ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Bad girls bad boys เธอก็ร้ายฉันก็เลว !

    ลำดับตอนที่ #4 : เจอกันครั้งแรกก็...อุ๊บ!!!

    • อัปเดตล่าสุด 9 ม.ค. 55


    " โอ๊ยยยยยยยยยยย!!!! "ฉันชนเข้ากับผู้ชายคนหนึ่งอย่างจัง
    ร่างกายของฉันล้มลงไปนั่งกองกับพื้น โดยที่ผู้ชายคนนั้นยืนมองหน้าด้วยความไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยด้วยซ้ำและ ไม่พูดอะไรสักคำ ฉันพยายามลุกขึ้นอยู่นาน อีตาบ้านั่นยังยืนมองหน้าฉัน เอ๊ะ !.. มองหน้าหาเรื่องรึไงหะ !
    ไม่ช่วยอะไรแล้วมาทำหน้าไม่รู้สำนึกอีก แล้วอีตาบ้านั่น ก็กำลังจะเดินหนีไป ฉันรวบรวมแรงทั้งหมดลุกขึ้น แล้วกระชากแขนนายนั่นอย่างบ้าคลั่ง จนตัวเองเซเข้าหาแผ่นอกของเขาอย่างจัง แล้วชั้นกำลังจะล้มลงไปนั่งกองกับพื้นอีกครั้ง ! แต่เขาก็คว้าเอวของฉันเอาไว้ แต่ก็ไม่ยอมปล่อย คิดจะลวนลามฉันรึไงฟะ !!
    "นี่นายปล่อยฉัน เดี๋ยวนี้นะ!!!" แล้วเขาก็ปล่อยเอวฉันโดยที่ฉันไม่รู้ตัว ฉันก็ตกลงไปนั่งกองกับพื้นอีกครั้ง (กรรม - -)

    "โอ๊ยนี่นาย! ปล่อยฉันทำไมไม่บอกก่อน ฉันเจ็บนะ! " .. ก้นช้ำรึป่าวไม่รู้

    "ก็เธอบอกให้ปล่อยฉันก็ปล่อยให้แล้วไง จะเอาอะไรอีก = =^"

    "นายนี่มัน...!!!!!! ขอโทษฉัน" เพราะทำให้ฉันล้มลงไปกองกับพื้นถึงสองรอบเชียวนะยะ -*- 
     ....แล้วยัยมายด์อยู่ไหนเนี่ย ๆ

    'ลมหายใจ เหมือนหยุดไปในท่วงนาทีนี้~' โอ๊ยใครโทรมาตอนนี้นะ

    แหม ..ตายยากจริงๆนะแม่คุณ - -+

    "โอ๊ย ! ฝากไว้ก่อนเถอะนะ อย่าให้ได้เจอนายอีกรอบเลย " ฉันเดินออกมาจากจุดที่ผู้ชายคนนนั้นยืนอยู่แล้วรับโทรศัพท์ยัยมายด์ทันที

    "ฮัลโหล จะถึงแล้วๆ รอแปปนึงนะ" แล้วฉันมาถึงร้านข้าวมันไก่พอดีก็เดินเข้าไปในร้าน มายด์เพื่อนของฉันนั่งอยู่โต๊ะติดกับกระจกสีฟ้าที่สามารถมองออกไปนอกร้านได้ ฉันจึงเดินเข้าไปหาแล้วนั่งลงข้างๆยัยยัยมายด์

    "ไปไหนมา  ฉันนั่งรอตั้งนานกว่าจะเห็นแกโผล่มา" แหน่ะ..มาถึงก็สอบสวนเลย(เพื่อนตู) แฮ่ๆ อยากรู้หรอ.. จัดเต็ม +

    "พอดีไปเดินชนอีตาบ้านั่นเข้า แล้วก็ยังไม่ขอโทษฉันอีก" คิดแล้วมันน่า...หึ!

    "ก็แกไปชนเขาไม่ใช่หรอ?" เออหว่ะ...จริงด้วย !-  - (เนียนนะหล่อน)

    "ละ...แล้ว แกรู้ได้ไง ว่าฉันไปเดินไปชนอีตาบ้านั่น ?"

