๐ Sweet as Sugar ๐ หวานนี้ละมุนรัก

เรื่องราวความรักที่ทั้งหวานและละมุนละไมเมื่อคนนึง 'แอบรัก' และอีกคน 'รักแต่ไม่พูด' เรื่องราวความรักที่ดูจะไม่ลงตัวเพราะคนนึงก็ขี้อายแบบสุดโลก  และอีกคนก็ปากแข็งแบบสุดจัดแล้วจะเป็นอย่างไรกับความรักครั้งนี้กัน?

  

        ตอนนี้ฉันอยู่หน้าตึกวิศวะอันลือชื่อของมหาลัย  ฉันกอดกล่องเค้กในมืออย่าเขินๆตึกวิศวะที่มีประการชายมากกว่าหญิงถึง 70% ฉันรวบรวมวามกล้าก่อนจะเดินเข้าไปในตัวอาคารเพื่อส่งของให้ลูกค้าตามใบสั่ง  ปกติคนส่งจะเป็นน้องต้นสนพนักงานในร้านที่ฉันจ้างไว้หล่ะนะ  แต่วันนี้น้องต้นสนมีสอบย่อยฉันเลยต้องเป็นคนส่งเอง

     ยิ่งเดินเข้าไปผู้คนก็มองมาทางฉันกันหมด  มองตัวเองแล้วก็ได้แต่คิดในใจวันนี้เราแต่งตัวมาแปลกเหรอ? หรือหน้ามีอะไรติด  หันไปมองกระจกประตูจากห้องที่อยู่ข้างๆ  เอ๊ะ! หน้าก็ปกติดีนี้หน่า  ไม่เห็นมีอะไรแปลกเลยแลวเขามองอะไรกันวะ??

     ผลึบ!

     ถอยหลังจากประตูโดยอัตโนมัติ  เมื่อจู่ๆประตูที่ฉันกำลังส่องหน้าก็ถูกเปิดออกอย่างฉับพลัน  

            โชคดีที่ถอยมาทันไม่งั้นหน้าแหกแหงงเลย

            "โทษทีครับน้อง  พี่ไม่ทันระวัง"

            ฉันพยักหน้าแล้วก้มหน้ามองเท้าโดยไม่พูดอะไร  คนตรงหน้าคือ พี่อเลน  หนึ่งใน 7 เดือนคณะชื่อดังของม. และเป็นเพื่อนกับคนที่สั่งเค้กฉันด้วยหล่ะนะ

             "หืม? น้องเป็นคนจากร้าน bebylolita สินะ" ฉันพยักหน้าเป็นคำตอบอีกครั้ง

          "รอพี่สักครู่นะ   เฮ้ยยย! มึงน้องเขาเอาเค้กมาส่ง" ประโยคแรกพี่อเลนเป็นคนบอกฉันแล้วก็เดินเข้าห้องไปโดยที่เปิดตูค้างไว้  ฉันที่มองเท้าอยู่เมื่อเห็นมีรองเท้ามาอยู่ตรงหน้าก็ยื่นเค้กส่งให้ส่งให้คนตรงหน้าและเงยหน้าเพื่อแจ้งยอดการชำระเงิน

          "ทั้งหมด 250 บาทนะคะ  ชำระผ่านแอพเรียบร้อยแล้วขอให้ทาน....พี่เท็ม" 

           แผละ!

          คนตรงหน้าฉันคือพี่เท็ม หนึ่งใน7เดือนสุดหล่อของม.ซึ่งอันดับหนึ่งก็คือพี่เท็มตรงหน้าแถมเขายังเป็นคนที่ฉันเเอบชอบมาตั้งแต่ปี1 

          "ขะ...ขอโทษนะคะ เดี๋ยวทางเราจะรีบทำมาให้ใหม่นะคะ!" ฉันรีบโกยเศษเค้กที่เผลอทำล้วงตอนที่เห็นหน้าพี่เท็มเป็นคนมารับของก่อนจะรีบวิ่งออกมาจากตัวตึก

          ฮือออออ   น้อต้นสนทำไมไม่บอกพี่คะ  ว่าพี่เท็มเป็นคนสั่งเค้ก!

         "มึงนี้นะเท็มกูอุสาพามาเจอเสือกทำให้เขาหนีไปอีก" คริสต์มองเพื่อนผู้แสนเย็นชาของเขาที่กำลังมองตามหลังสาวเจ้าที่วิ่งโกยเค้กหนีไป  ไอ้เขาอุสาสั่งเค้กและเตี๊ยมกับเด็กที่ร้านเพื่อให้สาวเจ้ามาเจอกับมัน   แล้วคือมาแค่เนี่ยะ!

         "กากชิบเลยมึงเนี่ย" อเลนเดินมาตบบ่าเท็นอย่างเป็นกำลังใจ

         "น.."

         "หืม?" สองเพื่อนจ้องหน้าไอ้หนุ่มซึนที่กำลังจะหลุดอีกบุคลิกที่ปิดซ้อนเอาไว้ออกมาอย่างกั้นไม่อยู่

         "น้องตังเม...น่ารักชิบหายเลยไอ้เชี้ยเอ๊ย!"  มันพูดก่อนจะเอามือปิดหน้าลงไปนั่งยองๆกับพื้นอย่างหมดสภาพหนุ่มแสนเย็นชา  เข้าถึงยากไปจดหมด

          มัวแต่เขินกันไปกันมาแบบนี้แล้วเมื่อไหร่พวกมึงสองคนจะสมหวังกันวะ  เพื่อนทั้งสองได้แต่มองเพื่อนตัวเองอย่างเซ็งๆก่อนจะช่วยกันลากมันเข้าห้องไปก่อนที่ใครมาเห็นแล้วภาพลักษณ์ของมันจะหมดไป

ขอขอบคุณสำหรับธีมในการตกแต่งค่ะ  พยายามแล้วแต่ทำให้มันกดแล้วลิงค์กับหน้าเว็บของท่านไม่ได้จริงๆต้องขออภัยมา ณ ที่นี้

Lazy Theme.