ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    MBLAQ FICTION:: Yaoi Short Fics and One Shots!

    ลำดับตอนที่ #3 : [ONESHOT] Kimi No Egao (Your Smile) all pairing?

    • อัปเดตล่าสุด 8 ต.ค. 54


    Title: kimi no egao
    author: pastel
    rate: G
    talk: นี่เป็นฟิคแปลงที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรเลย ความจริงก็คือเรื่องนี้ไม่มีตัวละครชัดเจนค่ะ เพราะฉะนั้นจะคิดว่าเป็นใครก็ย่อมได้ : )
    -เป็น AU หรือ Alternative Universe = ไม่เกี่ยวกับเรื่องจริงเลยแม้แต่น้อย
    The Gazette - Sumire ฟังไปด้วยก็ดีค่ะ (หรือเผลอๆอ่านจบก่อน) ๕๕





    #

    วันนั้น..ผมเดินใจลอยอยู่บนถนนสายนี้..
    วันนั้น..เขาเดินอย่างเร่งรีบไปตามทางของเขา..

    ผมในชุดยับย่นไม่เรียบร้อย..มือกุมแก้วกาแฟร้อน ๆ หวังจะพึ่งมันให้แก้อาการเมาค้าง
    เขาอยู่ในชุดที่ตัดเย็บด้วยผ้าเนื้อดีอย่างประณีต..มือถือช่อดอกไม้..

    ความใจลอย..ทำให้ผมไม่สนใจเขา
    ความเร่งรีบของเขา..ทำให้เขาไม่เห็นผม

    เขาเดินชนผม..ดอกไม้ในมือร่วงหล่นลงพื้น..
    ผมเดินชนเขา..ผมหลุดออกจากความคิดของตัวเอง

    เขาอุทานอย่างตกใจ...กาแฟดำที่เคยอยู่ในแก้วกระดาษหกรดเสื้อสีขาวของเขาหมด
    ผมรีบขอโทษขอโพย..และเก็บก้านกลีบบอบบางนั้นขึ้นมาจากพื้น..

    เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่
    ผมถามอย่างสำนึกผิดและเป็นห่วง

    เขาคลี่รอยยิ้มหวาน ๆ นั้นให้ผมอย่างน่ารัก พลางบอกว่าไม่เป็นไร
    ผมนิ่งอึ้ง..มันดูไร้เดียงสาและจริงใจ..เหมือนใครคนหนึ่ง ..รอยยิ้มแบบที่ผมโหยหา แต่ไม่เคยได้รับมันมานานแสนนาน

    เขาผละจากไป..
    ผมเรียกเขาไว้..

    เขาหันมามองผม ..รอยยิ้มที่ติดตาติดใจผมยังอยู่บนใบหน้า
    ผมถามถึงเรื่องธุระของเขาอย่างวิสาสะ

    เขายิ้มให้อีกอย่างไม่ถือสา..บอกว่ากำลังตามหาใครบางคนอยู่...และคงจะหยุดอยู่แค่นี้..
    ผมมองหน้าเขาอย่างงุนงง..ถามอีกว่าทำไม?

    เขาตอบด้วยนํ้าเสียงแจ่มใส..บอกว่าเป็นเพราะผม..
    ผมสบตาเขา..แววตาคู่นั้น..เป็นเขา..เขาคนนั้นนั่นเอง...เขาที่ดูเปลี่ยนไปมาก

    เขาจ้องกลับมาด้วยแววระยิบระยับในตา..
    ผมเอื้อมมือไปจับดวงหน้าใส ๆ นั้นอย่างเผลอไผล...

    เขารู้ว่าผมยังคอยเขา
    และเขากลับมาแล้ว

    เพียงแค่ผมสัมผัสเรียวปากสีชาดนั้น.....
    เขาตอบรับด้วยความเต็มใจ

    เราจุมพิตกันเนิ่นนาน..

    เขาผละออก..แล้วหายไปในแสงสว่าง..ของดวงตะวัน
    ผมตื่นขึ้นมา..อย่างงุนงงท่ามกลางแสงจันทรา

    สัมผัสนั้นยังคงอยู่..ผมรู้สึกได้..
    แล้วเขาที่หายไปต่อหน้าต่อตา ..มีจริงหรือเปล่า?
    ---------------------

    เขานอนนิ่งอยู่ใต้ผืนดินกว้างใหญ่ที่ทอดคลุมด้วยใบหญ้าเขียวสด..
    ผมมองแผ่นหินเย็นเยียบนั้นเนิ่นนาน..

    นํ้าตา..ไหลออกมาไม่รู้ตัว..
    พร้อม ๆ กับรอยยิ้ม..รอยยิ้มบริสุทธิ์ของเขา

    Fin
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×