คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เจอกันครั้งแรกก็...อุ๊บ!!!
" โอ๊ยยยยยยยยยยย!!!! "ฉันชนเข้ากับผู้ชายคนหนึ่งอย่างจัง
ร่างกายของฉันล้มลงไปนั่งกองกับพื้น โดยที่ผู้ชายคนนั้นยืนมองหน้าด้วยความไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยด้วยซ้ำและ ไม่พูดอะไรสักคำ ฉันพยายามลุกขึ้นอยู่นาน อีตาบ้านั่นยังยืนมองหน้าฉัน เอ๊ะ !.. มองหน้าหาเรื่องรึไงหะ !
ไม่ช่วยอะไรแล้วมาทำหน้าไม่รู้สำนึกอีก แล้วอีตาบ้านั่น ก็กำลังจะเดินหนีไป ฉันรวบรวมแรงทั้งหมดลุกขึ้น แล้วกระชากแขนนายนั่นอย่างบ้าคลั่ง จนตัวเองเซเข้าหาแผ่นอกของเขาอย่างจัง แล้วชั้นกำลังจะล้มลงไปนั่งกองกับพื้นอีกครั้ง ! แต่เขาก็คว้าเอวของฉันเอาไว้ แต่ก็ไม่ยอมปล่อย คิดจะลวนลามฉันรึไงฟะ !!
"นี่นายปล่อยฉัน เดี๋ยวนี้นะ!!!" แล้วเขาก็ปล่อยเอวฉันโดยที่ฉันไม่รู้ตัว ฉันก็ตกลงไปนั่งกองกับพื้นอีกครั้ง (กรรม - -)
"โอ๊ยนี่นาย! ปล่อยฉันทำไมไม่บอกก่อน ฉันเจ็บนะ! " .. ก้นช้ำรึป่าวไม่รู้
"ก็เธอบอกให้ปล่อยฉันก็ปล่อยให้แล้วไง จะเอาอะไรอีก = =^"
"นายนี่มัน...!!!!!! ขอโทษฉัน" เพราะทำให้ฉันล้มลงไปกองกับพื้นถึงสองรอบเชียวนะยะ -*-
....แล้วยัยมายด์อยู่ไหนเนี่ย ๆ
'ลมหายใจ เหมือนหยุดไปในท่วงนาทีนี้~' โอ๊ยใครโทรมาตอนนี้นะ
แหม ..ตายยากจริงๆนะแม่คุณ - -+
"โอ๊ย ! ฝากไว้ก่อนเถอะนะ อย่าให้ได้เจอนายอีกรอบเลย " ฉันเดินออกมาจากจุดที่ผู้ชายคนนนั้นยืนอยู่แล้วรับโทรศัพท์ยัยมายด์ทันที
"ฮัลโหล จะถึงแล้วๆ รอแปปนึงนะ" แล้วฉันมาถึงร้านข้าวมันไก่พอดีก็เดินเข้าไปในร้าน มายด์เพื่อนของฉันนั่งอยู่โต๊ะติดกับกระจกสีฟ้าที่สามารถมองออกไปนอกร้านได้ ฉันจึงเดินเข้าไปหาแล้วนั่งลงข้างๆยัยยัยมายด์
"ไปไหนมา ฉันนั่งรอตั้งนานกว่าจะเห็นแกโผล่มา" แหน่ะ..มาถึงก็สอบสวนเลย(เพื่อนตู) แฮ่ๆ อยากรู้หรอ.. จัดเต็ม +
"พอดีไปเดินชนอีตาบ้านั่นเข้า แล้วก็ยังไม่ขอโทษฉันอีก" คิดแล้วมันน่า...หึ!
"ก็แกไปชนเขาไม่ใช่หรอ?" เออหว่ะ...จริงด้วย !- - (เนียนนะหล่อน)
"ละ...แล้ว แกรู้ได้ไง ว่าฉันไปเดินไปชนอีตาบ้านั่น ?"
