คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ของขวัญในคืนดูดาว
My yugyeon เวลารักของสองเรา
ตอนที่5
‘ของขวัญในคืนดูดาว’
“ที่ร๊ากกกกกกกกกกกตื่นได้เดี๋ยวนี้นะสายแล้ววววววววววววววววว”เสียงนาฬิกาปลุกประจำตัวของผมดังขึ้น เสียงเยปุนนั้นเอง
“โหยยยยยยนอนต่ออีกหน่อยได้มั้ยหง่า”ผมกลิ้งไปมาบนเตียง
“ไม่ได้นะตื่นๆๆๆๆๆๆวันนี้โรงเรียนเรามีงานพรอมนะ”เธอเขย่าตัวผม
“ยังไม่ถึงเวลาเลยน้า เธอรีบหรอ”ผมจับแขนเธอ
“แหม่ ก็ฉันจะต้องแต่งหน้าทำผม ทำนู้นนี่นั้นเยอะแยะมากมายก่ายกองเลยนะ”เธอบ่น
“ว๊ายยยย”เธอร้องขึ้นเมื่อผมดึงตัวเธอมานอนที่เตียงด้วยกัน
“จะทำไรเนี่ย”
“ไหนดูสิ”ผมจับหน้าเธอตอนนี้หน้าผมกับหน้าเธออยู่ใกล้กันมากเลยหล่ะ
“แค่นี้ก็น่ารักอยู่แล้ว ไม่เห็นต้องแต่งอะไรเลยหนิ”ผมบีบแก้มเธอจนหน้าเธอเบี้ยวไปข้าง
“ไม่เอาอ่า อยากแต่งหน้า ให้ฉันแต่งน้านะๆๆๆ”เธอทำตาแป๋วใส่ผม
“ก็ไม่อยากให้แต่งอ่ะ”
“ทำไมหล่ะ”เธอถามผม
“ก็”ผมก้มลงไปจูบเธอ อย่างเร่าร้อน ใครจะให้แฟนตัวเองแต่งหน้าหล่ะสวยกับผมแค่คนเดียวก็พอ
“ก็ฉันหวงเธอหนิ สวยให้ฉันดูได้คนเดียวนะ”ผมขยี้จมูกเธอ
“ไปงานฉันก็ควงนายไปด้วยอยู่แล้ว อีกอย่างนะใครๆก็รู้ว่าฉันเป็นแฟนนาย”
“ก็หวงอ่ะ”ผมกอดเธอแน่นกว่าเดิม
“ไปอาบน้ำได้แล้วววววววว”เธอบีบแก้มผม
“ค้าบบบที่รักจะไปอาบน้ำแล้วคร้าบบ”
“ดีมากไอ้ลูกแมว”เธอขยี้หัวผม
“ฉันกลัวจะอาบน้ำนานอ่ะ ฉันว่าเราไปอาบน้ำด้วยกันมั้ย”ผมก้มหน้าไปหาเธอ
พลัก!!!!
“โอ๊ยยยยยยยยยย”ผมร้องลั้นห้อง เยปุนถีบหน้าท้องผมเต็มๆเลยอ่า อ๊ากกกกกกกกกกกกกเจ็บ
“แบร่ สมน้ำหน้า”เธอแลบลิ้นใส่ผมก่อนจะวิ่งออกไปนอกห้อง
“เยปุนนนนนนนนนนนฝากไว้ก่อนเถอะ อ๊ากกกเจ็บ”ผมตะโกนไปนอกห้องแต่ไม่รู้ว่าเธอจะได้ยินมั้ย แสบจริงๆแฟนผม
19.00
ณ โรงเรียน
“ว้าววววววววสวยจังเลย ยูคยอมเราไปถ่ายรูปตรงนู้นนนกันเถอะ”พอเข้ามาในงานโรงเรียนเยปุนก็ดูจะตื่นเต้นมา จะว่าไปงานวันนี้ก็สวยจริงๆแหล่ะครับ วันนี้เธอแต่งตัวน่ารักมากๆเลยหล่ะเธอใส่เดสสีชมพูอ่อนลายดอกกุหลาบยาวเลยเข่า ส่วนผมใส่ชุดสูตรขาวดำ จริงๆเธอให้ผมใส่ชุดอื่นแต่ผมอยากใส่ชุดนี้มันเหมือนเจ้าบ่าวที่มากับเจ้าสาวสุดน่ารักไงหล่ะ
“ขอโทษนะค่ะช่วยถ่ายรูปคู่ให้เราสองคนได้มั้ยค่ะ”เยปุนส่งมือถือไปให้หญิงคนนึ่งที่อยู่ใกล้ๆ
“อ้อได้ค่ะ ว้าวคุณสองคนเหมือนเจ้าบ่าวเจ้าสาวเลยค่ะ”หญิงคนนั้นชม
“หรอค่ะ แหะๆชมงี้ฉันก็เขินแย่เลย”เธอจับแก้มตัวเอง เอาอีกแล้วทำตัวน่ารักอีกแล้วผมอยากจะกัดแก้มเธอจริงๆ
“เจ้าบ่าวค่ะยิ้มหน่อยค่ะ”หญิงคนนั้นบอกผม
