระทั่งเข้าเรียนชั้น ม.1 ก็ได้เห็นประกาศออดิชั่นบนปกเทป ความฝันอยากเป็นศิลปินมันจึงเริ่มผุดขึ้นมาในความคิดของเขา และเมื่อเขาบอกพ่อในเรื่องนี้ พ่อของเขาก็ให้เงินมา และสนับสนุนลูกชายคนนี้อย่างเต็มที่

      ดงแฮหัดกีตาร์มาตั้งแต่ยังเด็ก เริ่มจากการยืมของเพื่อนมาหัด จนกระทั่งมีกีตาร์เป็นของตัวเอง และในวันหนึ่ง เขาก็เดินทางมาที่โซล เพื่อออดิชั่นเป็นศิลปินฝึกหัดของ SM Entertainment ในรายการ SM Youngster contest การประกวดครั้งนี้ มีศิลปินหลายคนของ SM ในปัจจุบันที่ร่วมประกวดด้วย ดงแฮได้รางวัล ชนะเลิศสาขา Most handsome และ Best of the best เนื่องจากมีหน้าตาที่น่ารัก และความสามารถที่ค่อนข้างโดดเด่นนั่นเอง

      การที่ได้เป็นศิลปินฝึกหัด ทำให้ดงแฮต้องออกมาเช่าหอพักอยู่ที่โซล และหยุดเรียนไปในช่วงหนึ่ง เพื่อที่จะได้ฝึกฝนกับทางบริษัท เหตุนี้เอง ทำให้เขาต้องห่างจากทางบ้าน สิ่งที่ทำได้ก็เพียงแค่การโทรศัพท์ไป เนื่องจากระยะทางที่ค่อนข้างห่างไกล และตารางฝึกซ้อมค่อนข้างหนัก ทำให้เขาแทบจะไม่ได้กลับบ้าน และไม่ได้เห็นหน้าครอบครัวเป็นระยะเวลาหลายปี และนี่คือเหตุผลหลัก ที่ทำให้เขาค่อนข้างอ่อนไหวเมื่อพูดถึงคนในครอบครัว หรือคำว่า บ้าน

      ในช่วงแรก ดงแฮค่อนข้างสนิทกับจุนซู ฮยอกแจ อิทึก ฮีชอล และยุนโฮ เขาค่อนข้างจะนับถือยุนโฮมากกว่าคนอื่นๆ ซึ่งเป็นอันรู้กันดีว่า ดงแฮนั้นเป็นเด็กที่ค่อนข้างหัวรั้นพอสมควร แต่เขามักจะมีวิธีการพูดที่น่ารัก แทนที่จะโวยวายเอาแต่ใจ เมื่อใดที่เขาโมโห คนรอบข้างส่วนมากมักจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า เขาเป็นตัวอันตรายและไม่ใช่คน คงมีเพียงยุนโฮเท่านั้นที่จะสามารถปราบเด็กน้อยผู้นี้ได้อยู่หมัด

      ด้วยความที่อยู่ตัวคนเดียวในเมืองใหญ่ การใช้ชีวิตของดงแฮจึงค่อนข้างลำบาก เมื่อเทียบกับเวลาอยู่ที่บ้าน เพราะที่นั่นมันเหมือนกับว่าเขาเป็นเจ้าชายน้อยของพ่อและแม่ แต่ในโซล .. เขาเป็นแค่เด็กชายคนหนึ่ง ที่เช่าบ้านพักอยู่กับพี่ชายสองคนอย่างฮีชอลและยุนโฮ (หลังจากที่เคยอยู่คนเดียวมาก่อนหน้า) โดยหน้าที่ของเขานั้นก็คือการทำความสะอาดบ้านในฐานะน้องเล็ก ส่วนการใช้จ่ายเงินของเขานั้น ก็ต้องควบคุมเอง และต้องใช้อย่างประหยัด