    "เมื่อกี้แกเพิ่งบอกว่า 'พอดีไปเดินชนอีตาบ้านั่นเข้าแล้วยังไม่ขอโทษฉันอีก' ที่จริงแกอ่ะผิด ยังไปว่าหมอนั่นมันก็ไม่ถูก" 
    ฉันไม่ผิดก็คือไม่ผิดแหละ! ยัยบ้านี่รู้ทันฉันตลอด -^-

    "ไม่รู้แหละยังไงอิตาบ้านั่นต้องขอโทษฉัน ถ้ามีความเป็นลูกผู้ชายพออ่ะนะ" แต่เอ๊ะ! หรือว่าอิตาบ้านั่นจะเป็น...(อย่ามาว่าโซกายน์ของเค้านะชายแท้หย่ะ:MaM)

    "เฮ้อ!แกนี่มัน..!!"ก่อนที่ยัยมายด์จะได้พูดพนักงานนำข้าวมันไก่มา
    เสริฟพอดี เป๊ะ! .. (รอด:p)

    ขากลับก็เดินซื้อของกันนิดหน่อย ก็ยัยมายด์น่ะสิ ซื้อแต่ของแต่ละอย่างแพงๆทั้งนั้น(ก็พ่อมันรวยหนิ-  -")พอซื้อของกันเสร็จก็ตกลงกับยัยมายด์ว่าจะแยกกลับบ้านเพราะยัยมายด์จะไปธุระต่อ  ฉันเลยต้องเดินกลับบ้านคนเดียวตอนนี้ก็ใกล้ค่ำแล้วด้วยทางกลับบ้านก็มืดไปหมดมีไฟข้างทางมีไม่กี่ดวง สงสัยไฟดับ เพราะเครื่องบินเสาไฟหล่ะมั้ง   ขณะที่ฉันกำลังเดินเข้าซอยบ้านฉัน อยู่ๆก็มีคนมากระชากไหล่ฉันไว้ !!

    ''กรี๊ดดดดดดดดดดดด !!!  อุ๊บบ ...!!!!"
    Past : SoGuy

    ตอน นี้ผมกำลังพาไอซ์มาเดินเล่นแถวสวนสาธารณะ แล้วผมก็เจอผู้หญิงคนนั้น..คนที่ผมเดินชน ! ตอนนั้นผมยอมรับว่าหน้าตาเธอจืดชืดหรือเพราะเธอตอนโกรธก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้ได้มามองแบบนี้ก็ยิ่งดูดีเธอมีดวงดากลมโต ริมฝีปากสีชมพูน่าลิ้มลองตัดกับผิวขาวๆของเธอ ถึงเธอจะไม่ได้แต่งหน้าจัดเหมือนคนที่ผมควงอยู่ตอนนี้ แค่ได้มองเชื่อสิ ผู้ชายทุกคนที่เห็นเธอต้องคิดแบบผมแน่ๆื้ ตอนนี้ผมคบกับน้องไอซ์มาสักพักแล้ว ผมเริ่มเบื่อที่น้องเขาชอบมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตผมมากเกินไป ตอนนี้ผมหาวิธีบอกเลิกกับเธอได้แล้ว นั่นไงเหยื่อของผม..

    Past : Je t'aime

    อุ๊บ บ !!! ..
      ริมฝีปากบางของชายลึกลับ เริ่มบดขยี้ริมฝีปากของฉัน จะหาทางหนีก็หนีไม่พ้นเพราะตอนนี้ฉันกำลังโดนท่อนเเขนอันเเข็งแรงนั่นล็อก ตัวอยู่ !!

    ' พลั่กก !    เพี๊ยะ !! ' ขณะเดียวกัน! มีผู้หญิงคนหนึ่งกระชากฉันออกจากอ้อมแขนของอิตาบ้านั้น อีกยังไม่พอยังมาตบฉันอีก  ฉันไปเธอหรอมาตบหน้าฉันทำไม

    " นี่เธอ ! มันจะมากไปแล้วนะ ! " เล่นแรงแบบนี้อย่ามาหาว่าฉันไม่เตือนนะ แต่ขณะที่ฉันบอกอย่างไม่ยอมเช่นกัน พอฉันจะเดินเข้าไปตบ ! ยัยนั่น    ไอ่ผู้ชายนิรนามคนนั้นก็ขว้าแขนฉันไว้...พอฉันหันกลับไปมองคนที่จูบฉัน อย่างเคืองๆ

    " นี่นาย ! ....นายอีกแล้วหรอ !!!! " คนที่เดินชนฉันแล้วไม่ขอโทษ  ฉันกำลังจะพูดต่ออิตาบ้านั่นก็พูดตัดฉันขึ้นมาอีก
    เสียมารยาทจริงๆ ยังมาทำหน้าเฉยชาเหมือนไม่ได้ทำอะไรผิดอีก นายมีความรู้สึกเหมือนคนบ้างไหมอิตาผีดิบ!