“อ้อครับๆ”ผมยิ้มตามที่หญิงคนนั้นบอก ผมกับเยปุนถ่ายรูปกันที่ซุ้มดอกไม้ในงาน มันช่างเหมือนงานแต่งของผมกับเธอจริงๆ
“จริงสิ เราต้องถ่ายรูปนี้ด้วยนะเยปุน”ผมหันไปหาเธอ
“รูปไรอ่ะ”เธอทำหน้างง
“ก็รูปนี้ไง”พูดจบผมก็อุ้มเธอเหมือนที่เจ้าบ่าวอุ้มเจ้าสาวเข้าห้องวิวาห์ด้วยสองมือของผม ทำเอาแขกในงานมองกันใหญ่เลย
“ยูคยอมทำไรหน่ะ อายคนอื่นเขา”เธอตีแขนผม
“ไม่เห็นต้องอายเลย น่ารักดีออก”ผมยิ้มให้เธอ
“อ่ะนี้ค่ะฉันถ่ายรูปให้เสร็จแล้วนะค่ะ ยังไงก็ขอให้รักกันนานๆนะค่ะ”หญิงคนนั้นยื่นมือถือให้ผม
“ขอบคุณครับ ที่รักค๊าบไปหาของกินกันเค้าหิวแล้ว”ผมเกาะแขนซอยอน
“วันนี้เป็นไรเนี่ยดูพูดจาแปลกๆนะ”เธอบีบจมูกผม
“ไม่เห็นแปลกเล้ยยยยยยงั้นต่อไปนี้จะพูดเพราะกับที่รักทุกวันเลยน้า”ผมอ้อนเธอ
19.30
โต๊ะอาหาร
“อะนี้กินเยอะๆน้า”เธอตักไข่ดาวใส่จานให้ผม ตอนนี้เรากำลังทานข้าวกันครับ จริงๆแล้วเราต้องนั้งโต๊ะจีนกับคนอื่นๆแต่ผมไม่ชอบเลยยกอาหารมาทานตรงใต้ต้นแทน ผมชอบบรรยากาศแบบนี้จังลมเย็นๆตะวันกำลังจะลับฟ้า กลิ้นดอกไม้จากพุ่มไม้ข้างๆมันทำให้ผมอยากนอนจริงๆ
“ตักให้ซะเยอะเลยเดี๋ยวเค้าก็อ้วนหรอก”ผมจ้องเธอ
“อ้วนหรอ ก็ดีสิเวลากอดนายฉันจะได้อุ่น”เธอจิ้มท้องผม
“ว้าวดูนั้นสิดาวสวยจัง”เสียงใครบางคนดังขึ้น
“ยูคยอมดาวสวยจังเนอะ”เยปุนซบลงบนบ่าผมเบาๆก่อนจะคล้องแขนผมอย่างช้าๆ เธอดูจะชอบดาวมากจ้องตาไม่กระพริบเลย
“ไม่ขอพรหล่ะ”ผมถามเธอ
“ไม่อ่ะ ฉันไม่อยากขออะไร”เธอยิ้มให้ผม
“จริงสิ ฉันมีอะไรจะให้”ผมล้วงไปที่กระเป๋ากางเกงหยิบกล่องสีชมพูใบเล็กๆ และผมก็จับมือซ้ายของเธอขึ้นมา ผมหยิบของในกล่องออกมาและใส่มันไปที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธอ มันคือแหวนคู่รักนั้นเอง
“อะไรของนายเนี่ย”เธออมยิ้มเบาๆ
“ก็แหวนคู่รักไง”ผมเกาหัวแกเขิน เอาจริงๆนะผมหล่ะเขินมากเลยที่ทำอะไรแบบนี้
“แต่ฉันไม่มีแหวนให้นายนะ”
“ฉันซื้อมาสองวง อีกวงเธอใส่ให้ฉันนะ”ผมหยิบกล่องสีฟ้าอีกกล่องยื่นให้เธอ และผมก็ยื่นมือขวาของผมไปให้เธอด้วยเช่นกัน
“โหยยยยนี่นายมันสุดยอดจริงๆเลยนะ ไอ้ลูกแมวไม่ให้รักได้ไงเนี่ย”เธอหยิกจมูกผมก่อนจะสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของผม
“ทีนี้เราก็เป็นคู่รักเต็มตัวแล้วสิเนอะ”ผมกอดเธอ
“คงงั้นมั้ง”เธอกอดผมกลับ ผมรู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่ได้กอดเธอเหมือนว่าผมได้กอดแม่ยังไงอย่างงั้นแหล่ะ เอาหล่ะต่อไปนี้ผมกับเธอคงจะได้อยู่ด้วยกันนานๆนะ^^
ความคิดเห็น