คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Choose 2
Choose 2
นี้ก็เป็นเช้าอีกวันที่ผมตื่นมาแล้วไม่เจอใคร เพราะทุกคนในบ้านล้วนแต่ไปทำหน้าที่ของตัวเอง แม่ก็ไปทำงานเหมือนทุกๆวัน ส่วนเฮียก็ไปบ้านแบมแล้วก็ไปโรงเรียนพร้อมกับแบม ส่วนผมก็มีหน้าที่เหมือนกันนะ หน้าที่กินอ้ะน้ะ
“อ่า วันนี้แม่ทำไรให้กิน” ผมพูดกับตัวเองเบาๆแล้วเดินมาที่โต๊ะกินข้าว
ครืน ครืน ครืน
“ใครไลน์มากัน” โคตรขัดความสุขในการกินของแจจริงๆ
Jeff B
: ตื่นยังเด็กน้อย
อ๋อพี่เจบีนี้เอง พอพูดถึงพี่เจบีทีไรคิดถึงพี่เนียร์ทุกทีเลยเห้อ ไม่เอาน่าแจพี่เค้ามีแฟนแล้ว เลิกคิดๆ
CYJ
: ตื่นแย้ววววววว
Jeff B
: แล้วจะไปโรงเรียนตอนกี่โมงๆ
CYJ
: เดี๋ยวกินข้าวเสร็จก็ไปแล้วแหละ
Jeff B
: อ๋อ
CYJ
: แล้วพี่อยู่ไหนอ้ะ
Jeff B
: พี่อยู่หน้าโรงเรียนรอเนียร์เค้าอ้ะ
CYJ
: อ่า
รอพี่เนียร์ หึ เค้าเป็นแฟนกันแล้วเราจะไปยุ่งไรด้วยล้ะ ไม่มีอารมณ์จะกินข้าวแหละ น่าเบื่อ
หลังจากนั้นไม่นานผมก็ไปโรงเรียน ผมใช้เวลาไม่นานก็มาถึงโรงเรียน ตอนนี้ผมกำลังเดินเข้าโรงเรียน แล้วผมก็กำลังเจอกับคนๆหนึ่ง…
พี่เจบี
ตอนนี้ผมไม่อยากเจอเค้าเลย ผมไม่อยากเห็นหน้าเค้า ผมเกลียดเค้า เกลียดที่เค้าแย่งคนที่ผมรักไป แต่สุดท้ายผมก็เจอเค้าอยู่ดี ผมเดินใกล้จะถึงพี่เจบีแล้ว พี่เจบียิ้มมาให้ผมแต่ผมไม่ได้มีมารยาทพอที่จะยิ้มกลับให้พี่เจบี จะมีใครสักกี่คนล้ะที่ยิ้มให้คนที่ตัวเองเกลียด ผมเดินผ่านหน้าพี่เจบีโดยที่ไม่ได้สนใจพี่เค้าเลย
ผมขึ้นมาบนห้องเห็นแบมกับยูคกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์กันอยู่ สังคมก้มหน้าชัดๆ
“ หวัดดี ” ผมเดินเข้าไปหาแบมกับยูคก่อนที่จะนั่งลงกดโทรศัพท์ตามพวกมัน…
“เออ” เสียงแบม
“อ่า”เสียงยูค
โอโห้ เพื่อนแต่ล้ะคนน่ารักมากจริงๆ สนใจกูมากกกก ใช่สิ แจไม่ใช่คนสำคัญนิ ทำไรก็ไม่มีใครสนใจ ฮึก เสียใจ เริ่มไร้สาระแหละ
ครืน ครืน
Jeff B
: ยองแจนี่พี่นะ เนียร์อ้ะเนียร์
ห๊ะ พี่เนียร์ >///< โอ้ยยย พี่เค้าทักเรามา ใจสั่น อยากจะกรี๊ดร้องดังๆจริงๆๆๆๆๆ
CYJ
: ครับๆ มีไรป่าวครับ
Jeff B
: พี่ขอโทษนะที่ไม่ได้บอกเราเรื่องที่พี่ให้ไลน์เจบีไปอ้ะ
CYJ
: อ๋อ ไม่เป็นไรหรอกครับ ^^
Jeff B
: พอดีพี่ไม่เล่นไลน์อ้ะ เลยเอาของแฟนพี่ให้ไป