"เมื่อกี้แกเพิ่งบอกว่า 'พอดีไปเดินชนอีตาบ้านั่นเข้าแล้วยังไม่ขอโทษฉันอีก' ที่จริงแกอ่ะผิด ยังไปว่าหมอนั่นมันก็ไม่ถูก"
ฉันไม่ผิดก็คือไม่ผิดแหละ! ยัยบ้านี่รู้ทันฉันตลอด -^-
"ไม่รู้แหละยังไงอิตาบ้านั่นต้องขอโทษฉัน ถ้ามีความเป็นลูกผู้ชายพออ่ะนะ" แต่เอ๊ะ! หรือว่าอิตาบ้านั่นจะเป็น...(อย่ามาว่าโซกายน์ของเค้านะชายแท้หย่ะ:MaM)
"เฮ้อ!แกนี่มัน..!!"ก่อนที่ยัยมายด์จะได้พูดพนักงานนำข้าวมันไก่มา
เสริฟพอดี เป๊ะ! .. (รอด:p)
ขากลับก็เดินซื้อของกันนิดหน่อย ก็ยัยมายด์น่ะสิ ซื้อแต่ของแต่ละอย่างแพงๆทั้งนั้น(ก็พ่อมันรวยหนิ- -")พอซื้อของกันเสร็จก็ตกลงกับยัยมายด์ว่าจะแยกกลับบ้านเพราะยัยมายด์จะไปธุระต่อ ฉันเลยต้องเดินกลับบ้านคนเดียวตอนนี้ก็ใกล้ค่ำแล้วด้วยทางกลับบ้านก็มืดไปหมดมีไฟข้างทางมีไม่กี่ดวง สงสัยไฟดับ เพราะเครื่องบินเสาไฟหล่ะมั้ง ขณะที่ฉันกำลังเดินเข้าซอยบ้านฉัน อยู่ๆก็มีคนมากระชากไหล่ฉันไว้ !!
''กรี๊ดดดดดดดดดดดด !!! อุ๊บบ ...!!!!"
Past : SoGuy
ตอน นี้ผมกำลังพาไอซ์มาเดินเล่นแถวสวนสาธารณะ แล้วผมก็เจอผู้หญิงคนนั้น..คนที่ผมเดินชน ! ตอนนั้นผมยอมรับว่าหน้าตาเธอจืดชืดหรือเพราะเธอตอนโกรธก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้ได้มามองแบบนี้ก็ยิ่งดูดีเธอมีดวงดากลมโต ริมฝีปากสีชมพูน่าลิ้มลองตัดกับผิวขาวๆของเธอ ถึงเธอจะไม่ได้แต่งหน้าจัดเหมือนคนที่ผมควงอยู่ตอนนี้ แค่ได้มองเชื่อสิ ผู้ชายทุกคนที่เห็นเธอต้องคิดแบบผมแน่ๆื้ ตอนนี้ผมคบกับน้องไอซ์มาสักพักแล้ว ผมเริ่มเบื่อที่น้องเขาชอบมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตผมมากเกินไป ตอนนี้ผมหาวิธีบอกเลิกกับเธอได้แล้ว นั่นไงเหยื่อของผม..
Past : Je t'aime
อุ๊บ บ !!! ..
ริมฝีปากบางของชายลึกลับ เริ่มบดขยี้ริมฝีปากของฉัน จะหาทางหนีก็หนีไม่พ้นเพราะตอนนี้ฉันกำลังโดนท่อนเเขนอันเเข็งแรงนั่นล็อก ตัวอยู่ !!
' พลั่กก ! เพี๊ยะ !! ' ขณะเดียวกัน! มีผู้หญิงคนหนึ่งกระชากฉันออกจากอ้อมแขนของอิตาบ้านั้น อีกยังไม่พอยังมาตบฉันอีก ฉันไปเธอหรอมาตบหน้าฉันทำไม
" นี่เธอ ! มันจะมากไปแล้วนะ ! " เล่นแรงแบบนี้อย่ามาหาว่าฉันไม่เตือนนะ แต่ขณะที่ฉันบอกอย่างไม่ยอมเช่นกัน พอฉันจะเดินเข้าไปตบ ! ยัยนั่น ไอ่ผู้ชายนิรนามคนนั้นก็ขว้าแขนฉันไว้...พอฉันหันกลับไปมองคนที่จูบฉัน อย่างเคืองๆ
" นี่นาย ! ....นายอีกแล้วหรอ !!!! " คนที่เดินชนฉันแล้วไม่ขอโทษ ฉันกำลังจะพูดต่ออิตาบ้านั่นก็พูดตัดฉันขึ้นมาอีก
เสียมารยาทจริงๆ ยังมาทำหน้าเฉยชาเหมือนไม่ได้ทำอะไรผิดอีก นายมีความรู้สึกเหมือนคนบ้างไหมอิตาผีดิบ!
