MBLAQ FICTION:: Yaoi Short Fics and One Shots!

ลำดับตอนที่ #2 : [ONESHOT] BECAUSE OF YANGAEGYO ♥ :: CLOSER,, 87line

Title :: BECAUSE OF YANGAEGYO ♥ :: CLOSER, a sequel to BECAUSE OF YANGAEGYO ♥
Author :: Pastel
Couple :: 87LINE ･ [ G.O x SEUNGHO ]
Rate :: G

' จีโออ่า .. '

ผมเรียกคนที่นั่งง่วนอยู่กับแลปท็อปเสียงค่อย..ขาดความมั่นใจโดยสิ้นเชิง

'มีอะไร ซึงโฮ?'

ใบหน้าดูดีที่ทำให้ผมหัวใจเต้นแรงขึ้นมาสองจังหวะหันมาหา บางทีก็อิจฉานะ คนอะไรวะ ดาร์ค ทอล แอนด์แฮนซั่ม
ผมนี่ตรงข้ามกับมันทุกอย่าง ยกเว้นแฮนซั่มเนี่ยผมแฮนซั่มกว่า แต่โปรดอย่าพูดเรื่องส่วนสูง ..

'ฉันมีเรื่องจะปรึกษา .. ' ผมค่อยๆขยับตัวเข้าไปช้า ..อีกฝ่ายเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย
'คือว่า.. นายสัญญาก่อนนะ ว่าฟังแล้วห้ามหัวเราะนะ!'
ก็เรื่องที่ผมกำลังจะถามน่ะ ..มันน่าอายน้อยเสียที่ไหนล่ะ
.
.
.
"นี่เธอ สามีชั้นทวิตรูปมาให้ด้วยล่ะ น่ารักมั้ย?"

"ตายแล้ว น่าอิจฉาจริง สามีเธอนี่น่ารักเนาะ ให้กำลังใจเช้าเย็น"

"ใช่ๆ บางทีผู้หญิงก็ชอบเห็นแฟนตัวเองทำอะไรน่ารักๆเหมือนกัน"

สไตลิสต์ที่กำลังจัดการทรงผมของผมที่มาช้ากว่าคนอื่นเนื่องจากติดตารางงานที่อื่น ควักโทรศัพท์มือถือที่ส่งเสียงอยู่เมื่อครู่ออกมาโชว์ด้วยความตื่นเต้น

ผู้ชาย แอ๊บแบ๊ว งั้นหรอ?

ก็พอรู้มาบ้าง จากการที่โดนรีเควสให้ทำบ่อยๆ

แต่นั่นห่างไกลกับตัวผมมากเลยแหละ..

"แต่ผมชอบเห็นเอโกยของคนอื่นมากว่าอีกนะครับ..เหมือนพวกพี่สาวไง ^^"

ไอ้นักร้องนำประจำวงที่เสื้อผ้าหน้าผมพร้อมสรรพคงเดินผ่านมาได้ยินพอดีเสนอความเห็นแบบหยอดภรรยาชาวบ้านเขาอีกตามเคย พวกนูน่าก็กรี๊ดพอกระชุ่มกระชวยกันสิครับ..

บางวันมันก็แกล้ง บางวันมันก็หยอด เป็นอย่างนี้ละครับไอ้หนวดมหาประลัย

แต่เมื่อกี้ มันว่า...มันชอบคนน่ารักๆงั้นหรอ? ผมก็คงไม่ใช่คนที่มันชอบนั่นแหละมั้ง-_-

"แล้วถ้าผมอยากอ้อนบ้าง ต้องทำไงล่ะ?"

ตอนนั้นอะไรดลใจให้ผมพูดออกไปก็ไม่รู้สินะ ทั้งๆที่นึกว่ามันดังอยู่ในหัวตัวเองแท้ๆ..

น่าอายได้อีก ยางซึงโฮ ..

พวกพี่สาวไม่ได้ดูประหลาดใจอะไรอย่างที่ผมคิดเอาไว้ตอนแรกแต่หากหัวเราะกันคิกคัก..

