คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : bad love::Chapter 2
โต๊ะอาหารบ้านตระกูลคิม ตอนนี้คิมแจซอก....ผู้ที่มีอำนาจสูงสุดในบ้านหลังนี้กำลังนั่งรอการลงมาของลูกชายคนโต นานนับชั่วโมง
"นี่....ทำไมคุณหนูยังไม่ลงมาอีก คุณฮันคยองไม่ได้บอกหรือไงว่าวันนี้คุณหนูต้องไปบริษัทแต่เช้า" นายใหญ่ของบ้านถามขึ้น
"บอกไว้แล้วค่ะหนูไปปลุกแล้วคุณหนูเธอบอกเดี๋ยวจะตามลงมาเอง"
"เดี๋ยวๆ น่ะเมื่อไร เธอขึ้นไปตามอีกทีสิ"
"ผมขึ้นไปตามให้ก็ได้ครับ" ลูกน้องคนสนิทนามว่าเจย์คิมพูดอย่างเสนอตัว
"ไม่ต้อง ฉันลงมาแล้ว" ร่างบางที่เดินลงมาพอดีพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ
"ป่านนี้พึ่งจะลงมา แกไม่รู้หรือไงว่าวันนี้แกต้องไปทำงานวันแรก" คนเป็นพ่อถาม
"........." ฮีชอลนั่งเฉยไม่มีเสียงใดๆออกมาจากริมฝีปากบาง
เขาก็เป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรเขากับผู้เป็นพ่อคุยกันแทบจะนับคำได้ถึงจะเป็นพ่อลูกแต่ความสนิทสนมแทบจะไม่มี
เนื่องจากตระกูลเขาเป็นตระกูลที่ร่ำรวยและมีธุรกิจมากมาย ผู้เป็นแม่ก็เสียไปตั้งแต่เขายังเล็ก เขาเลยไม่เคย
ได้รับการสนใจและความอบอุ่นจากครอบครัว แต่เขาก็ไม่เคยสนและใส่ใจมันอาจจะเกิดจากความเคยชินมาแต่วัยเด็ก
"ช่างเถอะๆ....ถ้าไม่อยากตอบฉันก็ไม่อยากถามแกให้มากความแกรีบๆกินข้าวฉันจะให้เจย์ขับรถไปให้ต่อไปนี้
ฉันจะให้เจย์มันเป็นคนดูแลแก"
เมื่อร่างบางได้ยินคำสั่งของคิมแจซอก ฮีชอลก็ตวัดสายตาไปมองชายหนุ่มที่จะเป็นบอดี้การ์ให้เขาทันที
ทำไมต้องเป็น ไอ้บ้านี่ด้วยนะผมล่ะชังขี้หน้ามันซะจริง ผมไม่ชอบสายตามันที่คอยมองผมเกลียดเวลาที่มันชอบฉวยโอกาส
หาทางเข้าใกล้ผมอยู่เรื่อยตอนคุณป๋าไม่อยู่ ยังงั้ยก็แล้วแต่ผมไม่มีทางให้มันมาอยู่ใกล้ผมแน่
"ทำไมต้องเป็นนายนั้นด้วย ผมไม่ชอบมันเปลี่ยนเป็นคนอื่นหรือไม่ก็ให้ฮันคยองมาเป็นคนดูแลผมแทน" ใช่พูดถึงฮันคยองตั้งแต่ลงมาผมยังไม่เจอหน้าเขาเลย หายไปไหนอีกแล้วนะ
"แล้วฮันคยองไปไหน เธอ...เห็นฮันคยองหรือเปล่า" ฮีชอลหันไปถามเด็กรับใช้
อะไรอะไรก็ไอ้ฮัน ผมไม่รู้ว่ามันมีดีอะไรทั้งๆที่ผมกับมันก็เป็นเด็กกำพร้าที่คุณท่านเก็บมาเลี้ยงเหมือนกันแท้ๆแต่มัน
มักจะได้ดีไปกว่าผมซะทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นความไว้วางใจจากคุณท่านให้ดูแลบริษัทหรือแม้กระทั่งกับคนสวยตรงหน้า
คนที่เขาหมายปองยิ่งพอได้ฟังสิ่งที่ฮีชอลพูดมันยิ่งทำให้เขาไม่พอใจมากขึ้นไปอีกแต่เขาก็ทำได้แต่เพียงข่มใจเอาไว้
"มันก็ไปบริษัทแล้วนะสิใครมันจะไปรอแกนี่มันกี่โมงแล้ว งานการมันก็มีทำส่วนเรื่องที่จะให้ฮันคยองมาคอยดูแลแก
งานที่ฉันใช้ให้มันทำก็มากพออยู่แล้ว อย่าไปเพิ่มงานให้มันเลยสงสารมันมั่งเถอะ"