      หลังจากฝึกซ้อมในแต่ละวัน ซึ่งเป็นไปอย่างหนัก ตั้งแต่เช้าจรดเย็น ดงแฮจะไปเดินเล่น หรือทานอาหารพร้อมกับเพื่อนๆซึ่งเป็นศิลปินฝึกหัดด้วยกัน ด้วยความที่เขาค่อนข้างที่จะตัวเล็ก หน้าตาน่ารัก และขี้แย จึงทำให้ฮยอกแจและจุนซูมักจะชอบแกล้งอยู่เสมอๆ และทำให้เขาต้องร้องไห้อยู่บ่อยๆ แต่นั่นมันกลับทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาในฐานะเพื่อนยิ่งแน่นแฟ้นมากขึ้น

      การฝึกฝนในฐานะศิลปินฝึกหัดของดงแฮค่อนข้างหนัก มีหลายต่อหลายครั้งที่เขานึกอยากจะวิ่งกลับไปที่บ้านด้วยความคิดถึงครอบครัว แต่เพื่อความฝัน ดงแฮจึงต้องอดทน และดูแลตัวเองเรื่อยมา จากที่เคยเป็นเด็กน้อยที่ขี้แย ดงแฮเริ่มเข้มแข็งขึ้นทีละนิด เขาต้องดูแลตัวเอง ความคิดจึงเริ่มโตขึ้นทีละน้อย แต่ทว่าความน่ารักที่เคยมีมา ก็ยังคงมีอยู่เช่นเดิม เพราะมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะสามารถเข้าไปพูดกับฮีชอลได้ในเวลาที่โมโห แต่ดงแฮก็เป็นหนึ่งคนนั้น ที่สามารถเข้าไปพูดคุยกับฮีชอลได้โดยดี และไม่ถูกตะเพิดออกมา

      ก่อนที่จะมีการเดบิวต์นั้น ดงแฮได้เคยร่วมทีกับเพื่อนๆซึ่งเป็นศิลปินฝึกหัด อย่างฮยอกแจ จองซู และคนอื่นๆ โดยชื่อที่เคยใช้เป็นชื่อทีมนั้นได้แ่ก่ "OK" "Smile" และ "Pricor"

      ในการฟอร์มวงซุปเปอร์จูเนียร์ ดงแฮก็เป็นอีกหนึ่งศิลปินฝึกหัดที่ได้รับคัดเลือกให้เข้าร่วมในวงนี้ เขาค่อนข้างดีใจมาก เพราะความพยายามที่มีมาหลายปีได้เห็นผลแล้ว ดงแฮจึงทุ่มเทเวลาที่มีเพื่อซ้อมเต้น และหัดร้องเพลงให้มากขึ้น เนื่องจากปกติเขาเป็นคนที่เสียงดี แต่ร้องเพลงเพี้ยน จึงเป็นการบ้านข้อใหญ่ของหนุ่มน้อยผู้นี้ ที่ต้องไปหัดร้องเพลงให้ออกมาดีให้ได้

      และในการฟอร์มวงนั้นเอง ทำให้ดงแฮได้พบกับคิบอม เพื่อนใหม่ที่มาจากอเมริกา เขาค่อนข้างที่จะถูกชะตากับเพื่อนใหม่คนนี้มาก ด้วยเหตุที่ทั้งคู่มักจะไปเจอกันโดยบังเอิญที่ห้องซ้อมของบริษัทในช่วงดึก เพราะต่างคนต่างนอนไม่หลับ จึงทำให้พวกเขาได้เริ่มพูดคุยกันมากขึ้น แต่เพราะคิบอมค่อนข้างพูดน้อย เขาจึงจำเป็นต้องเป็นฝ่ายเข้างไปตีสนิทและชวนคุย นั่นคือจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ของทั้งคู่ จนกลายเป็นเพื่อนรัก ที่แค่เพียงมองตาก็เข้าใจอย่างเช่นทุกวันนี้ เพราะในหลายๆครั้ง ที่มีแฟนเพลงให้ของมา และเขาไม่ได้รับมาเพื่อตัวเอง แต่กลับรับมาเพื่อเอามาให้คิบอมเนื่องจากรู้ว่าคิบอมต้องชอบ

      ทุกครั้งที่มีปัญหา คนที่ดงแฮมักจะคิดถึงเป็นอันดับต้นๆ รองจากทางบ้านแล้วก็คือ คิบอม ทุกครั้งที่เขาไม่สบายใจ ดงแฮก็มักจะไปขลุกตัวอยู่ที่หอพักของคิบอม และนั่งคุยกันจนถึงเช้า หรือจนกว่าเขาจะรู้สึกดีขึ้น

