คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Secret N°2: Sweet Intoxication
Secret N°2: Sweet Intoxication
เขามายืนอยู่หน้าคลับที่ชื่อลา ซิต้าจนได้..ด้วยเหตุผลที่บอกกับตัวเองว่าอย่างไรเสียเขาก็คงไม่มีอะไรดีกว่านี่ทำอยู่แล้ว..แม้ลึกๆจะรู้ดีว่าไม่ใช่ เขาก็แค่อยากจะมาเห็นใครบางคนเท่านั้นแหละ
Kara’s Flower
เบลคอ่านป้ายโปสเตอร์รูปวงของอดัมที่แปะอยู่หน้าคลับที่คนเยอะกว่าที่เขาคิด..และยิ่งส่วนมากเป็นผู้หญิง หมอนั่นคงจะเสน่ห์แรงไม่เบา..
ร่างสูงยื่นบัตรที่ได้มาเมื่อกลางวันให้บาวน์เซอร์ผิวดำหนึ่งในสองคนที่ตัวใหญ่พอๆกับเขา แล้วแทรกตัวเข้าไปก่อนฝูงคนที่ยืนต่อแถวยาวออกไปเมื่อถูกเปิดทางให้..
แสงไฟสลัวฉายให้เห็นภายในร้าน สีส้มของผนังก่ออิฐอย่างเก๋ให้ความรู้สึกรุ่มร้อน แต่สัมผัสของมันกลับให้ความเยือกเย็น..โต๊ะเก้าอี้เหลืออยู่ไม่กี่ตัวคาดว่าถูกเก็บออกไปเผื่อเพิ่มพื้นที่’ยืน’ บวกกับเก้าอี้เคาน์เตอร์ที่บาร์ทำให้มีที่นั่งดื่มเพียงไม่กี่ที่ พื้นทีอีกมุมหนึ่งที่เริ่มมีคนเข้าไปจับจองบริเวณเป็นเวทีกึ่งเล็กกึ่งใหญ่ ระเกะระกะไปด้วยสายไฟ ลำโพง แอมป์และอีกสารพัดเครื่องดนตรีอย่างกีตาร์ คีย์บอร์ด เบส กลองชุด และขาตั้งไมค์ที่อยู่หน้าสุด..
นั่นสินะ..เขาไม่ได้ถามเสียด้วยว่าอดัมทำหน้าที่อะไรในวง..
ชายหนุ่มหันหลังกลับไปที่บาร์..ไปหาของโปรดของบ้านนอกคอทองแดงของเขาอย่างวิสกี้มาจิบก่อนที่โชว์จะเริ่ม
“เมคเกอร์”
“สเตรท?” บาร์เทนเดอร์ถาม
ร่างสูงพยักหน้า .. ก่อนจะนั่งมองเวทีจากเคาน์เตอร์ ไม่นานนักก็มีผู้หญิงสาวผมบลอนด์อีกคนเข้ามาสั่งเครื่องดื่ม..เธอยิ้มให้เขาอย่างเป็นมิตร
“มาที่นี่ครั้งแรกหรอคะ?” เธอถาม หลังจากสั่งมาการิต้า
“ครับ.. คนเยอะนะ” เขาแกล้งเปรย
“จริงๆแล้วคนไม่เยอะมากขนาดนี้หรอกคุณ ที่เยอะเนี่ยก็คนมาฟังเพลงส่วนหนึ่งน่ะ”
“แสดงว่าคงเล่นดีสินะ”
“แหม ถ้าพูดว่าดีก็อาจจะเป็นการชมแฟนตัวเอง..” เจ้าหล่อนที่เขามารู้ทีหลังว่าชื่อเจนหัวเราะเสียงใส หรือแฟนที่เธอว่าคืออดัม?