"แหม ซึงโฮ แอบไปมีแฟนเมื่อไหร่เนี่ย อย่าให้คุณบอสรู้นะ เดี๋ยวจะโดนไม่น้อย ฮิๆ"

"ปละ..เปล่า สักหน่อยครับพี่.. ก็แค่คนที่ดูๆอยู่" ผมก้มหน้าก้มตาตอบๆไป กลัวว่าหน้าที่ร้อนอยู่มันจะขึ้นสีจนคนอื่นเห็น...คงได้โดนล้อไปอีกนาน

"แหม อย่างงี้ยิ่งง่ายใหญ่..ก็ลองไปถามเขาสิว่าaegyoมันทำยังไง"

.
.
.

และทั้งหมดก็คือเหตุผล

คำแนะนำที่ผมไม่ได้คิดจะทำตาม...แต่ใยขามันลากพามาถึงนี่ก็ไม่รู้

'เออ! ไม่หัวเราะหรอก ว่ามาซิ!'

'ฉันเครียดอ่ะ! ทำยังไงฉันก็ทำaegyoไม่ได้ซะที ฉันจะทำยังไงดี!? ช่วงนี้ยิ่งออกรายการเยอะๆอยู่ด้วย'

ผมเบ้ปากออกมาโดยไม่รู้ตัวก่อนจะรีบกลับไปเก๊กเข้มเหมือนเดิมเมื่อเห็นไอ้จองบยองฮีขำ

'ไม่เห็นต้องกังวลเลยน่า ฉันยังทำออกมาตลกกว่านายอีก ยิ่งตอนมีหนวดยิ่งน่าเกลียดไปใหญ่!'

'แต่นายก็ยังทำเป็นอ่ะ! ฉันซิ ทำทีไรเฟลตลอดเลย'

'แล้ว มาปรึกษาฉันนี่นะ!? ไม่ลองไปถามพวกที่เหลือละ จุนนี่ก็ได้ มันทำออกบ่อย!' ดวงตาคู่คมมองมาเหมือนจะรู้ว่าผมคิดอะไร..ก็จุนมันใช่คนที่ฉันชอบที่ไหนเล่า ไอ้บ้านี่..

แม้เหงื่อเย็นๆจะซึมขึ้นตามไรผม แต่ผมก็ยังมั่วๆแก้ตัวไป

'ไม่ เอาอ่ะ! ฉันเป็นลีดเดอร์สุดเพอร์เฟคนะ! ขืนให้เจ้าพวกนั้นสอน โดนล้อตาย เสียการปกครองหมด แล้วที่สำคัญนายเป็นเพื่อนสนิทฉันนะ! ต้องช่วยฉันซิ!'

เจ้าคนหน้าตายเหมือนจะแอบยิ้มขำ.. แต่มันก็ไม่ได้ว่าอะไร

ถือว่าตกลงงั้นหรอ?


.
.
.
.

'ทำตัวสบายๆ อย่าจริงจัง นายทำได้อยู่แล้ว'

'เมื่อกี้เห็นจุนนี่ทำป่าว นั่นแหละ! อ้าปากนิด เอียงหัวหน่อย'

'นายจริงจังเกินไปแล้ว! อย่าอายด้วย!'

หลังจากนั้น เจ้าหนวดบยองฮีก็ทำอย่างที่มันรับปากไว้..แบบที่เรียกว่าจริงจังสุดยอด

ทั้งเขิน ทั้งอาย..แต่ก็ต้องเก็บอาการเอาไว้ เมื่อข้ออ้างที่พูดไปมันคือ เพื่องาน..

ท่องไว้ เพื่องาน เพื่องาน เพื่องาน..

แต่พอเห็นรอยยิ้มดูดีที่ส่งมาให้กำลังใจ งองู สระอา นอหนู มันสะกดออกมาเป็นคำว่าอะไรสมองผมก็ประมวลผลไม่ได้เหมือนกัน

เมื่อตอนนี้มีแต่ตัวชอช้าง อออ่าง บอใบไม้เต็มหัวไปหมด!
.
.
.
.