"น้องไอซ์ครับ ผมไม่ได้รักไอซ์แล้ว...เราเลิกกันเถอะ"หมอนั่นกำลังบอกเลิกแฟน(อดีดแฟนไปเมื่อกี้)
" เพราะนังนี่ ! ใช่ไหมค่ะ กายน์เลยทำกับไอซ์แบบนี้ จำไว้ว่าฉันไม่มีวันปล่อยเธอไว้แน่ !!! "แล้วเธอก้าวท้าวขึ้นรถแลมบูกินี่สีแดงแ้ล้วรถก็เคลื่อนตัวออกไป
" ฉันหวังว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีก ฉันเกลียดนาย"ฉันพูดจบก็ก้าวเท้าเร็วๆออกจากตรงนี้
คอนโด 23:41 PM
วันนี้มันเป็นวันอะไรของฉันนะเจอแต่เรื่องร้ายๆทั้งวัน กว่าจะถึงคอนโดก็ดึกแล้ว ขณะที่ฉันกำลังเดินเข้าไปในคอนโด ฉันเหนื่อยจังเลยวันนี้
'พลั่ก ! ' ฉันเดินไปชนผู้ชายคนหนึ่ง โดยไม่ได้ตั้งใจวันนี้ฉันคงเหนื่อยมากไปหน่อยเดินไม่ได้มองผู้ึคน
"ขอ โทษ...ครับ"
"ไม่ เป็นไรค่ะ ...แค่กระดูกต้นขาหัก ไม่เป็นไรเล๊ยย เงินไม่ต้องจ่าย ไม่เอาค่าเสียหายหรอก แค่จะไปแจ้งความ เข้าศาลชั้นต้น ต่อด้วยอุธรณ์ แล้วศาลต่อด้วยศาลฎีกา " ฉันพูดไปก็ยังไม่เงยหน้าขึ้นมาเพราะมัวแต่เก็บของที่เพิ่งซื้มา
"ฉันไม่คิดว่าเธอจะทำเเบบนั้นนะ ฮ่าๆๆ " หัวเราะอะไร น่าเกียจเป็นบ้า
"(.. ) (' ') (>.<) (' ') "โอ้ววว -U- ถ้าไม่ติดว่าฉันอารมณ์เสียอยู่ ฉันคงตกหลุมหล่อของหมอนี่แน่ๆเลย *///* หล่อชะมัด ตัวสูงประมาณ 180+ หล่ะมั้ง (หรือไม่ฉันก็เตี้ยจนคาดคะเนความสูงไม่ออก) ดั้งก็โด่ง หน้าก็เนียน ปากก็สวย สีชมพูอ่อนๆซะด้วยย
วันนี้มันวันอะไรเนี่ย ฉันเป็นอะไรถึงได้ซวยจัง หรือว่าเพราะฉันไปเจออิตาบ้านั่น ต้องใช่แน่ๆเลย ซวยได้ทั้งวัน
" อ้อ ..ฉันชื่อ'ฟาเทลนะ พอดีฉันซื้อคอนโดทิ้งไว้น่ะ บางทีไม่อยากกลับบ้าน ฉันอยู่ห้อง 704 ยินดีที่ได้รู้จักนะ" บอกอย่างเป็นมิตร หมอนี่บอกชื่อซะเต็มยศเลยนะ แต่เอ๊ะ..ห้อง 704 ห้องฉันเบอร์ไรหว่า 703 อยู่ห้องติดกับฉันสินะ
"นายอยู่ห้องข้างฉันเลยนะ"
"หรอ บังเอิญจังเนอะ เเล้วเธอชื่ออะไรหล่ะ"
"ฉันชื่อเฌอแตมนะ" ฉันพูดเบา เพราะวันนี้ฉันเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว
"หือ บอกรักฉันหรอ O__O ??"
"ฉันชื่อ เฌอแตม!นายจะบ้าหรอ! ใครบอกรักนายกัน ละก็ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฉันขอตัว"ฉันพูดพลางเดินขึ้นไปบนห้องนอน..
@ 07:30 AM ยามเช้า
' ลมหายยใจเหมือนหยุดไปในท่วงนาทีนี้~'ใครโทรมาแต่เช้ากันนะ โทรศัพท์อยู่ไหน อยู่ไหน(*.* )( *.*) นั่นไง ! เจอแล้ว
" ฮัลโหล นี่ มายด์มีอะไรโทรมาแต่เช้า เมื่อคืนฉันหลับดึก ถ้าไม่มีอะไรสำคัญแค่นี้นะ.."ฉันพูดพลางจะปิดโทรศัพท์
" นี่แกลืมไปแล้วหรอวันนี้วันอะไร.....!! "
"เห้ย !!! วันนี้วันที่ต้องไป....!!! นี่แกรอฉัน 10 นาที จะลงไปแล้ว!!!"