    "น้องไอซ์ครับ ผมไม่ได้รักไอซ์แล้ว...เราเลิกกันเถอะ"หมอนั่นกำลังบอกเลิกแฟน(อดีดแฟนไปเมื่อกี้)

    " เพราะนังนี่ ! ใช่ไหมค่ะ กายน์เลยทำกับไอซ์แบบนี้ จำไว้ว่าฉันไม่มีวันปล่อยเธอไว้แน่ !!! "แล้วเธอก้าวท้าวขึ้นรถแลมบูกินี่สีแดงแ้ล้วรถก็เคลื่อนตัวออกไป

    " ฉันหวังว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีก ฉันเกลียดนาย"ฉันพูดจบก็ก้าวเท้าเร็วๆออกจากตรงนี้

    คอนโด  23:41 PM

    วันนี้มันเป็นวันอะไรของฉันนะเจอแต่เรื่องร้ายๆทั้งวัน กว่าจะถึงคอนโดก็ดึกแล้ว  ขณะที่ฉันกำลังเดินเข้าไปในคอนโด ฉันเหนื่อยจังเลยวันนี้

    'พลั่ก ! ' ฉันเดินไปชนผู้ชายคนหนึ่ง โดยไม่ได้ตั้งใจวันนี้ฉันคงเหนื่อยมากไปหน่อยเดินไม่ได้มองผู้ึคน

    "ขอ โทษ...ครับ"

    "ไม่ เป็นไรค่ะ ...แค่กระดูกต้นขาหัก ไม่เป็นไรเล๊ยย เงินไม่ต้องจ่าย ไม่เอาค่าเสียหายหรอก แค่จะไปแจ้งความ เข้าศาลชั้นต้น ต่อด้วยอุธรณ์ แล้วศาลต่อด้วยศาลฎีกา " ฉันพูดไปก็ยังไม่เงยหน้าขึ้นมาเพราะมัวแต่เก็บของที่เพิ่งซื้มา 

    "ฉันไม่คิดว่าเธอจะทำเเบบนั้นนะ ฮ่าๆๆ " หัวเราะอะไร น่าเกียจเป็นบ้า

    "(.. ) (' ') (>.<) (' ') "โอ้ววว -U- ถ้าไม่ติดว่าฉันอารมณ์เสียอยู่ ฉันคงตกหลุมหล่อของหมอนี่แน่ๆเลย *///* หล่อชะมัด ตัวสูงประมาณ 180+ หล่ะมั้ง (หรือไม่ฉันก็เตี้ยจนคาดคะเนความสูงไม่ออก) ดั้งก็โด่ง หน้าก็เนียน ปากก็สวย สีชมพูอ่อนๆซะด้วยย

    วันนี้มันวันอะไรเนี่ย ฉันเป็นอะไรถึงได้ซวยจัง  หรือว่าเพราะฉันไปเจออิตาบ้านั่น ต้องใช่แน่ๆเลย ซวยได้ทั้งวัน

    " อ้อ ..ฉันชื่อ'ฟาเทลนะ พอดีฉันซื้อคอนโดทิ้งไว้น่ะ บางทีไม่อยากกลับบ้าน ฉันอยู่ห้อง 704  ยินดีที่ได้รู้จักนะ" บอกอย่างเป็นมิตร หมอนี่บอกชื่อซะเต็มยศเลยนะ  แต่เอ๊ะ..ห้อง 704 ห้องฉันเบอร์ไรหว่า 703 อยู่ห้องติดกับฉันสินะ

    "นายอยู่ห้องข้างฉันเลยนะ"

    "หรอ บังเอิญจังเนอะ เเล้วเธอชื่ออะไรหล่ะ"

    "ฉันชื่อเฌอแตมนะ" ฉันพูดเบา เพราะวันนี้ฉันเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว

    "หือ บอกรักฉันหรอ O__O ??"

    "ฉันชื่อ เฌอแตม!นายจะบ้าหรอ! ใครบอกรักนายกัน ละก็ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฉันขอตัว"ฉันพูดพลางเดินขึ้นไปบนห้องนอน..


    @ 07:30 AM ยามเช้า

    ' ลมหายยใจเหมือนหยุดไปในท่วงนาทีนี้~'ใครโทรมาแต่เช้ากันนะ  โทรศัพท์อยู่ไหน อยู่ไหน(*.* )( *.*) นั่นไง ! เจอแล้ว

    " ฮัลโหล นี่ มา
    ยด์มีอะไรโทรมาแต่เช้า เมื่อคืนฉันหลับดึก ถ้าไม่มีอะไรสำคัญแค่นี้นะ.."ฉันพูดพลางจะปิดโทรศัพท์

    " นี่แกลืมไปแล้วหรอวันนี้วันอะไร.....!! "

    "เห้ย !!! วันนี้วันที่ต้องไป....!!! นี่แกรอฉัน 10 นาที จะลงไปแล้ว!!!"

