คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ป่วย
My yugyeon เวลารักของสองเรา
ตอนที่1
‘ป่วย’
“เยปุนๆตื่นได้แล้วนะ อาจารย์จะเข้าแล้ว ซอยอนตื่นสิ”ผมสะกิดซอยอนเพื่อนสาวที่นั่งข้างๆผมให้ตื่น มู่นี้เธอเป็นไรไม่รู้ชอบมาหลับในห้องเรียนบ่อยๆ
“ยัยปุนยังไม่ตื่นหรอ”แบมแบมเดินมาถาม
“อืม ไม่สบายแน่เลย”ผมจับไปที่หน้าผากเธอ
“เห้ยยยตัวร้อนมากเลย ทำไงดีเนี่ย”ผมบ่นกับตัวเอง
“ยูคยอมอาจารย์มาแล้ว”แบมแบมสะกิดผมให้หันไปหน้าห้อง
ผมชื่อ คิม ยูคยอม ผมกับแบมแบมเป็นเด็กเทรนJYPด้วยกันครับแล้วเยปุนก็เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนไทย-เกาหลี และเธอก็เป็นเพื่อนเก่าของแบมแบมที่ไทยครับ ผมกับซอยอนรู้จักกันมา3เดือนแล้วหล่ะ ทุกๆวันหลังเลิกเรียนผมต้องพาเธอไปJYPด้วย ทำไมหน่ะหรอเพราะว่าพ่อแม่ของผมรับเธอมาเป็นลูกบุญธรรมหน่ะสิครับ เธอจะมาอยู่เกาหลี3ปีเพราะฉะนั้นผมก็ต้องอยู่กับเธอถึง3ปี
3เดือนก่อน
“กลับมาแล้วค้าบบบบ”ผมเดินอย่างงัวเงียเข้ามาในบ้าน ผมพึ่งกลับมาจากJYPวันนี้เป็นอะไรที่เหนื่อยสุดเลยหล่ะแต่ผมก็ชอบนะ ได้ซ้อมเต้นซ้อมร้องเพลง
“อ่า ยูคโอป้ากลับมาแล้วหรอค่ะ”ยูนาน้องสาววัย5ขวบวิ่งมาหาผม
“กลับมาแล้วจ้า นี่ดึกแล้วนะทำไมยังไม่นอนหล่ะ”ผมอุ้มยูนา
“ยูนาเล่นกับออนี่อยู่ค่ะ”ยูนาตอบ ออนนี่หรอแต่ที่บ้านผมมีแต่พ่อ แม่ ผม ยูนา แล้วออนนี่คนนั้นคือใครหล่ะ
“ออนนี่ไหนหรอ บ้านเราไม่มีออนนี่นะ”ผมถาม
“ขึ้นบ้านไปเดี๋ยวก็รู้เองแหล่ะลูก แม่ว่าลูกไปพักผ่อนดีกว่ามั้ยจ๊ะพรุ่งนี้ต้องไปเรียนแต่เช้านะ อ้อแล้วก็ให้ออนนี่ของยูนาอยู่ด้วยนะลูก”แม่ยิ้มให้ผม
“ครับแม่งั้นผมไปนอนก่อนนะครับ”ผมวางยูนาลงแล้วเดินไปกอดแม่
“เฮ้อออเหนื่อยจริงๆเลยนะ”ผมบ่นพลางถอดเสื้อไปด้วย เฮ้ออออได้นอนซักทีนะ พรุ่งนี้เปิดเทอมวันแรกด้วยสิคงต้องเหนื่อยเป็น2เท่าแน่นอนหวังว่าการเรียนมอปลายจะไม่ยากมากนะ
“บ้านที่เกาหลีดีจังเลยแหะ น้ำก็เย็นห้องก็เย็นสบาย”พอผมเข้าไปในห้องก็เจอสาวคนนึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพนุ่งผ้าขนหนูอยู่ แล้วดูเหมือนว่าเธอหันมามองผมด้วยและสภาพผมตอนนี้คือผมไม่ได้ใส่เสื้อท่อนบน
“กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดไอ้โรคจิตออกไปน้า ไอ้บ้าๆๆๆ”เธอแหกปากลั้นบ้านพร้อมทั้งพุ่งมาทุบตีผม
