ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [ONESHOT] Kimi No Egao (Your Smile) all pairing?
Title: kimi no egao
author: pastel
rate: G
talk: นี่เป็นฟิคแปลงที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรเลย ความจริงก็คือเรื่องนี้ไม่มีตัวละครชัดเจนค่ะ เพราะฉะนั้นจะคิดว่าเป็นใครก็ย่อมได้ : )
-เป็น AU หรือ Alternative Universe = ไม่เกี่ยวกับเรื่องจริงเลยแม้แต่น้อย
The Gazette - Sumire ฟังไปด้วยก็ดีค่ะ (หรือเผลอๆอ่านจบก่อน) ๕๕
#
วันนั้น..ผมเดินใจลอยอยู่บนถนนสายนี้..
วันนั้น..เขาเดินอย่างเร่งรีบไปตามทางของเขา..
ผมในชุดยับย่นไม่เรียบร้อย..มือกุมแก้วกาแฟร้อน ๆ หวังจะพึ่งมันให้แก้อาการเมาค้าง
เขาอยู่ในชุดที่ตัดเย็บด้วยผ้าเนื้อดีอย่างประณีต..มือถือช่อดอกไม้..
ความใจลอย..ทำให้ผมไม่สนใจเขา
ความเร่งรีบของเขา..ทำให้เขาไม่เห็นผม
เขาเดินชนผม..ดอกไม้ในมือร่วงหล่นลงพื้น..
ผมเดินชนเขา..ผมหลุดออกจากความคิดของตัวเอง
เขาอุทานอย่างตกใจ...กาแฟดำที่เคยอยู่ในแก้วกระดาษหกรดเสื้อสีขาวของเขาหมด
ผมรีบขอโทษขอโพย..และเก็บก้านกลีบบอบบางนั้นขึ้นมาจากพื้น..
เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่
ผมถามอย่างสำนึกผิดและเป็นห่วง
เขาคลี่รอยยิ้มหวาน ๆ นั้นให้ผมอย่างน่ารัก พลางบอกว่าไม่เป็นไร
ผมนิ่งอึ้ง..มันดูไร้เดียงสาและจริงใจ..เหมือนใครคนหนึ่ง ..รอยยิ้มแบบที่ผมโหยหา แต่ไม่เคยได้รับมันมานานแสนนาน
เขาผละจากไป..
ผมเรียกเขาไว้..
เขาหันมามองผม ..รอยยิ้มที่ติดตาติดใจผมยังอยู่บนใบหน้า
ผมถามถึงเรื่องธุระของเขาอย่างวิสาสะ
เขายิ้มให้อีกอย่างไม่ถือสา..บอกว่ากำลังตามหาใครบางคนอยู่...และคงจะหยุดอยู่แค่นี้..
ผมมองหน้าเขาอย่างงุนงง..ถามอีกว่าทำไม?
เขาตอบด้วยนํ้าเสียงแจ่มใส..บอกว่าเป็นเพราะผม..
ผมสบตาเขา..แววตาคู่นั้น..เป็นเขา..เขาคนนั้นนั่นเอง...เขาที่ดูเปลี่ยนไปมาก
เขาจ้องกลับมาด้วยแววระยิบระยับในตา..
ผมเอื้อมมือไปจับดวงหน้าใส ๆ นั้นอย่างเผลอไผล...
เขารู้ว่าผมยังคอยเขา
และเขากลับมาแล้ว
เพียงแค่ผมสัมผัสเรียวปากสีชาดนั้น.....
เขาตอบรับด้วยความเต็มใจ
เราจุมพิตกันเนิ่นนาน..
เขาผละออก..แล้วหายไปในแสงสว่าง..ของดวงตะวัน
ผมตื่นขึ้นมา..อย่างงุนงงท่ามกลางแสงจันทรา
สัมผัสนั้นยังคงอยู่..ผมรู้สึกได้..
แล้วเขาที่หายไปต่อหน้าต่อตา ..มีจริงหรือเปล่า?
---------------------
เขานอนนิ่งอยู่ใต้ผืนดินกว้างใหญ่ที่ทอดคลุมด้วยใบหญ้าเขียวสด..
ผมมองแผ่นหินเย็นเยียบนั้นเนิ่นนาน..
นํ้าตา..ไหลออกมาไม่รู้ตัว..