"โธ่เอ๊ย......แค่นี้ก็รอไม่ได้คอยดูนะเจอตัวเมื่อไหร่เจอดีแน่" ฮีชอลพึมพำอยู่คนเดียว
"ไม่รู้ล่ะยังงั้ยคนดูแลผมต้องเป็นฮันคยองคนเดียวเท่านั้น ถ้าไม่ใช่เขาก็อย่างหวังว่าผมจะไปทำงาน ป๋าเตรียมหาคนมา
ทำแทนตำแหน่งผมได้เลย"
"เออๆ ตามใจแก แต่แกไปคุยกันเอาเองแล้วกัน ฉันไม่อยากจะบังคับใจมันถ้ามันไม่อยากทำ" ผมล่ะปวดหัวก็ไอ้ลูกคนนี้
มันเอาแต่ได้โล่ ก็ดีเหมือนกันอย่างน้อยเจ้าฮันคยองมันก็ยังดูน่าไว้ใจมากกว่าเจ้าเจย์ ทำไมผมจะดูไม่ออก
ว่ามันคิดไม่ซื่อกับลูกชายผม
"แต่วันนี้ แกต้องให้เจย์มันขับรถไปส่งแกก่อนหนึ่งวัน แล้วนี่น้องชายตัวดีแกโทรมาหรือยังว่าจะกลับมาวันไหน"
"โทรมาแล้วครับ คิบอมบอกว่าอีกสองวันถึงจะกลับเห็นว่าจะรอกลับมาพร้อมดงแฮ"
...................................................................................................................................................................................................................
ชายหนุ่มทำหน้าที่เป็นสารถีชั่วคราวให้กับเจ้านายคนสวย เขาชำเลืองมองคนสวยที่นั่งอยู่เบาะหลังเป็นระยะจากกระจกมองหลังแต่การกระทำทุกอย่างก็ไม่สามารถรอดพ้นสายตาของฮีชอลไปได้ถึงแม้ว่าร่างบางจะหลับตาอยู่ก็ตาม
"เลิกมองฉันด้วยสายตาเป็นนั้นซะที ฉันไม่ชอบแล้วก็ช่วยกรุณาขับรถให้มันเร็วกว่านี้จะได้ไหมห๊า ถ้าฉันไปทำงานไม่ทัน
ฉันจะฟ้องคุณป๋าว่าเป็นความผิดแก" ฮีชอลลืมตาขึ้นจองมองสายตาเข้มที่กำลังมองสบตาเขาพอดีอย่างเคืองๆ
ความอดทนของผมเป็นอันว่าหมดลง ผมรู้ว่าเจย์คิมมันพยายามจะแกล้งผมโดยการขับรถช้าๆแต่ผมก็พยายามที่จะไม่ใส่ใจเพราะผมไม่อยากแม้แต่จะเอ่ยปากพูดกับคนที่เกลียดขี้หน้า แต่ยิ่งทนความโมโหของผมกลับยิ่งเพิ่มมากขึ้น
เพียงไม่นานหลังจากที่ฮีชอลออกคำสั่ง รถยนต์คันหรูยี่ห้อดังก็มาจอดยังบริเวณตึกสูงขนาดใหญที่ทำการ
บริษัท คิม คอร์เปอร์เรชั่น ที่ทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลี
"ให้ผมเดินเข้าไปส่งข้างในไหมครับคุณหนู" เจย์ถามเมื่อฮีชอลก้าวลงมาจากรถ
"ไม่ต้องฉันมีขาเดินไปเองได้ เป็นแค่คนขับรถอย่างมาทำเกินหน้าที่" ฮีชอลพูดอย่างไม่ใยดีแล้วเดินไป
"ฝากไว้ก่อนเถอะฮีชอลคนสวยดูถูกไอ้เจย์คนนี้ดีนักดูสิจะหนีเจย์คิมคนนี้ไปไหนพ้น" ชายหนุ่มขับรถออกไปด้วยความเเร็ว
อย่างโมโห
"คุณฮันคยองไปไหน เรียกตัวมาพบฉันด่วน" ฮีชอลบอกเลขาหน้าห้องทันทีที่มาถึงห้องทำงาน
................................................................................................................................................................................................................