'จีโอฮยอง ดูซึงโฮฮยองดิ เดี๋ยวนี้แอ๊บแบ๊วขึ้นเยอะเลยเนอะ!'

ฉันก็ว่าอย่างนั้นแหละชอนดุง... แอ๊บแบ๊วซะจนตัวเองกลัวเลย- -

แต่จองบยองฮี.. แกพอจะชอบฉันหรือยังล่ะ.. ทำให้ขนาดนี้เนี่ย!

พอหันไปมองร่างสูงที่ยื่นเคียงข้างเจ้าเด็กโย่ง.. มันมองอยู่ก่อนแล้ว หน้าตาไร้อารมณ์นั้นไม่ได้ให้กำลังใจหมดสักนิด

บางทีฉันก็เหนื่อยที่ต้องวิ่งไล่ตามนายนะ..

'จีโอฮยอง ผมต้องทำด้วยหรอครับ?'.

คราวนี้เป็นเสียงผม ไม่ใช่เสียงเจ้าชอนดุงที่เรียกไอ้คนที่เด็กกว่าผมตั้งสามอาทิตย์ด้วยสรรพนามเช่นนี้

 

ตามคาด ไอ้จีโอฮยองทำท่าแปลกใจนิดเดียว นิดเดียวเท่านั้น แล้วขำ ก่อนจะสั่งให้ผมเรียกเจ้าเด็กฟิลิปปินส์แบบเดียวกัน

 

ทอดสะพาน..ขนาดนี้แล้ว..เอ็งยังโง่ไม่เข้าใจ.?

แถมยังมาแกล้งกันได้อีก

 

ตัดอกตัดใจดีมั้ยวะยางซึงโฮ?

 

.
.

สี่ทุ่มกว่าแล้ว พวกเราเพิ่งถ่ายรายการงาเพลย์เยอร์กันเสร็จ

ผมเดินขึ้นรถไปเป็นคนสุดท้ายกับพี่หมีหลังออกมาจากไปประชุมกับโปรดิวเซอร์  จุนกับชอนดุงที่นั่งอยู่ข้างหลังเผลอหลับกันไปหมดแล้ว

เป็นไอดอลเวลาหลับนี่ดูจะมีค่ามากที่สุดแล้วล่ะ

มีเพียงจองบยองฮีที่ยังตื่่นนั่งอ่านหนังสืออยู่คนเดียวเงียบๆกับแสงสลัวของไฟในรถ

ผมนั่งลงที่นั่งข้างๆเขา ไม่มีถ้อยคำอะไรเอ่ยออกมา..

ถ้าถามว่าผมเป็นอะไร..ตอบง่ายๆไม่มีมาดเลยก็ได้ว่างอน มีอย่างหรอ อ้อนไปขนาดนั้นแล้ว ไม่เคยสนใจอะไรเค้าสักอย่าง..

รัดเข็มขัดเรียบร้อยแล้วรถก็เคลื่อนตัว..

เอื้อมมือไปดึงหมวกแก๊ปใบโปรดออกแล้วหลับตากะจะพักผ่อนบ้าง แต่ก็หลับไม่ลงเมื่อลมหายใจอุ่นๆรินรดลงบนผิวแก้ม..

...ใกล้จนรู้สึกถึงไออุ่นของอีกฝ่าย .. ใกล้จนไม่กล้าแม้แต่จะลืมตาขึ้นมามอง

"วันนี้ฮยองว่าซึงโฮน่ารักที่สุดเลยนะครับ^^"

เสียงทุ้มมีเสน่ห์ของมันกระซิบอยู่ใกล้ๆ สาบานได้ว่าริมฝีปากคู่นั้นเฉียดหูเขาไปหลายที..

และพนันด้วยว่าไอ้ลูกหยอดของคนเจ้าชู้มันทำเขาหน้าแดงไปหมดแล้ว..

FIN