“โอ๊ยยยเจ็บๆๆนี่เธอหยุดตีฉันนะ”ผมจับแขนเธอ
“แล้วนายเป็นใครหล่ะย่ะ”เธอตอบผม
“ฉันเป็นลูกชายคนโตของเจ้าของบ้านหลังนี้”ผมตอบอย่างใจเย็น
“ห๊ะ!!!!”เธอสะดุ้งโหย๊ง จะว่าไปดูเหมือนเธอไม่ใช่คนเกาหลีเลยแหะ
“แล้วเธอชื่ออะไร เป็นใคร มาทำอะไรที่นี้”ผมถามเธอ
“ฉันชื่อเยปุน เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนไทย-เกาหลี”เธอตอบผม
“อ้อ เยปุน เธอคือออนนี่ที่ยูนาสนิทสินะ”
“อืม นี่นายปล่อยฉันได้ยังเนี่ย”เธอมองที่มือผม จริงสิผมลืมไปเลยว่าผมจับแขนเธออยู่
“อ้อ ขอโทษนะ”ผมค่อยปล่อยแขนเธอ
“จ้า^^”อยู่ดีๆก็ยิ้มให้ผมซะงั้นหน่ะ ดูท่าทางนิสัยดีแหะไม่หน่าหล่ะยูนาถึงชอบ
“นี่เธอมาอยู่ที่นี้นานมั้ย”ผมถามเมื่อเธอแต่งตัวเสร็จแล้ว
“3ปีอ่ะ ยังไงๆก็รบกวนหน่อยนะแล้วก็ขอโทษด้วยที่ฉันไปตีนายตะกี้”เธอหันมาขอโทษผม
“ไม่เป็นไรหรอกฉันเข้าใจ”ผมบอกเธอ
“เอ่อนี้ บ้านนายมีห้องว่างเหลือมั้ยอ่ะ”
“ทำไมอ่ะ”
“ก็ฉันจะไปนอนห้องว่างไง นี้มันห้องนายไม่ใช่หรอ”เธอชี้ไปรอบๆห้องของผม
“บ้านฉันไม่มีห้องว่างแล้วหล่ะ เธอนอนกับฉันดีกว่า เดี๋ยวเธอนอนบนเตียงฉันนอนล่างเตียงเอง”ผมยิ้มให้เธอ
“ขอบใจนะ นายเป็นเด็กเทรนที่JYPหรอ”เธอถามผม
“อ้อ ใช่แล้วหล่ะ”
“นายรู้จักแบมแบมมั้ย”
“รู้จักสิๆเราเป็นเด็กเทรนด้วยกัน มีอะไรหรอ”
“คือฉันเป็นเพื่อนกับแบมแบมตอนอยู่ไทย แล้วทีนี้ฉันมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนโรงเรียนเดียวกันที่แบมแบมแล้วก็ได้อยู่ห้องเดียวกันด้วย แต่ฉันติดต่อแบมแบมไม่ได้เลยนายพาฉันไปหาแบมแบมหน่อยสิ”เธอมองมาทางผม
“ไม่ต้องไปหาแบมแบมหรอกฉันก็เรียนอยู่โรงเรียนและห้องเดียวกันกับแบมแบมนะ พรุ่งนี้เธอไปกับฉันก็แล้วกัน”ผมตอบ
“อ้อ งั้นฉันขอนอนก่อนนะ”เธอบอกผมก่อนจะลงไปนอนที่เตียงอย่างสบายใจ
“นี่เธอไม่กลัวฉันทำอะไรเธอหรอ”ผมนั่งมองเธอข้างเตียง
“ไม่กลัวหรอก เพราะหน้าตานายออกจะใสซื่อคงไม่ทำอะไรฉันหรอก”เธอตอบผมแล้วก็หลับปุ๊ยไปเลย ดูๆไปเธอเป็นคนเข้าสังคมง่ายมากเลยนะ แถมดูเป็นมิตรดีด้วย
นี่ก็เป็นเรื่องราวที่ผมเจอเธอวันแรกครับและตั้งแต่นั้นมาเราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยมาก เพราะแม่บอกผมให้ดูแลเธอให้ดี
“ยูคยอม”
“…….”