ชายหนุ่มเดินมาถึงห้องรองประธาน เห็นร่างบางนั่งตีหน้ายุ่งอยู่ นี่คงกำลังไม่พอใจหรือใครทำอะไรไม่ถูกใจอีกล่ะสิ
"เห็นว่านายให้เลขาไปเรียกฉันมามีอะไรหรือเปล่า"
"ทำไมนายถึงออกมาก่อนโดยไม่รอฉัน นายก็รู้ไม่ใช่หรอว่าวันนี้ฉันต้องมาบริษัท" มันอาจจะฟังดูเหมือนไม่พอใจแต่น้ำเสียงที่ร่างบางพูดออกไปถ้าฟังดีๆก็จะรู้ว่าฮีชอลกำลังเกิดอาการน้อยใจฮันคยอง แต่ฮันคยองกลับไม่เคยที่จะสนใจและใส่ใจ
"ก็วันนี้ฉันต้องรีบมาคอยนายก็ไม่เห็นลงมาสักที แล้วอีกอย่างเจย์มันก็ต้องมากับนายอยู่แล้วฉันก็เห็นนายมีคนมาด้วยแล้วไม่เห็นมีความจำเป็นอะไรที่ฉันจะต้องมาพร้อมกับนาย"
"แต่ฉันอยากมาพร้อมนายอ่ะ ไม่รู้หล่ะต่อจากนี้ไปนายมีหน้าที่ดูแลฉันแล้วฉันก็บอกคุณป๋าไปแล้วด้วย"
ฮันคยองถึงกับกุมขมับหลังจากที่ได้ยินฮีชอลพูด พระเจ้าจะไม่ให้ผมมีความสุขเลยใช่ไหม ขอผมอยู่อย่างสงบๆบ้างเถอะครับ ยิ่งผมวิ่งหนีเขาก็เหมือนว่าผมจะใกล้เขาไปทุกที
"ทำไมไม่ดีใจหรอที่ได้ดูแลฉันได้ใกล้ชิดฉัน" ผมดูออกว่าเขารู้สึกยังงั้ย ผมแค่ถามลองใจเขาดูก็เท่านั้น
"ทำไมต้องเป็นฉัน ไม่เป็นคนอื่น งานการฉันก็มีทำแค่งานที่นายท่านสั่งก็ไม่ไหวจะทำแล้ว ฉันไม่มีเวลามาทำเรื่องไร้สาระแบบนี้หรอกนะ ให้เจย์มันทำไปหน่ะดีแล้ว"
"ไร้สาระนายคิดแบบนั้นหรอ การที่ต้องมาดูแลฉันมันเป็นเรื่องไร้สาระนายคงคิดแบบนั้นจริงๆสินะ ใครเขาจะอยากมาดูแลคนนิสัยไม่ดีเอาแต่ใจอย่างฉัน ขอโทษด้วยนะฉันผิดเองที่ใช้นายโดยนายไม่เต็มใจทำ ต่อไปนี้นายไม่ต้องมายุ่งแล้วก็มาสนใจฉันอีก ฉันจะดูแลตัวเอง"
ผมหนีเขาออกมาจากห้องทำงานโดยไม่ฟังเสียงที่เขาเรียกผมไว้ ผมไม่อยากให้เขาเห็นว่าผมร้องไห้ก็ผมเสียใจนี่ฮ่ะตั้งแต่เกิดมานอกจากที่แม่ผมตายผมก็ไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห็น แต่เขาเป็นคนเดียวที่ทำให้ผมร้องไห้ คนรอบข้างแม้แต่เขาคิดว่าผมเป็นคนแข็งๆไม่สนใจใครแต่เขาไม่เคยรู้ว่าจริงๆแล้วผมมักจะเสียน้ำตาบ่อยครั้งเพราะเขา เขาไม่เคยสนใจทั้งๆที่เขาก็รู้ว่าผมรู้สึกยังงั้ยกับเขา ผมไม่เคยอยู่ในสายตาเขาสักนิด
.....................................................................................................................................................................................................................
มาอัพและคร่า~~~~~~~~~~~~
เน็ทเน่าเล่นไม่ได้เกือบอาทิดอยากมาอัพใจจะขาด
มาลงเรื่องนี้ก่อนอีกเรื่องเดี๋ยวจะรีบกลับไปลง
ความคิดเห็น