my sky.
ความรักที่กำลังจะลบเลือนฟื้นกลับขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อสองหัวใจร้องเรียกหาสิ่งเดียวกัน
ผู้เข้าชมรวม
46
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
1
Being deeply loved by someone gives you strength, while loving someone deeply gives you courage.
“การเป็นคนที่ถูกรักจากใครสักคนอย่างลึกซึ้งทำให้เราแข็งแกร่ง
ในขณะที่การตกหลุมรักใครสักคนอย่างลุ่มลึกทำให้เรามีความกล้า”
ชายหนุ่มวางช่อดอกลิลลี่ซึ่งเป็นสัญลักษณ์แทนความบริสุทธิ์ลงบนแผ่นหินที่สลักด้วยตัวอักษรอย่างประณีต แสงสุดท้ายของดวงตะวันที่กำลังจะลับขอบฟ้าทำให้ทุกอย่างรอบตัวของเขาเหมือนจะหยุดนิ่ง ในช่วงเย็นที่แสนสงบนั้น ทำให้เขารู้สึกว่ามีเพียงเขาคนเดียวในโลกใบนี้ ที่แห่งนี้ คนที่จะต้องลงไปนอนอยู่ตรงนี้ควรจะ “เขา” แทนที่จะเป็น “เธอ” และนั้น ยิ่งทำให้เขากลับยิ่งรู้สึกปวดใจเหลือเกิน...เธอจากเขาไปแล้ว
สายฝนเม็ดหนาที่โปรยลงกระทบกระจกด้านหน้าแตกตัวออกมาเกาะที่กระจกผู้โดยสารด้านข้าง แผ่ตัวออกเป็นกิ่งก้านสาขา เด็กชายในชุดไหมพรมสีเทาเข้มไล้นิ้วไปตามสายน้ำที่เกาอยู่ตามกระจกอย่างเพลิดเพลิน จนเกือบลืมเวลาที่เคลื่อนคล้อยผ่านไปเสียสนิท เสียงวิทยุในรถถูกหรี่ลงเมื่อเสียงมือถือดังขึ้น
“ครับท่าน”
ชายในชุดสูทสีดำดูโก้เนี๊ยบตอบรับปลายสายด้วยเสียงทุ้มเข้ม
“คุณปู่หรอ?”
เด็กหนุ่มหลุดจากภวังค์แห่งสายน้ำที่เกาะอยู่อีกฟากของกระจก พลางจ้องไปยังโทรศัพท์ตาแป๊วราวกับรอให้ปลายสายรับรู้ว่าตัวกำลังรอการสนทนาอย่างใจจดจ่อ
“ครับ อีกสักครู่ครับ.....”
“คุณปู่ใช่มั๊ย...ขอผม.....”
“ครับท่าน”
เมื่อการสนทนาจบลง การตัดบทที่รวดเร็วปานนี้ทำให้หนุ่มน้อย สะบัดหัวกลับไปนั่งมองสายฝนที่โปรงปรายมาราวกับรู้ความว้าวุ่นในใจของเขา เขาชินกับการสนทนาที่ไม่มีคำตอบแบบนี้มาตั้งแต่ยังจำความได้ นอกจาก คุณปู่ แล้ว คงไม่มีใครในโลกนี้จะเข้าใจและตอบคำถามเขาได้ตรงความต้องการเท่ากับ คุณปู่ อีกแล้ว เขาจึงได้แต่ อดทน และเฝ้ารอการได้พบคุณปู่อีกครั้งในรอบ สี่เดือน ที่ผ่านมา
รถเบ๊นซ์สีดำขลับเคลื่อตัวผ่านสายฝนอย่างรวดเร็วราวกับจะหายวับไปกับหมองเมฆที่จับตัวหนาอยู่เต็มท้องถนน มันกำลังมุ่งตรงไปสู่หุบเขาที่ตั้งตระหง่าน รอคอยผู้มาเยือนมานานนับปี
อีกด้านหนึ่งของหุบเขา บ้านไม้หลังทรงยาวหนึ่งที่แทรกตัวอยู่กลางหุบเขาราวกับจะกลมกลืนไปกับป่าทึบที่ปกคลุมพื้นที่ทั่งบริเวณมีต้นพญาเสือโคร่งที่ตอนนี้มีสีใบสีเขียวชอุ่ม แผ่กิ่งก้านเรียงรายเหนือหลังคาบ้านจนแทบจะเป็นหลังคาของบ้านก็ไม่ปาน
แม้ฝนจะโปรยปรายลงมาอย่างไม่ขาดสาย แต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อ “อิงดาว” ที่จะนำกาน้ำชาร้อนๆ เข้าไปให้คุณปู่ที่กำลังง่วนอยู่กับการสานตะกร้าจนลืมเวลาอาหารกลางวันไปเสียสนิท
“ชาร้อนๆมาแล้วค่ะคุณปู่”
ผลงานอื่นๆ ของ Pasia ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Pasia
ความคิดเห็น