ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    MBLAQ FICTION:: 「It's Only Love」 87line.yaoi

    ลำดับตอนที่ #1 : ♥ PROLOGUE

    • อัปเดตล่าสุด 24 ส.ค. 54


    Title :: It’s Only Love
    Author :: pastel
    Couple ::87-line (Jung Byunghee x Yang Seungho, G.O. X Seungho), etc.
    Rate :: PG




    Prologue
    .
    .
    .
    “รักนะซึงโฮยา~”




    ….


    “รักนะซึงโฮยา~”




    “รักนะซึงโฮยา~”



    “รักนะซึงโฮยา~”




    เสียง อู้อี้ๆดังออกมาจากตุ๊กจาหมีตัวใหญ่ที่อัดเสียงได้สลับกะเสียงหัวเราะสั่น ประสาทของชายหนุ่มที่คาดว่าพัฒนาการกล้ามเนื้อเยอะกว่าสมองไปนิดหน่อยที่ตอน นี้คงเริ่มจะมึนๆไปแล้วเรียบร้อยด้วยเมื่อพิจารณาจากจำนวนขวดที่วางอยู่ตรง หน้า


    อีชางซอนหัวเราะชอบใจแบบไร้เหตุผล ก่อนจะเริ่มควานๆเปลี่ยนเป้าหมายใหม่


    “นี่อะไรวะ ซังฮยอนนายมาอ่านดิ๊พี่มองไม่เห็นแล้ว” ว่าพลางส่งครีมหลากหลายหลอดไปให้เจ้าน้องรักที่ดูจะเป็นคนเดียวที่สติ สัมปชัญญะครบส่วนสมบูรณ์อ่าน


    “อื้อ ‘ครีมยกกระชับถุงใต้ตา ลดรอยคล้ำในสามวัน’ ฮ่าๆ พี่ซึงโฮ แฟนคลับไม่ชอบถุงใต้ตาพี่อะ”



    “เห้ย ตัวนี้น่ารักอะ ผมขอได้ป่าวพี่”เจ้าน้องเล็กบังก็ไม่น้อยหน้า หยิบเสื้อยืดสกรีนลายแอปเปิ้ลมาโบกๆตรงหน้าเขา ว่าพลางพวกมันก็คุ้ยเขี่ยของที่ได้จากแฟนคลับที่น่ารักที่อุตส่าห์มาดักรอ หน้าหอโดยไม่รอให้เจ้าของอนุญาตด้วยซ้ำ


    ใช่แล้ว..วันนี้วันเกิดของยางซึงโฮ...


    ซึง โฮเดินเริงร่าเข้าหอหลังจากไปฉลองกับที่บ้านมาเพราะประจวบเหมาะว่าไม่มี ตารางงานพอดี แน่นอนว่าคุณแม่ที่น่ารักเตรียมของโปรดเขาไว้เต็มที่ และมือชั้นนี้ก็ไม่ปล่อยให้เหลือ .. วันนี้อะไรๆก็ดูจะเข้าที่เข้าทางไปเสียหมดเมื่อวันนี้เป็นวันเกิดเขาและเขา ว่างสุดๆ ปล่อยให้ชาวบ้านทำงานกันไป..แถมชาวบ้านพวกนี้มันยังอุตส่าห์กลับมาเตรียม เซอร์ไพรส์วันเกิดให้อีกรอบพร้อมกับเค้กก้อนโต..และสุราเมรัยอภินันทนาการ จากพี่ผู้จัดการที่ขอตัวกลับไปหาลูกเมียก่อน.. ไม่อ้วนงานนี้ก็ไม่รู้จะอ้วนงานไหนแล้ว..


    “นี่น้อยๆหน่อย ของใครกันแน่วะเนี่ยพวกแก” ซึงโฮปรามเมื่อเห็นเจ้าพวกเด็กๆตั้งท่าจะแกะของขวัญชิ้นที่สิบหลังจากกินกัน อิ่มหมีพีมันแล้ว..แต่ดูจะไม่มีผลอะไรเท่าไหร่..


    “แล้วไหนไม่มีของขวัญให้ฉันเลยหรือไงพวกแกน่ะ” แค่เปรยๆขึ้นมา บังมีรือก็ทำหน้าเหมือนพิ่งมีใครไปกดสวิตช์เปิดหลอดไฟในหัว ก่อนจะลุกหายไปพักหนึ่งแล้ว วิ่งกลับมา หรือถ้าจะให้ถูกน่าจะใช้คำว่าพุ่งเข้ามากอดเขาเต็มๆ


    "สุขสันต์ วันเกิดนะค้าบพี่ซึงโฮ" น้องเล็กทำหน้าตาแบบลูกหมาอันเป็นเอกลักษณ์แล้วยื่นของขวัญกล่องใหญ่ให้ สร้างเสียงหัวเราะให้คุณปู่ยางได้ไม่น้อย


    "อะไรเนี่ย หนักเชียว"


    "ของกินจากที่บ้าน!!" เจ้าลูกหมาตอบเสียงดังฟังชัดอย่างร่าเริงสดใสสมกับเป็นผู้สืบทอดฟาร์ม


    ..เออดี ถ้าไม่ได้จะคัมแบ็ค ชาตินี้ยางซึงโฮคงไม่ได้ผอมเองสักที..


