จากเพื่อน ถึง เพื่อน

ลำดับตอนที่ #7 : ปาต้า กะ เนย่า

จากไดอารี่ปาต้า 9 ต.ค.49

ปาต้าเขียนให้เนย่า ไว้ดังนี้

บอกไม่ชอบฝน หรือคนเย็นชา

เมื่ออ่อนไหวขึ้นมา ใยน้ำตา เริ่มล้นเอ่อ

ฝืนไปทำไม ให้อึดอัดใน ใจของเธอ

ปล่อยมันท้นเอ่อ รินไหล..ออกมา


อย่าฝืนตัวเอง แสร้งเก่งฝืนยิ้ม

กลัวปล่อยน้ำตาปริ่ม ทำแหงน..ขึ้นมองฟ้า

ในเมื่อฟ้ายังไม่อาย รินสาย..ฝนมา

น้ำตาของฟ้า ไหลมามากมาย


ฉันรู้..เธอไม่ใช่ คนเย็นชา..
 
เมื่อหัวใจเจ็บปร่า รักลา.. ห่างหาย

ความรู้สึก ปะปน สับสน..มากมาย

เธอก็ควร ระบาย..มันออกมา


สงสารความรู้สึก..ตัวเองไหม..

ปิดประตูขังมันไว้..ทำไม ไม่เข้าท่า

มันเป็นอย่างไร ก็ปลดปล่อย..มันออกมา

อยากให้เธอ เป็นคนเย็นชา..ที่เห็นคุณค่า..ของหัวใจ..


ส่วนเนย่า ก็คอมเม้นท์เป็นกลอนตอบไว้ว่า

TOT ....

มองหยาดฝน ที่ร่วงหล่น จากบนฟ้า

เคยคิดว่า มาตอกย้ำ ให้สั่นไหว

เคยโกรธฟ้า โกรธดิน โกรธหัวใจ

เพราะเหตุใด ใยจึงจำ คำสัญญา

แต่วันนี้ มองดูฝน ไม่เหมือนก่อน

เพราะคำกลอน สอนให้ใจ โบยบินหา

ปล่อยให้น้ำ หยดใส~ใส รินออกมา

เพื่อรักษา คุณค่า ของหัวใจ

ThankZ For Your Poem & Your Care 
PaTaramin


by..Nyah