เพียงเผลอใจรัก

เพียงเผลอใจรัก

*******

สุพชยา เกือบลืมไปแล้วว่าเธอเคยมีผู้ชายคนหนึ่งในหัวใจ

 เกือบลืมไปว่าเธอเคยประทับใจเขามากแค่ไหน

มาวันนี้ วันที่เขามาปรากฏตัว ความรู้สึกเดิมๆ กลับมาอีกครั้ง 

และครั้งนี้เธอมั่นใจมากกว่าครั้งไหน ว่าเธอรู้สึกอย่างไรกับเขา

ทว่าไม่คิดเลยว่าเขาจะเย็นชา ไร้ความรู้สึกอะไรขนาดนี้ 

แถมยังทำท่าทางไม่อยากยุ่งด้วยอีก!! เอาล่ะ เมื่อเป็นแบบนี้

 เห็นทีผู้หญิงอย่างเธอจะอยู่เฉยไม่ได้ซะแล้ว

สำหรับ นนทกานต์ นักศึกษาแพทย์ปีสี่ 

ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้จะต้องมาพบเจอกับเด็กผู้หญิงแก่นกระโหลกกะลา 

ที่พยายามเข้ามาใกล้ชิดเขาจนน่ารำคาญ

 นี่ถ้าไม่ใช่คำสั่งของคุณพ่อที่ให้กลับมาดูแลหอพักของคุณย่าชั่วคราวเป็นเวลา 1 เดือน

เขาก็คงไม่กลับมา และการที่มีเด็กผู้หญิงน่ารำคาญคนนั้นเข้ามาป่วนในชีวิตก็แย่พออยู่แล้ว

 ที่แย่ไปกว่านั้นคือเขาต้องอยู่ร่วมชายคากับเด็กนี่ไปจนกว่าหลังคาห้องเธอจะเรียบร้อย ให้ตาย! 

ขอชีวิตอันแสนสงบสุขกลับมาด้วย!

"กลับไปนอนห้องเธอได้แล้ว ที่บ้านฉันไม่มีผี"  

ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงรำคาญ 

พร้อมปรายตาไปที่ร่างบางที่กำลังนั่งทำหน้าตาตื่นอยู่ปลายเตียงของเขา 

เป็นการตกใจที่ตลกชะมัด

"ไม่!! หนูจะนอนที่นี่" หญิงสาวเถียง

"จะบ้าหรือไง ไม่ได้เด็ดขาด ออกไป"

นนทกานต์เดินตรงไปเปิดประตูห้อง พร้อมกับผายมือเป็นการเชื้อเชิญหญิงสาว แต่ก็มิได้นำพา แทนที่หล่อนจะลุกออกมา กลับทำสีหน้ามุ่งมั่น ก่อนจะกระชากเสียงออกไปดังๆว่า

"หนู จะ นอน ที่นี่!!!" ว่าแล้วเธอก็ล้มตัวลงนอนแล้วหยิบผ้าห่มมาคลุมโปงอย่างรวดเร็ว

ชายหนุ่มดูเหมือนจะเริ่มหมดความอดทนกับยัยตัวเล็กนี่ เขาฮึดฮัดเดินตรงมาดึงข้อเท้าหญิงสาวเบาๆ

 ร่างบางขัดขืนโดยวิธีที่เขาเองไม่คิดว่าหล่อนจะทำ นั่นคือการถีบ

โครม!!