    “ส่วน นี่จากผมฮะพี่..ที่ชาร์จไอโฟน” เป็นทีของน้องโย่งหน้าเด็กบ้างที่ยื่นกล่องสีดำขนาดกะทัดรัดมาให้แบบนิ่มๆ พร้อมระบุแสดงของต้องสำแดงเสร็จสรรพ...นี่มันเห็นเขาเป็นศุลกากรหรือไงฟะ...


    “จะซื้อมาให้ทำไมวะ ฉันก็มีอยู่แล้วอันหนึ่ง”


    “ก็อันนั้นผมเอาไปยืมแล้วทำพังไปแล้วไงฮะ..” น้ำเสียงแหยๆนั้นพูดนิ่มๆเรียบๆเหมือนพูดถึงดินฟ้าอากาศ


    “ขอบใจมากไอ้น้อง..” ว่าแล้วตบหลังแห้งๆนั้นหนักๆ..นี่ถ้าไม่ติดว่าถือศีลวันเกิดคงจะได้ปาณิบาตกันบ้างแล้ว..


    “ซึงโฮ...........ฮยอง มานี่ๆ” ต่อด้วยเจ้ากล้ามโง่ ที่เติมสรรพนามตามชื่อแทบไม่ทันเมื่อเห็นแววตาเชือดเฉือนคนแก่กว่าสามสี่ เดือน..ขยับเข้าไปใกล้อย่างว่าง่าย..และโดนเอาเค้กวันเกิดตัวเองที่มันเป็น คนซื้อมาป้ายหน้าอย่างง่ายๆเช่นกัน..


    “ฮี่ๆ” หัวเราะอย่างง่ายๆแล้วลงไปกลิ้งต่อท่าทางดูมีความสุขเหลือเกิน


    อย่างที่บอกวันนี้เขาถือศีลอยู่..ไม่อย่างงั้นกล้ามที่สาวๆกรี๊ดคงได้บุบบ้างแหละ..เจ้าพวกนี้เวลาเมาแล้วเป็นอย่างนี้ทุกทีสีน่า..


    เขา เหล่มองเพื่อนร่วมวงอีกคนที่ไม่ได้บทอะไรเลยมานั่งแต่แรก ร่างสูงนั่งกระดกไปสังเกตการณ์ไปเงียบๆ..เจ้านี่ดวดมาเยอะสุดด้วยเหตุผล ว่า..ของฟรีต้องเอาให้คุ้ม มันก็มองกลับแล้วทำท่าเอ๋อแบบกวนตีนๆส่งมาให้...เหอะ..


    ปาร์ตี้ วันเกิดแบบกร่อยๆดำเนินต่อไปได้อีกไม่นานก็มาถึงกาลอวสานด้วยบรรยากาศเงียบ เชียบเพราะระเบิดลำโพงไม่ได้ด้วยกลัวเพื่อนบ้านจะเอาสว่านเจาะกำแพงแล้วปา ระเบิดเข้ามาเหมือนที่เกือบจะทำเมื่อตอนวันเกิดซังฮยอนอาทิตย์ที่แล้ว..สภาพ ตอนนี้แต่ละคนดูไม่ดีเท่าไหร่ เริ่มด้วยอีจุนของสาวๆที่ลงไปนอนกองน้ำลายยืดอยู่บนพื้น บังมีรือที่ตาแทบจะปิดตามกันไป มีแค่ซังฮยอนเด็กโข่งคนเดียวที่ดูดีหน่อย


    “นายลากไปเก็บหน่อยละกัน..แล้วไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้ถึงจะมีงานตอนค่ำแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะนอนทั้งวันได้ เข้าใจ๊?”


    เอ่ย คำสั่งอันเป็นประกาศิตก่อนจะเดินไปอาบน้ำปล่อยให้ชอนดุงรับผิดชอบซากศพสอง ร่างตามประสาหัวหน้าวงที่ดี(?) แต่ขณะที่กำลังจะเปิดประตูห้องน้ำ นักร้องนำที่สถาปนาตัวเองเป็นรองหัวหน้าวงก็โผล่เข้ามาขวางทาง..