ฉันรีบวางสายพอฉันวางสายยัยมายด์ แล้วก้าวเท้าไปคว้าชุดนักเรียนในตู้เสื้อผ้ามาแต่งตัวในห้องนํ้า ฉันลืมไปได้ยังไงเนี้ย วันนี้เป็นวันนี้ที่ฉันต้องไปโรงเรียน พอแต่งตัวเสร็จฉันรีบวิ่งลงจากคอนโด
"มายด์ รอนานไหม นี่ฉันรีบสุดๆแล้ว นํ้ายังไม่ได้อาบเลย"หอมตายเลยฉัน
"ไม่นานมากหรอก แต่นี่มันสายมากแล้วต่างหาก เรารีบไปกันเถอะ"
พอยัยมายด์พูดจบแท็กซี่ก็มาพอดีเราเลยขึ้นแท็กซี่ไปโรงเรียน Con To school โรงเรียนCon To school ไม่ไกลจากคอนโดของฉันมากนัก
นั่งรถมาสักพักก็มาถึงโรงเรียนพอดี
"มายด์ๆ ถึงแล้วๆ "นั่งรถมาแปปเดียวหลับเป็นตายเพื่อนฉัน
"อ่าว ถึงแล้วหรอ " ยังไม่รู้ตัวอีกนะ
"ใช่อ่ะสิ เธอหลับมาตลอกทางเลยหนิ เราเข้าไปในโรงเรียนกันเถอะ "
พอ ฉันกับยัยมายด์เริ่มเดินเข้าไปในโรงเรียน สายตาของพวกผู้หญิงผู้ดี มองมาแบบเหยียดหยามไม่คิดจะปิดบัง ชอบดูถูกคนไม่มีเงิน คนจนแต่ก็มีศักศรีเหมือนกันนะ
"นี่หล่อนเป็นเด็กทุนใช่ป่ะ !" มีมีผู้หญิงแต่งหน้าจัดมากเดินมาทักฉัน ผู้หญิงคนนี้เป็นคนเดียวกับคนที่ตบฉันเมื่อวันก่อน
"ใช่ เธอมีอะไรกับฉันหรอ " ฉันถามไปอย่างมีมารยาท
"นี่อย่ามาพูดดีหน่อยเลย ปากดีให้ได้ตลอดเถอะนะ แล้วก็อย่ามายุ่งกับโซกายน์ของฉันอีก ไม่งั้นอย่าว่าพวกฉันเตือน" และยัยน้องไอซ์นั่นก็เดินจากไป กับกลุ่มเพื่อนของเธอ เพราะนายนั่นแท้ๆเลย
" ยัยมายด์ๆ ยัยมายด์หายไปไหน..."
Past:MoMild
เมื่อกี้ที่ฉันเดินออกมาเพราะฉันเห็น 'ฟาเทล' เพื่อนสมัยมัธยม คือว่าฉันกับฟาเทลไม่ค่อยถูกกกัน
เขาแอบมองเฌอแตมอยู่ห่าง ๆ ด้วยสายตาแบบนั้น ... อย่าบอกนะว่าหมอนั่นคิดกับยัยเเตมมากกว่าเพื่อนฉันดูออกที่ฉันเดินเลี่ยงออกมาแบบนี้ก็เพราะฉันไม่ค่อยคุยกับอิตานั่นได้นานเกินสองนาที
ฉัน เดินเลี่ยงออกมานั่งอยู่สวนหย่อมหลังโรงเรียน ตรงหน้าฉันมีสระน้ำขนาดปานกลาง มีต้นไม้อยู่ใหญ่ทำให้ด้านหลังโรงเรียนเป็นพื้นที่สัเขียว ซึ่งฉันชอบนั่งคิดอยู่แถวนี้เป็นประจำเวลาไม่สะบายใจ
"ใครหน่ะ!!!" มีใครบางคนมาจับข้อมือฉันเอาไว้ ด้วยความตกใจฉันรีบปล่อยหมัดใส่หน้า คนๆนั้นแรง โทดฐานที่มาโฉยโอกาศ
"โอ๊ย!!!"
"ฟาร์!!!นายมาทำอะไรที่นี่"
"เธอน่าจะถามว่าเจ็บไหมมากกว่านะ เธอนี่มือหนักเป็นบ้า"
"..ฉันอยากคุยด้วย เรื่องของ...หน่ะ ได้มั้ย? "
"ว่ามาสิ เพราะฉันรีบ"
"จริงน...ะ"
ความคิดเห็น