จากเพื่อน ถึง เพื่อน

ลำดับตอนที่ #3 : ปาต้า กะ นายชา

นายชา เขียน

โดนนายปาร์ก ลากยันเช้า เลยไม่ตื่น
สมองลืม เอาไว้ อยู่ใกล้บ้าน
ยังไม่วาย เตร็จเตร่ มิรู้งาน
คนอื่นพาล คิดว่า มันคงเมา(หมอน)

หากว่าท่าน รอคำหวาน ไม่มีดอก
พวกพร่ำบอก คำนั้น รอหน่ายหนี
ใช้คำ หวานป้อสาว มันไม่ดี
อย่างเรานี้ พิสูจน์ได้ ด้วยการทำ

Q.M. 21 ก.ย.49


ณ ยาม ตะวัน ส่องกล้า
ใยเจ้าชา จึงยังอยู่นี่ อีกหนา
มาลาแล้ว ลาร่ำ พร่ำแต่ลา
แต่มิวาย อยู่โยง เฝ้าเด็กดี
หากเช่นนี้ มีหวัง ใกล้ถึงฆาต
ตกลำบาก ข้อสอบตาม อยากเดินหนี
แต่หาได้ เหลือรอด จากไพรี
โดนเนตี กำราบสิ้น แดดิ้นเอย

แม้ตัวเรา จะถูกจัด เป็นชนน้อย
แต่ยังอ่อนด้อย เรื่องวัย อยู่หนักหนา
มิอาจทาบ ตีเสมอ พวกป้าๆ
อุ๊บ..หลุดปาก ก็กลอน มันพาไป อิอิ

Q.M. 22 ก.ย.49
******************************

จากไดอารี่
21 กันยายน 2549
ชื่อตอน : กลอนรับเหตุการณ์

วิถีทาง การเมือง น่าอนาจ

ชิงอำนาจ หลงมัวเมา ในทรัพย์สิน

คร่าชีวิต ประชาชน คนเดินดิน

กินชาติสิ้น แผ่นดินเดือด ลุกเป็นไฟ
 
หากแต่ใจ พวกมัน หาสงบ
 
พวกทรามยศ เสื่อมลาภ ที่เป็นใหญ่
 
สักวันหนึ่ง พวกขายชาติ ต้องไปไกล

โดนเพศภัย นรกร้อน เผาเป็นจุณ

*******************************