คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เฮ้ ..นายกำลังเข้าใจผิด
หลังจากที่เจ้าบ้านั้นทำเสื้อผ้าฉันเลอะ ฉันก็ต้องโทรไปยกเลิกนัดครั้งสำคัญของฉัน
“ เดทที่ฉันเฝ้ารอทั้งวันต้องมาสลายเพราะนายคนเดียว”
“แถมยังต้องมาเช็ดอ้วกให้นายอีก”นายนี้มันตัวซวยสำหรับฉันจริงๆ
“ดูซิหลับสบายเชียว นายคงไม่รู้สินะว่าทำอะไรไว้”ฉันบ่นขณะกำลังเช็ดตัวให้เค้า
ตอนเช้า
ฉันตื่นขึ้นมาทำอาหารและซุปแก้เมาค้างให้เจ้าหนุ่มขี้เมากินแต่เช้า
“ทำไมฉันต้องทำดีกับนายด้วยนะ”
“ไม่นานหลังจากที่ฉันทำอาหารเสร็จ เค้าก็ตื่น”
“เฮ้...นี่เธอเข้ามาอยู่ในห้องฉันได้ยังงั้ย เธอทำอะไรฉันหรือเปล่าเนี่ยะ” เค้ามองดูตัวเองที่ไม่ได้ใส่เสื้อ
“
นายเลิกโวยวายแล้วดูซิว่าที่นี่ห้องใครกันแน่”
“แล้วฉันเข้ามาอยู่ที่ห้องเธอได้ยังงั้ย แล้วเสื้อฉันล่ะเธอลวนลามฉันหรอ”
“นายนี่เมาแล้วจำอะไรไม่ได้เลยซินะ”
“ถ้าฉันจำได้ฉันจะถามเธอหรอ”
ตื่นขึ้นมาก็กวนประสาทชะมัดแล้วฉันก็เล่าเรื่องทุกอย่างโดยเฉพาะเรื่องที่เค้าอ้วกใส่ฉันให้เค้าฟัง
“ฉันขอโทษแล้วกันที่ฉันว่าเธอ”เค้าพูดเสียงอ่อนลงหลังจากฟังเรื่องทั้งหมด
“ยะ” ชิทำมาเป็นพูดดี
“นายตื่นมาก็ดีแล้วจะได้ไม่ต้องเปลื้องแรงปลุก...เอ้ากินซุปนี่ซะซิจะได้สร่างเมากินเสร็จนายก็กลับห้องนายไปซะป่านนี้เพื่อนนายคงกลับมาแล้วละ
แล้วเราก็นั่งกินข้าวเช้าด้วยกันท่ามกลางความเงียบ
“ว่าแต่นายไปทำอะไรมาถึงได้ดื่มเหล้าเมาขนาดนั้น”แล้วฉันก็เป็นคนทำลายบรรยากาศอันน่าอึดอัดนั้น
“ก้อเพราะคำแนะนำบ้าๆของเธอยังงั้ยล่ะที่ทำหั้ยฉันเป็นแบบนี้”
“แสดงว่านายไปสารภาพกับเธอมาแล้วหรอ”
“อืม”
“แล้วเธอตอบนายว่ายังงั้ย”
“เธอจะมายุ่งเรื่องของฉันทำไม”
“บอกมาเหอะน่าฉันอยากรู้...เธอบอกนายว่ายังงั้ย”
“เออ...เธอบอกว่าเธอไม่ชอบคนอายุอ่อนกว่าเธอ”
“ห๊า...นี่นายชอบอาจุมม่าหรอ...”
“จะบ้าหรอฉันชอบนูน่าต่างหาก”
“คนที่นายชอบเขาเป็นดาราเหมือนนายใช่หรือเปล่า..บอกฉันหน่อยน่านะฉันไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกใครหรอก”
“ไม่ฉันไม่บอกฉันไม่ไว้ใจคนอย่างเธอ...ซุปนี่เธอทำเองหรออร่อยดีนะ”
“ชิ..ไม่บอกฉันก็ไม่อยากรู้หรอก 
”เปลี่ยนเรื่องเชียวนะตาบ้า
“นายนี่เวอร์จริงๆแม่นายไม่เคยทำให้กินเลยหรืองั้ย”
“ฉันไม่ได้เจอท่านมาหลายปีแล้วล่ะเป็นเพราะงานที่ฉันทำมันยุ่งมากน่ะ”
“
” เค้าคงคิดถึงแม่มากซินะ เรื่องนี้มันทำให้ฉันคิดถึงแม่ของฉันเหมือนกันก็ฉันจากท่านมานานเหมือนกันนี่หน่า
“ฉันอิ่มแล้วล่ะขอบคุณมากนะสำหรับอาหารเช้าแล้วก็ที่นอน ฉันไปล่ะนะ”
“อ่ะ...อืม” แล้วฉันก็เดินออกมาส่งเค้าที่หน้าห้อง
เค้าขอบคุณอีกครั้งแล้วตอนที่ฉันจะเดินเข้าห้อง ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้ฉันชะงัก
“พี่ฮีซอล 
พี่เข้าไปทำอะไรในห้องนั้นแต่เช้าน่ะ”
“ฉันไม่ได้เข้าไปเมื่อเช้าแต่ฉันเข้าไปเมื่อคืนต่างหาก”
“หา...พี่ว่าอะไรนะ พี่อยู่ในห้องนั้นทั้งคืนเลยหรอ”
“ทำไมนายถึงพูดอย่างนั้นฉันเสียหายนะ 
”
“ไม่ต้องห่วงหรอกน๊าเธอกลับเข้าห้องเถอะ แล้วฉันจะอธิบายทุกอย่างให้เพื่อนฉันฟังเอง...ฉันไปล่ะ”
“อืม”
................................................................................................................................
อ่านแล้วชอบไม่ชอบยังงั้ยก็ช่วยเม้นกันหน่อยนะจ๊ะ
ความคิดเห็น