คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : C H A P T E R >> 00
แฮ่ แฮ่ แฮ่...
เสียหอบหายใอนวิ่อผมแทบะัลั่นประเทศเาหลีใ้อยู่แล้ว ็ะไม่ให้วิ่ไ้ไละ อนึูสิรับว่าถ้าุบัเอิไ้้อมูลมาแบบสๆร้อนๆว่าไออลที่สุอที่สุอัวเอำลัทาน้าวอยู่ในร้านอาหารใล้เมืออุ และยิ่สถานที่ห่าไลาใลาเมือมามายอย่าบ้านนอที่สุอบประเทศที่ผมอยู่แล้ว้วย มันยิ่ว่าหา้อนน้ำแ็ใสๆลาทะเลทรายเสียอี ให้ายสิ ทำไมผมถึไ้พลาเรื่ออะไรอย่านี้ไปไ้
“ถอยไปๆ ถอยไปให้หมเลย ใรวานๆ”
ูมมมมมม
“โอ้ย...ไอ้บ้า ทำไมไม่ถอยไปวะ!” ผมว่าอย่าเสียอารม์ เพราะนับเสาไฟฟ้าที่ไม่ยอมยับไปไหนเลยอ่ะิลูบหน้าผาัวเอ่อนะว้าอ่าๆที่หล่นระัระายเ้าระเป๋าเป้อย่ารีบร้อน อะไระหาย็่าแม่มันแล้ว ไม่สนแล้วโว้ย!!พี่ริสสุหล่อรอหนูอยู่!!
“อะไรอมึวะ เ้ามานเอแล้วยัโทษนอื่นอี เฮ้ย...เี๋ยวิวะ!!” นที่ผมนไปว้าแนผมเอาไว้ ผมมออย่าัใยิ่ว่าโนแย่ลูิ้นที่เหลือเ็บไว้ินสุท้ายในถ้วย๋วยเี๋ยวเสียอี นระทั่เห็นหน้าอไอ้ายสูโย่หูาเท่าใบลานเท่านั้นแหละ ่อมแรผมแทบะแระาย
‘เ้ หล่อเฟร่อร์ๆๆๆๆๆ’
“อะ..เออ อโทษ้วยละัน ปะ ปล่อยิ” ผมอโทษอย่าลวๆ มันไม่ใ่แ่เรื่อนโนอย่าเียวมันแฝวามหมายหลัๆือ อโทษที่ไม่มีเวลามาพอะอ่อยนายนะ เพราะอนนี้สุหล่ออเราำลันั่รับทานอาหารลาวันอยู่ในอีสออยถัไปนี้เอ บรัยส์!!
“อะ เฮ้ย!!อย่าหนีิวะ!!” เสียอโย่หล่อัึ้นมานเสียมันหายไปเรื่อยๆเพราะฝีเท้าอผมเป็นที่สุอัหวัเลยนะเออ โฮะๆๆ ไว้ถ้าเออีเรา่อยอ่อยนายนะสุหล่อ ผมรีบเร่ฝีท้าวไปอย่ารีบร้อน่อไปและไม่มีอำนาใะหยุยั้วามรัอผมที่มี่อ ‘ุนพี่เฮียริสที่สุแห่วารบาสเ็บอล’ ไปไ้เลย
“โธ่เว้ย...ลาสายาไปนไ้ นบ้าไรวะ ัวยัสูไม่เท่าหลัิโล แ่วิ่เร็วยิ่ว่าหายัวไ้ะอี”ร่าสูหอบหายใอย่าเหนื่อยอ่อน เพราะารที่อยู่ๆ็วิ่โยไม่ทันเรียมัวอะไร มัน็เหมือนารำลน้ำโยไม่ทันหายใเ็บออิเน่อนนั่นแหละ สายาเลื่อนลมอสิ่ที่อยู่ในมือที่ำแน่น “แล้วไอ้ล่อนี้ะเอาไล่ะเนี่ย...”
