ฝ่ายุทธจักรการยุทธ

ลำดับตอนที่ #2 : ก้าวแรกสู่อดีต

ท่ามกลางท้องทะเลที่กว้างใหญ่ไพศาล เทียบกับคนเราแล้วช่างเล็กน้อยเหลือเกิน ตอนนี้นะหรือครับ ! อ๋อ ผมอยู่บนเรือนำเที่ยวนะครับพ่อของไอ้แม็กเพื่อนผมมันเปิดบริษัทนำเที่ยวนะครับพวกเราเลยได้มานั่งเรือเที่ยวตอนปิดเทอมกันพอดี
..........................
"หลง....ทำอะไรอยู่ด่านฟ้าเรือนะ..ไม่ไปสนุกกับเพื่อนๆข้างล่างกันละ แม็คเอาเซมแปนมาเปิดเลี้ยงพวกเราด้วยน่ะ"
เสียงผู้หญิงเรียกผมดังมาจากทางด้านหลัง ผมหันไปมอง ผมยาวสลวยรูปร่างสมส่วน ใบหน้ารูปใข่และดวงตาที่คมเข็มบอกถึงความเด็จเดี่ยว
"ไม่ละเมย์ ขอเรายืนคิดอะไรคนเดียวก่อนน่ะ"  ดวงตาคู่คมมองเหมือนรู้ทัน เมย์เดินมาจับมือผม
"อย่าคิดมากน่ะ.......ฮ่าๆๆๆๆ..แค่โดนผู้หญิงทิ้งน่ะ...ฮ่าๆๆๆๆๆๆ"  กำ! -*- คือว่าผมเพิ่งโดนแฟนผมบอกเลิกอ่ะ T_T พวกเพื่อนๆเลยพามาเที่ยวปลอบใจ
"นี่เมย์แกจะมาปลอบหรือซ้ำเติมกันแน่วะ....ไปๆๆๆ"
เมย์ยิ้มให้ "อย่าโดดน้ำฆ่าตัวตายซะละ ....ไปละ "
เสียงฝีเท้าวิ่งลงบันไดไปอย่างรวดเร็ว ผมก็ไม่คิดอะไรหันไปมองทะเลต่อ เอ๋!เมื่อกี้ฟ้ายังใสอยู่เลยอ่า -_- ดำมาเชียวฝนตกสินะก็ดีวุ้ยตากฝนเป็นพระเอกมิวสิกสักวัน
.......................................................
วิ้วๆๆๆ.......-*-เสียงไรฟระทำไมน่ากัวจัง(ช่างมัน..เป็นพระเอกมิวสิกต่อ) วูบๆซ่าๆๆ
เย็นจัง > < ผมหันมาดูนาฬิกาที่ข้อมือ "ว้า .....เพิ่ง 4 โมงเย็นเอง ฝนตกละ เซ็งเลย"
ทันทีที่ผมเงยหน้าขึ้นมาผมเห็นเสาน้ำขนาดใหญ่วิ่งเข้าหาเรืออย่างรวดเร็ว "เฮ้ย!พายุ " พูดได้แค่นั้นเหละ ผมโดนมันดูดเข้าไปทันทีไม่มีเวลาตั้งตัวเลยอ่ะ เวงนี่ตูอกหักแล้วยังต้องมาตายกลางทะเลอีกเหรอวะเนี้ย -*- แงงงงงงงงง  ตูไม่อยากตายอ่า
.............................................................

ช่วยๆกันติชมหน่อยน่ะครับ  ขอบคุณทุกท่านน่ะครับ