คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Page 4
K.L.G
เ็มเ็สาววัยรุ่นผมยาวที่หลานายผมพามาานเลี้ยวันเิผม ่าน่ารัเสียริ ผมเปิูอวัที่เธอื้อมาให้ เปิปุ๊บผม็แอบในะเมื่อเห็นยี่ห้อที่ื้อมา มันแพระับหนึ่เลยแหละ แ่ทว่าผมไม่อบน้ำหอมนะสิเพราะผมไม่อบลิ่นุนๆ ผมลอใล้หายใแล้วีลที่แนผม่อนะทสอบว่ามันุนหรือเปล่า แ่ผมถึลับยิ้ม มันไมุ่น แ่มันลับรู้สึสื่น ผมัะอบลิ่นนี้แล้วสิ ผมื้อมายี่ห้อหนึ่ ุนมา นผมไม่ล้าใ้น้ำหอมอีนอาโรออนแ่หลัานี้้อใ้ยี่ห้อแล้วละ
“ุลุลารับ สายฝนล่ะรับ”
หลานายผมเอยถามึ้น หลัาพามะลิ ลูสาวอเพื่อนสนิทผม ะเล่า่อนว่าทำไมมะลิมาอยู่ับผม ย้อนไปเมื่อ1ปี่อน เพื่อนอผมทะเลาะับแฟนเาหนัมา นเลิราันไป เพื่อนผมะพามะลิไปอยู่สถานะเลี้ยเ็เพราะเาไม่สามารถเลี้ยลูไ้ านเา็ไม่มีเป็นหลัแหล่ เพื่อนผมมันมาระบายให้ผมฟันผมออาสาเลี้ยเ้ามะลิน้อยไว้ ั้แ่แบเบาะ เพราะผมยัไม่มีภรรยา อีอย่าแม่ผม็อยามีหลานแ่ทำไไ้ผมเป็นนหนึ่ที่บ้าาน นไม่มีเวลาิเรื่อวามรั แ่ถึผมะพาน้อมะลิมาเลี้ย แ่ผม็ไม่ให้เรียพ่อหรอนะลัวนเ้าใผิ และที่น้อมะลิอบอยาเอทะเลใ เพราะเวลาทะเลใมาบ้านผมอบเล่นับมะลิ นลายเป็นวามสนิทันไปแล้ว แ่ทุรั้ที่เป็นวันเิผมเามัะหา้ออ้าไม่มาลอ็เาวัยรุ่นนิเนอะ ิๆถ้ามะลิโึ้นเาะอบเฮียอเาึ้นมานี้เรื่อให่เลยนะ เนี่ย
“ลับไปแล้ว”
ผมบอหลานายอผม
“ แล้วลับไล่ะ”
ผมทำหน้า ๆ
“ออ ือผมให้สายฝนมาเพื่อนานุลุนะรับ ะว่าะไปส่”
หลานายผมบอ
“อ้าว หรอ สสัยลับถึบ้านแล้วล่ะมั่นั้น แ่ฝาอบุสายฝน้วยนะ เรื่ออวั ลุถูใมา แพมาเลยนะ”
ผมบอไปให้หลานฝาบอหนูสายฝน
“ุลุไม่้อห่วเรื่อัหรอรับ เพราะัที่ื้อฮะัผม แ่นที่ผมให้เลือให้ ฮะ ือสายฝน แุ่ลุไม่อบน้ำหอมไม่ใ่หรอรับ”
หลานายผมผู้ไม่เยมาานแ่รู้เรื่อสิ่ที่ผมไม่อบ รู้าแม่เาละรับ
“น้ำหอมลิ่นนี้ ลุอบนะ ไมุ่น หนูสายฝนเลือเ่”
ผมอยาะเอ่ยมเธอ่อหน้าั แ่ทว่าเธอลับไปเสียแล้ว
“รับไว้ผมะบอสายฝนให้ มะลิ่ะ ไว้เฮียะมาหาใหม่นะ”
หลานายผมพูบอน้อมะลิ เ็ผู้หิัวเล็ๆผมยาว น่ารัๆ
“ไ้่ะเฮีย ุ๊บ หนูรัเฮียทะเลนะะ”
หลานสาวผมหอมไปที่แ้มอหลานายผม
“น่ารัริๆ มะลิอเฮีย”
ทะเลใหลานายผมพูพร้อมเอามือยี้หัวมะลิเบาๆ
“ะลับแล้วหรอทะเล”
ผมถามหลานายผม
“รับ มีาน้อเลียนะรับ”
าน้อเลียอีล่ะทุปี นี้ถ้าปีนี้มะลิไม่เอ่ยวน ไม่มาหรอ
“ันลุอเบอร์โทรเราไว้ับเบอร์อหนูสายฝน้วย ไว้ลุะเลี้ยวันเิย้อนหลัให้”
ผมยื่นโทรศัพท์ให้ับหลานายอผม็มีแผนอผมล่ะนะ แ่ว่า ไม่รู้ว่าหนูสายฝนะมีแฟนรึยั แ่ไม่ลอไม่รู้
“นี้เบอร์ผมับสายฝนรับ”
ไม่นานหลานาย็ยื่นโทรศัพท์ลับมาให้ผม
“ันผมอัว่อนนะรับ ไป่อนนะัวเล็อเฮีย”
หลานายผมพูบ็เินออาบ้านไป ่วยผม็้อำเนินารานเลี้ย่อล่ะรับ แเริ่มมาเยอะมาแล้ว
“น้อมะลิ่ะ ไป้านนอับลุลาไหม่ะ”
ผมถามน้อมะลิ หลานสาวผู้น่ารัอผม
“ไป่ะ”
ผมยิ้มให้น้อมะลิ
“ไป้ะ”
ผม้อำเนินานเลี้ย่อให้ีเพราะปีนี้อายุผม็ห้าสิบเ็มแล้ว นเริ่มมาเยอะึ้นานเลยอนนี้
ความคิดเห็น