หลัาวันนั้น...สัปีหนึ่ไ้แหละ
ผมำไ้แม่น...มันือใบหน้าอายรร์อมวาแผนที่ว้าเอาล่อสุสำัที่นาเ้าห้อน้ำผมยัเอาเ้าไป...ายนนั้น มันพลัพราเอาสุที่รัอผมไปาอแบนๆอผมนี้าไปแบบไม่มีท่าว่าะลับมาหาผมอีเลย ผมามหามันทุๆโพรห้า ถามยามทุนที่ผ่านเ้าประูเมือแห่นี้ ถามำรวทุนในเมือไม่ว่าะเษียไปแล้วหรือเปล่า ว่ายน้ำามหามันในแม่น้ำทุสายที่ผ่านเมือ ฮึ!! ูวามพยายามอผมเสีย่อนสิ วามรัอผมมันไม่ใ่น้อยๆเลยนะ ถ้าไม่รัันริผมไม่ทำนานี้หรอ
“แ่วันนี้เป็นวันที่ี...เรา้อทำสมอให้โล่เ้าไว้”
ผมัทรผมหน้าม้าให้เป็นทร ่อนะเอียหน้าหัน้ายหันวาหาวามเป๊ะเวอร์อใบหน้าอันน่ารัหน้าาีอัวเอ ูสิ...ใร็น่ารัเท่าผมอีไม่ไ้แล้ว าสีำล้วนใสๆที่หน่อยๆ มูรั้นเล็ๆ แ้มสีแอ่อนๆบนใบหน้าที่เนียนนิ่ม ัวผอมบาแบบที่พี่ริสเยบอว่าอบ แล้วที่โีือผมเิแถวเเหนือเลยาวราวนีออนทั่วัว เป็นแบบที่พี่ริสเราอบทุอย่าเลยอ่ะเินนนนน
เพราะวามพยายามอผมไม่ใ่แ่ามหาล่อแ้วในวใหรอนะ เมื่อ่อนผมอ้วนยิ่ว่าหมูห้าัวรวมร่าันะอี ผม้อลน้ำหนั ทารีมทุนิเ้าเที่ยเย็น และที่สำัือเริ่มเล่นีฬาบาสเบอลามพี่ริส พูไป็เินไปอ่ะ อย่าให้้อเล่าิ มันไม่บแ่วันนี้หรือพรุ่นี้หรอ ผมเล่าไ้้ามศวรรษเลยแหละ
แ่้อพัเอาไว้่อนริๆ ผมรีบสาวเท้าลาโรแรมที่มาพัั่วราวอย่ารีบร้อน เพราะวันนี้เป็นวันสอบเ้าสโมสรเพื่อัเลือนัีฬาเ้าเป็นนัีฬาอ ‘เอ็าร่าสโมสร’ แ่ไ้ยิน็ื่นเ้นนลำไส้เล็บิแล้ว และแน่นอนว่าผม็้อลีฬาบาสอย่าแน่นอน ไม่นานนัผม็ยืนอยู่รประูทาเ้าอสโมสรในฝัน ผู้นมามายทั้ายและหิ่าเินผ่านัวผมไป แ่ผมลับยืนหยุอยู่ับที่ราวับถูหยุเวลาเอาไว้ มันเหมือนฝันเลยอ่ะ ผมไม่อยาะื่น้วย อหลับแบบไม่้อื่นอีเลยถ้าหานี้ะเป็นวามฝัน
‘พยอนแบฮยอน’ นนี้นเิมไ้ยืนหน้าสโมสรนที่เป็นไออลออันัวเรา เราะไ้มาามหารัที่หายไป แม่๋า...ที่นี่ไ ที่หนูเยบอว่าสามีในอนาอหนูอยู่ที่นี่ หนูะมาามเาลับบ้านอเราัน อีไม่นานหรอนะพี่ริส ผมะอ่อยนว่าพี่ริสะไ้ับผม ิไร...ไ้แ่เ้าบ้านผม่าหา
“มา...ละ ลทะเบียนรับ” หลัาที่ยืนอยู่หน้าประูนประูแทบะปิล ผม็รีบสาวเท้าเินรมายัุลทะเบียนอย่ารีบร้อนทันที ีนะที่ยัไม่เลยำหนเวลาลทะเบียน ไม่ั้นมันะเป็นฝันร้ายที่ผมโรอยาะื่นึ้นมา่วนๆเลยแหละ นน่ารัเพลีย
“ไม่ทราบว่าื่ออะไรและลสมัรแผนีฬาไหนไว้ะ” พี่นลทะเบียนถามพร้อมับรื้อแฟ้มไปมา ่อนที่ผมะเห็นว่าแฟ้มบาส่วนพี่เา็แยออไปาอที่ไว้ให้ผู้สมัรเ็นื่อแล้ว สสัยรบแล้วละมั้นัีฬาวรมีวินัย่อเวลา
“ผมพยอนแบฮยอน สมัรแผนบาสเบอลายไว้รับ”
“ผม ‘ปาร์านยอล’ แผนบาสายรับ!!!”
เสียออีนัึ้นมาา้าหลัผม ็ะเป็นพวที่มาลทะเบียน้าอ่ะนะ ไม่ยอมูเวลาเลยริๆ ่อนที่ไอ้บ้านั่นะวิ่เท้ามานพร้อมับ้อนหลัผมไป้วย เล่นทีเหมาสอเลยเหรอวะ ไอ้บ้าามนี่ออไปาัวันเลยนะเว้ย ร่าายอันสวยามร่านี้ผมสวนไว้ให้พี่ริสนแมนอผมนเียวเท่านั้นผู้ใฝ่าฝืน็โนั***ไปะเถอะ
เอ่อ...ผมว่าผมะหันไป่าอยู่หรอนะ แ่เสียแหบๆเ้มๆอไอ้บ้าามนี่ำลัหายใรใส่้าหูอผมอย่าเมามันส์อยู่นี่สิ มันทำให้ร่าายผมรู้สึแปลๆ แ่มัน็ไม่สามารถทำให้ัวเรานอใพี่ริสไ้หรอนะ รับลูศอสลาันไปเสียเถอะ!!
ุบ!
“โอ้ย....ไอ้เี้ยนี้!! ทำบ้าอะไรอมึวะ”
“นายนั่นแหละทำบ้าอะไร อึอัะายอยู่...!!”
เิบ..............เลยรับ
เฮ้ย...แม่หล่อวัวายทั้ฟาร์ม หล่ออะแอร๊ยยยยยย
“มึเป็นุ๊หรือไวะไอ้เี้ย”
เสียาย...ปาหมาแมวายทั้อย ฮ่วยยยยยยยยย
= = = = = = = = = = = = = = = = = = =
ลบทนำแย้วนะ เฮียหวัว่ามันะเป็นบทนำที่น่าประทับใหลายๆ
อย่าลืมเม้นท์ให้ำลัไพร้อมับแท็ #านแบเฮทยู
ความคิดเห็น