พูดว่า ‘เลยเอาของเจบีให้ไป’ ผมก็ไม่ว่าหรอกครับพี่เนียร์ รู้ครับรู้ว่ารักกันมาก แต่คือไม่ต้องพูดแบบนั้นก็ได้ครับ ผมก็คนนะครับ เจ็บเป็นเหมือนกัน
CYJ
: ผมเรียนก่อนนะครับ
Jeff B
: เดี๋ยววันนี้พี่ไปส่งหน้าโรงเรียนนะ
: ตั้งใจเรียนนะน้องยองแจ ^^
ตายสิครับ รอไรอยู่ ไปส่งหน้าโรงเรียน ฝันไปหรือนี่ตื่นแจตื่น งื้ออออ แค่นี้ก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว จะน่ารักไปไหนเนี้ยพี่เนียร์ น่ารักเพื่อใครรรร
CYJ
: ครับ พี่ก็ตั้งใจเรียนนะ ><
Jeff B
: ครับ
เลิกเรียน
“แบมกับยูครีบกลับบ้านเลยนะ เดี๋ยวกูกลับทีหลัง”
“รีบ? รีบทำไม แล้วทำไมวันนี้ไม่กลับบ้านพร้อมกัน” แบมถามขึ้นหลังจากที่เก็บของบนโต๊ะเสร็จแล้ว
“มีเรื่องต้องทำนิดหน่อยว้ะ”จะให้บอกไปได้ไงว่าพี่เนียร์จะเดินไปส่งหน้าโรงเรียน แค่คิดก็เขินแล้ว
“เรื่องอะไร” โอ้ย อย่าถามมากได้ไหม ถามมากไปก็ไม่ได้ให้แกหล่อขึ้นหรอกนะแบม - -
“อย่ารู้เลยรีบๆไปได้แล้ว” ผมดันหลังของทั้งสองคนให้ออกจากห้องเรียน
“เออๆ บายๆพรุ่งนี้เจอกัน” แบมบอกผมก่อนที่จะเดินออกจากโรงเรียนไปพร้อมกับยูค ตอนนี้ผมนั่งรอพี่เนียร์ที่ใต้ตึก เมื่อไหร่พี่เค้าจะมาสักที อยากเจอพี่เค้าแล้ว
Jeff B
: ยองแจอยู่ไหนครับ
CYJ
: ใต้ตึกครับ
Jeff B
: อ๋อๆเดี๋ยวพี่เดินไปหานะครับ
CYJ
: ครับๆ
“ยองแจ” เสียงแบบนี้มัน… ใช่แน่ๆเสียงพี่เนียร์ ละลายแล้วววว เสียงแบบนี้เหมาะที่จะเป็นแฟนของผมจริงๆ หันไปดูต้นเสียงนี้มันเทพบุตรชัดๆสูง ขาว ดูดี หลงครับหลง
“ยองแจ ยองแจครับ”
“ค…ครับ” มัวแต่มองหน้าพี่เนียร์นานเกินไปหน่อย ก็หล่อขนาดนี้ไม่ให้มองก็บ้าแล้ว
“ไปกันยังครับ” อย่ายิ้มครับขอร้อง แค่นี้ก็จะตายแล้วครับ
“ครับๆ”ผมยิ้มกลับไปให้พี่เนียร์
ผมและพี่เนียร์กำลังจะเดินออกจากตึก แต่ก่อนที่ผมจะออกจากตึกผมก็ได้เจอกับเฮียแล้วก็พี่เจบี… ทำไมวันนี้ต้องเจอแม้งด้วยว้ะ วันนี้เจอไปสองรอบแล้วนะ
“รอเค้านานไหม”พี่เนียร์หันไปพูดกับพี่เจบี…
“ไม่นะเค้าพึ่งมาถึงเมื่อกี้เอง”พี่เจบีพูดเสร็จก่อนจะหันมายิ้มให้ผม ผมก็ยังทำหน้านิ่งเหมือนเดิม บอกแล้วครับว่าไม่มีใครยิ้มให้กับคนที่ตัวเองเกลียดได้หรอก
“มาทำไรตรงนี้ยองแจ” เฮียถามผมก่อนที่ผมจะตอบ พี่เนียร์เค้าก็แย่งผมตอบไปแล้วน่ารัก น่ารักมากกกกกกกก
“พอดีกูจะไปส่งน้องเค้าหน้าโรงเรียนอ้ะ”
“กลับบ้านเองไม่เป็นไรหรอ? แล้วเพื่อนไปไหนอ้ะ? ไม่มีเพื่อนคบว่างั้น?” กวนตีน
