ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic sj ขอมี....แค่เพียงเธอ [heechul]

    ลำดับตอนที่ #5 : งานพิเศษ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 118
      0
      8 ม.ค. 51

     หลายวันมานี้ฉันยุ่งมากจนลืมเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นเมื่อหลายวันก่อนแม้แต่เรื่องเดทฉันก็ผลัดเขามาหลายครั้งจนเขาเลิกติดต่อไป ช่างเถอะเราเคยเจอกันแค่ครั้งเดียวเองนี่หน่า

    วันนี้ฉันต้องไปทำงานเร็วกว่าทุกวันเพราะช่วงนี้ที่ร้านยุ่งมากจริงๆคงเพราะใกล้ปลายปีลูกค้าจึงมากเป็นพิเศษ

    แต่เป็นเพราะเมื่อคืนฉันดูละครดึกไปหน่อยเลยทำหั้ยวันนี้ฉันตื่นสายเลยต้องรีบสุดชีวิต

    เดี๋ยวค่ะ...อย่าเพิ่งปิดคะรอฉันด้วยฉันรีบวิ่งทันทีพร้อมตะโกนเรียกเมื่อเห็นว่าประตูลิฟท์ใกล้จะปิด

    เมื่อฉันก้าวเข้ามาในลิฟท์ถึงได้รู้ว่าคนที่อยู่ข้างในเป็นเค้านั่นเอง

    อ้าวเธอเองหรอจะไปไหนแต่เช้าล่ะ ดูสภาพตัวเองเข้าซิเค้าพูดพร้อมกับหัวเราะออกมา

    ฉันมองดูตัวเองในกระจก กระดุมเม็ดบนที่ลืมติด ผมที่ยังไม่ได้หวี คราบยาสีฟันที่ติดอยู่ที่มุมปากฉันเห็นดังนั้นรีบจัดการกับตัวเองทันที ทำไมเค้าต้องมาเห็นฉันในสภาพแบบนี้ด้วยนะ

    นายเลิกหัวเราะเยาะฉันได้หรือยัง ฉันก็รีบไปทำงานนะซิยะ

    เธอทำงานแล้วหรอฉันนึกว่ายังเรียนอยู่ซะอีก

    ก็ฉันมีภาระต้องรับผิดชอบแม่กับน้องนี่หน่า

    แล้วเธอทำงานอะไรและ

    นายอยากรู้ไปทำไม

    เปล่า...ฉันมีงานบางอย่างให้เธอทำเธอจะได้เพิ่มรายได้ด้วยไงไม่สนใจหรอ

    ไม่จำเป็นยะ แค่งานที่ร้านเบเกอร์รี่ที่ฉันทำอยู่ตอนนี้ก็ยุ่งมากอยู่แล้วฉันไม่มีเวลาไปทำเรื่องอื่นหรอก

    อ้อทำงานร้านเบเกอร์รี่ซินะ แต่งานที่ฉันหั้ยเธอทำเงินดีแล้วอีกอย่างก็ทำแค่อาทิตย์เดียวเท่านั้นเงินเดือนเท่ากับเธอทำงานที่ร้านอะไรนั้น1เดือนเชียวนะเธอไม่สนจริงๆหรอ

    เผลอบอกเค้าออกไปจนได้ แล้วฉันก็คิดคำนวนเงินเดือนของฉันใน1เดือน

    ว่าแต่งานที่นายว่ามันคืองานอะไรล่ะ

    คือแม่บ้านฉันเขาลาหยุด1 อาทิตย์ฉันเลยอยากหั้ยเธอมาทำแทน

    หา...งานบ้านเนี่ยะนะแล้วทำไมเป็นฉันล่ะ ฉันไม่มีเวลาไปทำงานบ้านหั้ยนายหรอกกว่างานจะเลิกก็ดึกแล้ว

    เธอก็ขอเจ้านายกลับก่อนซักชั่วโมงหนึ่งซิ เลิกงานแล้วค่อยกลับมาทำห้องฉันไม่ค่อยได้มีคนอยู่ทำเป๊บเดี๋ยวก็เสร็จ

    ก็ได้แต่ฉันทำแค่อาทิตย์เดียวนะถ้าไม่เห็นว่าเงินดีฉันไม่ยอมทำเด็ดขาด

    แล้วลิฟท์ก็มาหยุดชั้นสุดท้าย ก่อนที่ฉันจะออกมานั้น

    เดี๋ยว....อะฉันหั้ยเธอเป็นการตอบแทนที่เธอเรื่องวันก่อน

    แล้วเค้าก็เดินออกไป...อะไรน่ะหั้ยแล้วก็ไปฉันไม่ได้อยากได้ซะหน่อยแต่ก็ชั่งเถอะของฟรีฉันชอบอยู่แล้ว

    ฉันเปิดกล่องออกดูเป็นสร้อยคอน่ารักเส้นหนึ่งคงจะแพงเหมือนกันนะเนี๊ยะ แล้วฉันก็หยิบขึ้นมาใส่เวลาที่ฉันใส่แล้วทำให้ฉันดูสวยขึ้นทันที ...อิอิฉันยัยคนชอบหลงตัวเอง...

    …………………………………………………………………………….

    ขอลงตอนเดียวก่อนนะคะถึงแม้จะสั้นไปนิดบางทีตอนเย็นอาจจะเข้ามาอัพเพิ่มสำหรับคนที่เข้ามาอ่านแล้วเม้นหั้ย..ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..เลยค่ะจะพยายามแต่งต่อไปขอบคุณจริงๆๆคะรักคนอ่านทุกคนค่า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×