Beauty N A Beat (ธิดาเลอโฉมกับอสูร)

Fantasy fiction 
Beauty and a beat
"ถ้าคุณรู้ว่าผมเป็นอะไรคุณจะรักผมอยู่ไหม "
"รักสิ"
"ถ้าผมเป็นผู้ชั่วร้ายละ"
"ต่อให้คุณเป็นอสูรกาย แต่ตราบใดที่คุณยังเป็นคุณฉันก็ยังจะรักคุณเสมอ "
"ขอบคุณนะ เมเรส"คนตรงหน้าทีาฉันไมาเห็นหน้ากำลังเดินหันหลังเเละตากฉันไปไกลข้ึนไกลข้ึนเรื่อย
"หยุด หยุดนะ อย่าไปจากฉันอย่า"จากเสียงห้ามที่เศร้าสร้อยของฉันกลายเป็นเสียงกรีดร้องที่ดังข้ึนเรื่อยๆ
..........................................,,,....,.,.,,
"เมเรส เมเรส เมเรส"มือที่เย็นเฉียบของฉัน
ถูกวางทับด้วยมืออุ่นๆของผู้เป็นพ่อ
"เมเรส ฝันร้ายหรอลูก"
"นิดหน่อยคะ"ฉันลุกขึ้นจากเตียง
"ไปโรงเรียนเถอะเมเรสสายเเล้ว อาหารเช้าวางอยู่บนโต๊ะนะ"
"คะ"
"พ่อไม่อยู่2 3วันนะ"
"คะปกติก็ไม่อยู่ๆแล้วนี่คะ"ฉันพูดอย่างน้อยใจ
เพราะตั้งแต่แม่ตายไปพ่อก็เอาแต่ทำงานบางครั้งก็หายไปเกือบเดือนแต่กลับมาแค่วันเดียวก็ไปอีก
"เมเรสลูก18แล้วนะช่วยเข้าใจพ่อหน่อย พ่อก็ทำงานนะ "
"คะหนูจะพยามเข้าใจ"
"เมพ่อทำทุกอย่างเพื่อลูกนะ ไว้เราค่อยคุย
กันตอนพ่อกลับ ดูเเลตัวเองดีๆพ่อรักลูกนะ"
"คะ"ฉันเบือนหน้าหนีเล็กน้อย
....................................................
"เม" เนสเทียเพื่อนสาวเเสนxของฉันวิ่งเรียกชื่อฉันมาเเต่ไกลดูหล่อนสิวิ่งที่ คนมองกันเป็นเเถวโดยเฉพาะผู้ชายหวังว่าคุณคงรู้นะว่าเขามองอะไรกัน
"มีอะไร"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเรียบใส่เจ้าตัว
"เธอรู้รึยังว่าวันนี้ เดฟชวนรีล ไปงานพรอมเเล้วฉันละเซงจริงๆเลยนะ ฉันสวยกว่าเเม่นั้นตั้ง......."ตอนนี้หูฉันดับอื้อภาพตรงหน้าของฉันถูกโฟกัสไปที่ใครคนนึงที่ไม่ใช่เนสเทีย 
ใครคนนึงที่ฉันเห็นเพียงเเผ่นหลัง เเละกำลังเดินจากฉันไป เเปลกที่ฉันรู้สึกว่ามีเสียงกระซิบทุ้มต่ำจากใครบางคน //ตามมันสิตามมันไป//
ยิ่งเเปลกยิ่งกว่าเมื่อฉันเริ่มสาวเท้าเดินก่อน จะกลายเป็นวิ่งตามคนๆนั้นโดยทิ้งเพื่อนสาวให้ยืนงงอยู่อย่างนั้น
ใกล้เเล้ว ฉันกำลังวิ่งจะตามทันเขาเเล้วเเปลกมากที่ยิ่งวิ่งเหมือนเขายิ่งอยู่ไกลทั้งที่เขาเดินเเต่ฉันวิ่ง 
---ผลั่ก---ฉันชนเข้ากับคนสองคนที่ร่างใหญ่คงจะเป็นนั่งฟุตบอลกำลังเดินคุยกันมาเข้าอย่างจัง 
"What the x what !!"
"Sorry"ฉันกำลังจะละจากพวกนี้ไป
"จะไปไหนละเธอเพิ่งชนฉันนะ สาวน้อยรับผิดชอบหน่อยสิ" 
"ฉันรีบ" ฉันกำลังก้าวเท้าเดินออกมาก่อนที่จะถูกคว้ามือเอาไว้
"จะรีบไปไหนละมาผสมสีกันก่อนสิ"
"ไปตายไป"
"ไปสวรรค์กันก่อนนะ"มือของไอ้ดำสกปกนั้น กำลังจะจับบั้นท้ายฉันอยู่ส่วนตัวฉันกำลังสะบัดมันอย่างเเรงเเต่มันเเค่เหมือนถูกสะกิดเพียงเล็กน้อย
"ปล่อยเธอสะ"เสียงทุ้มต่ำราบเรียบพูด