      ด้วยความที่ดงแฮเป็นคนขี้เล่น ในการตอบคำถามของเขาหลายๆครั้ง ก็มักจะตอบไปตามอารมณ์มากกว่าจะตอบไปตามความเป็นจริง เมื่อก่อน ดงแฮเคยคิดที่จะลองสูบบุหรี่ แต่เมื่อมีเหตุการณ์ร้ายแรงในชีวิต เขาก็ไม่คิดจะแตะมันอีกเลย

      มรสุมครั้งใหญ่ของดงแฮเกิดเมื่อพ่อของเขาป่วยหนัก แต่เนื่องจากตารางงานนั้นค่อนข้างแน่น ทำให้ดงแฮไม่มีเวลาว่างไปเฝ้าพ่อของเขาได้เลย สิ่งที่เขาทำได้ก็เพียงแค่นั่งภาวนาให้พ่อหายดี เพราะพ่อคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเขา ตลอดช่วงเวลาที่พ่อนอนอยู่ที่โรงพยายาล ดงแฮจะโทรไปถามอาการทุกๆวัน และในวันที่อาการทรุด เขากระวนกระวายมาก เนื่องจากวันนั้นมีงาน สิ่งที่ทำได้ก็คือ พยายามรีบทำงานให้เสร็จ เพื่อที่จะเดินทางกลับไปเยี่ยมพ่อที่ต่างจังหวัด ... แต่พ่อก็รอเขาไม่ไหว ดงแฮกลับไปถึงเมื่อพ่อของเขาเสียชีวิตแล้ว มันคือความรู้สึกผิดอันใหญ่หลวงที่ประทับอยู่ในใจของเขา ลึกๆในใจของดงแฮค่อนข้างเจ็บปวด ในวูบหนึ่งของความคิด เขาเริ่มไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เขาบอกว่า คือความฝัน มันคือทางเลือกที่ผิดหรือเปล่า เพราะไม่เช่นนั้น ในวันนี้ เขาคงได้อยู่กับพ่อ ได้พูดคุยกับพ่อ ก่อนที่จะไม่มีเวลาเหลืออีก

      เพราะพ่อของเขาเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งที่ปอด ดงแฮจึงฝังใจและเกลียดบุหรี่ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา เขาสัญญากับตัวเองไว้ว่า จะไม่แตะต้องบุหรี่อีกต่อไป

      แต่ความทุกข์ระทมกลับยังไม่จบสิ้น สองวันต่อมา หลังจากที่ซุปเปอร์จูเนียร์เดินทางกลับจากงานศพของพ่อของเขา ฮีชอล พี่ชายอีกคนที่เขารักมาก ก็กลับมาประสบอุบัติเหตุอีกคน ทำให้ความสับสนถาโถมเข้ามาในหัวของดงแฮมากมาย เป็นไปไม่ได้ ... ที่เขาจะไม่คิดโทษตัวเอง

      ดงแฮค่อยๆมีสภาพจิตใจที่ดีขึ้นหลังจากนั้น เขาพยายามทำตัวเข้มแข็ง และร้องไห้ให้น้อยลง แต่แล้วก็ต้องทรุดอีกรอบในวันที่ยุนโฮ พี่ชายสุดที่รักของเขาถูกแอนตี้แฟนทำร้ายนั้นคือวันเกิดของเขาเอง แน่นอนว่ามันเป็นวันเกิดปีที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของดงแฮ วันเกิดที่เขาไม่มีพ่อ วันเกิดที่พี่ชายหนึ่งคนต้องนอนพักรักษาตัว และวันเกิดที่พี่ชายที่รักและเคารพมาโดนทำร้าย

      ทุกเหตุการณ์มันเชื่อมโยงมาที่ตัวของดงแฮอย่างเลี่ยงไม่ได้ ... หรือเพราะเขาเป็นตัวซวย?