“แฟนฉันเป็นมือกีตาร์ของวงนี้เองแหละค่ะ อ๊ะ นั่นไง ออกมาแล้ว” หญิงสาวโบกไม้โบกมือให้หนุ่มผมยาวสีทองสว่างไม่แพ้แฟนสาวที่เพิ่งเดินออกมาจากหลังเวที..แม้จะไม่ทันเห็นหน้า แต่แน่นอนว่าไม่ใช่อีกคนที่เขารู้จัก
และไม่กี่อึดใจ..สมาชิกที่เหลือก็เดินตามกันออกมา ฝูงชนเริ่มส่งเสียงจ้อกแจ้กด้วยความตื่นเต้น..
คนที่เขาเพิ่งจะเจอเมื่อกลางวันตอนนี้อยู่ในเสื้อยืดสีดำกับกางเกงยีนส์สีเข้ม กอปรกับเส้นผมตัดสั้นยุ่งๆโทนเดียวกันทำให้ผิวที่ดูขาวนั้นเกือบจะซีด แต่ดวงตาสีน้ำตาลทองที่ดูลึกลับนั้นทำให้ชายหนุ่มดูมีเสน่ห์ท่ามกลางแสงไฟ.. ไม่สิ น่าจะใช้คำว่าพลังมากกว่า.. พลังที่สะกดคนดูได้
ทั้งห้าคนเริ่มซาวด์เช็คกันอีกเล็กน้อย ก่อนที่นักร้องนำ... ซึ่งเขาเพิ่งจะรู้เดี๋ยวนั้นเองว่าเป็นอดัม จะกล่าวเปิดโชว์เล็กน้อย
“ว่าไงทุกคน?” เพียงเสียงนั้นส่งผ่านไมค์ออกไปดังที่ลำโพง...เสียงพูดคุยเมื่อครู่กลับเงียบหายไป..
..ทุกคนกำลังตั้งใจฟัง.. หากแต่ศาสดา(?)ของพวกเขาไม่ได้เอื้อนเอ่ยอะไรอีก .. ดวงตาสีเข้มลึกวาววับเหมือนลูกปัดนั้นกวาดมองไปทั้งบริเวณผู้ชม สบตากับทุกคน ไล่มาถึงแถวหลัง..มาหยุดลงที่เขา..
ประกายวิบวับในดวงตานั่นอีกแล้ว.. เบลคยิ้มมุมปากให้เป็นเชิงทักทาย... อายคอนแทคท์ที่มีเพียงสองคนรับรู้..
แล้วนักร้องนำบนเวลาเพียงยิ้มกริ่มจนเห็นลักยิ้มที่สองข้างแก้ม.. มันไม่ได้ดูน่ารักแม้แต่น้อย แต่มันดู..ชั่วร้าย เหมือนรอยยิ้มของแม่มดหมอผีที่กำลังจะร่ายคำสาป.. ก่อนจะดีดนิ้ว แล้วเสียงเพลงก็เริ่มบรรเลง หลั่งไหลราวกับสายน้ำ..
จังหวะกลองกึ่มๆแทรกกับเมโลดี้คีย์บอร์ดที่ทำให้เขายิ้มกว้างขึ้นไปอีกด้วยความโล่งใจ.. แม้จะคาดคะเนจากการแต่งกายของผู้คนที่มาร่วมในวันนี้ว่าคงไม่ใช่พวกอีโมที่มาฟังเพลงสกรีมโมถึงความเจ็บปวดทรมาน..เพราะใช่.. มันจะทรมานถึงหูเขามากกว่าน่ะสิ
เครื่องดนตรีทุกชิ้นที่ส่งเสียงสอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกันออกมาเป็นจังหวะป๊อบร็อกพอให้โยกได้ จนกระทั่งน้ำเสียงหวานแหลมนั่นขับขานออกมาตามท่วงทำนอง..มือหนาที่กำลังหมุนแก้ววิสกี้อุ่นๆสะดุด ก่อนจะหยุดลง...พ่อมดนั่นกำลังสะกดเขาด้วยเสียงเพลงสินะ..