    มนุษย์ ขนที่วันนี้ดูสำรวมสุภาพเรียบร้อยผิดปกติหยุดยืนก้มหน้าไม่พูดไม่จาเดาได้ ว่าเจ้าคนคอแข็งที่ดวดไปเยอะ แต่ไม่ถึงกับลงไปนอนแบบเจ้าพวกนั้นคงเริ่มจะกึ่มๆจากแอลกอฮอลในงานวันเกิด ยื่นกล่องของขวัญกล่องเล็กๆให้คนตรงหน้า ซึ่งก็รับไปอย่างไม่แปลกใจเท่าไหร่ ด้วยพอจะรู้ว่ามันต้องมีอะไรมาให้อยู่แล้ว แต่ความสงสัยมันเริ่มเกิดเมื่อเปิดออกมาแล้วเจอแต่กล่องเปล่า ..นี่อำกันเล่นเราะ? - -


    "อะไรวะบยองฮี?" ถามอย่างงงๆ เจ้าของชื่อและกล่องของขวัญเงยหน้าขึ้นมามองคนตรงหน้าที่ทำหน้าตาสงสัยเสีย เต็มประดา ดวงตาเรียวจ้องหน้าเขาเขม็งจนซึงโฮ นิ่งไปกับบรรยากาศที่ชักจะแปลกๆ


    “ขอกินหน่อยนะ ทวิตตี้..”น้ำเสียงล่องลอยนั้นดูไร้สติของจริง.. เอากะมัน เอ็งเมาแล้วคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าแมวซิลเวสเตอร์รึไงจะมากินทวิตตี้..


    ไม่ ทันจะสวนกลับแล้วถีบมันเข้าห้องให้ไปนอน..คนเมาก็กระชากเขาไปกอด แค่นั้นยังไม่พอ หัวหน้าวงผู้โคตรจะอภิมหาเท่แทบอยากจะกรี๊ดร้องออกมาเหมือนเด็กอายุสามขวบ เมื่อไอ้หนวดมันอาศัยทีเขาเผลอ’เล็ม’แก้มนิ่มๆ..โดยที่ริมฝีปากอุ่นนั้น เฉียดปากเขาไปแบบเรียกได้ว่าเส้นยาแดง ก่อนจะเอาหน้ามาซุกซบซอกคอเขา..


    ให้ มันได้อย่างนี้ดิไอ้มหาเวรจีโอ..เอ็งเป็นคน และเป็นสมาชิกวงเอ็มแบลคฉายา chic-dolแห่งเกาหลี .. แล้วเอ็งทำแฟนเซอร์วิสเลียนแบบวงเจร็อกทำไม?!...ที่สำคัญที่สุด ที่นี่ไม่มีแฟนจะให้เซอร์วิส มีแค่พวกเขาสองคนเท่านั้น..และที่สำคัญ..สิวจะขึ้นมั้ยวะ..คนต้องใช้หน้าตา ทำมาหากินนะเฟ่ย!


    .......ที่แย่กว่านั้นมากๆ.. คือทำไมรู้สึกเหมือนมีพระอาทิตย์สิบดวงส่องอยู่รอบตัวแทนเมฆดำเจ้า ประจำ..มันร้อนไปหมดจนแทบจะคิดอะไรไม่ออกแล้ว!


    “ไอ้เชี่ยจองบยองฮี” ลีดเดอร์กดเสียงต่ำอย่างสงบสติอารมณ์


    ..เงียบ..ไม่มีเสียงตอบ..


    “บยอง ฮี..” เร่งโวลุ่มขึ้นมาอีกนิดเผื่อหูมันตึง แต่ก็ไม่ได้ต่างอะไรกับเมื่อกี้.. คู่กรณียังคงนิ่ง..ก่อนจะเลื้อยลงมาตามแรงโน้มถ่วงโลก ลงไปนอนอยู่กับพื้น


    “zzzz”


    หลับงั้นหรอ?


    หลังจากทำอย่างนั้นกับตรูเนี่ยนะ?


    ...สมควรโดนเตะหนักๆซะห้าหกทีถ้าตอนนั้นเขาไม่ได้หน้าแดงจนทำอะไรไม่ถูก

    ความ จริงมันสมควรได้หมัดเทพเจ้าดาวเหนือจนลอยออกนอกโลกไปด้วยซ้ำเมื่อเห็นๆอยู่ ว่ามันทำลงไปเพราะเมา ตื่นขึ้นมาก็คงไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรทั้งสิ้น.. ทิ้งให้ยางซึงโฮคนนี้ต้องมานั่งรับผิดชอบกับความรู้สึกสับสนที่ตัวเองไม่ได้ เป็นคนก่อ ยอดเยี่ยมที่สุด..



    หรือจะคิดอีกแง่ ..เขาสมควรต่อยตัวเองไหมวะ? ที่ตัวเองใจเต้นแรงกับคนเมาไม่รู้เรื่องเนี่ย....



    TBC




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×