พร้อม ๆ กับรอยยิ้ม..รอยยิ้มบริสุทธิ์ของเขา
Fin
author: pastel
rate: G
talk: นี่เป็นฟิคแปลงที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรเลย ความจริงก็คือเรื่องนี้ไม่มีตัวละครชัดเจนค่ะ เพราะฉะนั้นจะคิดว่าเป็นใครก็ย่อมได้ : )
-เป็น AU หรือ Alternative Universe = ไม่เกี่ยวกับเรื่องจริงเลยแม้แต่น้อย
The Gazette - Sumire ฟังไปด้วยก็ดีค่ะ (หรือเผลอๆอ่านจบก่อน) ๕๕
#
วันนั้น..ผมเดินใจลอยอยู่บนถนนสายนี้..
วันนั้น..เขาเดินอย่างเร่งรีบไปตามทางของเขา..
ผมในชุดยับย่นไม่เรียบร้อย..มือกุมแก้วกาแฟร้อน ๆ หวังจะพึ่งมันให้แก้อาการเมาค้าง
เขาอยู่ในชุดที่ตัดเย็บด้วยผ้าเนื้อดีอย่างประณีต..มือถือช่อดอกไม้..
ความใจลอย..ทำให้ผมไม่สนใจเขา
ความเร่งรีบของเขา..ทำให้เขาไม่เห็นผม
เขาเดินชนผม..ดอกไม้ในมือร่วงหล่นลงพื้น..
ผมเดินชนเขา..ผมหลุดออกจากความคิดของตัวเอง
เขาอุทานอย่างตกใจ...กาแฟดำที่เคยอยู่ในแก้วกระดาษหกรดเสื้อสีขาวของเขาหมด
ผมรีบขอโทษขอโพย..และเก็บก้านกลีบบอบบางนั้นขึ้นมาจากพื้น..
เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่
ผมถามอย่างสำนึกผิดและเป็นห่วง
เขาคลี่รอยยิ้มหวาน ๆ นั้นให้ผมอย่างน่ารัก พลางบอกว่าไม่เป็นไร
ผมนิ่งอึ้ง..มันดูไร้เดียงสาและจริงใจ..เหมือนใครคนหนึ่ง ..รอยยิ้มแบบที่ผมโหยหา แต่ไม่เคยได้รับมันมานานแสนนาน
เขาผละจากไป..
ผมเรียกเขาไว้..
เขาหันมามองผม ..รอยยิ้มที่ติดตาติดใจผมยังอยู่บนใบหน้า
ผมถามถึงเรื่องธุระของเขาอย่างวิสาสะ
เขายิ้มให้อีกอย่างไม่ถือสา..บอกว่ากำลังตามหาใครบางคนอยู่...และคงจะหยุดอยู่แค่นี้..
ผมมองหน้าเขาอย่างงุนงง..ถามอีกว่าทำไม?
เขาตอบด้วยนํ้าเสียงแจ่มใส..บอกว่าเป็นเพราะผม..
ผมสบตาเขา..แววตาคู่นั้น..เป็นเขา..เขาคนนั้นนั่นเอง...เขาที่ดูเปลี่ยนไปมาก
เขาจ้องกลับมาด้วยแววระยิบระยับในตา..
ผมเอื้อมมือไปจับดวงหน้าใส ๆ นั้นอย่างเผลอไผล...
เขารู้ว่าผมยังคอยเขา
และเขากลับมาแล้ว
เพียงแค่ผมสัมผัสเรียวปากสีชาดนั้น.....
เขาตอบรับด้วยความเต็มใจ
เราจุมพิตกันเนิ่นนาน..
เขาผละออก..แล้วหายไปในแสงสว่าง..ของดวงตะวัน
ผมตื่นขึ้นมา..อย่างงุนงงท่ามกลางแสงจันทรา
สัมผัสนั้นยังคงอยู่..ผมรู้สึกได้..
แล้วเขาที่หายไปต่อหน้าต่อตา ..มีจริงหรือเปล่า?
---------------------
เขานอนนิ่งอยู่ใต้ผืนดินกว้างใหญ่ที่ทอดคลุมด้วยใบหญ้าเขียวสด..
ผมมองแผ่นหินเย็นเยียบนั้นเนิ่นนาน..
นํ้าตา..ไหลออกมาไม่รู้ตัว..
พร้อม ๆ กับรอยยิ้ม..รอยยิ้มบริสุทธิ์ของเขา
Fin
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น