โทนเสียงออกสูงนั้นเป็นหนึ่งในเสียงที่มีเอกลักษณ์มากที่สุดเท่าที่เขาเคยฟังมา..น้ำเสียงที่ไร้อารมณ์พอๆกับหน้าตาไม่ได้ฟังดูน่าเบื่อน่ารำคาญ เพราะมันเต็มไปด้วยการหยอกเย้าและล้อเลียน.. เหมือนราชสีห์กำลังแกล้งตะปบเหยื่อเพียงเบาๆ เจ็บนิดหน่อย แต่ไม่ถึงกับตาย..แต่แม้จะได้โอกาส ลูกกวางน้อยทั้งหลายก็ไม่ได้วิ่งหนี กลับนอนรอรับการขย้ำอย่างเต็มใจ..
และเบลคก็เข้าใจเหตุผลทั้งหมดแล้วว่าทำไม..
เพียงแค่เขาอาจจะไม่รู้ตัว..ว่าตัวเองก็กลายเป็นหนึ่งในลูกกวางเหล่านั้นด้วย..ดวงตาสีฟ้าจับจ้องมองไปแค่นักร้องนำที่เคลื่อนไหวไปมาบนเวที บางเพลงก็ไปหยิบกีตาร์ไฟฟ้าสีแดงที่วางอยู่ใกล้ๆมาลีด เล่นกับคนดู กับเพื่อนร่วมวง.. บางครั้งดวงตาคู่นั้นก็หันมามองเขา... ไม่สิ..ตรึงเขาเอาไว้..สมาธิทั้งหมดของชายหนุ่มไปอยู่ที่เวที ราวกับถูกสะกดจิต แม้แก้วบรรจุของเหลวสีทองอำพันที่วางอยู่ตรงหน้าก็ไม่ได้พร่องลงไปแม้เพียงนิด
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปเท่าไหร่ แต่เขาเดาว่านานพอสมควร..จนเสียงดนตรีเว้นช่วงลง แล้วเขาก็ได้ยินเสียงอดัมทักทายคนดูผ่านลำโพงอีกครั้ง
“สนุกกันไหมทุกคน?”
แน่นอนว่าฝูงชนร้องเชียร์ ชายหนุ่มบนเวทียิ้มรับ ก่อนจะกล่าวต่อ..
“เพลงสุดท้ายนี้ผมขอมอบให้เพื่อนใหม่จากแดนไกลของผม..”
เบลคยิ้มขำกับลักษณะการพูดอันล่องลอยของอีกคน..ที่ไม่แม้แต่จะหันมามองทางนี้ แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังมั่นใจว่าเพื่อนคนนั้นคงไม่ใช่ใครไปได้อีก
คำว่าเพื่อนจากแดนไกลของอดัมก็แปลก..มันฟังดูเหมือนมาจากคนละฟากของมหาสมุทรชอบกล.. แต่จะว่าไปก็ไม่ผิด เมื่อที่ๆเขาจากมาเวลาเร็วกว่าที่แอลเอตั้งสองชั่วโมง!
เปลือกตาบางหลุบต่ำ ราวกับจะให้สัญญาณเพื่อนร่วมวง ...เสียงคีย์บอร์ดบรรเลงตัวโน้ตแผ่วเบาเหมือนหยดน้ำตกกระทบพื้นตามมาด้วยกีตาร์ในโน้ตไมเนอร์เปลี่ยนบรรยากาศสนุกสนานคึกคักเมื่อครู่ให้เยือกเย็นลง เสียงกลองให้จังหวะประคองทำนองอันเรียบเรื่อย..ก่อนเนื้อเพลงจะถูกขับขาน
“
Watch the sunrise
Say your goodbyes
Off we go
Some conversation
No contemplation
Hit the road
“
ชายหนุ่มเจ้าของตำแหน่งนักร้องนำโยกตัวไปมาน้อยๆตามทำนอง มือเรียวกระชับขาตั้งไมค์สีเงินวาววับเข้ามาใกล้ตัวกว่าเดิม..ผู้ชมเงียบเสียงลงกว่าเคย..