“คิม ยูคยอม!!!”
“ครับๆ”ผมสะดุ้งนี่อาจารย์เรียกผมหรอ
“นี่ยูคยอมนายจะนั่งมองเยปุนอีกนานมั้ย เธอสองคนเป็นแฟนกันรึไง ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้”อาจารย์ดุผม
“ขอโทษครับ”ผมลุกขึ้นยืนตามคำสั่งของอาจารย์
“แล้วนั้นเยปุนเป็นอะไรหล่ะปลุกเธอให้ตื่นเดี๋ยวนี้เลย”อาจารย์ชี้มาทางซอยอน
“ครับๆ”
“เยปุนๆตื่นได้แล้ว เยปุน”ผมเขย่าซอยอน
“มีอะไรหรอคยูคยอม”เธอค่อยๆเงยหน้ามามองผม
“อาจารย์เรียกเธอหน่ะสิ”ผมบอกเธอ
“อาจารย์เรียกหนูทำไมค่ะ”เธอถาม
“เธอหลับในห้องได้ไง ออกไปนอกห้องกับแฟนเธอเลยนะ”อาจารย์ชี้ออกไปข้างนอก
“ห๊ะ แฟนหนูใครค่ะ”เยปุนทำหน้างง
“ไม่ต้องมาถามมากออกไปข้างนอกกับยูคยอมเดี๋ยวนี้เลยนะ”อาจารย์บอก
“ยูคยอมหรอ เอ่อ ค่ะ”เธอตอบก่อนจะเดินออกจากห้องไป
“ว้าวๆๆๆๆๆยูคยอมเป็นแฟนกับเยปุนเนี่ย”เสียงเพื่อนๆในห้องแซวกันใหญ่เลย ผมหล่ะอายจริงๆ
“อ้าวยูคยอมตามเยปุนไปสิ”แบมแบมดันหลังผม และแล้วผมก็ดูเนรเทศออกมาจากห้องเรียนจนได้นะ เธอดูไม่สบายเอามากๆเลยจะเป็นอะไรมากมั้ยนะ
“เฮ้อ ทำไมเหนื่อยอย่างนี้นะ”เยปุนนั่งลงหน้าห้องเรียน
“เดี๋ยวนี้เธอเป็นไรหรอ ดูไม่ค่อยสบายเลย”ผมถามพลางจับหน้าผากเธอ
“ช่วงนี้ฉันมึนๆหัวหน่ะ”เธอตอบผม
16.30 เวลาเลิกเรียน
“เฮ้ ยูค เราไปซ้อมกันเถอะ”แบมแบมเดินมาหาผม
“ฉันไม่ไปได้มั้ย เยปุนไม่สบาย”ผมตอบ
“อ้าว ยัยปุนไม่สบายหรองั้นนายดูแลไปเถอะ เดี๋ยวฉันไปบอกมาร์คฮยองให้”แบมแบมตบบ่าผมแล้วเดินจากไป
“เยปุนกลับบ้านกันเถอะ”ผมหันไปหาเยปุน แต่ว่าเธอหลับไปแล้วสิ
“เยปุน”ผมสะกิดเธอ แต่เธอนอนแน่นิ่งไม่มีการตอบสนองใดๆทั้งสิ้น
“จริงๆเลยนะไม่สบายยังจะมาเรียนอีก”ผมบ่นในขณะที่อุ้มเธอขึ้นบ่าผม ผมน่าจะดูแลเธอมากกว่านี้นอกจากผมจะพาเธอไปJYPผมกลับไม่สนใจเธอเลยสักนิด ปล่อยให้เธอนั้งรออยู่อย่างนั้นแล้วกว่าผมจะเลิกซ้อมก็ปาไป5ทุ่ม เธอจะโกรธผมมั้ยนะ
ความคิดเห็น