    ฉันรีบวางสายพอฉันวางสายยัยมายด์ แล้วก้าวเท้าไปคว้าชุดนักเรียนในตู้เสื้อผ้ามาแต่งตัวในห้องนํ้า ฉันลืมไปได้ยังไงเนี้ย วันนี้เป็นวันนี้ที่ฉันต้องไปโรงเรียน พอแต่งตัวเสร็จฉันรีบวิ่งลงจากคอนโด

    "มายด์ รอนานไหม นี่ฉันรีบสุดๆแล้ว นํ้ายังไม่ได้อาบเลย"หอมตายเลยฉัน

    "ไม่นานมากหรอก แต่นี่มันสายมากแล้วต่างหาก เรารีบไปกันเถอะ"

    พอยัยมายด์พูดจบแท็กซี่ก็มาพอดีเราเลยขึ้นแท็กซี่ไปโรงเรียน Con To school โรงเรียนCon To school ไม่ไกลจากคอนโดของฉันมากนัก
    นั่งรถมาสักพักก็มาถึงโรงเรียนพอดี

    "มายด์ๆ ถึงแล้วๆ "นั่งรถมาแปปเดียวหลับเป็นตายเพื่อนฉัน

    "อ่าว ถึงแล้วหรอ " ยังไม่รู้ตัวอีกนะ

    "ใช่อ่ะสิ เธอหลับมาตลอกทางเลยหนิ เราเข้าไปในโรงเรียนกันเถอะ "

    พอ ฉันกับยัยมายด์เริ่มเดินเข้าไปในโรงเรียน สายตาของพวกผู้หญิงผู้ดี มองมาแบบเหยียดหยามไม่คิดจะปิดบัง ชอบดูถูกคนไม่มีเงิน คนจนแต่ก็มีศักศรีเหมือนกันนะ

    "นี่หล่อนเป็นเด็กทุนใช่ป่ะ !" มีมีผู้หญิงแต่งหน้าจัดมากเดินมาทักฉัน ผู้หญิงคนนี้เป็นคนเดียวกับคนที่ตบฉันเมื่อวันก่อน

    "ใช่ เธอมีอะไรกับฉันหรอ " ฉันถามไปอย่างมีมารยาท

    "
    นี่อย่ามาพูดดีหน่อยเลย ปากดีให้ได้ตลอดเถอะนะ แล้วก็อย่ามายุ่งกับโซกายน์ของฉันอีก ไม่งั้นอย่าว่าพวกฉันเตือน" และยัยน้องไอซ์นั่นก็เดินจากไป กับกลุ่มเพื่อนของเธอ  เพราะนายนั่นแท้ๆเลย

    " ยัยมายด์ๆ   ยัยมายด์หายไปไหน..."


    Past:MoMild

    เมื่อกี้ที่ฉันเดินออกมาเพราะฉันเห็น 'ฟาเทล' เพื่อนสมัยมัธยม  คือว่าฉันกับฟาเทลไม่ค่อยถูกกกัน

    เขาแอบมองเฌอแตมอยู่ห่าง ๆ ด้วยสายตาแบบนั้น ... อย่าบอกนะว่าหมอนั่นคิดกับยัยเเตมมากกว่าเพื่อนฉันดูออกที่ฉันเดินเลี่ยงออกมาแบบนี้ก็เพราะฉันไม่ค่อยคุยกับอิตานั่นได้นานเกินสองนาที


    ฉัน เดินเลี่ยงออกมานั่งอยู่สวนหย่อมหลังโรงเรียน ตรงหน้าฉันมีสระน้ำขนาดปานกลาง มีต้นไม้อยู่ใหญ่ทำให้ด้านหลังโรงเรียนเป็นพื้นที่สัเขียว ซึ่งฉันชอบนั่งคิดอยู่แถวนี้เป็นประจำเวลาไม่สะบายใจ

    "ใครหน่ะ!!!" มีใครบางคนมาจับข้อมือฉันเอาไว้ ด้วยความตกใจฉันรีบปล่อยหมัดใส่หน้า คนๆนั้นแรง โทดฐานที่มาโฉยโอกาศ

    "โอ๊ย!!!"

    "ฟาร์!!!นายมาทำอะไรที่นี่"

    "เธอน่าจะถามว่าเจ็บไหมมากกว่านะ เธอนี่มือหนักเป็นบ้า"  

    "..ฉันอยากคุยด้วย  เรื่องของ...หน่ะ  ได้มั้ย? " 
    "ว่ามาสิ เพราะฉันรีบ"
    "จริงน...ะ" 






    Duck- ร้านค้าแจกธีมบทความFly
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×