“กลับเป็นครับ เพื่อนกลับบ้านกันหมดแล้วครับ มีครับพี่เจบี ” ผมตอบทีล้ะประโยคจากคำถามของพี่เจบี
“5555 ป้ะๆออกจากโรงเรียนกันได้แล้ว” ขนาดหัวเราะยังน่ารัก ผู้ชายบ้าไรก็ไม่รู้
หลังจากนั้นเราก็เดินออกจากโรงเรียนกันโดยที่ผมกับพี่เนียร์เราเดินด้วยกันแค่สองคน ย้ำ ว่าแค่สองคน ส่วนอีกสองคนเดินตามอยู่ข้างหลังพวกผม ตอนเดินออกจากโรงเรียนพี่เนียร์เจอกับผู้ชายคนหนึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าชื่ออะไร พี่เค้าเล่าให้ผมฟังว่า คนนั้นเป็นแฟนเก่าพี่เค้าเลิกกันไปได้ตั้งนานแล้ว แต่ผู้ชายคนนั้นก็ทักมาคุยกับพี่เค้าประจำ เมื่อตอนกลางวัน แฟนใหม่ของพี่คนนั้นเดินมาหาพี่เนียร์แล้วก็ตบหน้าพี่เนียร์ พี่เค้าบอกว่า ‘ไม่ต้องบอกเจบีนะเพราะพี่ไม่อยากให้เจบีเป็นห่วง’ แล้วพี่มาบอกผมอย่างนี้พี่ไม่คิดว่าผมจะเป็นห่วงบ้างหรอครับ
“บายๆแล้วเจอกันพรุ่งนี้นะยองแจ ไอ้แจ็ค” พี่เนียร์โบกมือลาผม โอ้ยยยย เอาอีกแล้วทำไมชอบทำให้หลงจัง
“พรุ่งนี้เจอกันนะมึง น้องยองแจด้วยนะ” อย่ามายิ้มให้ผมแบบนั้นนะพี่เจบี ผมไม่ชอบ
“พรุ่งนี้เจอกัน”เฮียบอกกลับ
“พรุ่งนี้เจอกันนะครับพี่เนียร์ แล้วก็พี่ด้วยนะ”ผมบอกกลับ รอรถไม่นานรถก็มาผมกับเฮียก็ขึ้นรถกลับบ้าน
ผมถึงบ้านมาได้สักพักแล้วแล้วตอนนี้ก็มีเสียงไลน์จากโทรศัพท์เฮียดังสนั่นหวั่นไหวแต่เฮียก็ไม่สนใจโทรศัพท์ เสียงไลน์ไม่พอ เสียงโทรศัพท์เฮียดังอีก ไม่รับอีกด้วย ผมทนไม่ไหวแล้วนะ
“เฮียรำคาญ!!!”ผมตะโกนใส่หน้าเฮีย น้ำลายแทบกระเด็น เฮียหันมามองผมและหยิบโทรศัพท์แล้วปิดเครื่องไป ห๊ะ วันนี้เฮียแปลก ไม่เถียง ผมกลับสงสัยวันนี้ฝนคงตกหนัก
ครืน ครืน เสียงโทรศัพท์ผมนิ
Jeff B
: ถึงบ้านยัง
ก็คิดว่าใครที่แท้ก็พี่เจบี
CYJ
: ถึงแล้ว พี่อ้ะ
Jeff B
: ถึงแล้วพึ่งถึงเมื่อกี้เอง
CYJ
: อ๋อ
Jeff B
: หิวอ้ะ
CYJ
:บอกผมทำไม หิวก็ไปหาไรกินดิ
Jeff B
: ไม่รู้จะกินอะไรอ้ะดิ
CYJ
: ไข่เจียว
Jeff B
: ขี้เกียจทำมาทำให้กินหน่อยดิ
CYJ
: เอาตรงๆเลย ผมทอดไข่ไม่เป็น
Jeff B
: จริงดิ แล้วทำไรเป็นบ้าง
CYJ
: พี่ครับ หน้าอย่างผมนี้เหมือนกับคนทำกับข้าวเป็นด้วยหรอ?
Jeff B
: ทำไมอ้ะ คนน่ารักมักทำกับข้าวเป็น
CYJ
: คนๆนั้นมันไม่ใช่ผมไง555
Jeff B
: 555 ชั่งเห้อะๆ พี่มีเรื่องจะถามหน่อย
CYJ
: เรื่องไรอ่าาาาา
----------------------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น