“
Car overheats
Jump out of my seat
On the side of the highway baby
Our road is long
Your hold is strong
Please don't ever let go oh no
“
น้ำเสียงสูงแหลมขึ้นแตะโน้ตทุกตัวได้อย่างไร้ที่ติ สลับกับเสียงหอบหายใจหนัก ๆ.. แปลก..ที่เมื่อเห็นใบหน้าที่หลับตาพริ้มใต้แสงสีส้มจัดของสปอตไลท์บนเวที เบลคพูดได้เต็มปากความปั่นป่วนบางอย่างกำลังก่อมวลขึ้นในตัว..
ใช่.. เขากำลังเกิดอารมณ์..มากเสียด้วย..มากเสียจนเห็นภาพ จินตนาการว่าน้ำเสียงหวานแหลมกระชั้นด้วยอากาศหอบหายใจหนักนั้นเกิดขึ้นเพราะร่างที่กำลังเคลื่อนไหวนั้นเสียดสีกับตัวเขาแทนที่จะเป็นแท่งเหล็กแข็งทื่อและเย็นเฉียบที่ทำหน้าที่ขยายเสียงนั่น
“
I know I don’t know you
But I want you so bad
Everyone has a secret
But can they keep it
Oh no they can’t
“
เสียงเอื้อนอ่อนอ่อยลงอย่างจงใจเมื่อร้องท่อนนี้ ดวงตาที่ปิดสนิทเมื่อครู่หันกลับมาจ้องเขาโดยไม่ละไปไหน..และถ้าแสงสลัวนั่นไม่ได้หลอกตา..คราวนี้มันร้อนแรงเปี่ยมไปด้วยอารมณ์และความปราถนา...ร่างสูงพอจะเข้าใจความคิดของอีกฝ่าย..ว่าคนแปลกหน้าในเนื้อเพลงน่ะ.. ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากเขา
“
Driving fast now
Don't think I know how to go slow
Where you at now
I feel around
There you are
Cool these engines
Calm these jets
I ask you how hot can it get
And as you wipe off beads of sweat
Slowly you say "I'm not there yet"
“
เนื้อเพลงอันวาบหวามนั้นราวกับบทบรรยายฉากเซ็กส์ร้อนแรงในหัวเขาก็ไม่ปาน แก้วในมือถูกยกขึ้นแนบริมฝีปาก..หวังจะให้ของเหลวในนั้นช่วยดับความร้อนรุ่มในใจ ..แต่ฤทธิ์สุราร้อนที่ไว้แก้หนาวยิ่งเหมือนน้ำมันที่ราดลงกองไฟที่อดัมเป็นคนจุดเอาไว้ มอมเมา ชวนให้ลุ่มหลง ไม่ต่างกันแม้เพียงน้อย
วินาทีหนึ่งร่างเพรียวเป็นราชสีห์ที่หยอกเย้าเล่นกับคนดู ..แต่ตอนนี้กลับกลายมาเป็นแมวตัวน้อยที่บิดกายออดอ้อนอย่างยั่วยวนจนเจ้าของอย่างเขาอยากจะไปกระชากร่างนั้นลงมากอบกุมไว้ด้วยสองมือแล้วละลายเจ้าชายน้ำแข็งนั่นให้ปวกเปียกด้วยไฟรักจากกายเขาจนต้องร้องครวญครางขอความเมตตาอยู่ใต้ร่าง!
ชายหนุ่มร่างใหญ่พยายามสลัดจินตนาการบ้าๆ.. โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้ชายออกจากหัว ก่อนจะลุกพรวดพาร่างเกือบสองเมตรดุ่มไปทางห้องน้ำ เรียกสายตามองอย่างสงสัยของหญิงสาวข้างๆที่กำลังตบมือไปกับคนอื่นๆให้กับการแสดงที่เพิ่งจบลง โดยไม่พ้นสายตาของคนที่มองอยู่บนเวทีไปแม้แต่น้อย..
ความคิดเห็น