      แทบทุกคนมุ่งความสนใจไปที่อาการของยุนโฮ จนแทบจะลืมกันไปว่าวันนี้คือวันเกิดของดงแฮ เพราะแม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่มีกะจิตกะใจจะฉลองวันเกิดกับใครเหมือนกัน ในวันนั้น ดงแฮได้ออกไปพบกับคิบอม และไปอยู่ที่หอพักของคิบอมจนกระทั่งเช้า เพราะว่าเขาไม่สามารถอยู่ตัวคนเดียวได้ในช่วงเวลาเช่นนี้

      แต่ทุกๆอย่างก็เริ่มดีขึ้นอีกครั้ง ฟ้าหลังฝนนั้นเริ่มสดใสขึ้น ดงแฮกลับมาเป็นเด็กร่าเริงตามปกติ หลังจากที่ชีวิตพบแต่เรื่องเลวร้ายมานาน เขาได้เลิกกับเจสสิก้า ที่เคยคบหากันมาในช่วงก่อนเดบิวต์ จนกระทั่งเดบิวต์แล้วในช่วงแรก ซึ่งก็เคยมีภาพจูบกันออกมาตำตาตำใจแฟนคลับ แต่ภายหลังก็ได้รับการยืนยันมาจากทางนักข่าวเกาหลีแล้วว่า นั้นไม่ใช่รูปของดงแฮแต่อย่างใด เป็นแค่เพียงคนที่หน้าตาด้านข้างคล้ายเขาเพียงเท่านั้นเอง ทั้งคู่คบกันเรื่อยมา และดีๆ เลิกๆกันอยู่หลายต่อหลายครั้ง แต่สุดท้าย ก็เลิกรากันด้วยดี และคงไม่มีทางหวนกลับไปอีก เพราะว่าครั้งนี้ ฝ่ายหญิงนั้นยืนยันหนักแน่น และเป็นฝ่ายที่บอกเลิกเองด้วย

      ดงแฮกลับมาใช้ชีวิตตามปกติ ในวันหนึ่งๆ ก็มีแค่เพียงงาน กับเพื่อนร่วมวง ทุกๆอย่างเหมือนจะลงตัว จนกระทั่งมีเหตุการณ์ที่เขาหลุดปากต่อว่าแฟนคลับที่จีนด้วยคำพูดที่ค่อนข้างรุนแรงขึ้น ทำให้เขาถูกพักงานชั่วคราว เพื่อให้มีเวลาได้ทบทวนถึงการกระทำที่ตัวเองทำไป ด้วยอารมณ์ชั่ววูบ และเพราะเป็นคนใจร้อน ทำให้เขาไม่ทันยั้งคิดอะไรนั่นเอง ที่ทำให้ดงแฮต้องกลับมาเครียดและรู้สึกแย่อีกครั้ง แม้ว่าจะได้รับกำลังใจจากเพื่อนๆในวงและเอลฟ์ แต่เขาก็ยังรู้สึกผิดอยู่เช่นเดิม และเคราะห์ก็ซ้ำอีกระลอก เมื่อสมาชิกในวงเกิดอุบัติเหตุ สภาพจิตใจที่ไม่ค่อยดีของดงแฮก็กลับมาย่ำแย่อีกครั้ง เขาไม่สามารถออกไปไหนได้เลย แม้แต่จะออกไปเยี่ยมคยูฮยอน ก็ยังถูกห้าม มันช่างเป็นช่วงเวลาที่แสนทรมานของดงแฮ

      แต่ในวันนี้ เรื่องราวทุกๆอย่างเหลือแค่เพียงความทรงจำ ... ปลาน้อยปิรันย่า ก็ยังคงร่าเริงและสดใส แม้จะมีบางครั้งที่เขาอาจทำตัวไม่ดีไปบ้าง แต่มันไม่ก็ไม่ได้เกิดจากความตั้งใจ และก็ยังมีคนที่พร้อมจะรักและให้อภัยเขาเสมอ รอยยิ้มสดใสของผู้ชายที่ชื่อ อีดงแฮ จะยังคงอยู่ และไม่เลือนหาย ตราบใดที่ยังมีเอลฟ์คอยเคียงข้าง

     



เขียนโดย

Dra-cool @ SJ : Flying Together Club